Ben ik leuk of doe ik gewoon heel hard alsof ik leuk ben? Vinden mensen mij aardig omdat ik dingen voor ze doe of ook gewoon om wie ik ben? Ben ik eigenlijk wel mooi of komt dat door m'n make-up? Jarenlang heb ik mezelf dit soort vragen gesteld. Ik twijfelde aan of ik wel leuk was en had er moeite mee om echt van mezelf te houden. Ik probeerde het wel, lief zijn voor mezelf enzo, maar toch bleef ik twijfelen aan of ik die liefde wel verdiende. Tegenwoordig gaat dit stukken beter, maar sommige gedachtes zitten diep geworteld en moet ik nog heel af en toe de kop indrukken.

Houden van jezelf is rond 14 februari misschien helemaal niet iets waar jij mee bezig bent. Misschien denk je juist aan wie er van jou houden en van wie jij houdt. We zijn vaak meer bezig met houden van en geliefd worden door de mensen om ons heen, dan met onszelf. Is mijn vriend wel echt gek op mij? En waarom eigenlijk? Waarom heb ik geen vriendje? Ben ik wel leuk genoeg? Dat soort vragen duiken op als je een laag zelfbeeld hebt en denkt aan liefde van mensen om je heen of aan Valentijnsdag in het bijzonder.

Ik vind van mezelf houden ook nog steeds een uitdaging. Ik kan het inmiddels gelukkig wel en heb daardoor ook mijn leven na mijn eetstoornis weer goed kunnen opbouwen. Toch blijft het een gevoelig plekje. Ik lijk misschien zelfverzekerd, maar ook bij mij zijn er onzekerheden of dingen die ik niet leuk vind aan mezelf. Ik heb geleerd veel van die dingen te accepteren. Maar alles wat je leert, kost tijd om echt natuurlijk te worden. 100% natuurlijk is het nog niet allemaal, al sta ik er nog weinig bij stil tegenwoordig. 

Toch blijft het soms lastig om mezelf te vergeven of mezelf dingen te gunnen, ook al doe ik er helemaal niks voor. Zoals in de tijd met mijn rugklachten. Ik lag veel op bed, deed bijna niets en voelde me niet nuttig. Kort kon ik mezelf er aan overgeven, maar na verloop van tijd wilde ik me weer bewijzen. Ik wilde weer wat geven, in plaats van enkel ontvangen. Toen dit lange tijd duurde en ik mezelf vaak tot last voelde met mijn lichamelijke klachten, begon ik me aan mezelf te storen. Mijn zelfbeeld ging een beetje achteruit.

Door de ervaring die ik met mijn eetstoornis heb gehad, merkte ik dit gelukkig al snel op. Ik sprak het uit en was er eerlijk over. Ik zat niet meer zo lekker in mijn vel en ik wilde voorkomen dat ik me nog minder leuk zou gaan voelen. Ik wilde van mezelf houden, mezelf waarderen en leuk vinden, maar ik vond het soms heel moeilijk. Ik had zoveel pijn in mijn lijf, werd belemmerd daardoor en had nog geen zicht op verbetering. De pijn in mijn lijf had grote invloed op mijn hele zijn. En dat wilde ik helemaal niet.

Ik wilde mezelf gewoon leuk vinden, ook al deed mijn lichaam stom. Ik wilde om mezelf kunnen lachen en lekker in mijn vel zitten. Niet futloos, moe, uitgeblust zijn door de pijn. Maar energiek, enthousiast en vrolijk zijn. Voor mezelf, maar ook voor mijn man, voor mijn vriendinnen en voor alle andere lieve mensen om mij heen. Ik wilde niet meer zijn hoe ik was. Ik vond mezelf niet leuk op deze manier. Ik kon niet meer omgaan met de pijn en was daardoor helemaal niet mijn leuke zelf. Dit was een kant van mij die ik helemaal niet zo waardeerde, maar toch moest accepteren.

Houden van jezelf is op sommige momenten in het leven weer even een uitdaging, zoals tijdens een eetstoornis, depressie, chronische pijn of in tijden van rouw. Je bent dan niet op je leukst. Je hebt moeite met het leven en dat maakt je misschien negatief of somber. Je voelt je niet lekker bij hoe je leven eruit ziet, hoe je doet tegen anderen of wat je zelf voelt en dat is rot. Wel is het goed om je hiervan bewust te zijn, denk ik. Juist doordat je weet dat je door een rottijd gaat en benoemt dat je nu even niet de leuke versie van jezelf bent, kun je nog wel een beetje van jezelf blijven houden. Want jouw leuke kant is er nog steeds, alleen komt die even niet goed tot zijn recht. Maar die kant van jou die je makkelijker weet te waarderen en waar je wel van kunt houden, die is er ook nog steeds.

In sommige periodes in je leven lukt het nu eenmaal makkelijker om van jezelf te houden dan op andere momenten. Dat is irritant, ja. Maar onthoud dat, ook als je even niet op je leukst bent, je ook nog steeds heel veel liefde verdient. Daar schreef ik al eerder over. Liefde kent namelijk geen voorwaarden. Liefde is er gewoon om wie jij bent. Ook als je even heel chagrijnig, passief of ongezellig bent een periode. Misschien verdien je dan juist wel extra (zelf)liefde. Jij bent nog steeds de moeite waard, want ook die leuke kant zit nog steeds in jou.

Mij helpt het in deze periodes om bewust dingen te doen die laten zien dat ik mezelf waardeer. Lief zijn voor mezelf bijvoorbeeld. Dit kan op een heleboel manieren. Maar door er praktisch mee aan de slag te gaan, voel ik het gemakkelijker. Ook in mijn hoofd kan ik dan wat milder zijn voor mezelf. Ik verdien die lekkere kop koffie en uitgebreide douche. Maar ik verdien het ook om niet onaardig over mezelf te denken.

Daarnaast zijn schrijven en praten twee hele belangrijke dingen die ik heb geleerd in therapie en nog steeds toepas. Alles eruit gooien, ook de stomme gedachtes over mezelf. Dat helpt. Ik kan het dan even relativeren. Of ik hoor het mezelf hardop zeggen en denk; Dat is helemaal niet lief! Ook zeggen anderen dan soms dat ik niet zo hard moet zijn voor mezelf en dat helpt ook. Ik weet het allemaal soms heel goed, maar om het ook uit te voeren heb ik toch echt de mensen om mij heen nodig. Even een reminder; Nous, je bent hartstikke leuk. Ook nu je door zo'n rot tijd gaat.

Van jezelf houden is misschien ook wel iets wat je niet in je eentje kunt leren. Je hebt er mensen om je heen voor nodig. Die je dan ook stap voor stap moet gaan geloven. Kijk ook eens naar jezelf als jouw beste vriendin. Zou je daar ook zo hard voor zijn of zou je die veel milder behandelen? Oeps, denk je nu misschien.

Zelf heb ik niet zoveel met 14 februari, maar als we het dan toch over de dag van de liefde hebben, dan deel ik daarover graag iets open en eerlijk met jullie, zoals in deze blog. Ik durf te zeggen dat ik houd van mezelf, maar ook ik ben niet perfect. Ik vind niet alles aan mezelf fan-tas-tisch. Ook ik twijfel wel eens aan mezelf of baal van dingen die ik doe of zeg. Maar uiteindelijk kom ik weer terug bij mezelf en wil ik heel graag in liefde leven. Met mezelf en met de mensen om me heen. Want dat verdien ik net zo hard als hun.

Daarbij heb ik heel erg het gevoel dat de wereld liefde nodig heeft. Mensen die van zichzelf houden hebben ook veel meer liefde te geven. Een mooie extra motivatie om nog beter voor jezelf te zorgen en meer van jezelf te houden en dat ook zo veel mogelijk uit te delen. ‘Love is free, spread that shit everywhere!'. Samen kunnen we de wereld dan een klein stukje mooier maken, begin bij jezelf. 

♥

Fotografie: Barnimages