Nachtmerrie

 

Iedereen die kent het denk wel, midden in de nacht met de schrik wakker worden van een nachtmerrie en niet meer willen slapen omdat je dan bang bent om verder te gaan dromen!!

Denk dat ik wel weet waarom het nu opeens weer zo heftig terug aan het komen is, waarschijnlijk door het gesprek bij HC. Omdat ik  me verleden moest vertellen, maar dan ook echt alles van het begin tot aan nu. Ook werd er vaak nog diep op ingegaan en er werden ook vragen aan me gesteld die ik nog nooit had gehad, maar die wel veel inpact op me hebben gehad. Het ging ook veel over me pleeggezin omdat het daar allemaal fout is gegaan en me problemen zijn daar eigenlijk begonnen en flink uit de hand gelopen.

Ook hebben we het nog op de biologische kinderen van het pleeggezin gehad, ook daar had ik nog nooit vragen over gehad, maar ook zij hebben een bepaalde werking gehad op mij. Er zullen zeker nog wel veel meer dingen omhoog gaan komen, zeker omdat ik nu al merk dat ik vrijwel bijna niet weet waarom ik nou die eetstoornis precies hebt gekregen. Het enige was om controle te krijgen, die ik daar ik het pleeggezin niet had, want ik had er niets te zeggen.. Maar ik had wel over me eigen eten te zeggen, het zelfde geld voor het zelfbeschadiging wat ik toen heel erg deed. Dat was een pijn waarover ik alleen de controle had en niemand anders, niemand kon het van me afpakken. Gebruikte het ook niet voor de controle, maar ook om mezelf te straffen voor het leven wat ik had/heb.. Was het niet waard om te leven, niemand die had wat aan me, niemand die om me gaf, niemand die zag me staan... NIEMAND !!!

Gelukkig heb ik die periode af kunnen sluiten, zag toch wel in dat het geen zin had om mezelf te beschadigen.. Voor het geen waar ik eigenlijk helemaal niets aan kon doen, ik had niet om dit leven gevraagd.. Soms heb ik nog wel eens mijn momenten dat de drang wel heel erg hoog komt te zitten, maar om een één of andere reden weet ik er nu wel mee om te gaan... Maar altijd zal je die drang wel eens hebben, en dat kan het misschien wel eens een keer fout gaan. Maar je moet wel eens een stapje terug nemen om weer verder te gaan met het leven. Soms is het ook echt nodig om een stapje terug te nemen, helaas word het dan vaak als terugval beschouwd maar dat hoeft niet altijd, zo heb ik ook al een paar keer een stapje terug moeten doen.

Maar ben daarna wel weer verder gegaan !!!

 

Xxxxx

 

Reacties

Thirza - Zondag 6 december 2009 18:07
Heey meis,

balen dat het nu weer niet zo goed met je gaat
ik heb net ff al je stukjes zitten lezen vind het egt heftig hoor.

ik hoop voor je dat het eten je ook snel weer lukt:)

ik heb misschien nog wel een tip voor je nachtmerries, want ik had na mn operatie ook nog 2 weken last van angtdromen en andere rare nactmerries:(

de tip: schrijf zoveel mogelijk van je af dat helpt egt je moet zorgen dat je hoofd niet meer zo vol zit met angst is voor mij eigenlijk makkerlijker gezegt dan voor jou gedaan maar ik hoop dat je er iets aan heb

heel veel sterkte meis(L)

XXXX
Marisa - Maandag 7 december 2009 04:20
Ik heb bewondering voor je meis..

(en ik herken een beetje)

Zet 'm op en ga zo door je zet echt goede stappen en je bent super goed bezig.

Ga voor de toekomst: je verdient het dan leuk en fijn te hebben en dat moet je jezelf ook toestaan na zo'n rotperiode!

xx
Melanie - Maandag 7 december 2009 04:23
thnkss
Iris - Maandag 7 december 2009 08:32
Lijkt me inderdaad heftig als je dat allemaal weer moet vertellen en naar boven moet halen!

Aan de andere kant ook wel vreemd dat je dat bij je vorige behandeling niet hebt hoeven vertellen enzo...als het toch een belangrijk aandeel heeft gehad in het ontwikkelen van je es.

Blijf er voor vechten meissie! You can do it!

Liefs van Iris
Knorretje - Maandag 7 december 2009 11:16
Lieve Melanie,

Ik wil je even laten weten dat ik vind dat je het zo goed doet! Je vecht zo hard voor een beter leven en dat vind ik zo knap. Eerst een opname, dan nog je verhaal doen op de tv, behandelingen, time-outs, op jezelf wonen. Wow, allemaal ups en downs en kijk eens hoe je jezelf erdoorheen slaat! Super!

Meis, hou vol! Je kan het.
De wilskracht komt naar voren in je verhalen. Laat die stomme anorexia niet teveel overheersen.

Liefs,
Eric - Maandag 7 december 2009 11:42
Men zou jou niet staan... schandalig.
Nu wel hoor!
Blijf kijken naar de toekomst Melanie.

x