Valentijnsdag komt eraan en dat is voor mij niet altijd een dag geweest waarop ik verliefd was of in een liefdesrelatie zat. Alleen zijn op dagen die in het teken staan van gezelligheid en liefde, zijn dan ook niet altijd even gemakkelijk. Kerst, Oud&Nieuw en Valentijnsdag kunnen de gedachtes over een vriendje of vriendinnetje weer even heel aanwezig en groot maken. Misschien heb je zelfs nog nooit een vriendje gehad en houdt dat je erg bezig.

Omdat ik zelf enkele korte en lange relaties heb gehad in mijn leven, maar weet van mensen om mij heen hoe lastig het kan zijn als je dit niet hebt gehad, put ik voor deze blog ook uit wat ervaringen van mensen om mij heen. Ik heb de afgelopen tijd meerdere verhalen gehoord die hierover gaan en herken mijzelf er ook in omdat ik weet hoe het is om een tijd vrijgezel te zijn, je eenzaam of afgewezen te voelen. Ik zal dan ook hier en daar quotes met gefigneerde namen gebruiken van mensen die ik heb gesproken over hun ervaring erg lange tijd single te zijn. 

‘'13 was mijn beste vriendin, toen ze voor het eerst zoende met een jongen uit onze klas. We zouden samen naar huis gaan, maar zij stond eerst nog met hem te zoenen in een poortje. Even later fietsen we naar mijn huis, was ze tot over haar oren verliefd en kon ze over niets anders praten. Ik snapte er weinig van en vond het zelfs een beetje stom. We zouden toch bij mij thuis met de Barbies gaan spelen?

Jaren later was ik zelf aan de beurt. Ik had een jongen van school gesproken via social media en we zoenden op het schoolfeest. Het was super spannend en ik was helemaal blij. Ik was inmiddels al 17 en het werd dan ook wel eens tijd. De opmerking van mijn beste vriendin ‘'Eindelijk heb je gezoend!'' vond ik een beetje pijnlijk, maar gelukkig was het gebeurd.'' -Irene

Dit stukje gaat er vooral over dat ieder zijn eigen moment heeft. Het meisje van 17 dat nu 25 is, voelde zich op dat moment een laatbloeier. Ze was de laatste van de hele vriendinnengroep die nog nooit gezoend had en dat maakte haar enorm onzeker. Toch was ze er voor die tijd gewoon nog niet aan toe, zegt ze zelf. De druk in de vriendinnengroep maakte dat ze bang was voor meningen van anderen en ergens zelfs bang was dat niemand haar leuk zou vinden en niemand met haar wilde zoenen. Ze vertelde me ook hoe fijn het achteraf was dat ze ‘'pas'' op haar 17 zoende met een jongen, op haar eigen moment.

‘'Ik zag enorm op tegen mijn 28e verjaardag. Ieder jaar had ik dat gevoel bij mijn verjaardag eigenlijk wel. Ik voelde me vaak eenzaam en het feit dat ik nog nooit een vriendje had gehad, bevestigde mijn negatieve zelfbeeld. Ik had zelfs nog nooit gezoend en ik was al bijna 30! Dit kon toch niet? Iedereen was al lang en breed ontgroend, vriendinnen hadden al seks gehad, lange en meerdere relaties, eentje was getrouwd en een aantal hadden zelfs al een eerste kind. Ik had het gevoel alsof ik een heel stuk miste en aan de zijlijn stond. De angst om te daten werd daardoor ook eens steeds groter.'' -Elisa

Ook dit stukje herken ik van mensen om mij heen in meerdere varianten. Een groepsgenootje van mij dat hiermee worstelde, maar ook de persoon achter deze quote. Je bent niet de enige die laat bloeit. Als ik naar deze mensen kijk, vind ik het aan de ene kant een beetje gemeen van het leven dat zij zo lang moesten wachten. Ze worden zo enorm op de proef gesteld. En het zijn zulke leuke lieve personen! Wel zie ik nu bij beiden, dat zij inmiddels enorm gelukkig zijn met hun huidige partner jaren later. Hun enorme geduld is beloond na een lange tijd van wensen.

Als ik Elisa nu zie en spreek over haar relatie is ze er vol van en enorm dankbaar. Ze vertelde me wel eens hoe moeilijk het was iedereen te zien settelen om zich heen. Huisje, boompje, beestje en gezinnetjes die gesticht werden. Maar ze bleef niet stil zitten achter de geraniums. Ze ging erop uit. Meerdere keren is ze op reis geweest en de wereld gaan verkennen. ‘'Wachten tot het je gegeven wordt heeft geen zin. Je moet er zelf ook wat aan doen.'' Vertelde ze mij. Zo weet ik dat ze besloot voor zichzelf haar leven zo leuk mogelijk te maken, dingen alleen deed en bleef hopen.

Natuurlijk had ze sombere momenten waarop ze de hoop even opgaf, maar eigenlijk is er altijd een wens blijven bestaan. Ook zette ze zelf stappen wat betreft daten. Ze trok de stoute schoenen aan om iemand mee uit te vragen, had afspraakjes, heeft online datingsites bezocht en zich over angsten en ongemakkelijkheden heen gezet. Ik vind dat zo dapper in haar. Ik denk dat een hoopvol verlangen naar liefde enorm belangrijk is en is geweest bij haar.

‘'Mijn vriend heeft een moeilijk en daardoor juist bijzonder mooi verhaal in zijn rugzak. Ik zelf heb ook mijn issues gehad. Ik heb jarenlang een eetstoornis gehad, heb moeten vechten om te staan waar ik sta. Ik vind het naar voor mijn vriend, maar ergens ook wel mooi dat hij ook dingen heeft meegemaakt in zijn leven en dat heeft overwonnen. We waren beiden 34 toen we elkaar ontmoette, maar dat is blijkbaar maar goed ook. Voor die tijd waren we nog niet klaar gestoomd, al wilden we toen van wel. Dat we daartussen alleen waren was moeilijk. Maar blijkbaar waren we allebei gewoon nog niet klaar om elkaar tegen te komen en is dat moment er nu wel.'' -Mariska

Laat bloeien is niet te laat bloeien. Dat jij nu nog niet samen met iemand bent, bekent niet dat dit nooit gaat gebeuren. Misschien is de juiste persoon voor jou niet precies heel toevallig tussen je 15e en 25e je leven binnen gewandeld. Als je zelf bezig bent met vechten tegen een eetstoornis, niet goed in je vel zit, aan het herstellen bent van een trauma of een depressie hebt gehad, is het misschien niet zo gek dat er weinig ruimte was voor een liefdesrelaties. Je leven loopt anders dan je had gehoopt, maar dat is niet per se fout. 

Werken aan jezelf is een investering in jezelf en een toekomstige partner. Het lijkt misschien zonde van de tijd, omdat je langzaam gewoon ouder wordt en nog steeds geen partner hebt gevonden. Maar aan jezelf werken, leren over het leven en gezond worden is enorm belangrijk voor een goede relatie in de toekomst. Dat dit tijd kost is niet altijd verkeerd. Wat je nu aan het bevechten bent, is alleen maar een overwinning waarin je zult kunnen delen als er eenmaal wel een relatie ontstaat.

‘'Ik zei tegen mezelf; ga niet braaf op de bank zitten wachten, maar onderneem. Ik was een onzekere jonge vrouw die eigenlijk helemaal niet durfde. Maar ik wilde verandering. Ik wilde dat mijn leven anders werd en dat betekende dat ik uit die comfortzone moest stappen. Ik moest zelf iets gaan doen, als ik wilde dat het beter werd. Het is soms ontzettend ongemakkelijk en lastig, maar ik ben mijn weg aan het vinden. De laatste tijd heb ik af en toe een date. Ik heb de ware nog niet gevonden, maar ik trek regelmatig de stoute schoenen aan om naar hem op zoek te gaan en heb veel meer contact en mogelijkheden om hem te vinden.'' -Rebecca

Wat Rebecca mij ook vertelde en wat misschien een goede toevoeging is op haar advies: ‘'Ik raakte op een gegeven moment een beetje verbitterd en boos op de wereld. Waarom ik niet? Ik was bang om over te blijven. Dat niemand mij leuk genoeg zou vinden om een relatie met mij te hebben. Het leek wel of de hele wereld gelukkig was, behalve ik. Ik gunde het anderen ook stiekem een beetje minder. Het is goed dat ik op een gegeven moment besloot dat ik dat niet wilde laten gebeuren. Ik wilde niet verbitterd raken, maar juist sterker worden hierdoor en de hoop niet verliezen, ook al ben ik al bijna 38 jaar.''

Liefde is enorm belangrijk. Voor iedereen. Niet alleen vriendschappen en familie, ook een liefdesrelatie is iets waar we bijna allemaal naar verlangen. Uiteindelijk is dat een soort oerverlangen dat in ons zit. Als die liefde niet komt aanwaaien is het misschien het beste om zelf op pad te gaan. Natuurlijk kun je liefde niet forceren of controleren. Liefde is geduldig. Maar wat je wel kunt doen is werken aan jezelf, lief zijn voor jezelf, open staan voor verandering, hoop houden, jezelf uitdagen en nieuwe mensen leren kennen.

''Ik wilde een relatie. Ik was er klaar voor, dat voelde ik gewoon. Toch gebeurde het niet. Ik had meerdere afspraakjes, maar het liep op niets uit. Keer op keer werd ik weer teruggezet op mijn plek en voede ik mij afgewezen. Dagelijks hield het mij bezig. Ik kon soms aan niets anders denken. Mijn zelfbeeld daalde naar een nulpunt en ik gaf mezelf constant de schuld. Alles draaide om mijn wens verliefd te worden en een partner te vinden. Ik wilde gewoon zo graag en kon amper geduld opbrengen.'' -Elisa

Hoe lastig het ook is om geduld te hebben, toch gaan liefde en geduld hand in hand. Een relatie moet de kans krijgen om groeien. Tijdens het daten moet er rust en ruimte zijn om elkaar te leren kennen. Liefde kun je (helaas) niet haasten en dat is eigenlijk ook wel weer het mooie eraan. Focus je niet enkel op het willen van een relatie of het ongelukkige gevoel dat je hebt omdat je single bent. Dat is zonde, want ook nu, zonder die partner, is je leven al aan de gang en kun je het zo leuk mogelijk maken.

Als jij je, op welke manier dan ook, herkent in de stukjes hierboven is het belangrijk om daar niet in je uppie mee te blijven worstelen. Zoals Rebecca als advies ook geeft; Als jij verandering wilt, moet je daarin zelf stappen gaan zetten. Want ook voor jou is een eerste zoen, liefde en een relatie weggelegd. Praat over waar je mee worstelt, werk aan je onzekerheid, geef dingen de tijd en probeer geduldig te zijn. Sommige dingen zijn zoals ze zijn, maar soms moet je jezelf een duwtje geven. Je kunt daarbij zelfs hulp van een psycholoog of vrienden om je heen gebruiken.

Tot die tijd is het goed om je te richten op wat je wel hebt in het leven. Ik weet dat dit je onvervulde verlangen niet wegneemt, maar er zijn toch echt fijne dingen zoals lieve vrienden, een fijn huis, mooie momenten, reizen of je werk. Doe dingen ook alleen, zelfs ook al weet je ergens dat het nog veel leuker zou zijn samen. Probeer ook jouw zelfbeeld en eigenwaarde niet volledig op te hangen aan het wel of niet hebben van een relatie. Single zijn is echt niet zo makkelijk als mensen denken. Je hoeft dan misschien geen rekening met anderen te houden, maar je moet ook veel alleen doen en dat vergt kracht en doorzettingsvermogen. Wees trots op jezelf als vrijgezel en op wie je bent.

Als single las ik een keertje deze teksten in The Buddhist Bootcamp. Teksten die mij motiveren om er ook in mijn eentje het beste van te maken en te genieten van het leven.

‘'Alles heeft zijn schoonheid, maar niet iedereen kan het zien.'' - Confucius

De andere tekst die erop lijkt ging over een bloem. Ik weet hem niet meer precies, maar het was ongeveer zo: ‘'Bloemen gaan bloeien, ook als niemand naar ze kijkt of ze op een plek staan waar niemand komt. Toch staan ze heel dapper mooi te zijn.'' Ik vond dat een mooie manier waarop ik wel wilde leven. Mooi, gelukkig, tevreden en blij zijn terwijl niemand meegeniet is namelijk ook enorm waardevol. Dat te mogen delen in een relatie, als dat dan zover is, is natuurlijk nog mooier. Maar het leuk hebben in je eentje is enorm belangrijk voor het moment waarop je nu leeft. 

Ik hoop dat dit blog bijdraagt aan wat meer begrip. Ben jij ook een ''laatbloeier'', dan ben je echt lang niet de enige. Ben je op dit moment single en niet zo gelukkig, dan hoop ik dat je er wat aan hebt dit te lezen. Dit jaar is Valentijnsdag een dag voor jou of voor je vriendinnen. Een ander jaar, misschien al wel volgend jaar, deel je deze dag samen met jouw geliefde. Blijf positief, hoe lastig dat soms ook kan zijn. 

Plaatjes: Weheartit