Verslaving en een eetstoornis

 

meisjeIedereen heeft wel een verslaving: Kauwgom, lollies, roken, shoppen etc. Zo heb ik 2 verslavingen: mijn eetstoornis en drugs. Waar het allemaal begonnen is is in de derde klas van de middelbare school, inmiddels hoor ik in het vierde van het MBO te zitten. Maar helaas kan ik niet naar school toe.

Rond mijn 14e kwam ik voor het eerst in aanraking met soft drugs. Ik rookte al stiekem voor mijn ouders en blowen was not done, wat de uitdaging groter maakte. Ik ging met "foute" jongens om. Op mijn 14e kreeg ik dan ook mijn alleereerste hijsje van een blow. Ik vond het helemaal niet lekker, maar ik wilde er bij horen. De wietsmaak vond ik niks en de eerste keer dat ik blowde was verschrikkelijk. Maar het werd me steeds meer aangeboden en ik ging steeds meer blowen en ook spijbelde ik van school. Het gevoel na het blowen begon ik lekker te vinden en dat ik daarna vreetkicks had nam ik voor lief. Tot ik kilo's was aangekomen en ik nog onzekerder werd. Ik begon de vreetkicks uit te braken en langzaam viel ik af. Ik kon nu de link blowen is aankomen leggen.

Toen ik 15 was heeft mijn zus tussen mijn e-mail gelezen en erachter gekomen dat ik blowde. Ze printte het uit en liet het aan mijn ouders lezen. Zo'n grote ruzie had ik nog nooit gehad. Ik moest acuut stoppen met blowen, en dat deed ik ook.

Doordat ik te veel had gespijbeld kwam de leerplicht erbij en er kwam een rechtzitting: Ik kreeg een leerstraf van 40 uur. Een leerstraf is hetzelfde als een taakstraf, alleen bij een leerstraf leer je over een bepaald onderwerp. Ook kwam het woord blowen aan het woord. Zo heb ik de negatieve kanten van blowen geleerd, maar het heeft me nooit afgeschrikt omdat ik de andere kant wist.

Op mijn 16e kreeg ik een hele goede vriend. Samen gingen we veel uit tot diep in de nacht. Hij gebruikte hard drugs. We hebben zelfs bij mij thuis in de badkamer gesnoven, zonder dat ik wist wat het was. We deden het witte poeder in capsules zodat het beter is voor je neus. Wat ik in die tijd allemaal heb gebruikt, ik heb werkelijk geen idee. Zo ging ik verder op hard drugs, voornamelijk speed. Ik kreeg hiervan geen vreetkicks.

drugsAan mijn eind 17e werd ik gedwongen opgenomen in een GGZ kliniek. In die tijd heb ik geen drugs aangeraakt. Dit jaar maart werd ik weer opgenomen, na 2 maanden werd ik overgeplaatst naar een andere locatie met een IBS.

Ik voelde me zo depressief, ik had geen drugs, ik had niks om van de werkelijkheid te ontsnappen. Ik was al eerder in behandeling voor mijn eetstoornis, ambulant, deeltijd en weer ambulant. Toen ik opgenomen was kwam ik eerst beetje bij beetje aan. Tot ik weer van mijn lichaam walgde en af viel.

Toen ik op de andere locatie opgenomen was met een IBS had ik geen vrijheden. Ik kon dus niet naar de coffeeshop of iets. Op een gegeven moment kreeg ik vrijheden onder begeleiding en gingen we de stad in. Toen we langs een coffeeshop liepen zei een mede-cliënt: "Hé, de coffeeshop". Dat heb ik goed in mijn geheugen bewaard en toen ik 3x een kwartier vrijheden had rende ik eerst naar de stad om wiet te halen en weer terug naar de afdeling. Op mijn kamer draaide ik joints en het volgende kwartier ging ik naar buiten om te blowen. Zo liep ik op een gegeven moment alleen maar stoned over de afdeling heen. Voor de afdeling stond een snoepautomaat die ik in die tijd vaak gebruikte voor mijn eetbuien na het blowen. Ik nam al het eten mee naar mijn kamer en ging eten, eten en nog eens eten en braken.

Zo was ik niet de enige op de afdeling die drugs gebruikte, er waren er meerdere. Er was een jongen één week op de afdeling die speed in zijn beheer had. Hij zat er voor concerta. Dat geven ze je als je speed gebruikt en niet zonder kan. Hij dealde speed over de afdeling en zo heb ik een week lang speed gebruikt op de afdeling. Zelfs op maandagochtend stond ik strak van de speed. Na die week dat hij weer met ontslag ging was ik wat afgevallen en stapte ik weer over op het blowen.

Tot op een gegeven moment de afdelings arts tegen mij zei: "Goh, wat heb jij grote pupillen". "Ja, komt van de medicatie, ik slik nogal veel weet je". De volgende dag moest ik een Urine Drugs test doen. Mijn THC (wiet) en Amfetamine (speed) waren positief. Voor 2 weken werden al mijn vrijheden afgepakt zodat ik kon "afkicken", ook moest ik elke dag in een potje plassen. Ik heb dat in totaal 6 dagen volgehouden. Het was zwaar, heel erg zwaar.

Na 6 dagen mocht ik alleen de tuin in en ben ik weggelopen naar mijn vriend. 6 dagen had ik geen drugs aangeraakt. 6 dagen was ik "clean". Eenmaal weggelopen ging ik weer aan de drugs. Na 2 dagen wilde ik mijn medicatie halen in de kliniek en moest ik gelijk blijven. Ik kwam knetterstoned aan. Ik pakte mijn spulletjes in want kreeg te horen dat ik die dag daarna met gedwongen ontslag zal moeten.

Ik ging met ontslag en ik trok bij mijn vriend in. Naar huis was geen optie. Weer blowde ik elke dag en 1 á 2 keer in de week gebruikte ik speed. Na een week kwam mijn moeder me halen en gingen we naar huis toe.

Hdrugset is een keer nog goed mis gegaan met speed. Ik had dagen weinig gegeten en ik ging aan de speed. Ik had dus geen onderlaag, mijn eetstoornis is nog steeds actief. Na 39 uur wakker te zijn kreeg ik last van hartkloppingen, hyperventileren, flauwvallen en al mijn spieren knepen samen. Toen zijn we naar het ziekenhuis gegaan en ik moest veel rust nemen. En het allerbeste: Stoppen met die rotzooi! Toen ben ik wel echt geschrokken.

Er is mij al wel gevraagd of ik naar de detox wil om af te kicken, maar tussen allemaal alcoholisten komen lijkt me niks. Ik blow nog wel, ook al vind ik het heel erg zonde van mijn geld. Soms is de realiteit erg moeilijk te handelen. Mijn gewicht schommelt nog heel erg. Mijn eetstoornis is nog steeds actief en de drang naar hard drugs ook.

En hoe ziet mijn leven er nu uit? Ik probeer zo veel mogelijk van de hard drugs af te blijven. Af en toe een blowtje, dat kan ik niet laten liggen. Ook ben ik weer aangemeld bij psyQ voor mijn eetstoornis, waar ik al eerder heb gelopen.

Dat voelt best "zwak", 2 jaar geleden ging ik daar weg en nu kom ik weer. Zo zie je maar hoe lang een eetstoornis duren kan. Ik heb geen daginvulling want ik kan/mag niet naar school toe. Ik probeer op het rechte pad te blijven, ook al is dat verdomd moeilijk!

Maar drugs maakt meer kapot dan je lief is. Zo willen mensen mij niet meer zien omdat ik een "junk" ben. Ik ben mensen kwijt geraakt zonder dat ik er enige grip op had.

foto3: flickr.com/photos/naterobert/
foto1: flickr.com/photos/sil_intocameramia/

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

suus - Vrijdag 2 december 2011 11:58
Jeetje wat heftig...vind het heel knap dat je hier je verhaal hebt gedaan.
Ik hoop dat je snel een weg vind die bij je past en meer afstand kan nemen van het zelfdestructieve gedrag, jezelf kan accepteren.
filou - Vrijdag 2 december 2011 12:54
Wow, wat heftig zeg! Super knap dat je je verhaal hier hebt neergezet. Ik hoop dat je er op een dag helemaal vanaf kunt zijn, maar met wat je nu al hebt bereikt mag je zekerweten trots zijn! Blijf vechten!

heel veel sterkte. x
corn - Vrijdag 2 december 2011 13:49
heftig verhaal zeg, en het staat zo ver van mij af en klinkt....zo onwerkelijk bijna. Blijf kijken naar de dingen in je leven die je nog hebt en de mensen die er nog wel voor je zijn !! Het leven is mooi en iedereen hoort er van te kunnen genieten, dat gun in je meis !! heel veel sterkte. zet 'm op. Je kunt het
Sheilake - Vrijdag 2 december 2011 14:07
Heel herkenbaar. Ik heb ook aan vanallerlei drugs gezeten. Ben afgekickt van heroine en nog meer behalve de wiet, ik kan niet zonder. Het is zo jammer hé. En het verschil misschien(en wat het mij nog gemakkelijker maakt) is dat ik het gratis kan krijgen van een goede vriend. Hij is heel fel bezig met mij. Hij zorgt dat ik niet te veel gebruik. Maar ik wordt boos op hem als hij flauw doet van 'je moet stoppen'. Denk aan je diploma en je strafblad... dat wordt er dan aangehaald. Maar zo lang niemand het ziet, geen probleem, toch? Ik denk het niet, was het maar zo gemakkelijk!
- Vrijdag 2 december 2011 14:30
Tjonge, wat moeilijk voor je zeg! Ik hoop echt dat je er snel vanaf zult komen.
Elise - Vrijdag 2 december 2011 15:22
Wat een lange weg ben je al gegaan. Ik vind het helemaal niet zwak dat je weer bent aangemeld bij PsyQ, juist super moedig dat je er toch weer voor wil gaan! Ik hoop ook echt dat je het jezelf gunt om te leven zonder eetstoornis en zonder verslaving, dan gaat het je zeker lukken! Sterkte!
Stella - Vrijdag 2 december 2011 16:12
Wat goed dat je je verhaal hier vertelt. Jeetje wat lijkt me dat moeilijk om én een eetstoornis te hebben én verslaafd aan drugs te zijn. Als je weer bij PsyQ in behandeling gaat, moet je dan niet eerst helemaal van de drugs af zijn? Ik zou me kunnen voorstellen dat je eetstoornis opvult die ontstaat als je stopt met drugs, en andersom.. Kunnen ze daar wel wat mee?

Heel veel succes! x
veertje8910 - Vrijdag 2 december 2011 19:53
echt dapper dat je dit kan vertellen!! ik heb echt respect voor hoe jij doorzet en toch steeds weer de stap kan maken naar hulp zoeken. ik weet zeker dat je er wel komt!
anoniem - Zaterdag 3 december 2011 12:28
heel herkenbaar.. ik probeer er nog steeds zelf vanaf te komen, en ook eigenlijk bijna niemand weet het van mij. al zit ik vaak stoned ofzo thuis.
heel veel succes met je eetstoornis, ik hoop dat jou een gelukkig leven te wachten staat!

take care
justme. - Zondag 22 januari 2012 19:13
Wow.
Dit verhaal doet me echt wat.
Vind het zo onbeschrijfelijk knap van je!
Je bent echt nu al een voorbeeld voor me.
Supermooi, dat je nooit op hebt gegeven en altijd door bent gegaan :)

xoxo' Justme.
Jovi - Maandag 6 februari 2012 13:32
Wat een heftig verhaal...
ik vind het heel moedig dat je het deelt!

liefs Jovi
Anoniem - Woensdag 17 februari 2016 05:01
Dit is net alsof ik mijn eigen verhaal lees, zo erg lijkt het erop.. Alleen ben ik pas op de helft (17)