Pica, een eetstoornis?
Als 6 jarig kind had ik vroeger een steentje, het was een klein, zacht kiezelsteentje, wat ik vaak in mijn mond stopte. Ik heb geen idee waarom ik dit deed, maar blijkbaar vond ik het leuk. Tot ik op een dag het steentje per ongeluk doorslikte, ik was helemaal in paniek, moest heel hard huilen en dacht dat ik erg ziek zou worden. Toch zijn er kinderen die wel vaker iets wat je niet kan eten in hun mond steken en doorslikken. Volgens de DSM-IV is dit een stoornis die pica genoemd wordt.
De naam pica komt van de Latijnse naam voor ekster, namelijk pica pica. Een ekster is een vogel die bijna alles eet en daarbij vaak ook blinkende voorwerpen meeneemt en in zijn nest legt.
Wat zegt de DSM-IV hierover?
Kinderen, of soms ook volwassenen, met pica eten ten minste één maand of langer stoffen die niet eetbaar zijn. Daarbij moet het wel zo zijn dat het eten van deze stof niet past binnen de ontwikkeling van het kind (een kindje van 1 jaar steekt vaak vanalles in zijn mond, dit past binnen de ontwikkeling van het kind). Het eten van de stof mag ook niet horen bij de cultuur waarin het kind leeft.
Als laatste criterium geeft de DSM-IV dat wanneer dit eetgedrag alleen samen voorkomt bij andere stoornissen (zoals autisme, schizofrenie of een verstandelijke beperking), het eetgedrag zo ernstig moet zijn dat dit specifieke aandacht vraagt.
Welke dingen worden gegeten door mensen met pica?
De voorwerpen en stoffen die mensen met pica eten, kunnen variëren van stoffen die vrij onschuldig lijken, tot stoffen die duidelijk veel schade kunnen aanrichten aan iemands lichaam.
Deze volgende stoffen worden vaker gegeten door mensen met pica: Stof, grond/klei, gips, opgedroogde verf, krijt, maïzena, waspoeder, zuiveringszout, koffiedik, as van sigaretten, opgebrande lucifers, sigarettenpeuken, uitwerpselen, ijs, lijm, haar, knopen, papier, zand, tandpasta, zeep en spijkers.
Waarom mensen pica krijgen,
Hoewel de precieze oorzaken niet duidelijk zijn, zijn er wel bepaalde situaties die het risico op pica bij iemand kunnen verhogen:
- Voedingstekorten bij mensen. Wanneer iemand bijvoorbeeld een tekort aan ijzer of zink in het bloed heeft, kan een verlangen naar extra ijzer of zink ontstaan. Het eten van van niet-eetbare producten helpt alleen niet het tekort aan voedingsstoffen bij mensen aan te vullen.
- Mensen die diëten. Iemand die wil afvallen kan de honger proberen te stillen door het eten van niet-eetbare producten.
- Ondervoeding. Zeker in ontwikkelingslanden komt dit voor, mensen met pica eten dan met name grond en klei.
- Culturele factoren. Binnen sommige families, religies of groepen is het gebruikelijk om producten te eten die daar niet geschikt voor zijn.
- Kinderen die door hun ouders verwaarloosd worden of waarbij voedsel onthouden wordt. Dit wordt vaak gezien bij kinderen die in armoede leven.
- Mensen met een ontwikkelingsstoornis. Hierbij kun je denken aan mensen met een verstandelijke beperking, autisme, andere ontwikkelinsstoornissen of een hersenafwijking.
- Mensen met een psychische stoornis zoals een obsessief-compulsieve stoornis of schizofrenie.
- Zwangere vrouwen. Er wordt wel gesuggereerd dat pica tijdens de zwangerschap alleen voorkomt bij vrouwen die een geschiedenis hebben met pica of waarbij pica in de familie voorkomt.
10% - 30% van de kinderen tussen de 1 en 6 jaar hebben de stoornis pica.
Wat zijn de gevolgen van pica?
Van sommige stoffen lijkt het niet heel gevaarlijk om ze te eten, toch is pica een ernstige stoornis die veel gezondheidsproblemen kan veroorzaken. Het eten van opgedroogde verf kan zorgen voor een loodvergiftiging en darmproblemen komen vaak voor bij mensen die onverteerbare dingen eten als haar en kleding. Mensen die voorwerpen eten die vast kunnen komen te zitten in de darmen, lopen een risico op verstoppingen of zelfs perforatie van de darmwand. Infecties van parasieten worden veroorzaakt door het eten van grond, stof en uitwerpselen. Als laatste loopt het gebit vaak veel schade op door het eten van harde producten.
Zelfs acuute spoedgevallen en dood kunnen gevolgen zijn van pica, dit komt vaak door het eten van giftige stoffen (voorwerpen waar lood of kwik in zit) of het eten van grote dingen die de darmen blokkeren.
Welke behandelingen worden gegeven aan mensen met pica?
Het is soms best moeilijk om pica te behandelen omdat het veel verschillende oorzaken kan hebben. Psychologen bieden vaak een gedragsmatige behandeling, wel wordt een verwijzing naar psycholoog of psychiater alleen in ernstige gevallen gegeven. Bij een gedragsmatige behandeling wordt gekeken hoe het eetgedrag is ontstaan en hoe het komt dat het gedrag blijft aanhouden.
Hierbij wordt uitgegaan van de theorie dat pica aangeleerd is en ook weer kan worden afgeleerd. De meest gebruikte methode is dat het gedrag van het kind wordt veranderd door goed gedrag te belonen en pica gedrag te 'straffen'. Het doel is dat het kind helemaal geen pica gedrag meer zal vertonen.
Wat voor stoornis is pica?
Wereldwijd is er nog geen overeenstemming over wat voor stoornis pica is. In de Verenigde Staten ziet men pica als een eetstoornis, maar in Groot Brittannië als een gedragsstoornis. Soms kan pica een aanduiding zijn voor een obsessief-compulsieve stoornis of een depressie.
Wat vind jij, is pica een eetstoornis? En ken jij iemand die pica heeft?
Bron: www.flickr.com/indi.ca www.flickr.com/hunnnterrr www.flickr.com/davehamster
Reacties
Maar het klinkt niet gezond!!! =O Ik wist niet dat het een naam had. Ik kende het wel.
xx
maar dat was meer bedoeld als zelfbeschadiging.
Schaam, schaam............
ik krijg er oijn van als ik er aan denk ! o.o
zelf eet ik ook weleens oneetbare dingen..
ik heb bv een enorme drang om op tissues te kauwen en op papier.. ik doe wel mn best t niet door te slikken (want denk dat dat niet bepaald gezond is), maar ik denk dat dat voor een deel wel gebeurt vaak..
ik eet trouwens ook aan mn potloden.. het is zegmaar een soort 'kauwen op', maar ik knabbel er ook echt stukjes vanaf..en die slik ik dan dus ook door..
ik weet niet waarom ik het doe.. het staat verder ook los van mn es.. ik heb het er nog nooit met iemand echt over gehad omdat ik me toch wel schaam ervoor..
lijkt me niet echt gezond :s
Ken niet iemand die het heeft... Het komt sowieso wel voor dat kinderen kauwen op (bal)pennen/ potloden.
Vraag me af waardoor die mensen de neiging hebben om dat te doen. Onrust/ dwangmatig/ controledrang?
ik vraag me echt af waar dat nou door komt, want bij dieren zie je dat niet zo extreem (zijn wel dieren die ooknie helemaal sporen maja)
zou dat dan toch komen door "inbreed" ofzo? lijkt me niet echt een andere verklaring voor. bij dieren ontstaan ook veel (lichamelijke) afwijkingen door inteelt.
ik vraag me toch ook af hoe het dan gediagnostiseerd word, want er staat dat t niet mag samenhangen met culturele dingen enzo...maja die staat wel bij de oorzaken. bedoel...kan je echt van pica spreken als je noodgedwongen modder eet om die pijn van de honger maar weg te krijgen?
ik heb wel eens watten gegeten om geen honger te hebben.
heb op tv trouwens een keer een amerikaans programma gezien en daar werd een casus besproken van iemand die verf af (afgebladderde verf) en die is doodgegaan aan loodvergiftiging.
weird gewoon
Een 21-jarige tandartsassistente heeft door een zeldzame eetstoornis de drang om allerlei oneetbare producten te verorberen. Zo hapte Kerry Trebilcock al 4000 schoonmaaksponsjes weg.
Kerry neemt naast sponsjes ook regelmatig een hap uit zeepjes. Haar favoriete zeepsmaak is limoen. De jonge vrouw uit het Britse plaatsje Mylor zou er al meer dan honderd hebben gegeten. Ze eet de producten het liefst met een hete saus of mosterd. Ook dipt ze de sponsjes soms in thee of warme chocolademelk.
De neiging om niet-eetbare dingen op te eten wordt 'pica' genoemd, naar de Latijnse naam van de ekster (Pica pica), een vogel die ook bijna alles eet. De medische wereld heeft nog geen idee wat de oorzaak voor pica is.
Kerry is overtuigd dat ze op een dag pica overwint. 'Dan ben ik eindelijk in staat te douchen of schoon te maken zonder hongergevoel', zegt ze vandaag tegen The Sun. Het eten van sponsjes en zeep is uiteraard niet ongevaarlijk. Kerry heeft erg last van buikkrampen, constipatie en diarree.
Reageer op dit bericht, want dan kunnen we contact met je opnemen.
perfect!
Wij kwamen er pas achter dat zij keukenrol en wc papier at toen het eigenlijk al te laat was. Ze heeft een enorme verstopping gehad omdat dit soort papier veel vocht ontrekt aan de darmen.
Toen de verstopping er uiteindelijk uit kwam is zij uitgescheurd van onder, dit was uiteraard een traumatische ervaring voor haar en ze heeft alleen voor die gebeurtenis al EMDR therapie gehad (traumverwerking) want ze durfde niet meer naar toilet en dat zou helemaal een ramp zijn.
Het bleek achteraf dat ze al ruim een jaar keukenrol en wc papier at ... (ook trok ze draadjes uit handdoeken of kussens van de bank)
Het moeilijke is dat mijn dochter overgewicht heeft en begeleidt word door een dietist, dus als ze trek kreeg nam ze papier.... Van hieruit zo ik zeggen dat het een eetstoornis is.
Aan de andere kant is de psychologe er achter gekomen dat zij bijna geen emoties kon uiten (vooral negatieve) en het dus letterlijk 'wegstopte/naar binnen duwde'...
Van hieruit zou je zeggen dat het weer niet direct een eetstoornis is maar volgens liggen er bij boulimia en anorexia ook psychische problemen als basis.
Volgens mij, als het met eten te maken heeft wat abnormaal is, dus of extreme eetbuien, overgeven van eten, niet willen/kunnen/durven eten, angst om aan te komen, en dingen eten die je niet hoort te eten etc, dat dit allemaal onder een eetsstoornis valt.
Uiteindeljk stelden ze een dagbehandeling voor maar dit hebben niet gedaan. We hebben gezegd, begeleiden jullie ons maar alsjeblieft ( naast haar gewone therapie van een uur per week) zodat wij handgrepen krijgen om haar te helpen hierbij.
Dit ook omdat ze zich eindelijk goed voelde in de klas en wat zekerder begon te worden en dit wilden we niet ontwrichten.
Gelukkig, na overleg met psychiater, hadden ze genoeg vertrouwen dat wij dit aankonden als ouders.
En nu, stap voor stap, beetje bij beetje gaat het beter. Ze heeft een hele periode niets gegeten qua papier alleen op dit moment heeft ze een kleine terugval, hier schrokken wij van, maar het was wel te verklaren, veel spanningen geweest, niet binnen het huisgezin maar beinvloede het gezin wel.
Het zwaar om haar strijd ze zien maar we Ijn zover dat nu ze een kleine terugval heeft, ze het durft te zeggen dat ze iets op heeft, of (nog beter) wanneer ze behoefte krijgt om iets te eten dat ze het van te voren zegt, zodat ik haar kan afleiden. Wij hebben goede hoop maar makkelijk is het absoluut niet zoals elke eetstoornis !
Vanaf mijn 6e trok ik de draadjes van mijn baddoek en badjas eruit. Ik maakte hier een mooie grote bal van en stopte dit in mijn mond. Ik vind de smaak (wasverzachter en waspoeder waarmee het gewassen wordt) heel lekker en niet te vergeten het structuur van de draadjes in mijn mond. Ik wrijf vaak waspoeder op mijn tong of poets mijn tanden ermee. Ik denk dat ik dit van mijn 6e tot aan mijn 9e jaar gedaan heb. Toen werd ik op mijn 28e zwanger en tijdens mijn zwangerschap begon mijn drang naar draadjes eten van mijn badboek en waspoeder eten terug te komen. Ik heb het tot de dag van vandaag. Ik probeer dit niet meer te doen, maar 't is zo moeilijk. Ik ben zo bang voor enorme verstoppingen. Dit is me al een keer overkomen. Ik raakte verschrikkelijk in paniek en had mijzelf beloofd dit nooit meer te doen. Nu doe ik het veel minder en maak kleinere bolletjes. Ik beloof mijzelf steeds weer, om er alleen maar op te kauwen en vervolgens weer uitspugen, maar ook dit lukt mij niet altijd. Vreemd he. O ja. Ik ben inmiddels 34jr. Naar mijn weten geen traumatische ervaringen in mijn jeugd opgedaan. Wel altijd last van ijzer te kort gehad. Dus misschien dat, daar toch een kern van waarheid in zit.
Soms komt mijn moeder er achter en dan wordt ze boos en begint ze te schreeuwen en denkt ze dat depri ben terwijl ik weet dat ik niet depri ben.
Ik heb ADHD en ijzer te kort en ben altijd bezig met afvallen dus het kan ook daaraan liggen dat ik de pica stoornis heb.
Ik zou graag hulp willen van iemand die mijn begrijp of het zelfde heeft, zodat we elkaar kunnen helpen om te stoppen...
Ik hoop dat er iemand op mijn berichtje reageert.
Vroeger schuimrubber (vulling van kussens en banken), sponzen, vulling van winterjassen, panty's, uiteinden van die riempjes van rugzakken, pluisjes van truien.Het is jaren weggeweest en nu steekt het af en toe weer de kop op. Nu beperk ik me tot de bovenkant van sokken, dat omgezoomde deel zit met ander soort draadje vast.
Ik heb altijd last gehad van een laag HB. Ook nu weer verschrikkelijk verslaafd maar ook vermoedelijk weer laag hb. Goh dat er lotgenoten zijn, wat heerlijk. Nu ik al die overeenkomsten heb gelezen weet ik gewoon zeker dat het met laag hb te maken heeft. Ik ga hb laten testen en dan weer aan de ijzerpillen, dan stopt het godzijdank weer.
ik heb dit altijd eigenaardig gevonden.
gaat het hier ook om pica?
Eten doe ik het niet maar de gedachten heb ik wel.
Ook allesreiniger heerlijk.. ik gooi het liefst een hele fles in bak water om het te
Zien schuimen . Waspoeder.... zou erin willen wonen.
Wel ben ik drager van sikkelcel. En heb dus chronisch ijzertekort,
Mer name in mijn zwangerschap.
Ben ik niet zwanger heb ik nergens last van.
Bij mijn eerste zwangerschap had ik alleen in de laastst drie weken behoefte om papier te eten (wat ik toen overigens niet heb gedaan), maar nu bij mijn tweede is de drang vele malen groter. Buiten mijn zwangerschappen om heb ik hier nooit behoefte aan gehad. Voor mij dus een echte zwangerschapskwaal (gelukkig).
ik at vroeger natuurlijk ook wel wat raars zoals kralen maar ik wist niet dat dat tot een ziekte kon lijden. ik wens de mensen erg veel sterkte en denk eraan , je ben goed zoals je bent en je hoeft je niet kapot te maken vanbinnen wees je zelf dan ben je al goed genoeg.
Ik probeer egt te stoppen maar dit lukt gewoon ni
Ik ben hier ook mee beginne na een verschrikkelijke gebeurtenis die mij een trauma heeft bezorgd
Laterhoop ik er ooit vanaf te geraken maar da is denkik ni zo gemakkelijk
Xxx
ik schaam me er zo erg voor maar,
het lukt me gewoon niet om te stoppen.
het begon allemaal toen ik in groep 7 een moedersdag cadeau moest maken
we moesten zout me kleur krijt mengen en kleur voor kleur en laagje voor laagje
in een glas zetten en ervoor te zorgen dat het er niet uitviel moesten we een laagje waspoeder erop zetten, we moesten het mengen met water en een laagje op het zout zetten, na 2 dagen was het gedroogd en mochten we het mee naar huis meenemen ik wad benieuwd hoe het smaakte dus ik likte me vinger en ging over het lekkeruitziende waspoeder laagje en stopte het in me mond ik vond het zo lekker het had zo een zout/zoete smaak.ik maakte zelfs me moeder der moedersdag cadeautje stuk om die laag waspoeder te eten.. maar na een tijdje was het op dus zocht k bij de wasmachine naar waspoeder ik maakte die pak open en giete de waspoeder in me mond het was zo een lekker gevoel en de smaak was ook lekker en nu 3 jaar later doe ik het nog steeds maar, ik heb wel gemerkt dat het een soort van me tong beschadigd me toen heeft nu allemaaal hobbeltjes en op sommige plekken zijn er zelfs brandplekken.. maar toch ga k verder met het eten van waspoeder want als ik het 2 dagen lang niet heb gegeten begin ik te stressen en wil ik overal op kauwen .. ik denk dat ik echt de ziekte van picca heb.
Kreeg ik ineens zin in schuim en scheerschuim.Ik ging expres schoonmaken met lekker veel schuim en nam dan wat van dat schuim in mijn mond voor de smaak.
Tijdens het douchen nam ik ook scheerschuim in mijn mond omdat dat zo lekker smaakte.
Ik had ook een geurentic, dan spoot ik expres heel veel wcspray en ging dat allemaal opsnuiven.
Shaglucht was ook heerlijk, best wel gek eigenlijk maar tis echt zo geweest
Als kind/tiener heb ik ook zand gegeten, draadjes van handdoeken, haar. Ook beet ik op mijn nagels en de binnenkant van mijn wang.
Ik denk dat het een combinatie van factoren is, die mij tot deze dwang drijft. Een eetsoornis is tevens een gedragsstoornis en andersom.
Ik ben als kind emotioneel verwaarloost, en at nauwelijks groenten. Door het eten van deze dingen vulde ik een bepaalde leegte op, letterlijk en figuurlijk. Nu ik tijdens de zwangerschap ondanks gezonde voeding, wellicht extra vitaminen en mineralen nodig heb, vul ik die aan op een vertrouwde manier. Dit geeft ook nog eens een vertrouwd en geborgen gevoel. Alleen mijn man weet dit van mij. Wanneer hij savond gerommel in de keuken hoort, zegt hij: sta je weer de waterkoker leeg te eten?!" We moeten er wel om lachen, het zijn kleine hoeveelheden en volgens mij kan het geen kwaad.
Toen vond ik iemand die dat ook had en die naar de dokter ging
Ik schrok ervan ze zeiden dat als je spons eet dood zal gaan ! Vanaf toen ben ik gaan minderen maar soms kom ik toch weer in de verleiding ik ben andere dingen gaan eten zoals coal maar nu kom ik erachter dat je daar ook aan dood kan gaan dus ben ik overgestapt naar kleikorrels ik durf dit de mensen om mij heen niet te vertellen want anders moet ik naar een dokter toe voor behandelingen
Ik wil het zelf proberen om eraf te komen zonder medicijnen ik dacht eerst dat ik 1 van de weinigen was met dit spons probleem maar door deze site zie ik dat er meer mensen zijn maar ik heb wel een vraag zijn kleikorrels slecht voor je om te eten?
Maar doe dit bijna elke dag nu... soms slik ik het door en soms spuug ik het uit als het uitgekauwd is... smerig eigenlijk, maar vind het zo lekker!! Geloof ik niet echt best voor mijn darmflora.... wie heeft dit nog meer?
Ik slik het nooit door.
Ik heb speciaal bij de Gamma zandbakken zand voor kindjes gehaald (voor in je eigen tuin), omdat dat in mijn gedachte gezuiverd is, of dat daadwerkelijk zo is weet ik eigenlijk niet. Maar het is vast en zeker schoner als zand uit de buurt zandbak. In ieder geval geen poep bacteriën van de katten.
Twee jaar geleden nam ik bijna iedere dag een eetlepel zand in mn mond. Instant gradivacation!!
De structuur, de smaak en de geur ervan zijn onweerstaanbaar voor mij.
Nu ben ik zwanger (bijna 36 weken) en speelt de behoefte weer enorm op. Wil er niet aan toegeven, maar de drang is zó groot!! Heb een paar keer een klein hapje genomen, hoop zó dat de kleine geen schade oploopt.
Echt bizar dat het zo een macht over mij heeft en kan hebben, zodanig dat ik eraan MOET toegeven. Maar het steunt mij ook om te lezen dat ik niet de enige ben.