Wat een leuke mokken! (:

Leuke eerlijke blog weer.

Misschien heeft het bij jou hier niks mee van doen, maar wellicht herkennen anderen het bij zichzelf: Ik volgde een workshop over leven volgens de seizoenen van de vrouwelijke cyclus. Die heeft mij veel inzicht gegeven in hoe mijn stemming, flow, behoefte of juist geen behoefte aan dingen ondernemen en sociaal contact etc. gedurende de maand wisselt. Helpt mij in mijn herstel, omdat je ook je lijf als gevolg van hormoonschommelingen anders kan ervaren. Ik wilde het even delen, omdat ik dat echt altijd gemist heb in mijn therapieën. Heeft bij mij voor een stukje acceptatie gezorgd en ook hoop omdat ik weet waar ik me in mijn maandcyclus weer vrolijker en fijner in mijn lijf ga voelen.

Oeeh leuk! Heel indrukwekkend wat je maakt Irene! Daar zijn mijn komische kriebels niets bij x'D Wordt ooit een doel van mij, om 'echte' tekeningen te kunnen maken zoals jij dat kan!

wat een leuk rokje of broek wat je aan had!

Hi Irene,

Ik heb het ook de verkoudheids gevoelens enz
Het is gewoon hooikoorts(bij mij in ieder geval) de kruiden bloeien nog aldoor. Daar voel ik ook neerslachtig ennmoe door. Het is zoals het is..

Nadeel van therapie/bijwerking is inderdaad dat misschien wel de rest van je leven heel veel ga analyseren en denken dat je alles met je gedachtes kan beredeneren. Het voelen is niet meer spontaan, natuurlijk. Het wordt gekunsteld en je kan niet meer gewoon leven zonder overal bij na te denken over hoe je je voelt, hoe het komt,wat je moet doen.. Ook zie je dat mensen een standaard manier van denken krijgen, met dezelfde standaard oplossingen, standaard "inzichten", standaard opvattingen..
Het is bijna een soort hersenspoelen volgens een systeem,vind ik. Het zal wel de goedkoopste manier zijn..

https://m.youtube.com/watch?v=VFYpaz-PsdQ

Kennen jullie het liedje v Matthijn Buwalda ‘Even niet zo goed’?!

Oh ja dat kan zeker van hooikoorts komen dan inderdaad! Mooie lyrics ook van Matthijn Buwalda, zo treffend. En zo is het leven ook, soms voel je je gewoon even 'meh' en dat is dan gewoon even zo en dat hoef je ook niet op te lossen, want dan zou het zo'n eindeloos gevecht met jezelf worden. Het komt en gaat nu even en het komt dan ook vanzelf wel weer. Ik vond dat altijd heel erg ingewikkeld, had dan het gevoel dat ik iets verkeerd deed of werd ik overvallen door een gevoel van leegte, omdat mijn zelfbeeld al zo wankel was. Beseffen dat het heel normaal is, dat het leven gewoon zo gaat, en dat je niet allemaal oordelen aan wat je voelt hoeft te hangen, geeft zo veel lucht. Ik moet ineens ook denken aan de sketch 'ik heb ineens weer zin' van Dominee Gremdaat, zo heerlijk grappig en relativerend, en dus ook dat het ook de andere kant op werkt. Ineens voel je hem dan ook weel wel! En dat is ook mooi. :)

Dank voor jullie reacties! ♥