Terugblik 2009

 

Verhuizen:
Na me pleeggezin was ik bij vrienden gaan wonen, daar heb ik iets meer dan een half jaar gewoont. Daarna besloot ik om bij familie te gaan wonen die dat mij aangeboden hadden, vond het wel heel
fijn maar tegelijkertijd wel moeilijk om weg te gaan uit me geboorte stad. Maar nu zo achteraf heb ik er totaal geen spijt van gehad, mis ook helemaal niets maar dan ook echt niets. In de tijd dat ik
bij me Nicht en me Neef heb gewoont heb ik veel geleerd, nou eigenlijk niet echt geleerd we zijn achter veel verschillende dingen gekomen die mij nog niet zijn aangeleerd en dat was moeilijk!
Ben ze er super dankbaar voor dat ze mij op wilde vangen ondanks hun eigen prive leven die ook
niet altijd te makkelijk was... Zo heeft iedereen zijn eigen problemen, maar mijn problemen namen
ze ook nog op, mijn grote eetprobleem... dat echt een probleem werd!

melUrsula:
Al voordat ik bij me Nicht ging inwonen was me eetprobleem best wel al erg aanwezig, het had de controle over mijn leven.. Was er zoveel mee bezig en was heel erg depressief, was nog wel in behandeling bij PsyQ maar omdat ik ook verhuisd was kon ik er niet meer heen gaan. En ze hadden ook al aangegeven dat ze mij niet verder konden helpen en naar een intensievere behandeling moest gaan, als eerst boden ze Centrum Eetstoornissen De Ursula aan. Met veel pijn en moeite heb ik samen met me Nicht en Neef de formulieren ingevuld om me aan te melden, nog als de dag van gisteren weet ik het nog dat we ze op de fax hadden gedaan! Maar toch zat er iets in me dat wel heel erg blij was dat ik de hulp ging zoeken wat ik nodig had.. Na een intake en nog vele meerdere gesprekken kwamen we uit op een klinische opname, omdat ik het anders echt niet meer ging trekken had veel te veel zelfmoordgedachtes.. Wist me bijna geen raad meer met mezelf, die eetstoornis maakte me echt helemaal gek.. Zo gek dat het al een paar keer me leven heeft kunnen kosten, maar die zijn me gelukkig wel bespaard gebleven want ik ben er nog steeds! Heb 3 maanden maanden bijna moeten wachten voor me opname, uiteindelijk werd op 30 maart 2009 opgenomen, toen begon het gevecht pas echt!

Vel over Probleem I:
Al voor me opname kreeg ik opeens via een Scarlet een mailtje dat iemand in mij geintresseerd was, ze zocht iemand voor een Documentaire over anorexia. Iemand die opgenomen zou worden in de Ursula, eigenlijk gelijk al wist ik dat ik eraan mee wilde werken. Moest mezelf toen nog wel meer bedenktijd geven maar eingelijk had ik al zo goed als besloten om mee te doen, wilde de buitenwereld laten zien dat het niet zomaar een ziekte is, mensen die een afkeer op eten hebben of mensen die gewoon niet kunnen eten zonder zich schuldig te voelen. Nee er zit nog veel meer achter, het uit zich in eten en het kan heel je dagelijkse leven in beslag gaan nemen dat je het zelf niet meer in de hand hebt en eingenlijk jezelf niet meer bent, maar alleen maar eetstoornis om je problemen te onderdrukken! Zo heb ik me op me opname dag laten filmen en zijn ze nog een paar keer vaker geweest om te filmen, uiteindelijk kwam de Vel over Probleem op 15 juli 2009 op tv.

Ontslag:
Hoe ik het heb ervaren, het was een zeer heftige periode al je problemen die je onderdrukte door middel het op je eten te gooien kon niet meer, dus kwamen de problemen omhoog en dat kon heel erg veel spanningen opleveren nog meer spannigen dan dat ik al had, want al dat eten paste niet meer in je hoofd was het ook zo niet meer gewend om een normaal eetpratroon te hebben.. Al die jaren wat voor mij normaal was bleek totaal niet normaal te zijn geweest, dat heb ik toen der tijd nooit in de gaten gehad het leven wat ik had was heel normaal voor me geworden. Tijdens de opname heb ik ook veel gehad aan de eetlijsten ook al waren ze niet zo makkelijk, maar je had geen keus om ze wel te volgen anders kon je er net zo goed weg gaan, en die momenten heb ik ook zo vaak gehad, dat ik echt huilen met me Nicht of Neef aan de telefoon zat of ze me misschien wilde komen ophalen, vond dat ik wel weer genoeg had gegeten. Me problemen die waren weer weg, dat was dus totaal niet aan de orde kan ik je zeggen, want die problemen spelen nu nog steeds en hele grote rol in me leven dus laat staan toen..... Uiteindelijk ben ik er op 2 oktober 2009 met ontslag gegaan, en ook met een gezond gewicht!

Eindelijk na meer dan 6 maanden ben ik met ontslag gegaan keek er echt al heeel erg lang naar uit,
het was genoeg voor mijn gevoel.. En kreeg heel erg sterk het gevoel dat ik verder moest gaan,
dus dat ga ik nu ook doen... Het voelt wel heel erg fijn om weer  thuis te zijn, maar toch zal ik me
toemalige veilige thuisbasis wel missen... Nu nog niet maar dat zal vast wel komen.

Deeltijd:
Na de Ursula ben ik gelijk naar een vervolg behandeling gegaan, om de achterliggende problemen aan te pakken. Kwam in een groep met verschillende meiden, van bijna allemaal wel mijn leeftijd het was een hele fijne groep om in te zitten maar toch voelde ik me heel anders dan hun, weet niet precies waarom? Het is een tijdje echt goed gegaan, totdat die anorexia weer op de voorgrond kwam te staan!! Elke week moest ik gewogen worden de eerste weken waren wel goed, maar daarna ging het weer bergafwaards met me, de kilo's vlogen er vanaf!

Begeleid wonen:
Ondertussen had ik me ook al aangemeld bij begeleid wonen, wat ik heel erg graag wilde. Niet alleen voor mezelf, maar me Nicht en me Neef die hadden ook hun eigen leven, door prive omstandigheden ontstond er een hele gespannen sfeer wat ons allemaal niet goed deed. Op 4 november 2009 kreeg ik me kamertje !!

Stoppen Deeltijd:
Omdat het zo bergafwaards met me ging, kreeg ik een time-out, en dat heeft mij doen doorslaan nou eigelijk ik niet maar wel me eetstoornis die kreeg me weer volledig in zijn macht, het ging me leven weer beheersen. Heb toen besloten om te gaan stoppen, wilde voor mezelf kiezen zodat die eetstoonis het niet van me kon gaan winnen, nee het heeft me al genoeg tijd gekost en dat moet niet nog langer gaan duren.

Human Concern:
Nu ben ik sinds een paar weken in behandeling gegaan bij Human Concern

Vel over Probleem II '' De wanhoop Nabij'':

Tussen de overstap van me deeltijd behandeling/time-out/Human Concern, zijn ze me weer gaan volgen ja hoe het met me ging en wat er nu allemaal aan de hand was?? Dan zullen jullie nog even moeten wachten totdat de uitzending op tv komt, ga ik nog niet helemaal verklappen maar kan je wel vertellen dat het heel  erg mooi word, maar ook wel een heftig iets!!

 

Xxxxxxxx

 

Reacties

Mir18 - Dinsdag 29 december 2009 19:07
Lieve Melanie.

Wat een ontzettend moeilijk jaar voor jou. Ik vind het echt heel knap hoe jij je er doorheen hebt geslagen. Ik hoop dat ook jij je gelijk gaat vinden in 2010. Ik wil je heel veel sterkte wensen & ik ga zeker naar de wanhoop nabij kijken.

Kun jij mij vertellen wanneer en op welk net dat is?

Liefs,
Melanie - Dinsdag 29 december 2009 19:15
Lieve Mir18,

Bedankt voor je lieve woorden, het was zeker geen makkelijk jaar.. Maar in het nieuwe jaar laten we maar hopen dat het dan wel beter gaat komen, met een frisse moet het jaar in!!

Vel over Probleem '' De wanhoop nabij''
is op de KRO Ned3, 20.30
woensdag 13 januari 2010

Xxxxxx
Sara - Dinsdag 29 december 2009 19:29
Ben super trots op hoe jij op beide benen bent blijven staan gedurende al deze tijd. Je hebt zoveel kracht in je princess!

Je bent mijn kanjer en soulmate

Love you forever

Keep ya head up princess

You'll make it trough the rain!!
Knorretje - Dinsdag 29 december 2009 20:48
Lieve Melanie,

Heel erg knap maar ook aangrijpend om je verhaal te lezen.
Ik hoop dat 2010 een mooi en bovenal gezond en gelukkig jaar voor je wordt! Heel veel sterkte bij Human Concern. Je kan het!

Enne, ik vind het echt dapper dat je meewerkt aan de docu!

Liefs,
Knorretje
Scared - Dinsdag 29 december 2009 21:07
Ten eerste ik vind het nog steeds stoer dat jij hebt meegewerkt aan de docu. Door vel over probleem ben ik na gaan denken dat ik echt wel een eetstoornis heb (bn).
Ik hoop dat je goed terecht kom en wens je een gezond en gelukkig 2010!

kusjee
Shar - Dinsdag 29 december 2009 21:42
Lieverd,

Ik ben zo gigantisch trots op jou!
Je doet het zo goed allemaal. Echt waar!
Je gaat door de diepe dalen heen, en komt veel dalen nog tegen maar je slaat je erdoorheen!

Ik sta naast je!
Onthoud dat!

Liefs
Melanie - Dinsdag 29 december 2009 22:03
@ Allemaal!!

Bedankt voor de hardverwarmende reacties !!

Jullie oook allemaal een goed en gezond 2010..

XXXXXXXXXXXXXX
Dirk - Dinsdag 29 december 2009 22:26
Lieve Melanie, wat een mooie krachtige en ontroerende beschrijving van een pittig jaar. Als ik het zo lees heb je veel geleerd en kunnen toepassen, maar dat het nu eventjes minder gaat is een leerpunt dat er nog altijd punten zijn die jij kunt bijspijkeren :)! IK heb er ALLE vertrouwen in dat jij in 2010 nog veel verder zult komen!

Erg veel succes met de verloop van de DOCU over een paar weken en met je behandelingen!

Succes en veel sterkte ik wens je een gezond liefdevol en krachtig 2010 toe!

liefs
myselffff - Dinsdag 29 december 2009 23:27
Lieve Melanie

Ik lees je dagboekje op de site altijd even en ik vind je een kanjer respect voor je doorzettingsvermogen meid je kan het
jennifer - Woensdag 30 december 2009 11:01
hey melanie!

Wat leuk geschreven. Ook al staat er veel moeilijks in!
ik hoop dat volgende jaar een beter jaar voor je word!

ik hou ook een dagboekje bij op proud, en vind je idee van een terugblik heel leuk, vind je het goed als ik dat ook doe?

Liefs!
Melanie - Woensdag 30 december 2009 12:05
@ Jennifer:

Ja is goed hooor, bedankt voor je lieve reactie!!
Marieke - Woensdag 30 december 2009 17:04
Wat een verhaal, wat een jaar!!!

En wat een kracht heb je!!! Want hoe moeilijk, zwaar en hard de strijd ook is, je gįįt er wel keer op keer voor...!! Je mag trots zijn op jezelf en op wat je bereikt hebt!

Ik heb me in de docu van t zomer al verbaasd over hoe je je staande houdt, ondanks je moeilijke situatie...en dat lees ik nu weer terug.heel erg knap.

Keep up the good work, ik hoop&wens je een fantastisch 2010, en dat we volgend jaar een blog mogen lezen over hoe goed het met je gaat..!!

Ik kijk uit naar 13 januari, ben benieuwd!

en nog even dit...
'als alles tegenzit
en geen lichtpuntje wil verschijnen
moet je soms heel erg vechten
om de wolken te laten verdwijnen...

..maar als je in jezelf gelooft
dan is de eerste stap gezet
en zul je straks kunnen zeggen: ik heb het weer gered!'

liefs
Melanie - Donderdag 31 december 2009 15:19
Dankjewell!!!