Zit alweer bijna een weekje in me eigen kamertje bij Begeleid Wonen, heb het er echt super naar me zin maar tegelijktijd is het ook onwijs moeilijk om ''alleen'' te zijn. Je mag dan wel niet helemaal alleen zijn want heb ook nog meerdere huisgenoten, maar die zijn er ook niet altijd. De meiden met wie ik alles deel zijn echt super aardig en kan het ook heel erg goed met ze vinden! De begeleiding is ook echt super, het zijn best wel jonge mensen waar je ontzettend me kan lachen...

Voor de rest gaat het eigenlijk niet zo heel erg goed met me, het eten gaat steeds moeilijker en merk nu heel erg sinds in me eigen kamer heb dat de anorexia echt heel erg gaat trekken. Kan me amper meer aan me lijst houden, als ik me maar één keer dik voel ga ik alweer minderen met eten. En het nare is..., is dat ik me bijna altijd wel dik voel over de hele dag, ben me heel erg bewust van me lichaam en schaam me er diep voor, klinkt misschien wel heel erg gek voor de één maar voor de andere is het heel herkenbaar?! Hoe ik mezelf zie in de spiegel is niet de werkelijkheid met hoe ik echt ben en hoe ik eruit zie, mag dan wel feitelijk weten dat ik ook echt ondergewicht weer heb, maar ik kan het echt niet zien... Soms snap ik er helemaal niets meer van, je ziet toch echt wat je ziet in een spiegel? Hoe kan het dan dat ik het niet zie, en bij andere wel?? Wie kan mij dat vertellen, vertellen hoe dit weg gaat, want het belemmerd me echt !! Elke keer weer als ik mezelf zie in een spiegel zie ik een mollig meisje, met heel erg veel vet.. maar hoe kan dat? het is toch de waarheid, het is toch zo?

Het was vandaag ook weegdag, het was totaal niet goed.. Niets gaat ff goed op het moment het lijkt allemaaal heel erg tegen te zitten.. Er was weer een X kg af en zit ver onder me gewicht dan toen ik bij me vervolgbehandeling begon, moest stabiel zien te blijven... Morgen krijg ik denk wel een gesprek en dat het misschien verstandiger is om te gaan stoppen met deze behandeling, zelf denk ik ook dat het beter is, want het eten lukt me niet meer zo goed... Maar me twijfels zijn heel erg groot, me angsten om aan te komen zijn weer zo groot geworden, dat ik ook niet meer hulp durf te vragen. Anders zou ik toch weer kiezen om naar de Ursula te gaan, maar wat zullen ze wel niet van me denken, daar komt Melanie weer...

Maar het is misschien wel beter, weet ook wel dat ik verder met het leven wil...

Het opbouwen van een mooie toekomst vol verrassingen maar iets... IETS weerhoud me ervan en ik zou echt niet weten wat, en dat frustreerd me enorm! Probeer erachter te komen hoe het maakt dat het nu zo gaat, dat gaat echt een zoektocht worden....

Me twijfels zijn heel erg groot