Wat is Binge Eating Disorder (BED) of eetbuienstoornis

Net als in de hoofdstukken over boulimia en anorexia willen we hier niet aankomen met een standaard definitie van wat Binge Eating Disorder, afgekort BED, is. Die definitie(s) kun je elders op internet en in de bibliotheek ook vinden en die geven slechts een plat beeld van wat de ziekte betekent. We hebben een meisje met BED gevraagd hoe zij tegen haar ziekte aankijkt. Hieronder vind je haar verhaal.

''Het begon denk ik allemaal toen ik ongeveer 15 jaar was. Ik ging toen door een verhuizing naar een andere school. Ik was altijd al een beetje mollig en erg verlegen. Dit maakte mij tot de ideale prooi voor pesters. Mijn eigen broertje kon er ook wat van, want die schold me, wanneer ik iets at, al snel uit voor dikzak of vreetzak. Ik vond dat vreselijk.

Thuis werd weinig over gevoelens gepraat en als ik vertelde dat ik gepest werd, dan werd er al snel gezegd: "dan moet je terug bijten." Dat terugbijten was nou juist wat ik absoluut niet durfde. Ik voelde me vaak eenzaam doordat ik weinig vriendinnen had en verdrietig. Ik wist niet waar ik met mijn wanhoop en verdriet heen moest en sloot me daarom steeds vaker, na school, in mijn kamer op met koekjes en drop die ik pakte uit de voorraadkast. Hier troostte ik mezelf mee.

Omdat dit steeds vaker gebeurde en ik absoluut niet wilde dat mensen mijn ouders of broertje erachter zouden komen dat ik dit deed, ging ik na school voortaan zelfs snoep kopen. In het begin kon ik het bij een grote zak drop houden, maar langzaamaan moest ik steeds meer gaan kopen om mijn gevoelens te kunnen onderdrukken en mezelf tevreden te stellen. Omdat ik weinig geld had, kocht ik goedkope drop, chips, cake en chocola. Als ik thuis eenmaal was begonnen met eten, kon ik niet meer stoppen totdat alles op was en ik vreselijke buikpijn had. Na iedere eetbui voelde ik me vies en schuldig en nam ik me voor te gaan lijnen. Maar de dag erop kon ik de drang al weer niet meer weerstaan en ging ik uit school weer direct naar een supermarkt. Ik ging iedere dag naar een andere winkel, omdat ik bang was dat het winkelpersoneel mij anders door zou krijgen.

Met de dag werd ik zwaarder, met de dag werd het pesten heftiger en met de dag moest ik meer eten om mezelf te troosten en in een roes van gevoelloosheid te komen." -Anoniem

Voorgaand verhaal geeft goed weer hoe iemand met BED bezig is met haar gevoelens en eten. Denk nu niet, dat wanneer jij meer of minder eet of met andere problemen worstelt dan het meisje hierboven, je geen BED kan hebben. Dit is slechts het verhaal van één meisje, maar het geeft je wel een goed idee.

BED wordt ook wel eetbuienstoornis genoemd en zou je kunnen zien als een verslaving. Mensen met BED zijn verslaafd aan eten. Junks zijn verslaafd aan drugs als vlucht voor problemen en nare gevoelens, mensen met BED vluchten ook voor problemen en nare gevoelens, maar zij gebruiken eten.

Klik HIER om enkele definities en de theorie over BED te lezen.