Mijn eerste blog schrijf ik op een dag dat ik de griep te pakken heb! Voor mij juist een moeilijke dag qua eten, omdat ik thuis zit en veel kan nadenken. Wel eten/niet eten: ik voel de hele dag een grote onrust in me. Toch zal ik moeten toegeven aan mijn griepje.

Deze dag geeft me gelijk te tijd om na te denken wat ik wil met m'n therapie. Ik volg wekelijks PMT, nu vooral gericht op het accepteren van mijn lichaam. Dit vind ik echt ontzettend confronterend: afgelopen dinsdag moest ik voor de spiegel. Ik was al in tranen voordat ik er voor stond, zo ontzettend walg ik van mezelf. Mijn therapeute vroeg me een goed en een minder goed punt van mezelf aan te wijzen. Als minder goed punt (in mijn ogen dus vreselijk) mijn benen en heupen natuurlijk: ik zou ze wel willen afzagen! Een goed punt kon ik helaas (nog) niet bedenken...

Daarop vroeg mijn therapeute me of ik nog wist wat we 2 weken geleden hadden gedaan, namelijk de ‘touwtjes-oefening'. Dat mijn benen dus niet zo dik waren als ik ze zelf zag. Ik kan/wil dit nog steeds niet zien: mijn benen zijn vreselijk en daar sta ik achter. Ik moet ze bewegen. Een andere deel van me wil dat ik mezelf accepteer: ik mag er zijn, ook mijn benen en heupen! Ik hoop dat die dag eens zal komen.

Komende dinsdag heb ik een evaluatiegesprek met mijn therapeuten, of ik nog verder wil met PMT of dat ik het zelf wil proberen. Mijn PMT-therapeute weet maar al te goed hoe vaak ik mijn ‘masker' nog opzet. ‘Ja ja, het gaat prima met mij hoor!' Ik hoor het mezelf zeggen, terwijl ik stiekem wel beter weet. Daarnaast ben ik nog bang om het los te laten. Bang voor het gat dat er ontstaat zonder therapie en eetstoornis.

Dinsdag ben ik voor het laatst bij mijn diëtiste geweest: een sprong in het diepe voor mij. Als laatste raad gaf ze me de weegschaal los te laten, niet meer elke week wegen (wat we hadden afgesproken als max.), zodat de laatste kilo's vanzelf gaan. Nou, makkelijker gezegd dan gedaan! Het eten zorgt nog elke maaltijd voor strijd en ik ben bang mijn stabilisatiegewicht te overstijgen, dit vind ik al erg genoeg!

Wanneer kan ik dit loslaten?