Kledingstress in de ochtend

 

Je kent misschien wel dat drama dat zich veel ochtenden voor je kledingkast voltrekt: kledingstress. Hoe later het wordt, hoe meer stress je krijgt en hoe groter de puinhoop in je kamer wordt. Ik denk dat ik hiermee geboren ben, want als kleuter wilde ik mij voor een gewone schooldag al twintig keer omkleden. Eigenlijk is er niets veranderd, de stress is nog altijd even groot soms. Maar de winst is nu ook; namelijk dat ik weet dat het over meer gaat dan kleding. Het lijkt wat oppervlakkig en onbelangrijk, want trek gewoon wat aan. Maar iedereen die zich hierin herkent, weet dat het niet zo simpel is. Laat deze blog een feest der herkenning zijn en hopelijk kunnen de tips ons helpen om hier steeds beter mee om te gaan. 

Met mijn handen in het haar - haar vol klitten inmiddels, van de knopen die er al in vast zijn blijven zitten - ijsbeer ik door het huis. Nog steeds in mijn ondergoed, of eigenlijk wéér in mijn ondergoed. Mijn vriend vraagt of ik me écht voor de vijfde keer om ga kleden. Ik vind dat ik hem allang geen verantwoording meer verschuldigd ben. Het doel was 'iets leuks aantrekken', maar dat is allang veranderd naar 'niet te gestrest vertrekken'. Maar ook dat laatste lijkt niet meer echt haalbaar deze ochtend. Dan maar gestrest! Als ik maar wat aan heb! 


Bron: angelabaileyy

Je kleedt niet alleen je lichaam aan

Het is voor iedereen anders; de één ziet kleding heel erg praktisch en heeft er misschien minder moeite mee, voor de ander speelt er toch iets meer mee. Hoe goed ik het ook kan relativeren, als ik me aankleed gaat dat over meer dan enkel mijn lichaam aankleden. Mijn hele emotionele gemoedstoestand, mijn stemming en dat waar ik mee op ben gestaan, dat moet allemaal aangekleed worden op datzelfde moment. Iets moet goed voelen, passen bij wat ik wil die dag en aansluiten bij mijn stemming. Geen wonder natuurlijk dat dat soms wat meer voeten in de aarde heeft. Ik ben vast niet de enige die in kleding meer ziet dan enkel stof om je warm te houden of je te beschermen. De ene dag moet het mijn humeur versterken, de andere dag moet het me beschermen. Soms mag het me verstoppen, daarna moet het me laten opvallen. Het is een expressie van hoe ik me voel of hoe ik me wil voelen. Het is dus niet altijd zo simpel. 

Bereid je voor

Hoewel al die gevoelens natuurlijk pas op de ochtend zelf duidelijk worden, kun je er voor een deel ook wel op inspelen. Ik weet de avond van te voren soms - voor een deel - best wel wat ik de volgende dag nodig heb. Wordt het een drukke dag of juist heel relaxt? Ga ik wat meer van mezelf vragen, heb ik iets spannends op de planning of wil ik juist even bijkomen? Al die dingen weet je soms al wel en daar kun je al op inspelen door je kleding klaar te leggen. Dit is geen garantie voor succes - na het klaarleggen van mijn kleding eindig ik regelmatig alsnog in een kledingveldslag - maar het kan op sommige dagen ineens wél dat verschil maken! En wie weet lukt het je dit te trainen en jezelf en je behoeftes zo wat beter te leren kennen.

Waar gaat het over? 

Je mag het natuurlijk zo belangrijk maken als jij wilt, juist omdat je weet dat het over meer gaat dan kleding. Het gaat meestal niet over het meest perfecte jurkje of over die fijnste spijkerbroek, het gaat vaak over je comfortabel voelen in je eigen lichaam. Mij helpt het om tijdens of na die stress wel na te gaan waar het echt over gaat die dag. Zit ik niet lekker in mijn vel en grijp ik dit aan om mij wat beter te voelen (waardoor de druk te hoog wordt)? Vind ik het spannend waar ik naartoe ga, waardoor ik controle probeer te zoeken in andere dingen? Is het even een chaos is mijn hoofd waardoor ik keuzes maken moeilijk vind? Waar gaat bij jou over dit keer? Misschien dat even zitten en jezelf die vragen stellen, ook tussen de stapels kleding, wat overzicht kan brengen. 

Relativeer

Je mag natuurlijk je best doen, elke ochtend - puur voor jezelf - en voor elk etentje. Maar geef jezelf wel een limiet aan hoe belangrijk je dit mag maken. Dit zeg ik ook nog regelmatig tegen mezelf, want het kan belangrijk en helpend zijn een grens te trekken. Ja, je mag je comfortabel voelen, maar hoe belangrijk is die perfecte outfit nog als je eenmaal met je vrienden bent? Hoe belangrijk is het verschil tussen die grijze of die zwarte broek als je eenmaal op pad bent? Vaak is dat niet echt wat het moment of die dag zo belangrijk maakte, dus maak het ook niet groter dan het is. 

Want je kan jezelf hier soms zo in verliezen, merk ik. Het kan allesbepalend worden in je hoofd, maar je bent altijd nog meer dan de kleding die je draagt. Er komt een persoon binnen. Jíj́ bent het wat ertoe doet en wat kleur geeft aan dat moment of aan die ruimte, niet je kleding. Dus hoe stressvol het ook kan voelen, zet die timer en maak een keuze. 


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar. 

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

K - Woensdag 10 maart 2021 20:52
Mij boeit het niks. Kledingstress? Wat een onzin. Er zijn belangerijkere dingen in het leven!!! Veeel belangrijker!!!
K - Woensdag 10 maart 2021 20:54
Sorry misschien een beetje hard. Ik heb mij dag niet. Maar het is wel zo! Voor mij dan. Ik trek gewoon de kast open en ik pak wat voor mij ligt.
K - Woensdag 10 maart 2021 20:55
Daphne. je bent super lief trouwens!! Groetjes
Gigi - Donderdag 11 maart 2021 09:20
Wow, wat een lieve reactie zeg. Ook lekker invoelend :|
Fleur - Woensdag 10 maart 2021 21:09
Dank je wel voor je blog! ❤️Ik herken mezelf hier heel erg in, kom eigenlijk niet uit mijn sweatpants en oversized trui tegenwoordig...
* - Woensdag 10 maart 2021 21:30
Ik herken mij hier wel heel erg in.
Ik vind het zo lastig wat ik aan moet doen.
Ik snap dat het voor andere echt iets onzinnig is.
Maar ik kan er echt wel gestresst door raken. Ook omdat sommige mensen nog zo goed weten wat je de vorige week aan hebt gehad. Tenminste ik heb van die meiden in de klas die dat weten. Soms wordt er door andere mensen best een hoog label op kleding gelegd. Wat ik dus dan ook op mezelf leg. Als ik dan door een eetbui meer heb gegeten als anders houd ik vocht vast en dan kan ik echt sommige broeken niet goed aan. Terwijl ik die een andere keer makkelijk aan kan. Het is fijn als je, je fijn in je kleding voelt ook al zegt het niks over wie je bent. Maar veel mensen kijken toch wel naar het buitenkant plaatje en trekken dan hun oordeel.
E. - Donderdag 11 maart 2021 04:50
Ik heb niet zo zeer stress in de ochtend, maar wel de avond ervoor. Ik lig heel dwangmatig te denken over kleding en alle KLEDINGRULES of alles wel klopt wat ik heb, wil kopen/nodig heb. Of het wel bij mijzelf past, of de kleuren wel goed op elkaar afgestemd zijn....etc etc.

Oo dwangmatigheid is zo erg. Of het nu om het eten gaat, kleding, etc. Alles moet perfect kloppen.
Uiteindelijk, wat ik echt doe, als ik mij aankleed, is gewoon iets uit de kast pakken wat warm is en zacht en ik let niet op hoe ik eruit zie, voel mij te slecht in mijn lichasm en vermijd het meestal om in de spiegel te kijken. Dus waarom die stress?

Ik vind eigenlijk stijl en mode erg leuk, maar ik raak verstrikt in mijn dwang.
Cylu - Vrijdag 12 maart 2021 12:10
De avond ervoor leg ik mijn kleding klaar voor de volgende dag. Zeker als ik er in de ochtend er vroeg uit moet om te werken. Tas voor zover mogelijk inpakken en belangrijke spullen (zoals sleutels) bewaren op een vaste plek. Hierdoor heb ik geen stress :)
Iris - Zondag 14 maart 2021 21:32
Voor mij helpt ´t om ´s avonds klaar te leggen.
Pinklady89 - Maandag 15 maart 2021 07:45
Regelmatig heb ik momenten dat ik me nergens prettig in voel. Nu heb ik met thuiswerken wel het geluk om lekker in joggingpak te kunnen lopen. Aangezien ik nooit echt de neiging heb om er modieus of leuk aangekleed bij te lopen, heb ik voor buiten de deur vooral kleding waarin ik me meestal nog ok voel. Dat is veelal comfortabele kleding. Kleding waarvan ik twijfel over het comfort, koop ik ook niet meer: de praktijk heeft me geleerd dat ik het toch niet draag.