Wat anorexia voor elkaar kan krijgen

 

Maart 2009

Een jaar of acht geleden kregen Lara en ik een nieuwe buurvrouw, een mager skriel dametje van mijn leeftijd, met vele verdrietige verhalen. En zo Mager, vooral dat, zoo mager. Mijn buurvrouw paste soms op Lara, niet omdat het nodig was, Lara kwam daar gewoon vaak vanwege een vriendje en vriendinnetje die daar wekelijks over de vloer kwamen.

Mijn buurvrouw, we woonden naast elkaar, deur aan deur. Ik wist dat het slecht ging, ik wist het wel, maar ik kon niet nog meer Anorexia bevechten en mijn buurvrouw zakte dieper en dieper weg. Ze is vorige week overleden, in de flat pal naast de mijne. Ze heeft zeker twee dagen daar gelegen, in onze nachtmerrie, naast de beruchte pot.

Ik zag haar moeder vorige week dinsdag in de buurtsuper en wenkte haar. Ik wilde haar zeggen dat ze hier iets tegen kon doen en dat het zo niet langer kon, mijn buurvrouw kon bijna niet meer lopen. Het bekende verhaal van de moeder, een huisarts die niet ingrijpt, familie dat steeds langer wegbleef, want mijn buurvrouw was niet meer aanspreekbaar en viel soms voor mijn ogen neer.
Ik kon het niet, ik wilde het niet doen, ik sloot mijn ogen.

Nu is ze overleden, gisteren hebben we haar begraven. Het was zo onwezenlijk de afgelopen week. Lara was mee naar de begrafenis, ze begreep maar niet dat een volwassen mens dit kon doen, Lara was in shock.

De afgelopen maanden probeerde ik het Lara wel te vertellen, dat ik dacht dat onze buurvrouw wellicht wel eens zou kunnen bezwijken aan Anorexia, maar ook Lara sloot de ogen, we hebben het al zo druk met die verdomde eetstoornis. Het kon er niet bij.

Ik greep in, sprak de moeder aan, maar we waren te laat en nu liep ik gisteren zomaar onverwacht tussen lotgenoten... samen met Lara, er komt zoveel omhoog, het was bizarre allemaal.

Ik kan maar niet geloven dat uitgerekend mijn buurvrouw al die tijd officieel aan anorexia leed, zo hoorde ik tijdens het gebed in de kerk. Mijn buurvrouw die er was toen Lara werd opgenomen in crisis, ze heeft het tegen mij altijd ontkend, ik wist het wel, maar ze wilde echt niet met mij in gesprek.

Ik ben geschrokken, en diep onder de indruk, ik heb namelijk gezien wat anorexia voor elkaar kan krijgen....