Ja nog een paar dagen en dan is het zover, me eigen kamer bij begeleid wonen... Ben al een paar dagen druk aan het inpakken en alles uitzoeken, het is echt veel meer werk dan dat ik had verwacht. Heb wel al te horen gekregen dat ik samen met 2 andere meiden van mijn leeftijd de keuken,badkamer en woonkamer moet denken, ben er opzich wel heel erg blij mee want ik ben niet echt van de grote groepen. En drie is denk wel precies genoeg, niet teveel maar ook weer niet te weinig. Je hebt ook nog 5-6 persoon, dus ben al heel erg blij dat ik nu met 3 zit !!

Hoe het nu met me gaat, sla me er denk wel doorheen het gaat wel heel erg moeilijk maar we moeten toch weer verder. Door met de steun van iedereen en ook de meiden van Proud2bme, helpt het me toch wel weer elke keer om door te zetten. Dan weet je ook waarvoor je het ook weer doet, soms ben je opeens al je motivatie kwijt en dan hoeft het allemaal niet meer.. Gelukkig heb ik me daar wel doorheen weten te slepen en is dat nog niet gebeurd. Tuurlijk heb ik ook wel eens een mindere dag, de ene keer gaat het beter dan de andere keer, maar zo is het leven denk nou eenmaal.

Het voelt wel goed, heb wel het idee dat ik vooruit ga.. Heb van het weekend ook voor mezelf gekookt en ben ook best wel veel uitdagingen aangegaan en niet ontlopen, donderdag hebben we met zijn allen een ''lekkere'' pizza besteld. En vrijdag had ik gebak gehaald om het een beetje te vieren van me kamer, bedoel het is toch ook iets om te vieren dus vond ik het wel een goed idee. Maar ergens oook totaal niet, dat zit die rot eetstoornis weer lekker in de weg !! Hoewel ik echt allles op alles zet, gaat me gewicht nog steeds wel achteruit, en moet er ook mee oppassen. Zoals ik al eerder heb geschreven, het kan ten koste van me behandeling gaan...

I Will Survive this FIGHT!!!

Xxxxx