Soms een dagje wat minder eten, is dat eetgestoord of normaal? Deze vraag heb ik mezelf wel eens gesteld, tijdens mijn eetstoornis en opnieuw toen ik hersteld was en naar behoefte at. In deze blog laat ik je zien wat ik daarover dacht toen ik nog een eetstoornis had en ook hoe dat nu voor mij is. Hoe was dat toen ik nog een eetstoornis had en hoe is het nu?

♦ Toen
Ik sla mijn wekker uit en dan begint het; ‘'Zal ik ontbijten? Ja? Nee? Zal ik havermout nemen of toch die bruiner boterhammetjes met hagelslag waar ik eigenlijk zo'n trek in heb? Ik wil eigenlijk afvallen, maar ik wil ook van die eetstoornis af. Minder eten vandaag of niet?

♥ Nu
Ik sla mijn wekker uit en dan begint het; ‘'Pff, ik ben nog best wel een beetje moe. Gelukkig staat er vandaag iets leuks op de planning. Ik heb er zin in. Eerst even werken en daarna een mooie wandeling maken met een vriendin.'' Eenmaal in de keuken trek ik de koelkast open. Genoeg voor een lekker ontbijtje. Ik heb de tijd dus maak wat lekkers voor mezelf! De sommatie die ik maak, krijg ik niet helemaal op. Ik zet hem in de koelkast, misschien is het wat voor de lunch.

♦ Toen
‘'Ik voel me schuldig. Ik haat eten en ondertussen kan ik er niet vanaf blijven. Ik voel me nu al dik. Hoe moet de rest van deze dag ooit goed komen? Dit schuldgevoel... Ik wil wel goed eten, maar ik weet gewoon niet hoe. Alles in me zegt dat dit ontbijt veel te groot was. Het moet minder. En tegelijker tijd houd ik mij dan niet aan de lijst van mijn dietist. Die strijd, ik word er zo gek van!''

♥ Nu
‘'Ik voel me vol, maar voldaan. Het was een lekker uitgebreid ontbijtje. Ik schenk nog een kop thee in en begin met mijn werk. Ik sms een vriendin over wat zorgen die ik aan mijn hoofd heb over familie. Dat lucht op. Vervolgens ga ik aan het werk. Ik ben blij dat ik een leuke baan heb waaruit ik voldoening haal. En vooral dat ik inmiddels gezond genoeg ben om een baan te hebben en te behouden.

♦ Toen
''Tussendoortjes-tijd!'' komt in mij op. Het is een uur of half 11. Ik discussieer met mijn eetstoornis de ochend door en voel mijn knorrende maag tekeer gaan. Had ik toch maar wat beter ontbeten vanmorgen. Uiteindelijk neem ik mijn tussendoortje en zet ik er een kop thee bij. Ik ga mijn best doen vandaag.''

♥ Nu
Na een tijdje, ik weet niet precies hoe lang, begin in trek te krijgen. Ik pak een stuk fruit en heb verder niet zo veel trek vandaag. Dat heb je wel eens. Ook zet ik weer een kop thee. Ik ben in mijn hoofd bezig met een artikel dat ik wil schrijven en er komen allerlei ideeën in me op.

♦ Toen
‘'Shit, het is nu al weer tijd voor mijn lunch. Als ik die nu niet neem, kom ik in de knoop met mijn middag tussendoortje. Ik eet braaf mijn lunch, de afgesproken 3 boterhammen met beleg. Ik weet niet eens of ik er er trek in had, vol zit of eigenlijk nog wel een boterham zou lusten. Mijn gedachten maken me in de war. Naar behoefte eten is blijkbaar voorlopig nog niet aan de orde.''

♥ Nu
Om half 2 schrik ik op van mijn werk door een borreltje in mijn buik. Oja, lunch! Ik heb niet zo heel veel trek blijkbaar, daarom was ik het bijna vergeten. Ik maak een lunch van wat restjes en een boterham met kaas. Daarna maak ik een wandeling buiten, als pauze en ga ik weer aan het werk.

♦ Toen
‘'Weer een tussendoortje. Zal ik hem overslaan? Nee, toch maar niet. Ik besluit hem toch te nemen en voel mijn buik dikker worden. Vanavond dan maar wat minder eten? Of ook gewoon mijn lijst volgen? Ik voel me ellendig over iets waar ik me zorgen over maak, maar begin al snel verder te piekeren over eten en besluit mezelf te voor de vierde keer te wegen vandaag.

♥ Nu
‘'Ik heb trek in iets lekkers. Ik loop naar de keuken en schenk een glas limonade voor mezelf in en pak iets te snacken. Daarna vertrek ik op mijn fiets richting een vriendin. Gezellig!''

♦ Toen
‘'Ik denk dat ik gewoon wat minder opschep. Of zal ik de hele maaltijd over slaan? Nee, want dan krijg ik weer enorme trek en ga ik snaaien vanavond. Dat wil ik ook weer niet. Toch maar eten dan? Zal ik minderen of me houden aan de afgesproken hoeveelheid? Ik kom er niet uit en beslis aan het eind van de maaltijd een vierde te laten staan. Even wat minder, zodat ik hopelijk ook wat minder schuldgevoel heb vandaag.

♥ Nu
‘'Wat een lekker maaltijd. Ik sta versteld van mijn eigen kookkunsten. De curry die ik heb gemaakt is goed gelukt blijkbaar. Toch zit ik op de een of ander manier snel vol. Ik krijg mijn bord niet leeg en laat een vierde staan. Ik zit vol en heb genoeg gegeten.

♦ Toen
‘'Ik voel me dik. Ik weet niet eens waarom. Ik heb hier en daar wat geminderd en toch blijft dat gevoel. Ik voel me dubbel over mijn avondmaaltijd. Ik heb me niet gehouden aan de afspraken met de diëtist. Maar ergens voelt het ook weer fijn dat ik niet dat hele bord leeg heb gegeten. Ik mag toch best af en toe wat minder eten? Of doe ik dat vanuit mijn eetstoornis? Ik weet het niet, maar stiekem denk ik van wel. Ik breng de avond door op mijn kamer. Een vriendin belt me, maar ik neem niet op. Ik heb geen zin om te praten.

♥ Nu
‘'Ik voel me moe en een beetje gespannen omdat ik de volgende dag een spannend afspraak heb. Ik breng de avond door met Knor op de bank. Later komt ook mijn man thuis. Hij heeft onze lievelingsdropjes gekocht onderweg bij een benzinepomp. We snoepen ervan en kijken een serie die we leuk vinden. Bieden bespreken we onze lastige dingen van de dag, maar ook de leuke momentjes. 

Hoe wil jij morgen wakker worden?

Fotografie: Hamza Butt