Op het forum en in de chat raden we vaak aan om afleiding te zoeken wanneer emoties hoog oplopen rondom eten en andere dingen waar jullie tegenaan lopen. Uit ervaring weten we dat dit niet altijd even makkelijk gedaan is als gezegd. Daarom leek het ons een goed idee om onze eigen ervaring met afleiding zoeken te delen met jullie. Voor iedereen werkt namelijk net iets anders en hopelijk kan deze blog je motiveren en inspireren om zelf op zoek te gaan naar een vorm van afleiding die voor jou prettig en helpend is in je herstel.

Eerder kwam al eens een blog online op Proud met een lijst van 75 dingen die je kan doen als je je rot voelt. Keuze te over zou je denken. Toch is afleiding zoeken soms nog knap lastig als je het gevoel hebt dat de emmer elk moment over kan lopen. Dan kan je zelfs het gevoel hebben dat afleiding zoeken niet werkt. Heel vervelend is dat, terwijl afleiding je gevoelens over het algemeen wel dragelijker kunnen maken. Daarom denken we dat het echt de moeite waard is om te onderzoeken wat voor jou een prettige afleiding zou vormen. Hopelijk helpt deze blog je daar wat bij.

Afleiding zoeken met Scarlet

Ik ben niet zo'n ster in mezelf bezighouden, tenzij het iets is met de computer. Ik ben een kei in mezelf uren bezighouden met de computer. Door YouTube video's te kijken, huizen te bekijken op Funda, Marktplaats af te struinen naar bijzondere vondsten en winkelmandjes voor te gooien en uiteindelijk weer te legen in allerlei kleding webshops. Dat kan best helpen om wat rust te nemen of mijn gedachtes wat af te leiden als ik me slecht voel. Het is tegelijkertijd wel een hele passieve manier van afleiding zoeken, waardoor ik er niet veel meer energie door krijg.

Voor afleiding én meer energie is het voor mij meer helpend om lekker een stuk te gaan wandelen met de hond of gewoon buiten wat met hem te gaan spelen met zijn bal. Ook helpt het om even met iemand te appen, ergens wat met mijn vriendin te gaan drinken of gewoon even door de stad te wandelen.

Soms helpt het ook om wat op te gaan ruimen in huis: de was opvouwen, even het hele huis stofzuigen of de vaatwasser in -en uitruimen. Oh en koffie! Gewoon even een kop koffie maken voor mezelf met lekker veel warme sojamelk en kaneel. En dat in de tuin opdrinken. Dat helpt ook.

Afleiding zoeken met Irene

Wanneer ik afleiding zocht was dat voornamelijk om eetbuidrang uit te zitten. Het is een advies dat vaak gegeven wordt, maar lang niet altijd even makkelijk is. Die drang is soms zo sterk en het gevoel zo heftig dat het alles lijkt te overstemmen. Had afleiding zoeken dan wel zin? Niet altijd, maar niet geschoten is altijd mis en het heeft ook regelmatig wel gewerkt. Het haalt niet direct alle nare gevoelens weg, maar het kan wel helpen om je achteraf beter te voelen over de keuzes die je hebt gemaakt zoals in mijn geval: Geen eetbui hebben, niet compenseren of niet automutileren.

Wat voor mij hielp was om mezelf letterlijk uit de situatie te plaatsen. Hup, de deur uit. Even sporten of bewegen deed me vaak wel goed. (Mits het niet vanuit die eetstoornis kwam, maar echt voor m'n plezier was.) Dus even naar de sportschool, buiten rolschaatsen of een wandeling maken. Ook vond ik het mijn om even af te spreken met een vriend of vriendin. Even kletsen over wat me dwars zat of juist over leuke dingen om mijn zinnen verzetten. Daarnaast belde ik met regelmaat met mijn moeder. Zij gaf me dan een peptalk waardoor ik net weer dat beetje moed kon verzamelen om door te zetten.

Ook het huishouden doen werkte goed voor mij. Dan voelde het direct alsof ik ook iets nuttigs had gedaan. Niet dat je altijd iets nuttigs moet doen… Ook dat is voor vele namelijk een grote valkuil. Een dagje lummelen is ook heel belangrijk, want te veel hooi op m'n vork resulteerde vaak ook in eetbuien en andere negatieve gevoelens. Bovendien vond (en vind ik nog steeds) tekenen iets heel leuks om te doen. Al kon ik de lat daarin ook wel eens te hoog leggen en daar moest ik voor waken. Hoe ik dat aanpakte vertel ik in deze blog.

Afleiding zoeken met Lotte

Toen ik slecht in mijn vel zat kon ik soms best moeite hebben met afleiding zoeken. Emoties konden me soms zo overdonderen dat het moeilijk was om nog op iets anders te focussen op zo'n moment. Ik weet uit ervaring dat afleiding zoeken veel wilskracht kost, maar niet onmogelijk is, al kan dat wel zo lijken. De eerste keer dat ik besloot om actief afleiding te zoeken van mijn nare gevoelens was het lastigst, daarna werd het eigenlijk alleen maar makkelijker. Het is misschien wel een soort vaardigheid die je kan ontwikkelen en waar je dus ook geoefend in kan worden. Op een gegeven moment wordt die drempel om afleiding te zoeken steeds lager en zal het meer en meer vanzelf gaan.

Ik vind het altijd prettig om afleiding te zoeken buitenshuis. Even in de tuin zitten of bezig zijn of een wandelingetje maken kan al zoveel met je doen. Het geeft me dan letterlijk en figuurlijk frisse lucht om op adem te kunnen komen. Je stapt net even uit je omgeving en dat zet de dingen op de één of andere manier in perspectief.

Ook ga ik graag met iets creatiefs aan de slag als ik me gestrest voel of gewoon niet zo lekker in mijn vel zit. Door met je handen bezig te zijn lijkt het alsof je hersenen even wat minder ruimte hebben om te piekeren, doordat ze moeten focussen op wat je aan het maken bent. Dat helpt me vaak om mijn gedachten te kunnen ordenen en om te ontspannen. Het liefst teken, schilder of knutsel ik dan iets kleins, wat niet per se iets bijzonders hoeft te worden. Op die manier blijft het leuk en kan het ook niet 'mislukken'.

Afleiding zoeken met Daphne

Dit is voor mij een hele zoektocht geweest, het vinden van de juiste afleiding op het juiste moment. Het was op veel momenten hard nodig, omdat mijn negatieve gedachten en gevoelens het anders totaal over konden nemen. Mijn valkuil was echter dat ik mij vaak in allerlei vormen van afleiding kon storten die helemaal niet helpend waren. Zoals bijvoorbeeld de deur uit gaan en vervolgens langer wegblijven dan goed voor mij was, het kon bij mij soms een destructieve vorm aannemen. Afleiding zag ik als iets dat alles weg moest maken, maar dat was natuurlijk realistisch. Door er veel mee te oefenen en te leren dat er een balans mag en kan zijn, ging dat steeds makkelijker. Het is dus iets dat je op een gezonde manier kunt leren!

Schrijven was voor mij een vorm van afleiding waarbij ik toch nog deels met mijn gedachtes bezig kon zijn en mijzelf tegelijkertijd niet kon verliezen. Soms voelde het namelijk alsof ik mijn hoofd echt niet uit kon zetten en er niet aan kon ontsnappen, schrijven bood mij dan toch een soort afleiding. Ik mocht er mee bezig zijn en tegelijkertijd had ik even iets om handen. Ik moest er iets actiefs mee doen, dat voelde echt anders dan wanneer het bleef malen in mijn hoofd.

Iets anders gaan doen en mijn lichaam of hoofd even uit de situatie halen werkte altijd wel. Al was het maar voor even, toch voelde ik mij daarna iets rustiger. Door bijvoorbeeld letterlijk een blokje om te gaan lopen, zodat ik even weg was en op een bankje naar de lucht of naar andere mensen kon kijken. Maar ook creatief bezig zijn of gaan dansen in de kamer waren manieren om echt even de aandacht van mijn problemen af te halen. Iets ontspannends doen en tegelijkertijd wel voor mijzelf blijven zorgen, zodat ik met een iets beter gevoel verder kon gaan.

Hoewel het niet altijd makkelijk was, hielp het bijna altijd om toch contact te zoeken met iemand. Vaak vond ik die stap heel groot, maar bood het mij wel altijd de juiste afleiding. Even iets gaan drinken met iemand, of de winkels afstruinen. Of we het nu wel over mijn problemen hadden of niet, ik was even uit mijn eigen wereldje geweest. Dat kan soms al helpend zijn.

Waarin zoek jij afleiding?