Het is eindelijk zover ik mag gaan beginnen met de volgende stap in mijn leven. Ik moet zeggen dat mijn leven momenteel in sneltreinvaart gaat!! Ik heb vorige week dinsdag te horen gekregen dat ik ben aangenomen voor vervolgbehandeling! en dat ik a.s maandag al mag starten!!!

Ik had een dag vrijwilligerswerk er op zitten toen ik een telefoontje kreeg van de psychotherapeut van mijn vervolgbehandeling. Of ik a.s maandag lang kon komen om kennis te maken? Daarna gaf hij aan dat ik de week erop maandag 27 september al zou kunnen gaan beginnen. Ik schrok hier wel van. Ze hadden namelijk gezegt dat het binnen nu en eind Januari zo ver zou zijn. Tja en aangezien ik al genoeg heb meegemaakt met wachttijden in Nederland dacht ik eerder aan Januari dan aan nu!

Daar sta je dan en ineens heb je nog maar 2 weken om alles maar dan ook alles af te sluiten. Ik moet zeggen dat ik de afgelopen anderhalve week ook niets anders heb gedaan dan gerend en gevlogen van hot naar her. Omdat de vervolgbehandeling voor alle achterliggende problemen klinisch gaat zijn. Ook gaat deze waarschijnlijk 9 maanden duren waardoor het deze week de laatste keer was dat ik naar vrijwilligerswerk en mijn koor kon. Afscheid nemen blijft dan toch een moeilijk iets en ik ga het zeker wel missen!! maar ik weet dat ik nu de kans krijg om eindelijk verder te gaan dat de laatste stap tot het behalen van mijn einddoelen nu is aangekomen.

Ook betekende dat afscheid nemen van mijn therapeuten bij de GGZ en de Ursula waar ik ondertussen een vertrouwensband mee op had gebouwd en die mij letterlijk hebben zien vallen in mijn diepste dal en uiteindelijk ook weer hebben zien omhoog klimmen. Ik kreeg complimenten van mijn behandelaren van de Ursula dat ik ontzettend was veranderd dat ik in het begin een strijd tegen al mijn therapeuten aan het voeren was om maar niets te hoeven veranderen aan mijn eetstoornis.

Dat ik in het begin alles negatief naar mezelf trok zodat mijn eetstoornis weer een reden had om toe te slaan. Dat, dat was veranderd in een houding waarmee ik open sta voor mijn therapeuten en samen met hun ben gaan kijken hoe ik mijn eetstoornis kan loslaten en terug val kan voorkomen. Het heeft gewerkt het gaat nu al ruim 12.5 week goed :D. Ik ben er nog niet helemaal er zijn nog steeds uitdagingen, moeilijke producten en ook met mijn uiterlijk en gewicht ben ik er nog niet. Dat zijn punten die ik zal moeten doorzetten want ik wil en mag niet terug vallen!! Nu ook een goed terugval-preventieplan gemaakt en gewapend daarmee zal ik nu een grote stap in het onbekende gaan zetten.

Morgen heb ik het aller laatste gesprek met mijn sociotherapeut op de Ursula en dan trek ik letterlijk weer een deur achter mij dicht. Daarna rest mij niets meer dan inpakken en maandag weer een nieuwe start maken. Ik heb de afdeling al gezien ik kom in een groep van 9 jongeren in de leeftijd van 19 tot 26 het programma gaat intensief zijn. Gelukkig heb ik de weekenden om bij te komen. Deze mag ik thuis doorbrengen. Spannend allemaal!!

Maar ik ga ervoor :D heb al zoveel opstakels overwonnen ook straks zal het wel met vallen en opstaan gaan maar ik heb er vertrouwen in dat ik ook daar rond eind mei begin juni de deur achter mij dicht ga trekken en dan eindelijk de basis heb die ik al zolang wil hebben. Zodat ik in september vol frisse moed kan gaan beginnen met een HBO studie!! Mijn koers is bepaald de route is uitgestippeld nu tijd om de eerste stappen op die weg te gaan zetten!!

liefs kimberley