De zenuwen gieren door mijn lichaam, de spanning blijft namelijk maar toenemen. Nog steeds geen duidelijkheid en nog steeds zo veel keuzes en onbeantwoorde vragen.

Vandaag was het tijd voor wat actie! Ik heb namelijk 2.5 week geleden een aanmelding weg gedaan om aan mijn ontwijkendepersoonlijkheidstoornis te gaan werken. Dit omdat hulp voor mijn eetstoornis momenteel nog niet wil lukken. Alleen had ik nog steeds geen bericht ontvangen. Ik vol zenuwen vandaag maar is besloten te gaan bellen....

Maandag 7 december mag ik op intake!! spannend dus maar ook wel erg krom. Want met eten gaat het op zich nu momenteel niet zo goed. Me lijstje met verboden voedsel is met de dag aan het toenemen. Ook merk ik dat ik steeds meer bewegingsdrang krijg en er niets anders meer door mijn hoofd spookt als ik moet afvallen!!! Tot nu toe was ik erg blij met mijn weegschaal die braaf het cijfertje naar beneden liet aflopen iedere keer dat ik erop stond. Ook bestaat mijn leven nog steeds uit eten/niet eten en de compensatie daarvan namelijk braken.

Kortom met eten gaat het dus niet zo goed :(. Volgens mijn therapeut zal dit wel beter gaan als ik aan mijn ontwijkendepersoonlijkheidstoornis ga werken. Dus laten we dat maar hopen! Alleen gaat dat nog wel erg lang duren dus het is tijd voor stappen voordat ik straks helemaal ga afglijden.

Morgen gesprek met mijn werk geregeld. Ik ga stoppen op de afdeling waar ik nu werk. Deze afdeling zorgt voor heel wat stress waardoor mijn es een ideale voedbodem heeft om lekker door te gaan. Die stress moet er dus af, ben nu erg zenuwachtig en zie ook wel op tegen het gesprek van morgen!

ik voel mijn perfectie nu roepen je faalt!! Je geeft op en dat mag niet. ik voel me ook ineens erg egoistisch terwijl ik eigenlijk diep van binnen weet dat voor jezelf opkomen helemaal niet egoistisch is. Het is mijn eetstoornis die nog steeds en altijd het laatste woord heeft :(. Hoe hard ik ook vecht hij laat me nog niet los... Maar ik vecht nog steeds en ieder dag kom ik een stapje dichter in de goede richting! Want er is weer een sprankje hoop aan de horizon!