Met enige regelmaat komen er blogs voorbij over zelfzorg. Vandaag wil ik het hebben over een specifiek stukje zelfzorg: zelfzorg tijdens seks. Want hoe houd jij jouw behoeften in het vizier en hoe speel je hierop in?

Niet alleen tijdens, maar ook na mijn eetstoornis is seks een ding (geweest). Geweest tussen haakjes, want nog steeds vind ik dit best wel lastig. Het lijkt me vaak niet echt te lukken om seks toe te laten, het te voelen. Meer dan eens heb ik me een baksteen gevoeld. Ontoegankelijk. Zonder sexappeal. 

Recent schreef ik in deze blog de ervaringen die ik afgelopen jaar op heb gedaan omtrent seks. Wat ik heb geleerd en waar ik op dat moment stond. In het verleden liet ik me vaak leiden door niet alleen mijn eigen, maar ook andermans verwachtingen. Ik wilde voldoen aan het beeld dat zij hadden van mij. Dat ik had van mezelf. In een ander soort universum. Want hieraan voldoen lukte vrijwel nooit. Het paste gewoon niet bij me. Ondertussen heb ik geleerd dat dat soort verwachten ook helemaal niet helpend voor mij zijn. Want inderdaad; dat beeld dat ik in mijn hoofd had gecreëerd, was ik niet. Dat is niet erg - weet ik nu - want ik weet inmiddels wat wél bij mij past. Wie ik wél ben. En waarvoor en hoe ik mezelf kan beschermen.

Op jouw manier

Er zijn talloze manieren om seks te hebben. Alleen de beweegredenen kunnen al enorm verschillen. Uit liefde, lust, voor de lol, voor geld; het kan allemaal. En naar mijn idee mag het ook allemaal, als je het maar vrijwillig doet. Dat is voor mij in ieder geval een voorwaarde. Ik denk dat het belangrijk is om jezelf af te vragen (zeker bij een eerste keer): is dit iets wat ik echt wil? Zelfs daarna is dit een vraag die denk ik altijd centraal moet staan. Want zelfs als je een relatie hebt, betekent dit niet automatisch dat je altijd maar seks wil. Dit is per persoon en per situatie verschillend. Ik denk dat het belangrijk is om hierin dan ook echt bij jezelf te blijven en je niet te laten leiden door anderen. 

Waar ik zelf ook tegenaan liep, was het beeld dat over seks werd geschetst door bijvoorbeeld de maatschappij en de media. Ik had het idee dat ik altijd maar zin moest hebben in seks, dat ik altijd maar moest flirten of verleidelijk moest zijn. Juist deze verwachtingen gingen mij uiteindelijk enorm in de weg zitten, waardoor er van seks niet meer veel terecht kwam. Het ging me tegenstaan. Voor mij was het dus echt noodzakelijk om onderwerpen zoals deze echt bij mezelf te houden. Voor mij had het geen zin om te gaan vergelijken met anderen. Zeker omdat seks juist zo persoonlijk is, kwam ik er vaak (in mijn ogen) niet goed vanaf. Het kon altijd meer, beter, vaker. Terwijl dat helemaal niet garant staat voor een goed seksleven. Misschien kan het ook beter, maar seks is geen wedstrijd. Jij bepaalt (eventueel met een partner) uiteindelijk hoe je dit vorm wilt geven. De rest heeft hier niks mee te maken. 

Geef je grenzen aan

Dit klinkt misschien heel eenvoudig, maar zo simpel is het soms helaas niet. Ik heb het daar in het verleden zelf ook lastig mee gehad, maar gelukkig lukt het me nu wel om mijn grenzen aan te voelen en aan te geven. Alleen het aanvoelen was soms al niet te doen, laat staan er op anticiperen. Ik denk dat er meerdere manieren zijn om dit te doen. Misschien vind je het fijn om hier vooraf (of achteraf) over te praten, misschien ligt het meer in jouw aard om dit op het moment zelf te doen. En dat mag allemaal, zolang jij je er maar prettig bij voelt. 

Praat

Dit vond ik zelf ook wel echt een lastige. Vooral ook omdat ik me ontzettend schaamde. Ik vond seks vies en erover praten wilde ik al helemáál niet. Daarnaast voelde ik me ook heel minderwaardig. Ik vond het gênant dat ik zo weinig lust ik ervoer, dus ik negeerde het liever gewoon. Dat is een manier, zeker. Maar voor mij niet de meest helpende. Gelukkig heb ik nu een ontzettend lieve vriend die me juist veilig laat voelen. Ik heb echt ingezien dat praten juist helpt om me uit te drukken, wat me soms door seks niet altijd lukt. Hoe pijnlijk dit soort gesprekken soms ook zijn, het laat me toch wat meer aarden. Ook heb ik geleerd dat seks iets is wat je echt samen doet. Ik vind het fijn om te horen hoe mijn vriend dit ervaart en vice versa. Juist door het aangaan van deze gesprekken neemt de schaamte af, waardoor alles ineens bespreekbaar wordt. Wat het weer makkelijker maakt om het samen leuker te hebben. Juist omdat je beter weet wat de ander fijn en minder prettig vindt. 

Jezelf beschermen

Dit kan heel letterlijk genomen worden. Bescherm jezelf tegen ongewenste ziektes en zwangerschappen. Jezelf op die manier beschermen is in mijn ogen ook een stukje zelfzorg. Ik heb hier gelukkig zelf nooit moeite mee gehad, maar ik kan me wel voorstellen dat lastig kan zijn om jezelf veilig te willen houden. Dat gevoel ken ik namelijk wel. Ik gunde mezelf niks. Geen plezier, geen veiligheid, geen gezondheid. 

Seks als zelfzorg

Natuurlijk is het ook om te draaien, want seks kan denk ik ook zelfzorg zijn. Ik denk dat zelfzorg vooral betekent dat je jezelf geeft waar je behoefte aan hebt. En die behoefte kan natuurlijk ook seksueel zijn. Seks kan voor veel mensen toch een manier zijn om te ontladen, te aarden. Een manier van zorgen voor jezelf! Daarnaast is seks ook iets wat je jezelf mag gunnen en waar je ook van mag genieten. 

Maandag 24 februari om 20:00 uur zal er weer een themachat zijn over seksualiteit. Voel je vrij om mee te praten/lezen.