Op de grens
16 mei... De dag waarop mijn eerste examen begint. 16 juni...: de uitslag. Ik sta op de grens.
Hier heb ik vijf jaar lang naar uitgekeken, vanaf de eerste week dat ik weer naar school mocht na de opnames in ziekenhuizen en klinieken. Ik heb ervoor geknokt om in de tweede weer in te kunnen stromen met dezelfde klas als in de eerste van het vwo (die ik overigens maar drie weken heb gezien).
In die eerste week van de tweede vroeg ik me al af waarvoor ik al die tijd zo had geknokt: was dit nou waar ik zo naar had uitgekeken- de klas, het vwo, de middelbare? Vervolgens heb ik zo hard mogelijk mijn best gedaan om hoge cijfers te halen (mede ook door mijn prestatiedrang)- alles om zo snel mogelijk en zo zeker mogelijk te kunnen slagen in de zesde. Ik heb zelfs nog een hele tijd getwijfeld of ik niet naar de havo moest gaan, want dan was ik eerder van die school af (en ik wilde toch een hbo-studie doen). Maar nee, ik hield vol. En nu zit ik een halve week voor mijn examens. Het is een hele onwerkelijke tijd.
Je staat met een half been nog in school, met een half been sta je in je examens en je bent ook al met je hoofd bij het zoeken van een kamer, een vervolgstudie, de introductieweek van de universiteit, je leven na de middelbare, enzovoort. Deze weken van voorbereiden voor je examens zijn heel dubbel. Aan de ene kant ben ik zenuwachtig voor al dat formele en nieuwe rondom de examens, doodsbang dat ik onverhoopt tóch niet slaag, bang voor de omstandigheden die me kunnen doen zakken (black out?), bang dat ik niet genoeg heb geleerd, enzovoort. Dat hoofd blijft maar denken.
Zo niet over wiskunde, scheikunde en alle andere vakken dan wel over na de vakantie (beginnen op de universiteit), de vakantie zelf, de examens, de examentrainingen. Ik durf niet te denken aan mijn diploma, want dan spring ik nu al een gat in de lucht en huil ik van opluchting en ontlading (van al die zes jaar). Ik durf ook niet te denken aan zakken, want dan wordt ik nu al vreselijk somber. Mijn leven hangt af van dat papiertje. Het is mijn vrijbrief naar vrijheid.
Reacties
Herkenbaar.. ik keek er vorig jaar precies zo naar. Dat papiertje en dan is het ein-de-lijk voorbij, die zes jaar middelbare school! Eindelijk er vanaf. Klaar. Doen wat je zelf wilt en leuk vind.
Maak je er niet te druk om. Het eindexamen wordt net zo overdreven als de Cito-toets. Waarschijnlijk is het gewoon hetzelfde als al die tijd je schoolexamens zijn verlopen... je zit gewoon in een bekende (gym)zaal met de mensen die je kent en je maakt een toets. Dat is alles ;)
En ook, don't worry over je cijfers.... er is later echt niemand die naar je cijferlijst zal vragen. Ze willen weten of je een diploma hebt, that's it.
Geniet ervan dat je bijna klaar bent!
Sterkte en succes deze laatste twee weekjes!
X
Heel veel succes alvast!!
Je kan het meid, je hebt al zo veel bereikt!!
Xx
De zenuwen die je nu al zo dwars zitten laat die varen laat het gaan. Meditatie kan je helpen hierbij. Bereid je goed voor, maar niet te veel voor. Leren op goede tijden inplannen en niet meer vlak voor een examen of heel laat s'avonds.
Ik weet zeker dat je het er goed vanaf brengt. En milou zelfs al zou jij in het allerergste geval het niet halen dan vergaat de wereld nog steeds niet. Geloof mij jij gaat er wel komen :) Kijk niet maar dat examen of dat papier dat je krijgt. Kijk verder naar wat jij wil dat de toekomst je gaat brengen.
Zet m op
D
Je angst om te slagen/niet te slagen is goed te begrijpen.
Toch, je leven hangt niet van dat papiertje af!
En daarbij, dit is een hele speciale periode..
Examens, die spanning en alles.
Probeer hier ook wat van te genieten!
Heel veel succes komende weken, gaat helemaal goed komen!!
Liefss
Ik vraag me af hoe jij die 'vrijheid' ziet?
Zolang jij jezelf zoveel druk oplegt om te presteren.. vraag ik me af of die vrijheid die jij denkt te hebben ook straks nog aan je verwachtingen zal voldoen?
Ik denk dat je pas echte vrijheid heb als je de lat wat lager legt. Je hoeft jezelf niet te bewijzen. Niet in de mate die jij denkt te moeten. De mensen die echt om je geven, geven ook om je als je 'minder' presteert, sterker nog die geven om je om wie je bent en niet om de cijfers die jij ergens in je zak hebt zitten. Als het goed is ben jij voor hen Milou en Milou is niet gelijk aan haar behaalde cijfers. Milou is kwaliteit en geen kwantiteit. Dat is hoe ik het zie.
Ik wens je iig wel heel veel succes met je examens! En kom op leg die lat wat lager.. ook met 6en heb je een vwo-diploma. Ook met 6en kun je prima naar de universiteit (wat jij nu wel of niet graag wil? dat is me niet helemaal duidelijk). Het leven bestaat uit meer dan 'hoge' cijfers halen;).
Heel veel Succes!!
ik herken me zelf zo in wat je schrijft. Ik doe dit jaar ook examen, hoewel ik dat vorig jaar eigenlijk al had moeten doen. Toen heb ik kei hard gevochten om naast al mijn problemen nog 3 vakken te halen (Ne, Du, En) en die heb ik gehaald. Nu nog de rest (wisA, kua, gs, ak, ik doe havo). Ik ben zo enorm zenuwachtig, probeer zo veel mogelijk te leren en heb toch het gevoel dat ik veel te weinig gedaan heb. Ik wil zo graag slagen en als ik denk aan het moment dat ik te horen krijg dat ik geslaagd ben dan.. Ik durf er niet aan te denken, zo bang dat ik niet slaag. Ik ga volgend jaar naar Amerika, als ik slaag.. Ik ben zo bang dat het me niet lukt, dat ik dit keer geen goede cijfers haal.
Ik hoop heel erg voor je dat je het haalt meis, echt waar. Ik weet zeker dat je echt enorm je best doet, alles doet wat je in je hebt om het zo goed mogelijk te doen. Waarschijnlijk heb je (net als ik) dan nog het gevoel dat je niet genoeg hebt gedaan, maar probeer vanaf een afstandje naar jezelf te kijken en alles te relativeren. Meer dan je best kun je niet doen en ik weet zeker dat jij je voor de volle 100% inzet.
Nog 2,5 week en we zijn er vanaf! Dan kunnen we er niks meer aan veranderen! Eng maar toch ook fijn :)
Heel veel succes meid!
Liefs
Hannah
Bovenstaande berichtjes waarin staat dat je 'gewoon niet zenuwachtig moet zijn' is natuurlijk wel heel erg lief maar ook ik weet dat zenuwen komen wanneer ze komen en niet luisteren naar wat jij wilt :P
Ga ervoor en probeer het als een grote toets te zien. Meer tips kan ik je op dit moment ook niet echt geven denk ik. Sorry, maar zelf zit ik precies in hetzelfde schuitje als jou en zie er ook erg tegen op :P
Wat mij erg helpt (toch nog 1 tip :P ) = de tijd laten komen en alles laten komen wat op je af komt. Des te sneller is het voorbij. Heel veel succes, Milou.
Niet zo stressen hoor! Je doet exacte vakken en daarbij gaat het om kennis die langdurig is herhaald en ook nog eens om vaardigheden, dus de kans op een black-out is gering.
Ik wens je super veel succes, en het valt echt heel erg mee, alles wordt enorm uitvergroot, het leek meer op een toetsweek eerlijk gezegd.
Je kunt het!
Misschien helpt het om iets mee te nemen waar je je tijdens de toets even op kunt focussen. Voor mij was bijv een flesje drinken en iets eetbaars goed. Je kunt natuurlijk niet uitgebreid om je heen gaan kijken ;) maar even iets anders vasthouden dan een pen werkt soms. Wij zaten toen in de gymzaal dus kon niet uit het raam kijken, maar als je die mogelijkheid hebt, kun je daar misschien voor kiezen (alleen als het je niet teveel afleid).
Probeer te bedenken waar je iets aan kunt hebben tijdens je toetsen, iets waar je positieve kracht uit kunt halen als je bang bent voor een black-out. De angst kan niemand waarschijnlijk nu bij je wegnemen, je moet zelf ervaren hoe je die examens ingaat, maar vooraf kun je wel over andere dingen nadenken ;) nogmaals superveel succes meid!
Wel stoorde ik me een beetje aan de volgende zin: "ik durf niet te denken aan zakken, want dan wordt ik nu al depressief". Misschien ben ik nu een zeur hoor, maar (als "depressie-ervaringsdeskundige) vind ik "depressief" in deze situatie niet helemaal de goede woordkeuze.
Ik wens je heel veel succes met je examens!
Weet je al wat je gaat studeren als ik vragen mag ;D?
@ Maan: Ik heb nu zo'n enorme drang om te presteren omdat ik dat diploma wil halen. Wie weet is het ook wel mijn perfectionisme. Maar het gaat me nu meer om slagen, niet om mijn cijfers. Het klopt wel: die prestatiedrang belemmert mijn vrijheid wel, en ik weet ook dat anderen me niet anders zullen zien als ik 6-en haal. Het is meer voor mezelf, dat ik er mijn zelfvertrouwen uit haal, als ik 10en haal en zo. De vrijheid die ik bedoel is geen verplichte middelbare school, met vakken en mensen die ik niet leuk vind.
@ Iedereen die al examen heeft gedaan en zegt dat het gewoon een grote toetsweek is: bedankt! Daar heb ik wat aan!!
Ik zou zeggen probeer je angst opzij te zetten die kan je het namelijk nog het moeilijkst maken. Je moet proberen om je niet zo druk te maken; in principe heb je al de leerstof al een keer gezien (in de 4e, 5e of dit jaar) en de examens worden gewoon zo opgefokt eigenlijk is het niets anders dan andere toetsweken. Probeer wat meer vertrouwen in jezelf te hebben; je kunt dit best!!
Ik wens je heel veel succes en je gaat het halen!
Liefs Sanne
Hoe ging je Nederlands examen? Op internet zat ik ze te bekijken op examenblad.nl, vooral die eerste tekst zag er best pittig uit. De antwoorden kan je daar trouwens ook vinden.
Vandaag heb ik mijn Nederlands, vind het best spannend, maar het komt allemaal goed. Ook met jou!
Liefs,
Judith