Een kleine update van mij hoe het nu met me vergaat! De reden dat ik een kleine update wil doen is dat ik heel veel lieve reacties heb gehad op me laatste dagboek blog... en er ook vaak werd gezegd dat ik wel hun goede voorbeeld was!

Dat raakt mij toch wel een beetje!

Nadat ik daar mee was gestopt kreeg ik ook nog mails via hyves, dat mensen toch nog wel een beetje geintresseerd zijn! Achjaa, het kan ook geen kwaad om nog eens een kleine blog te maken, ookal wil ik die eetstoornis wereld gaan loslaten, maar wil oook nog steeds aan iedereen laten zien dat het ook echt beter met je kan gaan!

Nou hou je vast want hier komt me verhaal, in een korte periode is er best nog wel heel erg veel gebeurd, en gelukkig één voor één positief!

Het gaat nog steeds heel erg goed met me, heb natuurlijk wel eens me downs maar eigenlijk bijna niet meer, en denk ook wel dat het menselijk is om ze te hebben want je kan niet altijd ''happy'' zijn dat is onmogelijk. Het eten gaat ook nog steeds heel erg goed, kan ook steeds meer naar me eigen behoefde luisteren en naar wat me lichaam nodig heeft.

Gek genoeg heb ik ook niet echt meer moeite met het eten van bepaalde producten die ik mezelf heel erg lang verboden heb omdat ze zogenaamd te ongezond waren en natuurlijk ook teveel kcal in zitten... Ben erg blij dat ik daar niet meer op let, maar meer wat IK lekker vind. Tuurlijk vind ik het soms nog wel moeilijk maar als ik zie dat andere mensen het ook doen, dan is het gewoon normaal.

Zelfs sinds tijden ben ik ook echt weer uit eten geweest, ennnn vond het best wel heel erg gezellig om te doen. Het was wel even wennen, omdat het zo lang geleden was maar het wende wel al snel en kon er ook echt van genieten zonder al die stomme gedachtes!

En nu de zomer er aankomt zie je ook iedereen al met een ijsje lopen, ook daar ben ik echt dol op al vanaf jongs af aan ben ik dol geweest op echte Italiaanse schepijs, ook dat heb ik al geprobeerd en dan merk je pas echt hoeveel je eigelijk wel niet hebt gemist door die rot eetstooornis!

Na een paar scholen bezocht te hebben kwam ik eindelijk bij een school dat ik echt graag wilde, de Fotovakschool in Rotterdam het is niet zomaar een school.. Het is een echte vakschool de naam zegt het natuurlijk al, wil heel erg graag de kant van de Fotografie op. Heb natuurlijk al veel dingen meegemaakt, deels ook met de Documentaire waaraan ik heb meegewerkt ben ik me alleen maar meer gaan verdiepen in de media en fotografie!

Niet alleen daarom wil ik het gaan doen, eigenlijk is foto's maken niet zomaar wat omdat het iets unieks kan zijn. Er kan ook een emotionele waarde achter zitten, dat bij mij ook wel een grote rol speelt, omdat ik al op een jonge leeftijd me ouders ben verloren hecht ik veel waarde aan de foto's die ik nog van hun heb. Zo leven ze in me gedachten en op de foto's voort in me leven die ik altijd bij me zal houden!

Heb me gelijk ingeschreven bij de school en al snel volgden er intakes, ik gelijk al bellen om een afspraak te maken, want je moest er zelf achteraan gaan dus deed ik het ook maar gelijk. Het is iets wat ik graag wil, nouja graag is nog wel zachtjes uitgedrukt, en is een hele grote toekomst droom die ik al lang heb en waar wil maken!

De intake volgde al snel en die ging echt super goed, we kregen voor de intake wel huiswerk mee, je moet in een reeks van 8 foto's laten zien wat jou wereld was, wat je leuk vind en graag in je vrije tijd doet, en dan ook nog waarom? Echt moeilijk vond ik het niet, meer makkelijk eigenlijk had gelijk al zoveel ideeen...... Ook moesten we nog een korte brief schrijven met je motivatie en waarom je deze opleiding wil doen!

Binnen 10 dagen zou ik te horen krijgen of ik wel of niet aangenomen zou worden, echt die dagen duurden zo lang, totdat er opeens een mail van de Fotovakschool in me mailbox stond, omg ben AANGENOMEN! Van de ongeveer 56 inschrijvingen mochten er maar 16 echt de opleiding gaan volgen aan het eind van de zomer.. en ik zit er gewoon bij!

Nu kan ik echt me dromen uit laten komen en wil er ook helemaal voor gaan, deze kans krijg je niet snel, dus pak ik hem met beiden handen aan en ga keihard me best doen!

Ook woon ik nog steeds op mezelf, maar helemaal op mezelf is het eigenlijk niet je krijgt ook nog eens stukje begeleiding bij, maar heb dat niet meer nodig en dat zeg ik ook al een lange tijd tegen me behandelaar die ik van Begeleid Wonen heb. Daarom ben ik ook sinds 2 weken ongeveer op zoek naar een huisje voor mezelf, merk ook heel erg dat ik me eigen plekje wil zonder van mensen afhankelijk te zijn, omdat ik best wel heel erg veel afhankelijk ben geweest van mensen.

Gelukkig zijn ze het volledig met me eens dat het misschien ook wel goed is en de tijd er voor is om echt op mezelf te gaan, maar het is niet zo makkelijk om iets te vinden tegenwoordig dus word het goed zoeken en reageren!

Nou zet hem op iedereen, het leven kan echt zo mooi zijn hoe negatief ook alles mag zijn er valt altijd wel iets positiefs uit te halen, probeer aan je dromen te denken of iets wat je lief is en wat je heel erg graag wilt, dat heeft mij ook heeeel erg geholpen dat weet je zelf ook waarvoor je het doet, en je moet het ook zelf doen niemand anders die dat voor je doet!

Be Proud Peeeppzzz!
Dikkkkeee Kusss
Melanie