Ik heb zelf een allemaal verschillende vriendschappen. Vrienden die ik alleen op zie feestjes en met anderen erbij ontmoet, vriendinnen waarmee ik vooral uit ga, vriendinnen waarmee ik ga winkelen, vriendinnen van school (of werk) en twee hele goede vriendinnen. Iedere vriendschap is anders. Met de één heb ik vooral lol, met de ander vooral goede gesprekken en er zijn ook vriendschappen die oppervlakkig of juist van alles wat hebben. Maar soms zijn er ook vriendschappen waar je over twijfelt. Zijn die vriendschappen wel zo goed voor jou?

Hieronder zal ik een aantal problemen binnen vriendschappen beschrijven en je advies geven uit eigen ervaring. Ook zal ik beschrijven hoe ingewikkeld vriendschappen kunnen worden door een eetstoornis en wat je daar mee zou kunnen doen.

Als je een eetstoornis hebt wordt een vriendschap soms heel ingewikkeld. Bijvoorbeeld doordat je erg bezig bent met jezelf, je rotgevoelens en negatieve zelfbeeld. Misschien ben je buiten school ook nog eens heel veel tijd kwijt aan therapie of gewoon heel erg moe door de gesteldheid van je lichaam. Het kan dan knap lastig worden de aandacht te verdelen en voldoende energie in een vriendschap te steken.

Vriendinnen verliezen door je eetstoornis is het bij niemand de bedoeling, maar toch vallen vriendschappen soms uit elkaar. Dat gebeurt eigenlijk bij ieder mens wel eens, ook zonder dat er een eetstoornis in het spel is. Je wordt ouder, deelt dingen die je vroeger altijd deelde niet meer met elkaar. Misschien veranderen je principes hier en daar, heb je andere behoeftes of begrijp je elkaar op een bepaald punt gewoon niet helemaal meer. Dit soort dingen zijn heel normaal. Gaat een vriendschap tijdens het hebben van een eetstoornis over, wijd dit dan niet altijd aan je eetstoornis.

De eetstoornis en jij
Soms gaan vriendschappen echter wel kapot door een eetstoornis. Bijvoorbeeld als anderen er niet mee weten om te gaan dat jij jezelf zo'n pijn doet. Of omdat jij anderen niet toelaat jou te helpen, te steunen of op te vrolijken. Misschien isoleer je je wel, omdat je geen zin, energie of fut hebt om met je vriendinnen de dingen te doen die jullie voorheen altijd deden. Je vriendinnen gaan echter door en misschien doen ze die leuke dingen dan wel zonder jou.

Begrijp vooral dat het lastig is en blijft voor omstanders om met iemand met een eetstoornis om te gaan. Als je het zelf niet hebt, zul je er niet zoveel van begrijpen. Dat is pijnlijk voor de vriendinnen die juist hun best doen om jou te begrijpen, maar bedenk je vooral dat zij daar niets aan kunnen doen. Leg je vriendinnen eventueel via een brief of een gesprek uit hoe het voor jou is en wat de eetstoornis voor jou inhoudt.

Weet ook dat jij jouw vrienden net zo moeilijk begrijpt en niet weet wat zij doormaken, als dat zij jou niet begrijpen. Vraag dus ook hoe het voor hen is. Ontwijk dat niet, ook als is het moeilijk om te horen. 

Onmacht
Veel vrienden voelen onmacht wanneer jij een eetstoornis hebt. Probeer dat te begrijpen, ook al denk je zelf ‘'Het valt toch wel mee?'' Je kunt die onmacht iets verkleinen door te vertellen wat ze voor jou kunnen doen. Voel je daarbij niet tot last. Juist doordat je hen de mogelijkheid geeft iets voor je te doen, maak je de onmacht bij hen minder en ben je juist minder tot last dan je denkt.

Vraag bijvoorbeeld aan je vriendinnen of ze je op de dag dat je therapie hebt gehad even willen bellen in de avond of juist op die dag even niet. Spreek af dat een vriendin iedere donderdagmiddag een stuk met je gaat wandelen. Wandelen helpt tegen depressie en je kunt meteen even bijkletsen. Je kunt ook vragen of je vriendinnen wat meer willen doorvragen als jij zegt ‘'Prima'' op de vraag ‘'Hoe gaat het met je?'' Beloof zelf ook dat je eerlijk zult zijn. Spreek af dat je een van je vriendinnen belt, mailt of sms't als je het moeilijk hebt. Desnoods om alleen maar even over ditjes en datjes te kletsen ter afleiding. Je vriendinnen kunnen meer voor je doen dan je denkt. Als jij ze maar toelaat.

Als je bij een instelling in behandeling bent zijn er soms ook open dagen. Vraag je vriendinnen daar met jou heen te gaan en leid ze eens rond op jouw afdeling of laat ze zien waar jij om de week een gesprek hebt. Dit geeft hen een beeld bij jouw verhalen. Soms is het fijn niet alleen met je ouders of partner systeemgesprekken te hebben, maar ook een keer je beste vriend/vriendin uit te nodigen voor een gesprek.

Verstoorde relaties
Soms zijn relaties erg verstoord door een eetstoornis. Misschien ben je erg prikkelbaar, chagrijnig of kom je sneller dan normaal kattig uit de hoek. Probeer daar altijd even op terug te komen en open te zijn over dat je je rot voelt en daarom zo onredelijk reageert. Veroordeel jezelf niet, maar maak het bespreekbaar.

Niet alleen doordat het niet goed gaat met jou kan een relatie verstoord zijn. Misschien triggert die ene vriendin die zo slank is jou wel enorm. Of zijn meer vriendinnen in jouw vriendinnengroep aan de lijn, en misschien heeft een van je vriendinnen ook wel een eetstoornis. Jaloezie onder vriendinnen is in bepaalde mate niets geks, maar wanneer het om eetstoornissen gaat, kan dat flink uit de hand lopen.

Als een van je vriendinnen streng lijnt of dunner is, maakt dat de vriendschap soms erg moeilijk. Maar ook als jij juist degene bent die weinig eet kan dat frustratie bij vriendinnen die graag willen afvallen veroorzaken. Die strijd is voor beide partijen ontzettend belastend en kan een vriendschap kapot maken. Samen uit eten gaan, gezellig lunchen, naar de bioscoop of naar het strand gaan worden dan helemaal geen leuke momenten meer, maar momenten waarop flink geconcurreerd wordt.

Bedenk voor jezelf waar je eigenlijk jaloers op bent. Kun je niet veel beter jaloers zijn op iemand die zichzelf accepteert en gelukkig is, dan iemand die alleen maar dun is of zelfs een eetstoornis heeft? Jaloers zijn op een ziekte is typisch iets vanuit je eetstoornis. Onthoud dat goed en laat je er niet in meenemen.

Praat er over
Als je weet dat jij en een vriendin ook vergelijken, spreek dit dan uit. Vertel op een rustige en eerlijke manier dat haar gedrag jou triggert, raad haar aan hulp te zoeken en vertel dat je weet hoe moeilijk het is. Jullie kunnen elkaar versterken op een negatieve manier, maar je kunt er ook voor kiezen elkaar te motiveren om van die stomme problemen met eten af te komen! Misschien kun je afspreken over bepaalde onderwerpen zoals gewicht, eten of beweging niet meer te praten met elkaar. Of juist elkaar te steunen tijdens bijvoorbeeld de afspraak voor een intakegesprek.

Voel je niet verantwoordelijk voor de ander, want dat ben je niet. Zoals jij jouw eigen keuzes moet maken, zal zij dat ook moeten doen. Het enige wat je kunt doen is adviseren en haar aanraden hulp te zoeken. En denk vooral aan jezelf. Gaat een vriendin van jou echt te ver in haar eetstoornis door, geef dan aan hoe moeilijk je dit vindt, desnoods per brief. Neem tijdelijk wat afstand als dat voor jouw herstel belangrijker is. Als jullie daadwerkelijk goede vrienden zijn, dan kan dat prima afgesproken worden.

Bescherm jezelf tegen triggers, maar probeer ook realistisch te blijven bij die ene dunne vriendin die alles kan eten. Problemen met eten zijn rot. Onthoud dat je daar vanaf wilt en laat je vooral niet meeslepen in andermans gedrag. Een leven zonder eetstoornis is daar veel te leuk voor!