En nu over mezelf
De laatste tijd draaid het eigenlijk alleen maar om de Docu, wat niet zo heel erg de bedoeling is maar het is wel lekker makkelijk om mezelf dan maar te vergeten... kan mezelf wel heel erg snel vergeten, ben dan ook zoveel met de andere bezig.
Maargoed.., nog steeds heb ik wekelijkse gesprekken bij Human Concern die me wel goed afgaan we gaan steeds verder het verleden in en komen op heel erg veel punten waar ik heel erg veel moeite mee heb, dat raakt me best wel vaak. Zeker omdat je er nu achter gaat komen wat je eetstoornis in stand houd, dat maakt me bang om beter te worden. Maar toch wil ik ook wel weer heel erg graag beter worden.. Maar waarom maakt het me toch zo bang, en waarom blijf ik in het zwarte gat hangen, moet eruit zien te komen maar hoe?
En zeker nu we in het verleden zitten, begin ik nu wel heel erg me ouders te missen.. Het is ook een groot zwart gat in me leven, het liefste wil ik nu echt bij ze zijn.. Hierboven, helaas beneden gaat niet.. elke ons die ik nu afval voelt als een stapje dichter naar me ouders toe wat ik zo graaag wil. De anorexia word weer heel erg sterk, wil ook heel erg graag weer dun zijn en niets voelen. Alles moet perfect zijn, maaar wanneer ben je dan wel perfect? Helaas weet ik dat het nooit perfect genoeg zal zijn, maar toch blijf ik ermee doorgaan! Terwijl ik het zo goed weeet feitelijk...
Ben moe, moe van het vechten.., kan alleen maar huilen, huilen tot ik slaap
Er komt snel een vervolg op me blog
Reacties
je kunt het
je vecht niet voor niks
je valt en je staat echt weer op meissie
liefs brechtje x
Ik denk dat je kunt afvallen, maar constant je doelen zal blijven bijstellen en echt niet bereikt wat je echt wil bereiken.
Want dun zijn, is niet perfect. Probeer te vertrouwen op je behandelaar en kom eens uit dat negatieve zwarte gat. Echt meid, je bent sterk genoeg. Geef niet op.
wow, wat heftig om te lezen. Ineens heel anders dan de vorige blog. Maar veel mee van joú. Kan me voorstellen dat het heel zwaar voor je is, hoop echt dat je niet weer gaat afvallen. Vind het heel rot voor je allemaal.... hoop dat je je snel wat beter gaat voelen.
Sterkte mooierd,
Ebby
Het is normaal dat het moeilijker is en soms slechter gaat als je met een nieuwe behandeling bezig bent en meer de diepte in gaat. Maar dat gaat ook weer over en uiteindelijk zal het je verder helpen! Ik hoop dat je daar op durf te vertrouwen.
Veel succes meid,
Liefs Esther
Knap dat je zo open over je gevoelens kunt en wilt communiceren. Dit is volgens mij heel belangrijk op je weg naar herstel en een leven zonder Ana.
Het is idd zoals je schrijft, wanneer je druk bent met dingen en dus veel afleiding hebt, gaat het even beter.
Probeer niet terug te vallen in het verleden, hoe moeilijk dit ook is. Hou je positieve inzet ook na de docu vast. Bundel je kracht en energie en concentreer je op je doelen.
Jij bent hier, jij hebt een toekomst en jij bepaalt zelf hoe die eruit ziet.
Je bent een waanzinnige toffe meid en heel geliefd bij vrienden, bij ons en vele anderen.
Hoop je snel weer te zien/spreken.
Proud John
@ Proud John: Bedankt voor je lieve woorden, het is inderdaad heel erg belangrijk om mijn dingen op te schrijven het helpt me oook wel... (en dan heb je hier nog van die aardige mensen die me positieve kracht geven doormiddel van hun woorden) Maar alsnog blijft het super moeilijk om door te zetten, en stabiel te blijven wat me wel een tijdje was gelukt...
We geven niet op !!
Xxx
Het lijkt me inderdaad super moeilijk en zwaar om alles van vroeger weer naar boven te halen. Maar het is nodig om de dingen van vroeger te verwerken, om verder te kunnen in het NU. Zodat je toekomst veeeeel mooier zal worden dan je verleden!
Heel veel sterkte meis, je kunt het!
Liefs van Iris
Je kent me niet, maar ik volg je blogs op de voet.
Ik ben erg benieuwd naar VOP2.
Ik hoop dat het langzaam een beetje beter gaan.
Het zal nu wel moeilijk zijn om in je verleden te graven, maar ik weet zeker dat het je gaat lukken om uit het dal te komen.
Hold on & try to be proud!
Liefs Priscilla
Wat een ontzettende doorzetter ben jij toch, je hebt t heel zwaar en nu ook nog met je stukje verleden erbij dat kan heel veel pijn doen dat weet ik als geen ander, maar meid je hebt dat nodig om verder te kunnen hoe moeilijk en zwaar het nu ook is, ik vind je superdapper en sterk lieve melanie keep fighting he meissie
Elke dag is weer een nieuwe kans om het weer op te pakken en door te gaan!
Hoop dat je gesprek je geholpen heeft!
Succes verder,
Liefs Esther