Jezelf weer mooi leren vinden
Tijdens mijn eetstoornis walgde ik regelmatig van mijn lichaam. Als ik nu kijk naar mijn lichaam is dat behoorlijk veranderd. Ik had niet gedacht dat ik op deze manier naar mijn lichaam zou kunnen kijken. Ik was er van overtuigd dat mijn lichaam niet klopte, te dik was en het er ontzettend lelijk uit zag. En zeker toen ik na ondergewicht een flink aantal kilo's was bijgekomen, vond ik het moeilijk dit lichaam te accepteren. Ik zou het nooit kunnen accepteren, dacht ik...
Dat wennen aan mijn nieuwe lichaam heeft me enorm veel tijd en tranen gekost. Ik wilde het niet, maar uiteindelijk heb ik mijn lijf toch kunnen accepteren. Dat is echter helemaal niet vanzelf gegaan. Ik heb er heel wat dingen voor moeten doen en er is behoorlijk wat tijd overheen gegaan.
Dat ik anders naar mijn lichaam heb leren kijken is niet iets wat mij overkwam. Ik heb mezelf echt toestemming moeten geven om het te gaan accepteren. Tot die tijd verzette ik me tegen alles wat ervoor bedoeld was om mezelf weer mooi te vinden. Als ik mezelf weer goed zou voelen, zou dat namelijk ook een hoop veiligheid en controle kosten. Het hoorde bij die eetstoornis en die durfde ik niet zomaar los te laten.
Ik wilde nog walgen van mijn dikke benen en buik. Ik wilde af en toe nog kwaad zijn op eten of een excuus hebben om mij achter te verschuilen. Ergens wilde ik die controle houden en in die veilige ‘zieke' anorexia wereld blijven schuilen. Maar toch ben ik er inmiddels uit gestapt. Ik wilde mijn lijf diep van binnen helemaal niet slopen, maar juist leren goed te verzorgen en er blij mee te zijn.
Dat is me gelukt. En ik kan je vertellen, het ging absoluut niet vanzelf. Ik zeg niet dat mijn lichaam het mooiste lichaam is dat er bestaat. Het zou allemaal best nog wat meer gespierd kunnen, strakker kunnen zijn, meer in verhouding of wat meer egaal bruin. Ik ben geen fotomodel, maar dat wil ik eigenlijk ook helemaal niet zijn.
Ik hoef niet strak afgetraind en vetloos door het leven te gaan. En dat vind ik heerlijk. Ik heb niet meer het verlangen om maat 34 aan te passen en mijn ribben te zien. Ik hoef geen tighgap en ik wil al helemaal niet putjes-loos door het leven gaan. Ach ja, het zou fijn zijn als ik wat minder putjes had of geen, maar het is niet zo. En daar kan ik echt prima mee leven. Ik vind het zelfs mooi.
Ik heb geen grote borsten, ik heb geen egale huid en mijn oren zijn veel te klein voor mijn hoofd. Als ik mijn wenkbrauwen niet epileer heb ik een monobrauw en zonder nachtbeugel scheve tanden. Ik heb een knobbeltje op mijn middelvinger, een diep putje in mijn been van de waterpokken en een grote, opvallende straie streep op mijn bovenbeen.
Mijn benen zijn iets tè recht, de dokter noemde het O-benen. Ik heb kleine love-handles en in mijn voorhoofd worden de eerste rimpeltjes zichtbaar. Ik heb een snor als ik mijn bovenlip niet hars, mijn buik drilt als ik de trap af loop, mijn billen hebben straie strepen en wat putjes, vooral als ik zit of ze aanspan. Mijn knieën zijn een beetje hobbelig en worden in de zomer vaak zo heel vies bruin. Ook zie ik al stiekem wat grijze haren komen kijken, maar weetje...
Ik vind het allemaal helemaal mooi en goed zoals het is. Ik kan me er echt niet meer druk om maken dat ik, als ik ga zitten op het strand, een beetje een vetrolletje heb. Het kan me ook geen ene bal schelen dat als ik met blote benen op een strandstoel zit, ik putjes in mijn bovenbenen krijg. En weet je, al die andere ‘'gebreken'' zijn intussen gewoon hartstikke welkom.
Mijn gekke knieën, mijn niet helemaal ideale verhoudingen, mijn kleine borsten, mijn littekens van de waterpokken en zelfs de billen met striae. Het kan me geen reet meer schelen. Ik vind het mooi zoals ik ben. Met en zonder al die lullige gebreken. Voor mij zijn het intussen geen gebreken meer. Het is mijn lichaam en daar horen al die putjes, vetjes, bobbeltjes en vlekjes bij. Het maakt me wie ik ben.
En natuurlijk, sommige dingen pas ik aan naar mijn eigen smaak en laat ik niet hun gang gaan. Zo epileer ik mijn wenkbrauwen, gebruik ik vaak make-up en draag ik een mooie voorgevormde bh. Maar ik moffel mijn lijf niet meer weg in grote truien en honger mezelf niet uit omdat ik vind dat het altijd dunner en strakker kan. Ik vind mezelf niet meer dik, ook al was ik daar eerder wel van overtuigd.
Ik kan er maar beter gelukkig en blij mee zijn, dan altijd in die verschrikkelijke oorlog met mijn lichaam te blijven hangen. Dit is mijn lichaam en het is goed zoals het is. Het is mooi en het hoort bij mij. Ik moet er nog mijn hele leven mee doen en daarom kan ik het maar beter nemen zoals het is en er goed voor zorgen en trots op zijn. Het heeft genoeg te verduren gehad met mijn eetstoornis. En nu is dat klaar.
Ik hoop met mijn ervaring iemand te inspireren. Al is het maar één van jullie. Je lichaam haten is vreselijk, weet ik uit ervaring en ik vind het zo fijn dat ik nu kan accepteren wie ik ben en hoe ik eruit zie. Ik gun iedereen zo'n verandering. En ik weet zeker dat als ik het kan, ook jij veel meer kunt bereiken dan je denkt!
Gerelateerde blogposts
Reacties
Ik vind het echt heel tof Nouska dat je dit hier neerzet! Dit helpt mij heel goed!
Het maakt niet uit hoe haar lichaam er uit ziet, ze is zeker verre van dik! Maar hoe je lichaam er ook uit ziet, als je in je ES zit vindt je jezelf dik of je dat nou bent of niet. Ik vind het dus hartstikke knap dat ze nu tevreden is met hoe ze er uit ziet. Eerder kon ze zichzelf met dit lichaam niet accepteren.
heb echt veel respect voor je hoe je hebt leren omgaan met je eetstoornis!
Ook knap dat je zo'n foto's van jezelf wil posten.
Maar naar mijn gevoel komt het zo een beetje over als: er is niets moois aan mijn lijf, maar toch moet ik het aanvaarden, dus ik zal het maar mooi vinden.
Ik heb ook een schrijfknobbeltje op mijn middelvinger, maar het is nog niet eens in mij opgekomen dat het als 'lelijk' kan beschouwd worden en dat het iets is waar ik mij zorgen zou kunnen om maken.
Ik wil helemaal niet negatief overkomen, ik vind het wel een toffe blog, maar dat is nu eigenlijk het eerste wat in me op kwam als ik dit las.
Fijne zondag allemaal!! Xx
En die foto's, geen enkel probleem! Het versterkt alleen maar hetgeen wat jij er mee probeert te zeggen, en dat is gelukt. Be proud!
Ik ben zelf ook een stuk molliger en deze blog komt voor mij over alsof ze zichzelf nog super dik vind, maar het wel aanvaard.
Ik zie echt helemaal geen vetrolletjes hoor, dat is gewoon een plooi die er nu eenmaal moet zijn om je lichaam te kunnen bewegen.
Ik snap wel dat als je een eetstoornis hebt gehad, dat het dan veel moeilijker is jezelf te aanvaarden bij dat gewicht (dat eigenlijk nog heel mager is). Dus in dat opzicht: respect. Ik heb zelf geen eetstoornis (toch geen anorexia of boulemia, wel BED), dus ik kan het mij totaal niet inbeelden wat het allemaal met je doet.
Ik vind jou hoe je eruit ziet echt mooi, en iedereen (die de blogs leest) weet dat jij een gezond gewicht heeft. En hierdoor kan ik zien dat gezond niet dik is. Want jij bent niet dik!
Het is fijn om te zien hoe tevreden je bent.
Helemaal terecht ook natuurlijk.
Mooie blog! Mooie foto's!
En de mensen die BED hebben of haar nog erg dun vinden: Ik begrijp jullie wel, maar het punt is niet dat ze misschien nog te dun zou zijn ja of nee, maar de tevredenheid die ze uitstraalt, ongeacht dat ze vroeger misschien dingen graag anders had gehad. Het gaat er niet om of ze nu net wel of net niet gezond gewicht heeft, het gaat erom dat je tevreden mag zijn met je lichaam en volgens mij moeten we die boodschap bij ons houden in plaats van moeilijk te doen over of ze nu wel of niet op gezond gewicht zit. Vergeet ook niet dat voor de één een bmi van 18,5 normaal is, voor de ander een bmi van 23. Tsjaa.
@ charlie en *: Nouska vertelt over haar worsteling om haar lichaam te accepteren en toevallig is zij iemand met een tengere lichaamsbouw. De uitdaging is dan aan anderen (waaronder ikzelf) bij wie het natuurlijke gewicht iets hoger ligt om ons ook bloot te durven geven.
Iedereen heeft als die zit opeens geen strakke buik meer. Hoewel jij zeker vetrolletje hebt als je gaat zitten, heb ik zo'n vermoeden dat je dat zelf wel ziet (anders zou je die foto's er niet neerzetten). En ik denk dat dat voor veel van ons geldt, juist het geen wat wij zou uitvergroten, is voor een ander amper zichtbaar. We maken het in ons hoofd alleen veel groter dan het is. Sterke blog!
Ik heb hier laatst in mijn dagboekje ook een foto van mijn buik geplaatst. Heel eng, maar ik kan er nu wel een beetje positief naar kijken :)
Ik vind het een super mooie blog. Ik zit ook op het punt dat ik van ondergewicht naar een 'normaal' gewicht moest. En ik heb nu zo veel moeite met dit nieuwe lichaam. Ik kan het niet accepteren en dat maakt dat het eten niet vooruit gaat/ normaal word.
Ik hoop dat ik hier wat motivatie uit kan halen want ik zit echt vast!
Nouska, mooie blog en wat knap dat je dit met ons deelt. De foto's maken het erg menselijk en laat ons ook eens wat dichterbij komen!
Respect Nouska! c:
en knap dat je gewoon foto's erbij zet!
Wel fijn dat je jezelf kunt accepteren en je intentie om dit over te brengen waardeer ik heel erg. Je bent een mooi persoon van binnen en buiten.
Dit maakt mijn dag toch weet goed, ik irriteer me ook aan bepaalde dingen die andere niet zullen opvallen
Ik vind de kritiek die iedereen erop heeft soms ook waardevol, omdat het ook voor mij het eerste idee is die in me opkomt, de reactie van andere laat dan zien van: 'he, zo kan je het ook zien' ... Ik denk dat het heel positief is dat iedereen er zo zijn idee over mag hebben en dat je veel kan leren van wat anderen te zeggen hebben. Dit is mss ook een beetje de bedoeling van de site ...
En mijn vorige reactie wijst er op dat ik dat nog steeds niet kan.
Ik blijf me inderdaad maar vergelijken met andere mensen.
Mijn punt was gewoon dat ik me een beetje aangevallen voelde, omdat ik een stuk dikker ben. Het is dan enorm frustrerend dat dunnere mensen, waar je enorm naar opkijkt, lopen te verkondigen dat ze hun vetrolletjes, die er tevens helemaal niet zijn, aanvaarden. Ik denk nu: logisch dat je dat kan aanvaarden.
Maar laat vallen, hier draait de blog ook niet om.
Ik vind het best knap van Noushka dat ze haar lichaam helemaal accepteert, daar kunnen vele meisjes (waaronder ikzelf) nog veel van leren.
Maar ik vind de manier waarop een beetje raar.
En wat als 'perfecte meisjes' zich helemaal zo perfect niet voelen?
En wat als andere mensen misschien naar jou kijken en denken: 'wauw, die benen/billen wil ik ook. Ik zou TROTS zijn als ik die benen/billen had!' terwijl je zelf denkt: 'mijn benen zijn te dik'? Mag dat gevoel er dan niet meer zijn, omdat een ander vindt dat je trots moet zijn?
Wanneer leren we dat het gras niet altijd groener bij de buren is -
èn dat velen van ons, ook jouw 'buren' met dat groenere gras, juist zo denken?
Jij ziet er altijd zo ongelofelijk (gezond) dun uit.
En ja, dit klinkt lekker tactloos want je bent helemaal niet dik ofzo!
Maar ik herken mijn lichaam wel in de bovenstaande foto's!
Terwijl ik mezelf absoluut niet als dun zie, eerder wat steviger en gewoon niet getraind ofzo.
Vind het altijd een opluchting om de bevestiging te zien dat ik een normaal lichaam heb ;)
Respect Nouska. :)
Je representeert een goed gezond mooi lichaam, dankjewel (:
Het is zo puur, zo zuiver. Uit de grond van mijn hart: dankjewel.
Als dit de 'maat' is voor normaal dan weet ik zeker dat (sowieso eetgestoorde) mensen zich hiermee gaan vergelijken.
Misschien is het dan wel de eetstoornis die die dingen denkt, maar de gedachten zijn er en ze zijn niet zo makkelijk weg te nemen, helaas.
Het is hartstikke goed dat je alle dingen accepteert aan je lichaam, maar houd ook een beetje rekening met de invloed die het heeft op het zelfbeeld van anderen. ;)
Ik hoop dat ik ooit weer precies de zelfde instelling kan hebben als hier beschreven wordt, want er is geen betere manier om perfectie et beschrijven dan simpel tevredenheid.
Ik kan het niet laten om toch even te reageren op alle 'kritiek' hier: Nouska schrijft hoe zij haar lichaam ziet en beleefd en geeft geen enkel oordeel over het lichaam van een ander. Ja ze ervaart zichzelf soms miss dikker dan ze is, maar well vrouw nou niet? Ik ken genoeg dunne meisjes die klagen over vetrollen, daar zijn het ook vrouwen voor denk ik dan. Kom op, wie heeft nog nooit zoiets over zichzelf gedacht? Het gaat erom hoe je ermee omgaat, hoe je zorgt voor je lichaam; dat bewijst pas echt hoe je ernaar kijkt. Mensen die dus dunner of dikker zijn dan Nouska, daar gaat het niet om! Het gaat om dat je maar een lichaam hebt en dat is je eigen. en ondanks alle gedachten erover, wat je ook mag wegen, wees ee trots op em probeer ervan te houden!
Ik wil je echt heeeel erg bedanken voor deze blog!
Je beschrijft precies waar ik nu al een tijd mee bezig ben/worstel. Voor mijn gevoel is dit echt het laatste stukje van mijn eetstoornis en ik hoop dat ik hierna 8 jaar eetstoornis kan afsluiten!
Deze blog inspireert en motiveert mij enorm. En bovendien heb ik kei veel respect voor je dat je foto's van jezelf en je blote lichaam plaatst.
Ik herken zo veel in wat je (be)schrijft en ook in de foto's, want zo ziet mijn lichaam er nu ook uit met gezond gewicht.
En weet je... ik vind jou echt super mooi en knap. En eigenlijk ook nog best dun. Dus waarom moet ik dan wel van de eetstoornis mijn lichaam verbergen en me ervoor schamen? Dat slaat dus eigenlijk nergens op!!!
Jij bent echt een voorbeeld voor me Nouska en een voorbeeld dat ik zeker ga opvolgen! :)
Dank je wel! xx
bedankt voor de blog.
Ik had het net even nodig..
Ben er heel hard aan het werken mijn lichaam te accepteren zoals ie is, en hoop dat mijn eetstoornis alleen maar zal vervagen en dat ik een mooie toekomst tegemoet ga zonder te veel te denken van, ben ik wel mooi, vinden anderen me leuk?
:)
xx
Jij ben echt een voorbeeld voor me, dat ik ga opvolgen.
Jij motiveert me echt om van mezelf te gaan houden. En ik ga daarmee beginnen ook, vanaf vandaag!:)
En Nouska, je bent echt prachtig! Supermooi!:)
Wauw, wat een sterke tekst. Wat een vertrouwen en kracht straalt hier uit.
Jeetje Nouska, respect, wat mag jij trots op jezelf zijn. Niet alleen omdat je prachtig bent, maar vooral ook omdat je dit - jezelf met al je plus-en min punten accepteert zoals het is.
Topwijf ;)
@Nouska: Respect voor hoe je, jezelf letterlijk bloot durft te geven!
nouska je ben zoooo mega voorbeeld voor mij altijd!! je ben gezond maar zo prachtig!!!
Jammer dat er toch altijd weer mensen zijn met op- of aanmerkingen over de foto's. Dit is iets waar je echt trots op mag zijn. Ik ben nooit blij geweest met mijn lichaam; toen ik mollig was niet, toen ik ondergewicht had niet en nu normaal gewicht is het nog steeds niet goed. Wat maakt het nou uit hóé je eruit zien? Als je er zelf maar gelukkig mee bent!
Net wat ik even nodig had, ben bezig met accepteren..
even proud en daarna sit-ups was de planning..
nu hou ik het bij even proud, ik moet mezelf maar eens gaan accepteren!
Dit blog spreekt, Nouska
Echt diep veel respect voor je weg!
Aan de mensen die zich beledigd/aangesproken voelen door deze blog: ik hoop dat jullie beseffen dat dit jullie eigen onzekerheid is!
Het gaat er niet om of Nouska slank is of hoe ze in jullie/onze ogen eruit ziet, het gaat hier over hoe Nouska naar zichzelf kijkt. Ze zegt niet dat ze vetrollen heeft, ze zegt hier simpelweg dat ze haar geluk niet laat beïnvloeden door eventuele vetrollen en andere 'imperfecties'.
En daar kan iedereen een voorbeeld aannemen!
Erg mooie, inspirerende blog en erg dapper dat je zulke foto's hier durft te plaatsen!
wauw dit gaf mij even een eyeopener
precies het juiste moment
dankje!
De foto's maken het voor mij lastig. Ik heb ook een eetstoornis gehad, maar ben zeker niet zo dun als jij bent. Ik hik tegen licht overgewicht aan en dat vind ik ingewikkeld, heel ingewikkeld. Ik merk aan mezelf dat ik denk... sja.. zij heeft makkelijk praten met zo'n lijf.
Ergens er hulpvol maar ook een beetje vaag.. ;)
Misschien alleen ook een leuke oefening om naast de lijst met dingen die je niet zo leuk vindt, maar desondanks accepteert, ook een lijstje te doen met dingen die je wel leuk vindt aan jezelf! Ik schrok wel een beetje van die waslijst namelijk =P Maar wel herkenbaar.
Maar ik snap het ook wel, goede blog! :)
Liefs!
liefs
Misschien een vervolg blog met hoe je dit bereikt hebt, welke dingen je hiervoor gedaan hebt en wat je heeft geholpen dit te bereiken? Daar was ik echt heel benieuwd naar!! Had ook verwacht dat het artikel daar over zou gaan, dus dat miste ik een beetje. Hopelijk komt er nog een vervolg!
Iedereen heeft een andere bouw en het gaat er gewoon om dat je jezelf knap vind met al je gebreken!
Respect..!
Liefs,
maar super blog nouska respect diepe respect
liefs amanda
maar desondanks vindt ik het een hele mooie tekst en mooie beschrijving die je erbij hebt gegeven!!
thank you
Ik wil ook zo over mijn lichaam kunnen denken... ( komt vast nog wel)
Ik vind het heel knap dat je zo iets durft..
Die foto's er bij is positief..
Prachtig gedaan...
Believe in yourself xxx
Tranen in m'n ogen,
wou dat ik me kon accepteren zoals ik ben!
sta elke dag wel 5x op de weegschaal en als ik een avondje ben stappen
met veel drank enzo moet ik van mezelf gaan hardlopen....
Top blog! x
het is immens lastig om jezelf (weer) te leren accepteren en respecteren en ik ben heel blij dat het je is gelukt en dat je alles hier durft te plaatsen!
Wat mooi geschreven en wat knap dat je dit deelt. Ik vind het zo inspirerend om te lezen dat je jezelf zo accepteert. Ik hoop dat ik dit over een tijdje ook kan zeggen over mezelf. Echt een heel gaaf artikel!
Groetjes,
Katja
Heel erg bedankt voor het schrijven en plaatsen van dit bericht.
Het is erg inspirerend!
x
Jij ziet inperfecties en ik zie een schitterende vrouw!
Tranen stroomde over mijn wangen, omdat het me zo mooi lijkt om dit ook te kunnen zeggen.... Prachtig
Deze blog geeft mij de kracht om dit te mogen wensen.
Ik vind het heel dapper dat je dit durft neer te zetten en ook je foto's erbij zet!
Het enige wat ik toch echt mis in je tekst is hoe je dit hebt kunnen bereiken? Ik weet en snap dat het allemaal niet vanzelf gaat en dat we er echt wel moeite voor moeten doen om ons lichaam te kunnen accepteren. Ik zelf heb vele dingen geprobeerd al maar dat beeld is nooit veranderd :(
Dus vertel ajb hoe je dit uiteindelijk voor elkaar hebt gekregen :)
Ik kijk nu wel 2 keer in de spiegel voordat ik weer een mening over mezelf heb.
Dankje daarvoor xxx
ik hoop dat ik me ooit ( en die dag gaat komen! ) net zo mooi en sterk mag voelen als jij doet. Jij geeft me hoop dat het mogelijk is en dat je kan herstellen van een ES, ookal is die niet echt zichtbaar. Ik wil ervoor gaan en jou verhalen inspireren mij om de moed niet op te geven.
puur omdat het me zo veel motiveert, dus dankjewel Nouska.
Maar naar die minpunten mag je ook gerust je pluspunten vertellen.
je ziet er top uit! X
Dit is momenteel heel erg herkenbaar! Vraagje: hoe hdb jij ke lichaam geaccepteerd en het (meer) losgelaten?
Xxx Anne
Wat ben je mooi Nouska!
Ik vind jou zo mooi, echt een voorbeeld. Super fijne blog!
Daarom ben ik zo blij dat dit soort blogs bestaan om je zelfverzekerder te laten voelen. Het is niet altijd erg om hulp vanuit buitenaf te zoeken, soms is het juist erg waardevol.
Dankjewel voor dit prachtige stuk tekst en de foto's ❤️