Onlangs ben ik twee en een halve week op vakantie geweest. Ik heb een fantastische reis gemaakt en een geweldige tijd gehad, maar niet aan één stuk door. Alle ingrediënten waren aanwezig om mij elke dag op mijn best te voelen en toch zat er een dag tussen waarbij dat totaal niet het geval was. Het is misschien ook niet haalbaar om de hele tijd in opperbeste vakantiestemming te zijn, maar dat maakte het niet minder lastig. Ik voelde mij niet goed en alles ging voor mijn gevoel mis. Ik had een dikke vette offday. Gewoon een slechte dag. Begrijpelijk? Vast en zeker. Frusterend? Absoluut!

Het voelde in alle opzichten fout en vooral niet de bedoeling. Ik was op een prachtige plek, had mijn lieve vriend om mij heen en hoefde het alleen maar naar mijn zin te hebben. Juist hier neem je de tijd om even alles van je af te zetten. En laat dat laatste nou ineens nét niet lukken. Alle omstandigheden zijn ideaal, dus waarom zou ik mij in hemelsnaam niet goed voelen?

Toch was alles ineens te veel. We waren op een nieuwe plek, met nieuwe mensen om ons heen, ik ging na jaren weer proberen te surfen en trok na een lange tijd mijn bikini weer aan. Dingen waar ik over het algemeen prima mee om kon gaan, maar het leek ineens teveel allemaal. Teveel tegelijk. Daarnaast zorgde de druk die ik voelde om blij te zijn voor nog meer onzekerheid en frustratie.

De golven waren zo sterk dat ik elke keer leek te verdrinken. De mensen om mij heen zo mooi en zo relaxt dat ik mijzelf een beetje stom vond en ondertussen had ik niets bekends waar ik op terug kon vallen. Thuis heb ik zo mijn rituelen om met deze gevoelens om te gaan, die eigenlijk altijd goed werken. Mijn eigen supermarkt waar ik iets lekkers voor mijzelf kan halen, rondje langs mijn favoriete koffiebar, dan naar mijn eigen bank, onder mijn eigen dekentje en mijn eigen Netflix account. Vaak ben ik er dan zo weer bovenop en helpen al die kleine dingetjes om mijzelf weer wat meer te waarderen en mijzelf op te peppen.

Hier was dat natuurlijk anders. Ik had niets vertrouwds waar ik op terug kon vallen, maar moest toch een manier vinden om mijzelf weer terug te vinden. Midden tussen alle dingen die ik eigenlijk ineens een beetje intimiderend vond.

Je kunt natuurlijk ook niet altijd blij zijn en een een soort constante vrolijke stand hebben die aan staat, zelfs op vakantie is dat niet haalbaar. Toch maakte dat het niet minder lastig voor mij en ook niet voor mijn vriend. Vooral omdat het zo plotseling was, ineens overspoelden het in mijn hoofd en sloegen de twijfels toe. Twijfels en onzekerheid. Die mij voor een dag of twee even over leken te nemen en mij wat stiller maakte. Alsof er zo veel op mij af kwam, zo veel nieuwe en spannende dingen, dat ik mijzelf vergat. Ik vergat dat ik die onzekerheden eigenlijk al eens eerder overwonnen had en ik vergat wat ik zelf in mijn mars had. Misschien is het inderdaad veel ineens, maar dat hoeft natuurlijk helemaal geen probleem te zijn. Dat je soms aan het twijfelen gebracht kunt worden, zegt natuurlijk niets over wat je aankunt.

Accepteren

Klinkt simpel en makkelijk, maar zo voelde het allerminst. Het liefst wilde ik het wegmaken. “Gaat wel over! Er is niets aan de hand joh, komt goed!” Terwijl we allebei aanvoelde dat ik totaal niet mijzelf was en het ontkennen maakte het echt alleen maar erger en vooral een beetje vreemd. Wie hield ik nu voor de gek? Misschien omdat ik zelf ook nog niet zo goed wist wat er aan de hand was en waarom, dacht ik mijzelf daarmee wat tijd te geven om het op te lossen. Terwijl oplossen soms niet de oplossing is.

Wat mij al enorm hielp was om er niet meer tegen te vechten. Niet blij blijven doen als ik mij eigenlijk niet zo voelde en openlijk bespreken dat ik gewoon even een offday had. Het kan nog zo balen zijn om dit tijdens je vakantie te hebben, jezelf ervoor straffen en het niet toelaten maakt het eigenlijk alleen maar erger. Ik voelde mij in ieder geval nog slechter daardoor, nog meer een mislukkeling dan dat ik mij al voelde.

Het gevoel is er ook niet voor niets. Misschien lijkt het alsof je er totaal geen geldige reden voor hebt, blijkbaar was er toch reden genoeg om wel onzeker te worden en om te twijfelen aan jezelf. Op vakantie word je natuurlijk ook geconfronteerd met nieuwe dingen en situaties die je thuis niet tegenkomt. Minder verrassingen en dus ook minder onverwachte emoties. Juist een nieuwe plek, hoe mooi die ook is, kan je aan het denken zetten en voor uitdagingen zorgen. Uitdagingen die iets met je kunnen doen.

Accepteren dat het even niet goed ging, ik mij niet on-top-of-the-world voelde en dat dat oké was. Ik mocht mij zo voelen. Natuurlijk was het niet leuk, iedereen wil liever blij zijn en de ander ook blij zien, maar als dat even niet zo is, is er eigenlijk ook niets aan de hand. Zelf merk ik dat als ik het echt volledig mag accepteren en toelaten, er dan pas ruimte komt om het van mij af te zetten. Even huilen en alle spanning eruit laten, hoe onbenullig het allemaal ook voelde, het luchtte echt op. Die spanning moet ergens heen en je hoeft jezelf daar nooit voor te verantwoorden. Laat het eruit, accepteer het en creëer die ruimte voor jezelf.

Stapje voor stapje

Ik vergat heel even wie ik was en wat ik te bieden had. Soms kun je zo overdonderd worden door factoren van buitenaf, dat je jezelf een beetje voelt verdwijnen. Ik kan dan verstrikt raken in mijn eigen onzekerheid en alleen nog maar zien waarin ik kan mislukken. Waarin ik niet kan voldoen aan mijn eigen verwachtingen. Ik vergeet spontaan alles wat ik wél kan en waar ik wél goed in ben. Dat lijkt er niet meer toe te doen, terwijl dat natuurlijk niet weg is.

Door de dag weer gewoon stapje voor stapje te bekijken maakte ik de drempel iets lager voor mijzelf. Ik wilde alles tegelijk doen en erger nog; alles goed doen! Alles op mijn best! Veel moeilijker kun je het jezelf eigenlijk niet maken, bleek.

Als ik het stapje voor stapje bekeek kwam ik er weer achter dat heel veel dingen mij eigenlijk prima afgingen. Ik kon een gezellig ontbijt hebben en genieten van de rust aan het strand. Daarna kon ik eigenlijk best een fijn praatje maken met de mensen van het hostel en ‘s middags weer intens gelukkig worden van het boek dat ik aan het lezen ben. Allemaal dingen die ik gewoon kon en die mij en mijn dag eigenlijk heel leuk maakte. Al die factoren deden niets af aan wat ik kon bijdragen en hoe ik mij over mijzelf hoefde te voelen. Mijn kracht weer terugvinden. Hoe suf ik dat ook vind klinken, dat hielp mij wel.

Praat of schrijf erover

Wie ben ik en wat kan ik? Los van alles wat indruk op je kan maken, blijven al je eigenschappen natuurlijk gewoon overeind. Het kan heel helpend zijn om die bewust weer even voor je te halen. Denk er even over na, bespreek het of schrijf het op. Het is helemaal niet stom of zwak om jezelf daar soms opnieuw aan te moeten herinneren. Je kunt dat denk ik niet altijd even sterk voelen, je voelt je simpelweg niet altijd even sterk. Jij bent het meer dan waard om daar dan even aandacht aan te geven. Ik merk dat als ik mijzelf even de tijd geef om hier bij stil te staan, als dat echt mag van mijzelf, ik weer de rust en kracht vind om door te gaan. Ik mag mij even slecht voelen en ik mag mij ook weer goed voelen.

Ook in het gewone dagelijks leven kunnen alle omstandigheden ideaal zijn en kun je je toch niet goed voelen. Je hoeft helemaal niet op een mooie vakantiebestemming te zijn om je te beseffen dat je situatie eigenlijk perfect is, maar je het toch niet zo kunt voelen. Misschien is dat nog veel moeilijker, want je hebt tenslotte niets te klagen en het kan altijd erger. Geen recht van spreken, want je hebt zo veel redenen om je wél goed te voelen. Maar ook hier geldt dat een gevoel van binnenuit komt. Wat de situatie verder ook is, hoe ideaal de omstandigheden ook zijn, dat maakt jouw gevoel niet minder echt en is zeker geen reden om dat gevoel maar weg te wuiven. 

Jij hebt recht op jouw eigen gevoel en dat hoeft nergens afhankelijk van te zijn. Dat is er, om welke reden dan ook en dat mag je serieus nemen. Maak het jezelf in zo’n situatie niet te moeilijk. Je kunt zelf soms je grootste vijand zijn door jezelf daarin te veroordelen, wat het alleen maar benauwder maakt. Gun jezelf de liefde en bevestiging die je nodig hebt, dan kun je er daarna weer tegenaan!

♥