Zelfbeschadiging groter wordend probleem
Meer dan 22.000 jongeren werden in 2012 in Engelse ziekenhuizen behandeld wegens zelfbeschadiging. Dit blijkt uit recente officiele cijfers van de NHS ziekenhuizen in Engeland. Volgens experts laten deze cijfers het giftige effect zien van social media en de obsessie met ons lichaam. Cyberpesten en social netwerk websites hebben volgens hen voor veel problemen binnen duizenden families gezorgd.
De cijfers laten een verontrustende stijging zien van 30 procent van het aantal gevallen van zelfbeschadiging in de leeftijd van 10 tot 14 jaar. Het aantal meisjes dat zichzelf beschadigt is een stuk meer dan het aantal jongens. Het afgelopen jaar werden 18.037 meisjes en 4.623 jongens in de leeftijd van 10 tot 19 jaar wegens zelfbeschadiging behandeld in NHS ziekenhuizen. Ten opzichte van het jaar ervoor laat dit een groei zien van 11 procent.
Volgens Lucie Russell, directeur van the Young Minds campagne, leven kinderen vandaag de dag in een giftige omgeving. De 24/7 online cultuur, cyberpesten, sexting en een op het lichaam gefocuste maatschappij zorgen voor een negatieve leefomgeving voor kinderen om in op te groeien.
Jongeren gebruiken zelfbeschadiging als coping mechanisme om te dealen met emotioneel ongemak en stress. Volgens experts wordt dit echter vaak afgedaan als aandachttrekkerij. Huisartsen, docenten en ouders hebben meestal geen idee hoe ze moeten reageren op kinderen die zichzelf beschadigen.
'Jonge mensen groeien vandaag de dag op in een harde maatschappij met een toenemende hoeveelheid aan stress om op school goed te presteren. Tegelijkertijd verkleinen de kansen op een goede baan met de dag en is de druk om bij te blijven wat betreft de trends van onze moderne tijd hoog. Social media zorgt, ondanks het verkrijgen van steeds grotere vriendenkringen, vaak voor een toenemend gevoel van eenzaamheid', aldus Russell.
Bij de Engelse Childline zijn het afgelopen jaar 47.0000 sessies geweest met jongeren omtrent zelfbeschadiging. Dit aantal is 40 procent meer dan het jaar ervoor. Zelfbeschadiging is één van hun grootste zorgen geworden: De aantallen blijven stijgen en de leeftijd waarop kinderen dit doet blijft dalen.
Er zijn heel veel factoren die kunnen bijdragen aan dit gedrag waaronder gezinsproblemen, cyberpesten, schoolstress en seksuele relaties. Meestal is er niet één duidelijke oorzaak.
Volgens experts zijn de cijfers van het Health and Social Care Information Centre waarschijnlijk slechts een tipje van de ijsberg omdat zeker niet alle kinderen die zichzelf beschadigen behandeld worden in het ziekenhuis. Dit, in combinatie met recente cijfers waaruit blijkt dat 8000 kinderen onder de 10 jaar reeds kampen met een depressie, is zeer zorgwekkend.
Bron: Telegraph.co.uk
Gerelateerde blogposts
Reacties
wel echt heftig, maar ik snap het wel..
liefs.
omdat ik er herkenning en erkenning in lees...
voor de rest prima stuk en heel herkenbaar.
Als je jezelf snijd om mee te doen met de rest laat dat ookal zien dat diegene een probleem heeft, dat diegene zo ver gaat.
Ik denk niet dat mensen om de 'trend' doen. Een groot gedeelte doet het in ieder geval niet daarom. Men begint een keer, om een bepaalde reden, en vanaf dat moment is het vaak lastig te stoppen.
ChildLine is een Engelse organisatie waar kinderen naar toe kunnen bellen en mailen, en op de site is er een forum en chatroom. Ik vind 47.000 sessies specifiek over zelfbeschadiging eigenlijk alsnog best veel. Als dat waar is, dan is dat meer dan 100 gesprekken per dag alleen al daar over!
Ik begrijp je wel. :-)
Heb zelf ook enkele mensen ontmoet die de krassen op hun armen hadden zitten. Ze zeiden dat ze het deden om de stres weg te laten gaan, en ik denk dat dat ook waar is. Toch vermoed ik dat ze, misschien onbewust, ook willen dat andere mensen de wonden zien. Anders hadden ze het wel op hun been gedaan ofzo.
Misschien proberen ze er mee te zeggen dat ze écht heel erg met hun problemen zitten, maar kunnen ze dat niet op een andere manier onder woorden brengen.
@happycat:
Nou, ik vind het anders nogal extreem om op zo'n manier om steun te vragen (of aandacht, het is maar hoe je 't ziet). Maar ja... aan de andere kant, als niemand anders naar je luistert, kan ik me voorstellen dat je naar dat middel grijpt.
Moet niet denken dat je dan stoer bent wand ik heb der veel spijkt van
Elke dag denken aan zelfmoord is gewoon eng
Moet niet denken dat je dan stoer bent wand ik heb der veel spijkt van
Elke dag denken aan zelfmoord is gewoon eng
ik wil die wonden niet meer, ik wil geen lelijke littekens erbij,.
en steeds naar de huisartsenpost, nee ik wil het niet meer.
vanaf vanaag ga ik een goede poging doen
xxx