De jaarwisseling is, naast een gezellig feestje, voor veel mensen een moment om terug te blikken op het afgelopen jaar en vooruit te kijken naar het nieuwe jaar. Dit kan een heel fijn en dankbaar ritueel zijn, maar hierdoor kan het soms ook een beetje voelen alsof je de uitslagen van je examen terugkrijgt. Heb ik het wel goed gedaan dit jaar? Heb ik bereikt wat ik wilde - of wat ik denk dat hoort? Gaat het me volgend jaar allemaal wel lukken? In de breedste zin van het woord, maar misschien ook wel: ben ik nu nog niet hersteld van mijn eetstoornis? Welke enge therapie moet ik komend jaar gaan volgen? Laten we vooropstellen: de jaarwisseling is geen examen en we bewandelen allemaal ons eigen pad in het leven. Probeer daarin dicht bij jezelf te blijven en niet te veel te vergelijken.

Maar dat terugblikken en vooruitkijken kan dus ook best iets heel moois hebben. Laten we dankbaarheid, trots en dromen dit jaar vooropstellen en daarbij stilstaan. En erbij stilstaan dat dat voor iedereen dus iets anders kan betekenen. In deze blog stellen wij onszelf een aantal vragen over het afgelopen en het komende jaar. We nodigen je graag uit om mee te doen, onder de blog of voor jezelf. Om te laten zien hoe we verschillen van elkaar, ons eigen pad bewandelen, maar misschien ook gelijkenissen kennen en even bewust stil te staan bij waar we trots op zijn en wat we onszelf - en wij jou - nog graag zouden gunnen.

Waar kijk jij met een fijn gevoel op terug afgelopen jaar?

Lonneke: "Oeh, ja toch wel veel! Het voelt alsof er eigenlijk meerdere jaren in één jaar zijn gepropt. In mei heb ik mijn rijbewijs gehaald (waar ik op mijn 19e al aan begon, dus 10 jaar geleden). Al was dat toen zo'n verademing, het voelt inmiddels ook alweer zo lang geleden. Maar, ondanks dat ik wel angstig ben om zelf echt te rijden, ben ik er nog steeds wel echt heel trots op."

Irene: "De gave avonturen die ik heb beleefd met de band en de concerten en festivals die ik weer heb kunnen bezoeken na twee jaar aan coronamaatregelen. Ik vind (live) muziek zo waanzinnig magisch."

Anne: "Haha inkoppertje: dat ik bij Proud ben komen werken. Daar voel ik mij nog steeds iedere dag dankbaar voor. Maar ook op de nieuwe omgeving waar ik ben gaan wonen en waar ik mij thuis ben gaan voelen. Evenals de lange zomer(avonden) waar ik zo van heb genoten." 

Peggy: "De kleine geluksmomentjes die ik met lieve mensen in mijn omgeving heb mogen delen. Van het passen van trouwjurken tot het schreeuwen van liedjes tijdens een Taylor Swift Fan-party en van het Proud-feest tot een tripje naar Disneyland Parijs."

Phoi Cai: "De rust. Ondanks dat het nog niet helemaal rond is met de afhandeling, zoals je eerder in mijn plog kon lezen, stond dit jaar voor de verandering niet meer in het teken van ziek zijn en afscheid nemen. Ik wil zeker niks jinxen, maar juist door de jaren ervoor heb ik afgelopen jaar nog meer de rust kunnen waarderen. De rust en daarmee ook de mensen die er nog zijn. Soms moet je ook door verlies en verdriet heengaan om hetgeen te kunnen waarderen dat er nog is, hè?" 

Marli: "Het klinkt misschien cliché, maar ik kijk met een heel fijn gevoel terug op mijn werk, waarbij ik de lieve leden van Proud op zondag met een berichtje op het forum of in de chat weer heb kunnen steunen. En op mijn werk bij TanteLouise kijk ik dit jaar ook superfijn terug. Er zijn een paar dingen veranderd bij deze baan en dat is alleen maar ten goede gekomen voor mij."

Daniël: "Heel veel Proud-gerelateerds! Als ik er één ding uit moet kiezen, dan Proud2Party: het feest waarmee we de ProudFunding afsloten. Zoveel vrienden hebben geholpen en zoveel creatieve en muzikale talenten leverden een bijdrage! Super om zo een aantal van jullie te ontmoeten, lieve Proudies die dit nu lezen."

Waar heb je afgelopen jaar iets van kunnen leren?

Lonneke: "Ik mag meer leren om vaker bij mezelf in te checken hoe het gaat en actiever inspelen op wat ik nodig heb. Ik heb afgelopen jaar geleerd dat ik vaak meer doe dan 'nodig'. Dat ik over mijn eigen grenzen ga, omdat ik mezelf en anderen wil bewijzen dat ik iets kan, dat ik het goed doe. Maar dat hoeft niet. Ik hoef niet 'meer' te doen, niet 'beter' te doen dan wat ik al doe. Het doen is vaak 'gewoon' genoeg. Wat meer ademen, wat meer ruimte, wat meer tijd voor mezelf."

Anne: "Dit jaar kende veel mooie hoogtepunten, maar ook een paar dieptepunten. Een aantal gebeurtenissen die vroeger absoluut een terugval in mijn eetstoornis zouden hebben uitgelokt. Hoewel ik ze liever niet had meegemaakt, hebben de gebeurtenissen mij wel geleerd dat ik ook hiermee om kan gaan. Dat ik sterk genoeg ben en de eetstoornis daar niet langer voor nodig heb. En ik heb geleerd, maar bovenal ervaren, dat sterk zijn niet betekent dat je het allemaal maar alleen moet doen."

Irene: "Dat als je iets wilt, je daarom mag vragen. 'Nee' heb je en 'ja' kan je krijgen. Dat wil niet zeggen dat je het ook daadwerkelijk krijgt, en dat kon me vroeger ook weleens het gevoel geven dat ik dan tot last zou zijn of dat mijn vraag dan stom was, maar zo is het ook niet! Iets vragen is ook iets anders dan je zin doordrammen. Je mag er best zijn, met jouw vraag. Daar vertrouwen in hebben."

Peggy: "Afgelopen jaar was op verschillende gebieden een ware rollercoaster. Ik denk dat ik vooral heb geleerd dat het pad dat je voor jezelf in gedachte hebt, niet altijd het pad is dat voor jou gemaakt is. Ik ben er nog niet, maar daarin probeer ik steeds meer naar mijn hart en onderbuikgevoel te luisteren."

Phoi Cai: "Ik ben nooit zo goed geweest in het uitspreken van mijn gevoelens. Dit zorgt er vaak voor dat ik dingen opkrop of het zelfs in mijn hoofd groter maak dan het nodig is. Afgelopen jaar ben ik tegen gebeurtenissen aangelopen waarin ik de moed heb moeten te verzamelen dit wel eens uit te spreken. Dit lukte zeker niet altijd en ik weet dat ik daar nog veel in te leren heb. Maar het begin is er."

Marli: "Dit jaar was voor mij een zoektocht in de hulpverlening. Ik wil zo graag van mijn angststoornis af en was in mei begonnen aan een intensieve therapie, maar de behandelaren van deze organisatie waren voor mij verschrikkelijk. Ik maakte snel mijn besluit om ermee te stoppen. Het voelde (even) als falen en ik was ontzettend bang voor de reacties die ik vanuit mijn omgeving zou krijgen, maar juist deze actie heeft me veel inzichten gegeven. De mensen die er echt voor me zijn, zijn ook gebleven. Natuurlijk hoeven ze het niet per se met mijn beslissing eens zijn, maar mij hiervoor de rug toe keren, is ook niet nodig. Gelukkig zijn hierdoor sommige vriendschappen juist ook hechter geworden. Ik heb geleerd - en leer nog steeds - dat ik de regie over mijn leven mag hebben en dat alleen ik weet wat ik voel, wat ik denk en wat ik wil. En als mensen hiermee niet kunnen omgaan dan is het soms beter dat onze wegen scheiden."

Daniël: "Van mijn verlofdagenoverzicht aan het eind van het jaar, haha. Dit was mijn eerste volledige jaar bij Proud en ik vind het super, maar ik mag wel wat vaker verlofdagen opnemen. We krijgen die dagen immers niet voor niets, het is zó belangrijk om regelmatig wat afstand te nemen en bij te tanken. Dat zeg ik vaak tegen anderen, maar in 2023 hoop ik er zelf ook een beter voorbeeld in te geven."

Wat zou je volgend jaar anders willen doen?

Lonneke: "Meer rust inbouwen, meer tijd nemen om te ontdekken wat ik echt leuk vind. Het lijkt me zo fijn om echt een hobby te hebben, dat wil ik misschien wel meer onderzoeken. Daar heb ik dit jaar te weinig aandacht voor gehad, vind ik."

Irene: "Ik zou heel erg graag wat meer willen lezen en wat minder op mijn telefoon willen zitten. Dat vind ik heel moeilijk, dus ik geef geen garanties, maar het is en blijft een doel en elke keer dat het eventjes lukt is weer winst!"

Anne: "Haha Lonneke, je bent mij voor. Het is niet zo zeer dat ik echt op zoek ben naar een nieuwe hobby, maar ik wil mezelf wel meer ruimte geven om te mogen ontdekken of ik iets leuk vind. Dit jaar heb ik mezelf bijvoorbeeld piano leren spelen. De piano staat al ruim achttien jaar in mijn huis, maar ik was altijd in de veronderstelling dat ik het niet zou kunnen. Dit jaar ben ik maar gewoon eens achter de piano gekropen en heb ik ervaren hoeveel plezier en energie het mij geeft. Ik zou volgend jaar mezelf meer ruimte willen geven om te mogen ontdekken." 

Peggy: "Ik zou graag meer naar mezelf willen luisteren en van daaruit keuzes maken. Daarin mag ik iets meer op mezelf vertrouwen en mijn eigen lichtje volgen. Daarnaast zou ik wat bewuster stil willen staan bij de mensen om me heen. Jaren geleden heb ik er bewust voor gekozen om het contact met mijn familie te verbreken en daardoor zijn de mensen die ik wél om me heen heb van onschatbare waarde. Soms, om wat voor reden ook, verdwijnen mensen uit je leven. Daar hoeft niks mis mee te zijn, maar daarom zou ik wat meer willen genieten van het contact zolang het er is."

Phoi Cai: "Sinds een tijdje ben ik van mijn weekenddiensten af bij Proud. Iets wat ik jaren met plezier heb gedaan, maar waar ik zeker aan toe was om weer los te laten. Vooral nu de kinderen allebei naar school gaan en zij juist het weekend thuis zijn. Ik wil nog bewuster onze tijd samen als gezin benutten en waarderen. Daarnaast zou ik volgend jaar graag meer willen investeren in mezelf. Het draaide de afgelopen jaren vaak om de kinderen en daar stond en sta ik nog altijd 100 procent achter. Maar nu ze ook naar school gaan, hoop ik weer ruimte te kunnen vinden voor mezelf. Wat vind ik leuk om te doen? Wat wil ik graag weer oppakken? Wat wil ik met mijn tijd gaan doen? To be continued…"

Marli: "Minder verwachtingen aan mezelf stellen. In het dagelijks leven ben ik een actief persoon en ik houd er zeker van om lekker met van alles bezig te zijn. Alleen de druk die ik mezelf hierbij vaak opleg, kan soms zijn tol eisen. Want wat maakt het eigenlijk uit als ik de was niet heb gedaan, terwijl die wel voor deze dag op de planning stond? Of wat geeft het als ik die ene vriendin niet meteen dezelfde dag een appje heb teruggestuurd? Helemaal niets! Maar van deze dingen kan soms mijn hoofd al overuren maken. Dit wil ik graag veranderen in 2023!" 

Daniël: "Als ik zo'n vraag lees, is mijn eerste reactie steevast: álles! Maar dat slaat eigenlijk nergens op, want in de kern ben ik momenteel eigenlijk heel tevreden over mijn leven. Ik ben al heel lang geleden gestopt met de jaarlijkse 'goede voornemens', want ik stelde altijd zulke onhaalbare doelen dat het alleen maar frustratie opleverde."

En zou je ook dingen willen blijven doen?

Lonneke: "Ja hoor, ook dat. Ik heb dit jaar aan de bel getrokken toen ik merkte dat ik te lang te veel van mezelf vroeg. En ook al was ik liever niet op dat punt gekomen, ik trok wel aan die bel en daar ben ik trots op. Dat ik erkende dat het niet goed ging en door tijdig hulp in te schakelen mezelf behoedde voor een toekomst waarin het nog slechter met me zou gaan. Het feit dat je ergens mee worstelt of ergens tegenaan loopt, betekent niet dat je er ook alleen maar mee rond hoeft te blijven lopen. Dat is iets wat ik hier vaak ook predik. Het is ontzettend lastig om over die drempel heen te stappen, maar wel iets waar ik achter sta en wat wil blijven doen: de verbinding aangaan, anderen om steun vragen."

Irene: "Ik kijk er heel erg naar uit om van de zomer weer te skateboarden langs het strand over de boulevard. En ik ben anderen wat bewuster complimentjes gaan geven. Dingen die ik misschien altijd wel dacht, maar dan niet uitsprak. Nu doe ik dat wat meer. Ik merk dat dat zowel voor de ander als voor mijzelf heel betekenisvol is."

Anne: "Vooral veel fijne momentjes voor mezelf blijven creëren tussen alle drukte door. Sinds dit jaar heb ik de zondag voor mezelf als 'rustdag' gecreëerd. Dat betekent niet dat ik de hele zondag in bed blijf liggen - mag wel trouwens. Het betekent wel dat ik op die dag die dingen doe, waar ik behoefte aan heb. Uitslapen, een rondje fietsen, ergens een koffietje drinken, tijd om te koken of afspreken met mijn lieve vriendinnen. Het kan en mag allemaal op zondag. Ik merk dat dat mij zo goed doet en mijn batterij voor de nieuwe week oplaadt." 

Peggy: "Ik ben inmiddels enorm gegroeid in het opkomen voor mezelf, iets wat ik altijd heel lastig heb gevonden. En ook al heb ik daar nog veel in te leren, dit is wel een lijn die ik wil vasthouden."

Phoi Cai: "Hmm, ik merk dat ik hier even goed over na moet denken... Veel dingen zijn een beetje standaard geworden en dat is natuurlijk niet verkeerd. Maar of er iets is wat ik bewust wil meenemen naar het volgende jaar weet ik niet goed. Ik denk dan gauw: het kan altijd beter! Maar misschien mag goed ook echt goed genoeg zijn."

Marli: "Er zijn zeker dingen die ik wil blijven doen zoals ik ze doe, want heb heel veel fijne dagen in 2022 gehad! Ik wil net zo goed voor Ronja blijven zorgen als dat ik doe. Onze band is zo ontzettend fijn en ik kan niet genoeg krijgen van haar knuffels. Ook wil ik mijn angsten blijven uitdagen, zoals dit jaar. Ik had namelijk aan het begin van dit jaar nooit gedacht dat ik in een vliegtuig zou hebben gezeten! Verder ga ik gewoon goed op ritme en structuur en dat vind ik in mijn werk en sport en ik wil dit zeker vasthouden." 

Daniël: "Oh, Marli zet me op een goed spoor. Ik wil ook heel graag net zo goed voor mijn hondje blijven zorgen als afgelopen jaar. Met ondanks alle drukte veel aandacht, knuffels en wandelingen."

Wat gun je jezelf voor het komende jaar?

Irene: "Een eigen huisje!"

Anne: "Ik gun het mezelf dat ik volgend jaar wat vaker mag stilstaan. Ik heb de neiging om door te gaan, vooruit te kijken. Dat is enerzijds goed, denk ik. Maar het maakt wel dat je lang niet altijd stilstaat bij de groei en/of ontwikkeling die je doormaakt. Ik gun het mezelf volgend jaar om wat vaker achterom te mogen kijken." 

Peggy: "Dat het allemaal niet zo moeilijk hoeft te zijn. Ik ben een enorme piekeraar en kan me daar dan ook helemaal in verliezen, maar als ik vervolgens van een afstandje naar de situatie kijk, is er vaak helemaal niks aan de hand. Daarin zou ik wat rust willen vinden. Iets met 'go with the flow' en 'komt wel goed, schatje'.

Lonneke: "Oh, Peggy was me voor, haha. Ik wilde precies hetzelfde typen, maar Peggy verwoordt het zo mooi, ik sluit me daar graag bij aan."

Phoi Cai: "Ruimte om weer mezelf te vinden. Ik ben de afgelopen jaren fulltime mama geweest doordat er altijd wel één van de kinderen bij me was. Nu er meer tijd is, gun ik mezelf de ruimte mezelf weer te ontwikkelen of te hervinden. Op welk gebied of waar ik het moet zoeken, weet ik nog niet. De tijd zal het leren."

Marli: "Dit antwoord sluit een beetje aan op de vraag wat ik volgend jaar anders zou willen doen. Ik gun mezelf namelijk meer rust in mijn hoofd. Ik wil mezelf minder druk maken om (de mening van) anderen en wil ook mezelf minder taken opleggen. Een vrij hoofd, dat is wat ik mezelf gun!"

Daniël: "Iets wat ik jou, als bezoeker van ons platform ook heel erg gun: dat er dit jaar dan toch eindelijk echt een vernieuwde site komt. Hoeveel voeten het ook in de aarde heeft, dit jaar gaat het lukken. Dat durf ik je te beloven."

Waar ben jij nu - op dit moment - trots op?

Irene: "Ik vind eigenlijk dat ik het best goed doe. Natuurlijk gaat het leven met ups en downs, maar ik vind dat ik daar realistisch en veerkrachtig in sta. Ik vind mezelf creatief, eerlijk, open, enthousiast en natuurlijk heb ik ook mijn eigenaardigheden en minder mooie kanten, maar wie niet. Ja, ik ben best trots op hoe ik het allemaal aanpak en hoe ik in het leven sta! En ik ben trots op alle mensen die meelezen met Proud2Bme, omdat ik geloof dat elke keer dat je deze herstelgerichte website opent, je dus bewust bezig bent met een stukje herstel. Dat is heel stoer!"

Peggy: "Wat een bijzondere vraag! Toevallig liep ik vorige week over de Dam toen ik kerstcadeautjes was gaan shoppen en realiseerde ik me even dat ik het helemaal zelf voor elkaar heb gekregen om als klein en onzeker Limburgs meisje een eigen leven op te bouwen in de grote stad en dat ik me hier ook helemaal thuis voel. Dat is iets waar ik op dit moment toch wel een beetje trots op ben."

Phoi Cai: "Oei, nog even een hersenkrakertje... Ik vind het lastig om het woordje trots te gebruiken, merk ik. Ik weet niet beter dan dat ik doe wat ik doe en ik doe mijn best om dat op z’n best te doen. Dat gaat lang niet altijd goed, dus of ik echt iets heb waar ik oprecht trots op ben? Misschien ben ik dan vooral trots op hoe ik blijf proberen!"

Anne: "Haha oei, ik moest ook even nadenken. Maar ik denk dat ik trots ben op mezelf dat ik niet langer wegdeins voor dingen. Dat ik mij niet meer zo laat leiden door angst. Dat ik de dingen aanga, hoe spannend ik het ook vind. Wees bang en doe het toch! Ik denk dat dat mijn motto van dit jaar is geweest, haha."

Marli: "Ja, in een jaar tijd ben ik een echt kattenvrouwtje geworden, maar ik ben trots op Ronja! En ik merk ook echt dat ik hier op een of andere manier zelfvertrouwen door krijg. Ik kan me namelijk echt door de mening van anderen laten leiden, maar bij de zorg voor Ronja ben ik er heilig van overtuigd dat ik dit goed doe. Er zijn altijd 100 meningen en de één vindt dat een kat naar buiten moet en de ander vindt van niet en de één wil niet dat katten melk krijgen en de ander wel en ga zo maar door. Maar Ronjaatje is gelukkig en ik ga lekker door met haar verzorging. Wij zijn PROUD op elkaar!"

Daniël: "Ik ben trots op waar ik nu sta, dat ik er tevreden over durf te zijn en het mezelf gun. Net zo trots ben ik op jou, bij wie ik zo vaak stapjes uit mijn eigen proces herken. Zo fijn dat je hier meeleest en misschien ook wel deelt op het forum of in de chats."

Onze wens voor het nieuwe jaar aan jou:

Lonneke: "Oh, ik heb hier vannacht over nagedacht, hopelijk kan ik dat antwoord nog een beetje mooi reproduceren. Ik hoop dat alles waar je afgelopen jaar zo tegenaan liep, komend jaar makkelijker voor je mag zijn. Dat je meer stukjes mag vinden van de puzzel die jou jou maakt, dat je jezelf wat meer leert begrijpen, wat liever voor jezelf mag zijn. Dat wanneer je het zwaar hebt, je behoefte hebt aan zorg en aandacht - in plaats van een straffende hand. En dat jij jezelf die zorg en aandacht mag geven. Dat je stappen mag zetten die 'nodig' zijn voor jouw proces, en je daar oké mee bent. Elke dag een beetje meer. Dat je jezelf het oncomfortabele mag gunnen, want daar zit juist de groei."

Irene: "Dat je niet zo streng hoeft te zijn voor jezelf." 

Anne: "Ik wens je toe dat je volgend jaar voor jezelf mag (blijven) kiezen. Dat je ruimte ervaart om te luisteren naar jouw verlangens, behoeftes, wensen en dromen. Dat je mag doen wat het beste voor jou is, niet wat het beste voor iedereen is." 

Peggy: "Alles wat je het afgelopen jaar hebt geleerd neem je mee naar het nieuwe jaar, maar je mag ook opnieuw beginnen. Dat kan natuurlijk op ieder moment, ook halverwege augustus om 2 uur in de nacht op een willekeurige donderdag, maar ik vond het nieuwe jaar hier altijd heel symbolisch voor. En nog steeds. Dus ik hoop dat jij het nieuwe jaar met een beetje extra (zelf)liefde en hoop tegemoet mag gaan en het naast diepe dalen ook hele hoge pieken mag kennen. Met een lach en een traan; het mag er allemaal zijn."

Phoi Cai: "Dat je ongeacht het afgelopen jaar weer met hoop het nieuwe jaar tegemoet kan gaan. Ik weet dat het niet makkelijk is en vooral niet als je een ontzettend zwaar jaar achter de rug hebt gehad. Ik merk dat het me altijd hielp en nog steeds helpt om het jaar dan echt even af te kunnen sluiten. Huil om het jaar zoals dat is geweest. Van geluk of van verdriet, het mag allemaal. Maar wanneer je op 1 januari weer opstaat is er een nieuwe start. Een nieuwe start met hopelijk veel nieuwe kansen die je met moed en hoop tegemoet kan gaan."

Marli: "Ik wens je een jaar met liefde en goede gezondheid! Uiteindelijk zijn dit toch de twee belangrijkste dingen in het leven. En hoe liefde en goede gezondheid er voor jou uitzien in 2023 dat mag je helemaal zelf bepalen. Dit mag zelfliefde zijn, liefde van vrienden of van familie. Het mag volledig herstel zijn van je eetstoornis of werken aan een gezond gewicht en eetpatroon. Zolang jij maar die liefde voelt en je beter/goed in je vel zit." 

Daniël: "Wat een mooie wensen allemaal. Wat kan ik hier in vredesnaam nog aan toevoegen? Ik hoop dat 2023 je fijne, positieve verrassingen brengt."

En jij? ♥