Voor velen is de zomer een periode om naar uit te kijken. Het is warm. Er zijn feestjes. Je gaat misschien op vakantie. Of een dagje doorbrengen op het strand. Er zijn barbecues en iedereen heeft het maar fijn. Maar hoe is dat als je een eetstoornis hebt? Is het dan nog steeds een fijne tijd om naar uit te kijken of zie je ertegenop? Wij delen onze ervaringen met jou. Hoe was het voor ons toen we nog zo in de knoop zaten met onszelf en hoe kijken we er nu tegenaan? 

Zomervakantie; yay or nay? Waar kijk je naaruit of juist tegenop?

Daniël: "Heerlijk! Ik heb niet echt een langere zomervakantie, maar ik ben dol op de zomer. Ik houd ervan dat het in de ochtend en de avond zo lekker licht is en ik leef veel meer buiten in de zomer. Daar geniet ik echt van. Ik heb dan ook altijd meer zin om dingen te ondernemen en bijvoorbeeld weekendjes weg te gaan."

Irene: "Zomervakantie? Haha, dat voelt als iets van lang geleden, omdat ik nog altijd aan de schoolvakantie moet denken. Dat vond ik altijd heerlijk, lekker buiten spelen en naar de camping in Brabant. Later natuurlijk buiten 'hangen' met vrienden, zomeravonden op het strand en naar toffe festivals. En dat heerlijke zonnetje! Daar kijk ik nog steeds naar uit in de zomer, al heb ik niet meer zes weken achter elkaar vrij."

Peggy: "Ik ben een echte herfst- en winterliefhebber, dus ik kijk niet uit naar de zomer(vakantie) zoals menig ander dat zal doen. Als ik op zoek ga naar vakantiebestemmingen dan kijk ik ook eerder naar plekken waar het sneeuwt dan naar plekken waar het strandweer is. Ik ga niet goed op de warmte, maar ik kan wel genieten van de zon, het buiten zijn, de tripjes naar het strand en picknicken in het park. Het is dus zeker geen harde nay, zolang de temperatuur meevalt." 

Phoi Cai: "Ondanks dat ik zelf niet meer op school zit en dus geen echte zomervakantie heb, probeer ik altijd een zomervakantie van drie weken in te plannen. Nu moet ik daarin wat meer rekening houden met de schoolvakanties van de meiden, maar het idee blijft voor mij hetzelfde. Ik ben namelijk echt een zomermens en ik ga heel goed op fijne zomerdagen. Hoewel het tropisch warme dan ook weer niet hoeft. Het voelt soms ook echt als een oplaadperiode voor me. Met genoeg vitamine Zon kan ik de donkere winterdagen beter doorkomen."

Hoe was de zomervakantie voor je toen je nog een eetstoornis had?

Daniël: "Eigenlijk was het toen ook al mijn beste seizoen. In de zomer voelde ik me vrijer en vrolijker dan de rest van het jaar. Maar of dat alleen maar positief was?"

Irene: "Ik keek uit naar dezelfde dingen en wilde dat ook echt graag, maar helaas werd er vaak roet in het eten gegooid door de gevolgen van mijn eetstoornis. Fysiek, maar ook mentaal en sociaal. Ik voelde me vaak gewoon niet fijn, maar in de winter was dat niet anders."

Peggy: "De overgang van de winter naar de lente, en uiteindelijk de zomer, was voor mij altijd een spannend moment. Dat had ermee te maken dat mijn eetstoornis in die periode piekte, dus mijn lichaam leek zich voor te bereiden op wat er mogelijk zou komen. Ik werd er dus alleen maar zenuwachtig van. Maar als het eenmaal mooi weer werd dan had ik hetzelfde vrije gevoel als waar Daniël over schrijft. Dat maakte helaas niet dat de eetstoornis minder aanwezig was, maar het had wel een positieve invloed op mijn stemming."

Phoi Cai: "In de periode dat ik worstelde met mezelf gingen we enkele jaren achter elkaar naar Spanje. Ik vond het geweldig om te gaan. Daar voelde ik me vrij... Alleen kwamen daar twee grote knelpunten bij kijken; zwemkleding en buffets. Het een vond ik al lastig zonder het andere, maar samen zorgde het vaak voor error. Ik voelde me vaak te veel en kon in het begin niet omgaan met alle keuzes van het eten. De ene keer kon ik niks pakken, terwijl ik de andere keer compleet doorsloeg. Maar daarin merkte ik ook met de jaren verandering. Ik heb er namelijk niet alleen maar vervelende herinneringen aan, maar ik zie ook dat ik elk jaar iets verder was in mijn herstel waardoor ik er op gegeven moment wel van kon genieten."

Voor de één kan het fijn zijn op vakantie te gaan omdat je even weg kan zijn van de strijd en je eetstoornis, terwijl het voor de ander juist lastig is omdat je in het onbekende valt. Hoe was dat voor jou?

Daniël: "Ik heb stiekem het antwoord van Irene hieronder al even gelezen en ik herken heel erg dat het op vakantie ineens veel beter lukte om me aan strenge eetregels te houden. Dat voelde heel goed, maar het was verre van gezond."

Irene: "Op vakantie lukte het me altijd ineens heel goed om streng voor mezelf te zijn en af te vallen. Ik had boulimia en een gezond gewicht, dus veel vragen werden daar niet over gesteld. Maar dit ging wel op een heel spastische manier, waardoor ik niet altijd kon genieten op vakantie en de spanning soms om te snijden was. Niet leuk, maar het liet me ook wel even sterk voelen. Ik nam dan altijd het voornemen om het thuis door te zetten, maar in de sleur van het dagelijkse leven, kreeg ik toch weer last van eetbuien en lukte het me nooit, waardoor de teleurstelling weer extra groot was. En zo schoot ik heen en weer tussen de uitersten van mijn eetstoornis. Het is uiteindelijk zo belangrijk voor me geweest om die wens om af te vallen los te laten, het bracht me niks dan disbalans in mijn lijf en in mijn hoofd, terwijl er helemaal niks mis met mij was!" 

Peggy: "Ik ben tijdens mijn eetstoornis niet op vakantie geweest, maar ik wilde dat wel graag. De keuze om niet te gaan was geen bewuste keuze, maar een samenloop van omstandigheden. De reden dat ik het wel graag had gedaan is omdat reizen voor mij werkt als een soort escape. Niet alleen van de eetstoornis, maar ook van het dagelijkse leven. Ik houd ervan om nieuwe plekken te ontdekken en andere culturen te leren kennen, en die passie stak op het moment dat de zomervakantie eraan kwam de kop op. Daar kon ik me dan helemaal in verliezen, wat ervoor zorgde dat ik de eetstoornis even kon 'vergeten' en me kon focussen op de dromen waarvoor ik aan het herstellen was." 

Phoi Cai: "Het was dubbel. Ik was dan even weg van thuis maar tegelijkertijd kwamen er andere lastige punten bij kijken, zoals ik hierboven omschreef. Uiteindelijk is het voor mij wel fijn geweest om weg te gaan omdat ik daar ook heb leren loslaten. Ik heb namelijk ervaren dat er helemaal niemand naar me omkeek, ongeacht hoeveel ik at of hoe ik erbij liep. En dit klinkt misschien wat gek, omdat het niet zozeer was dat er niemand naar me omkeek. Maar het kritische waar ik mezelf altijd op afkeurde, was helemaal niet nodig. Niemand lette op als ik in een bikini liep. Niemand lette op als ik een bord eten zou pakken. Dit betekende niet meteen dat het makkelijk was als ik terug was van vakantie. Maar het voelde wel als een voorproefje van hoe het ook zou kunnen als ik hersteld zou zijn."

Ook als je niet weggaat, kan een zomervakantie ontzettend lastig zijn. Je dagstructuur valt weg, mensen om je heen gaan weg, hulpverleners spreek je wellicht een langere tijd niet... Wat heeft jou hier doorheen geholpen? 

Daniël: "Ik kan me heel goed voorstellen dat dat voor veel mensen heel moeilijk is, maar zelf had ik hier helemaal geen last van. Juist het wegvallen van dagstructuur en de verplichting om overal op tijd te moeten zijn, deed mij altijd goed. Ik heb dat nog steeds trouwens: zonder de verplichtingen en sleur van de normale dagstructuur vind ik het makkelijker om spontaan iets te ondernemen en de tijd te nemen om er ook echt van te genieten."

Peggy: "Ik vond het lastig om hulpverleners te moeten missen als zij met vakantie waren. Ik durfde dan ook geen gesprekken met een vervanger aan te gaan, wat ervoor zorgde dat ik een paar weken zonder therapie zat. Ergens vond ik dat fijn, omdat ik daardoor even wat minder op spanning hoefde te staan. Maar tegelijkertijd miste ik ook het contact en de bevestiging dat wat ik aan het doen was, goed was. Als ik daar nu op terugkijk dan had ik mezelf graag die vervanger gegund, want ook al is het niet je eigen behandelaar, het maakt wel dat je even met iemand kan praten."

Phoi Cai: "Ik had het geluk dat ik geen hulpverleners had die ik heb moeten missen. Maar daarbuiten heb ik ook niet geworsteld met het gemis van... Misschien scheelde het ook al dat ik zelf weg ging waardoor ik genoeg afleiding had. Maar ik vond de zomervakantie altijd een welkome pauze van het continue ‘aan’ staan. Om even niet te hoeven letten op schoolwerk, deadlines en de daarbij behorende druk. Sociale druk om constant de beste versie van mezelf te moeten zijn."

Waar kan je nu wel van genieten terwijl dat met de eetstoornis niet ging? 

Daniël: "Eten in gezelschap. Dat vond ik in de zomer extra moeilijk."

Irene: "Spontane dingen! Ik kan nu veel makkelijker schakelen. En zomerkleding dragen. De grap is: ik weeg nu meer dan toen ik een eetstoornis had, maar ik voel me honderd keer zelfverzekerder. Lichaamsbeeld en zelfbeeld zit echt in je hoofd, niet aan je lijf. En in de praktijk betekent dat dat je er eigenlijk helemaal niet zo veel mee bezig bent. Ik 'ben' gewoon meer, dan dat ik nadenk over hoe, wie of wat ik ben." 

Peggy: "Tijdens mijn eetstoornis draaide alles om mijn eetmomenten en sprak ik alleen in de korte tijd daartussen iets af met vriendinnen. Dat is nu wel anders. Dus ik sluit me helemaal aan bij wat hierboven en -beneden wordt gezegd: de spontaniteit van het leven. Vraagt een vriendin last minute om vanavond te gaan uiteten? Gezellig! Spontaan een dagje winkelen in een stad 3 uur verderop? Ja hoor! Zelfs een tripje naar het buitenland wordt impulsief geboekt. Het kan allemaal weer."

Phoi Cai: "Net als Irene; spontane dingen doen! Niet alles moet van tevoren gepland worden om errors te voorkomen. Ik kan dingen aan op het moment zelf omdat mijn lichaam het kan hebben. Ik kan van dingen genieten zonder dat ik van tevoren of erna moet compenseren. Ik kan gewoon gaan!"

Wat is jouw beste advies voor iemand met een eetstoornis om deze zomervakantie zo goed mogelijk door te komen? 

Daniël: "Het is dit jaar nogal regenachtig, maar laat je humeur daar alsjeblieft niet te veel door naar beneden halen. Onder een paraplu kan je ook lekker naar buiten en als je toch liever binnen blijft, probeer ook dan je dagen zo in te richten dat je elke dag van minstens 1 klein dingetje kunt genieten. Voor de een is dat eens lekker uitslapen, voor de ander een boek lezen waar je gewoonlijk nooit aan toekomt, net wat jou dat gevoel geeft dat je even tijd voor jezelf hebt."

Irene: "Ik heb wel een kledingtip, iets wat in de zomer echt wel een ding kan zijn, want iedereen lijkt bezig te zijn met leuke zomertopjes en korte jurkjes. De tip: draag waar jij je comfortabel in voelt. Of dat nu een bikini is of een luchtige T-shirt jurk. Uitdagingen aangaan kan en mag, heel goed als je dat wilt juist. Maar je hoeft echt niet allemaal outfit-uitdagingen aan te gaan als je je dan heel naar en ongemakkelijk gaat voelen. Dat kan een beetje helpen om de focus van je lichaam af te halen en wat meer te genieten van andere dingen. Het leven is immers ook zo veel meer en dat is waardevol om te ervaren."

Peggy: "Kijk naar wat voor jou haalbaar is; er wordt niks van je verwacht. Mocht je die druk toch voelen, geef het dan aan bij de mensen om je heen en maak bijvoorbeeld samen een plan wat voor voorspelbaarheid en structuur zorgt. Wees dus vooral een beetje lief voor jezelf, want je hebt het al zwaar genoeg."

Phoi Cai: "Wat ik altijd lastig vond, waren de meningen van anderen. Wat als ze vinden dat ik te dik ben voor een bikini? Wat als ze vinden dat ik te veel eet? Wat als ze vinden dat… Om hier bij stil te staan vond ik doodvermoeiend. Het hield me op zoveel manieren tegen te genieten. Wat mij heel erg hielp relativeren is te bedenken dat iedereen al druk genoeg bezig is met zichzelf om ook nog eens bezig te zijn met mij. Niemand kijkt naar wat ik aan heb en niemand kijkt naar wat ik eet. Dat doen ze ook niet bij jou."

Hoe ziet jouw ideale zomervakantie eruit?

Daniël: "Die heeft zomin mogelijk verplichtingen. 's Avonds het weerbericht bekijken en dan pas bedenken wat ik de volgende dag eens zal gaan doen. 'What kills life is the absence of mystery', schijnt Anaïs Nin ooit geschreven te hebben en dat is een beetje mijn levensmotto. Ik vind niets zo fijn als me laten verrassen door wat er toevallig op mijn pad komt."

Irene: "Buiten zijn met vrienden en muziek en mooie herinneringen maken. Dat mag gewoon niet ontbreken aan mijn zomers. Veel heb ik verder niet nodig. Al vind ik op vakantie gaan ook heel erg leuk! Een ideale vakantie heb ik niet, ik vind veel verschillende dingen leuk." 

Peggy: "Wat een leuke vraag! Ik kies dan toch voor het buitenland. Zoals ik eerder al schreef leer en ontdek ik graag, dus reizen is mijn ideale uitlaatklep in de vakantie. En of dat nou in de zomer of in de winter en in Europa of in Azië is; dat maakt dan eigenlijk niet zoveel uit."

Phoi Cai: "Dat vind ik lastig kiezen.. Ik hou ervan om echt even weg te kunnen gaan in de zomer. Het is mijn moment van opladen en genieten. Maar een vakantie in en rondom huis vind ik ook heerlijk. Dagjes weg afgewisseld met dagen in de tuin. Een zwembadje erbij, ‘s avonds in de tuin eten en de dag afsluiten met een ijsje en een drankje toe... Dat klinkt toch heerlijk?"