Ontwikkeling en mijn eetstoornis

 

Een eetstoornis beïnvloedt zo veel dingen. Het beheerst je hele leven. Het heeft zo veel macht dat het je je eigen lichaam laat haten en kapot maken. Het zorgt ervoor dat je jezelf uithonger of helemaal vol stopt met eten. Het laat je sporten terwijl je lichaam aan alles laat merken dat het dat niet aan kan. Je braakt, ook al doet het pijn. Je lichaam protesteert continu, maar je gaat toch door. Allemaal door dat 'wezen' in je hoofd dat je al deze vreselijke dingen laat doen.

Het is niet alleen lichamelijk slopend, ook je geest wordt minstens zo erg kapot gemaakt. Het doet je naasten vreselijke pijn en ze maken zich terecht zorgen om je. Je hele leven is verwoest, misschien laat dat wezen je zelfs geloven dat dat niet zo is. Ook je ontwikkeling heeft te lijden onder een eetstoornis, welke dan ook. Wat gebeurt er met je ontwikkeling als je een eetstoornis hebt?

horloge

Een eetstoornis verandert je hele leven. Alles wordt anders. In je hoofd ben je continu aan het tellen, rekenen en plannen. Je hele leven staat in het teken van afvallen, eten, niet eten en compensatie. Er is hierdoor geen ruimte meer voor de ‘normale' dingen. Terwijl je beste vriendinnen naar hun eerste festival gaan, zit jij thuis op je hometrainer calorieën te verbranden. Misschien zie jij zelfs dat hele festival niet zitten, terwijl je er eigenlijk al een jaar naar uit had gekeken. Je voelt je namelijk nu veel te somber en angstig en je hebt naar jouw idee veel belangrijkere dingen te doen. Het kan gewoon niet, denk je.

Je bent misschien nu in je tienerjaren. Je hoort allemaal leuke dingen te ontdekken, verliefd te worden, een studie te doen en je eerste baantje te krijgen. Je leven en je wereldje horen steeds rijker en groter te worden, maar met een eetstoornis wordt alles minder en kleiner. Je leven wordt beperkt door je eetstoornis en misschien word je wel heel erg in de gaten gehouden door je ouders of andere gezinsleden, omdat ze jou moeten beschermen tegen jezelf. Omdat je wereldje zo klein wordt, wordt alles daarbuiten eng en onveilig. Je wordt heel angstig en klampt je vast aan je ouders. Al snel zijn zij het die alles voor je regelen. Ze bellen naar zorginstellingen en maken afspraken voor je, want jij durft niet te bellen. Zij zorgen er voor dat je je streng aan je eetlijst houdt, want zelf lukt dat jou niet. Als een vriendin aan de deur komt doen je ouders voor je open en leggen ze uit dat je niet met haar kunt afspreken, want jij vindt dat allemaal veel te eng. Niet veel later zal je jezelf thuis op de bank vinden. Je eetstoornis heeft het leven in je er haast compleet uit gezogen. Je voelt je somber, bang en wil niets meer. Jij denkt dat je eetstoornis hetgene is dat je nog staande houdt, maar is dat wel zo?

Je eetstoornis heeft jou je leven afgenomen. Je ontwikkeling staat stil, terwijl iedereen om je heen steeds meer een eigen leven ontwikkelt en nieuwe dingen gaat doen. Zij komen in deze tijd van hun leven meer los van hun ouders, terwijl jij je juist aan hen vastklampt. Een systeemthereut zei een jaar geleden tegen mij dat ik de zorg kreeg van mijn moeder die een kind van anderhalf jaar oud nodig had. Ik kon niet alleen eten, dingen doen, laat staan twee minuten alleen zijn in mijn eigen huis. Hoe langer je in je eetstoornis zit en hoe meer het je leven beïnvloedt hoe jonger je wordt. Je levenlust stagneert, seksuele gevoelens verdwijnen, misschien stopt je menstruatie en je bent bijna altijd thuis bij je ouders, die nu door jouw eetstoornis ook weer veel meer op de bank te vinden zijn. Jij gaat eigenlijk terug in de tijd, wordt steeds kinderlijker, maar je leeftijd gaat vooruit. Zelfs je uitstraling zal veranderen.

Toen ik nog diep in mijn eetstoornis zat werd ik een stuk jonger geschat dan ik was, terwijl ik voorheen altijd als ouder werd gezien dan ik eigenlijk was. Nog niet eens een jaar geleden, toen ik bijna zeventien werd, mocht ik de bioscoop niet in. Ik wilde naar een film van zestien jaar en ouder en ze wisten niet zeker of ik wel oud genoeg was. En nu, nu ik grote vooruitgang heb geboekt en ik veel beter in mijn vel zit, werd er deze week aan mij gevraagd of ik voor iemand sigaretten wilde kopen, terwijl ik nog achttien moet worden. In maar een maand of negen, ben ik eigenlijk jaren ouder geworden. Ik doe weer veel meer, probeer voorzichtig nieuwe dingen uit en mijn uitstraling is compleet veranderd. Door een eetstoornis kom je snel als mat, somber en vlak over. In je hoofd gebeurt zo veel, dat je lichaam helemaal uitgeput raakt en je ook in de omgang zult veranderen. Een eetstoornis verandert je en zet je leven niet alleen in stilstand, maar in zijn achteruit.

horloge

Dit is een reden om tegen je eetstoornis in te gaan. Kom van die bank af en plof er pas weer 's avonds op na een leuke dag vol nieuwe ervaringen. Zorg er voor dat je gestresst raakt door het uitkiezen van een outfit voor het festival waar je nu wél heen gaat en niet om de lasagna die je straks gaat eten. Word verliefd en krijg een eerste relatie. Meld je aan voor de studie die je eigenlijk al jaren wilt doen. Krijg buikpijn van het lachen door het ophalen van nieuw gemaakte herinneringen met je vriendinnen. Zie in dat met een eetstoornis leven, geen leven is. Het maakt je kapot, haalt je onderuit, verandert je in een kind.

Misschien ben je er bang voor om weer de persoon te worden die je was vóór je eetstoornis. Grote kans dat je je toen al erg onzeker voelde, vaak niet lekker in je vel zat en angstig was. Dit hoeft niet weer zo te zijn. Door de genezing van een eetstoornis verander je ook, net zo goed als je verandert door het hebben van een eetstoornis. Je zult sterker uit dit diepe dal komen dan je ooit bent geweest. Dit hoeft niet te betekenen dat alles in jouw leven na de eetstoornis moeiteloos en goed hoeft te verlopen. Je mag dingen nog moeilijk vinden en wat extra hulp nodig hebben. Het gaat er om dat je je eigen valkuilen leert herkennen en er mee om leert te gaan. Vecht voor een mooier leven waarin je jezelf kan ontwikkelen tot de persoon die je diep van binnen bent. Ga vooruit en het leven in je zal terugkeren en sterker worden. Ga voor het leven dat je zou willen hebben, waar je al jaren van hebt gedroomd. Zonder een eetstoornis kan je leven en jezelf ontwikkelen, met eetstoornis niet.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

xxxm - Woensdag 8 juli 2015 13:21
Mooi geschreven en heel herkenbaar..
best confronterend om dit zo te lezen.
kim300808 - Woensdag 8 juli 2015 13:27
Mooi artikel! Herkenning, erkenning en confrontatie.
Tegelijkertijd ook wakker geschud, een schop onder m'n kont.
Een waarschuwing, maar ook hoopgevend.

Bedankt!
Moontjuhhh - Woensdag 8 juli 2015 13:29
Mooi artikel en heel erg herkenbaar.
Vind het ook confronterend om te lezen
nikki - Woensdag 8 juli 2015 13:46
Wauw wat een goed onderwerp snijd je aan, en heel.goed beschreven.
Ik weer een eye-opnener (waar ik er helaas erg veel van nodig heb en dat keer o p keer)
Lisa - Woensdag 8 juli 2015 14:24
Inderdaad heel herkenbaar maar confronterend. Mooi geschreven!
Irene - Woensdag 8 juli 2015 14:52
Dank je! Echt inspirend! Want inderdaad, een eetstoornis maakt je leven kleiner en kleiner! Weg ermee!
Maanmeisje - Woensdag 8 juli 2015 18:23
Mooi zeg Katja! Goed onderwerp, en voor mij ook herkenbaar en confronterend.
Anne-Maria - Woensdag 8 juli 2015 19:45
Sterke blog, Katja! Ik onderstreep 'm.
Nena - Woensdag 8 juli 2015 20:59
Heel mooi en heel herkenbaar!!! Dankjewel!
Opa van Katja - Donderdag 9 juli 2015 14:44
Het is heel goed zoals jij dit hebt verwoord.
Je hebt al heel veel stappen gezet, maar ze blijven moeilijk!
Het lukt je uiteindelijk steeds weer.
Ik ben ontzettend trots op je!
Laura - Zondag 12 juli 2015 13:13
Prachtig beschreven en zo waar! Ik ben al vrij ver in mijn herstel gelukkig, en merk echt dat ik weer zoveel meer kan leven. Ik onderneem weer dingen en voel me sterk, terwijl ik daar eerder juist ook bang voor was. Alleen een beetje jammer dat mijn moeder nog zo beschermend is, zij belemmert mij eigenlijk in mijn ontwikkeling op dit moment... En ja ik snap het wel, want het gaat nog lang niet altijd goed met me, maar toch blijft het vervelend.