Een nieuwe behandeling

6 februari 2008

De kliniek heeft me zojuist gebeld en verteld dat de opname volgende week dinsdag gaat plaatsvinden. Ik ben hier eigenlijk wel weer emotioneel onder, van die tranen die stilletjes uit je ogen kunnen stromen, niet tegen te houden...

Dit is nu niet bepaald wat je voor je kind wenst, je wilt zo graag dat ze kan genieten van haar jeugd, 13 jaar, de stad hoort ze te verkennen met haar vriendinnen, het shoppen zou kunnen beginnen, stiekem zoenen met haar liefje van dat moment en nog zo veel andere mooie dingen die je alleen maar doet als je 13 bent...

Nou ja, ik laat het allemaal maar een beetje over mij komen, een dekentje van verdriet, nu mag dat wel even. Het gaat weer beginnen, ik kan weer meer gaan doen, de grote verandering in de situatie waar ik op wachtte, hoopte, en bidde.

Volgende week hoor ik wat meer over de plannen, doordat ik nu niet de verantwoording draag maar de vader, weet ik nu helemaal niets, ik heb wel al gemerkt dat ze hier in XX weer net even anders werken dus ik wil graag kijken hoe ik de vaste gewoonten van de kliniek kan uitwissen en weer fris aan de nieuwe behandeling gaan beginnen.