Iets wat mij steeds weer probeert in te halen in mijn strijd tegen mijn eetstoornis is de drang naar controle. Al toen ik dieper in mijn eetstoornis zat moest en zou alles precies. Die controle uitte ik in eten: precies afwegen, precies op een bepaald bord, precies een bepaalde tijd en ga zo maar even door: dingen waarvan ik nu geleerd heb dat ze allemaal overbodig zijn. Sinds ik probeer die controle in het eten los te laten merk ik dat ik op andere gebieden juist nóg strikter ben geworden dan ik al was. Alles moet netjes zijn en gaan zoals gepland. Dit gaat bij mij helaas nogal eens gepaard met humeurschommelingen, wat nogal eens discussie uitlokt thuis. Ik kom moeilijk los van mijn ‘dagschema', spontaan iets doen zorgt voor grote paniek. Paniek om controle te verliezen.

Maar is die controle er eigenlijk wel? Er waar is die dan wel niet voor nodig? Door al die strikte dingen vind ik het vaak moeilijk om te genieten en op een spontane manier te leven.

Nu las ik een paar dagen geleden iets wat mij persoonlijk nogal aansprak:
‘Waar veel mensen last van hebben is de illusie van controle. Het legt een enorme druk op het individu om er van uit te gaan dat het leven en geluk maakbaar zijn, terwijl negatieve zaken ook onlosmakelijk bij het leven horen. Het is een volstrekt verkeerd uitgangspunt om er vanuit te gaan dat je alles onder controle hebt of zelf veroorzaakt. Je botst dan continu tegen de realiteit.'

Ik kon dat mezelf best wel aantrekken. Ik wil alles goed. Altijd alles goed. Als het goed heb ik een gevoel van macht, controle. Ook mijn eetstoornis geeft mij een duidelijk
machts-/controlegevoel. Als er iets ‘fout' gaat op wel gebied dan ook verwijt ik dat altijd meteen mezelf. Maar je mag toch fouten maken? Je mag toch spontaan leven? Iedereen mag toch genieten en loskomen van tijd? En aan sommige dingen kan je gewoon niets doen!

Nu heb ik zo mijn ‘trucjes' om mijn eetstoornis uit te dagen. Het kan al heel simpel: ik ‘vergeet' vaak expres mijn horloge mee te nemen. Niet alleen op school, maar vooral ook naar leuke dingen zoals verjaardagen of sportwedstrijden. Ik merk dat ik dan veel meer geniet, maar ook minder denk aan vaste etenstijden of andere rituelen. Eens hoop ik die striktheid te laten varen, al is een beetje regelmaat natuurlijk niet slecht voor een mens!