Tja daar zit je dan thuis met 2 uurtjes eetmanagement. Dit omdat ik bij de 4-daagse niet in de groep bleek te passen. Het wilde niet lopen en er waren even geen andere opties. Je krijgt dan te horen dat het niet alleen aan jou ligt maar aan de draagkracht van de groep (dat die gewoon te laag is) Dan krijg je ook nog even te horen dat je niet genoeg verantwoordelijkheid neemt en dat er nu niet meer mogelijk is. Iemand die daar erg blij mee was, was mijn eetstoornis. Die maakte weer gretig gebruik van mijn zwakte en de eetlijst verdween erg ver naar de achtergrond. Gelukkig wint de aanhouder...

De afgelopen dagen heb ik niets anders gedaan als therapeuten gebeld, gemailt, op gesprek geweest, nagedacht, geregeld. Telefoontjes met teleurstellingen en afwijzingen gekregen. Tegen de muur aan gelopen en met mijn handen in het haar gezeten. Je wilt wat in je leven je wilt niets liever dan werken aan jezelf en beter worden. Door ziekte, wachtijden en onmogelijkheden van instellingen is motivatie tegenwoordig niet meer genoeg en is het na een keer nee niet de tijd om op te geven en je erbij neer te leggen dat heb ik wel geleerd.

Ik ben er een tijdje terug achtergekomen dat enkel eetmanagement niet voldoende is als ik namelijk bezig ben het eten op de rails te krijgen komen er enorm veel emoties en gevoelens vrij. Tja de vraag is dan waar laat ik die? Ik heb nog nooit in mijn leven zoveel emoties gehad. Het is een achtbaan die mij overspoeld en waarvan ik de richting niet weet. Ik gaf aan dat ik graag PMT zou gaan volgen, dit aangezien ik meer blijk te hebben aan nonverbale therapie als aan verbale.

na heel wat telefoontjes is het uiteindelijk gelukt! Ik ga naast mijn 2 uur eetmanagement 1x in de week gesprekstherapie (schemagericht) volgen bij mijn oude psycholoog. 1x in de 3 weken PMT bij de ursula en 1x in de 4 weken een gesprek met mijn hoofdbehandelaar van de ursula om te kijken hoe het allemaal loopt en waar ik tegen aanloop etc... Daarnaast ben ik hard aan het zoeken geweest naar vrijwillgers werk en ook dit heb ik gevonden! Ik ga starten met het opbouwen van een centrum ze zoeken daar nog mensen voor schilder en schoonmaakwerk. Ideaal om mijn opgerkropte emoties in kwijt te kunnen en iets te doen aan barmhartigheid en naaste liefde!! Dit enkel allemaal ter overbrugging van de vierpsrong waar ik uiteindelijk mijn eindbehandeling zal hebben. Wie weet kan ik te zijner tijd wel mijn werk als verpleegkundige ook wat opbouwen.

Wat ik eigenlijk wil meegeven blijf altijd geloven in jezelf!!! Geef aan wat jij nodig hebt want een ander doet het niet voor je! neem niet meteen genoegen met NEE. Weet dat therapeuten ook maar mensen zijn en ze soms niet kijken naar de mogelijkheden maar naar de onmogelijkheden. Ik kan nu in ieder geval met trots zeggen dat ik verder kan! dat er een goede oplossing is gekomen en dat ik eindelijk echt voor mezelf ben opgekomen!!!