Tips om met verdriet om te gaan
Ik kan verdrietig zijn om verschillende redenen. Soms door grote tegenslagen, maar soms ook door kleine teleurstellingen. Bijvoorbeeld wanneer het lijkt alsof ik nergens grip op heb en alles langs me heen gaat, of juist als ik het idee heb ik dat ik mezelf voorbij loop. Omdat mijn hondje ziek is, ik ruzie heb met mijn ouders of een slecht cijfer terug krijg op school. Al deze dingen, en nog veel meer, kunnen me een verdrietig gevoel geven. Maar hoe ga je er mee om?
Verdrietig zijn is een emotie die niemand graag voelt. Wanneer ik me verdrietig voel heb ik het idee dat alles negatief is. Ik voel me erg alleen en heb nergens meer zin in. Ik heb constant een brok in mijn keel en als ik 's avonds even alleen ben, begin ik te huilen zonder dat ik kan stoppen. Andere dagen kan ik me juist heel koel opstellen en lijkt het alsof niets doordringt.
♥ Probeer te relativeren
Verdriet is vaak functioneel en hoort bij teleurstelling, ongeluk en het verliezen van iemand. Het is de bedoeling dat je de juiste mate verdriet op de juiste momenten voelt. Stel je hebt heel hard je best gedaan om te leren voor je herkansing, maar je hebt toch een 4 gehaald. Dan is dat erg naar en mag je daar best even teleurgesteld over zijn, maar het is dan niet passend om hierdoor een week niet meer uit je bed te komen. Daarnaast is het ook weer niet zo gepast als een famililid overlijdt vrolijk rond te lopen en je niet verdrietig te voelen. Er is geen specifieke regel voor hoe jij je hoorte te gedragen, want iedereen ervaar verdriet op zijn eigen manier. Maar probeer wel een realistisch te blijven en soms te relativeren als het om kleinere teleurstellingen of tegenslagen gaat.
♥ Probeer te voelen
Het is belangrijk dat je naar je gevoel luistert. Het verdrietige gevoel mag je ervaren. Vaak vinden we dit erg lastig en eng. Want wat nou als we beginnen te huilen en we niet meer kunnen stoppen? En hoe moeten we omgaan met deze gevoelens? Het is makkelijker om een muur om je heen te bouwen, om je ergens anders op te richten en niet met emoties bezig te zijn. Maar op een gegeven moment werkt dat ook niet meer. Toelaten van tranen is dus heel belangrijk, om geen last te krijgen van andere problemen.
♥ Probeer het niet op te stapelen
Je kunt het zo zien: Elk steentje uit de muur die je om je heen bouwt zal een onverwerkte verdrietige situatie voorstellen. Er zullen grote en kleine stenen in de muur komen. Een grote steen staat bijvoorbeeld voor het verlies van je oma, een kleine steen voor het behalen van een slecht cijfer. Een andere steen staat weer voor de dag dat je vriendin ging verhuizen en zo stapelen de stenen zich op. Het lijkt of dit heel functioneel is, niet voelen en gewoon doorgaan met opstapelen. Maar telkens wanneer er een steen bij komt, zal de muur ook zwaarder worden. En op een gegeven moment wordt die stapel stenen zo zwaar, dat hij breekt en dan zullen alle stenen gaan rollen. Het verdriet van allerlei onverwerkte gebeurtenisen komt dan naar boven. Het kan zijn dat het dan langer duurt voordat je je weer goed kunt voelen. Daarom is het belangrijk niet te lang op te blijven stapelen, maar af en toe een steen van de stapel te halen.
♥ Kijk naar de gebeurtenis
Het is belangrijk dat je de gebeurtenis een plaatsje geeft. Mijn moeder vergeleek een verdrietig moment vaak met een steen. Een steen die net van de berg af komt heeft veel scherpe randjes. Wanneer je deze je langere tijd in je handen houdt en er over blijft wrijven, zal hij glad worden. De steen zal niet verdwijnen, maar hij doet geen pijn meer, omdat de scherpe randjes er vanaf zijn gesleten.
Zo werkt het ook met verdrietige momenten. Door terug te denken aan deze momenten, door erover te praten en er over na te denken zullen de herinneringen minder zeer doen. Het moment verandert hier niet door, maar je kan het wel een plaatsje geven. Het is dus belangrijk dat je erover praat en er mee bezig bent. Je kan er met je vriendinnen, je ouders, iemand op school of met een hulpverlener over praten. Als je het lastig vindt om te praten kun je het ook opschrijven, tekenen of in je hoofd terughalen. Het maakt niet uit hoe je er mee om gaat, zo lang je het maar niet wegstopt.
♥ Evenwicht
Naast dat het belangrijk is om het verdriet een plekje te geven, moet je ook doorgaan met het leven. Het is belangrijk om een goed evenwicht te vinden tussen terugkijken en verder gaan. Dit is het zelfde principe als een roeiboot. Peddel je alleen met de linker peddel, door alleen terug te kijken, dan maak je uiteindelijk een rondje. Peddel je met alleen de rechter peddel, door enkel vooruit te willen, dan kom je uiteindelijk ook niet verder. Het is dus belangrijk om evenwicht te vinden tussen vooruit en teruguitkijken. Dan pas zal je verder komen.
♥ Ga er weer voor
Als verdriet langere tijd duurt is het niet goed om alleen maar over dat verdriet na te denken. Hoe vervelend en naar het ook zal zijn, hoe teleurgesteld je ook kan zijn, je moet weer verder. Ga weer voor het volgende goede punt, maak weer vriendinnen in je nieuwe klas of probeer contact te onderhouden met je vriendinnetje die verhuisd is. Wanneer je medelijden met jezelf krijgt en geen actie onderneemt zal het verdriet alleen erger worden. Pak dus weer leuke dingen op en praat jezelf weer goede moed in.
♥ Doe dingen die je leuk vindt
Doe iets wat je leuk vindt en laat je omringen door mensen waar je je fijn bij voelt. Sommige mensen zijn liever alleen. Dat mag ook, maar bedenk dan wel wat de reden is waarom je alleen bent. Is het om even rustig na te denken en tot rust te komen, of sluit je je af van je omgeving en je gevoelens? Het is erg belangrijk om je gevoelens te laten zien. Wanneer je doet alsof alles goed gaat, zullen mensen dit geloven en je niet kunnen steunen. Wees dus ook open en oprecht tegen je omgeving en probeer mensen toe te laten. Ga regelmatig iets doen wat je leuk vindt, om weer wat positieve gevoelens toe te laten.
♥ Het komt goed
Onthoud dat het ook weer goed komt. Van verdrietige momenten word je sterker. Je leert door te gaan en met deze gevoelens om te gaan. Geef dus niet op, want na regen komt echt altijd weer zonneschijn! Hoe donker de wolken nu ook zijn!
Hoe ga jij om je verdriet om?
Gerelateerde blogposts
Reacties
Maar, verdriet heb je nou eenmaal, en volgens mij is het heel belangrijk om daar afentoe 'last' van te hebben.
Ik heb een vriendin waarmee ik heel close was maar door de vele ruzies mogen we niet echt meer met elkaar omgaan...
Soms als ze echt heel rot tegen mij doet kan ik niet stoppen met huilen
#whyucrying #halpmeee
Maarrrrr, nu mijn man wil scheiden,dat is naar,geeft me verdriet,terwijl ik weet,dat het samen zo verder gaan ook niet goed is.
Ik ben erg veel op mij zelf en hij wil eruit.
Na meer dan 40 jaar huwelijk vinden wij het een grote stap.
Mijn man,heeft enkele dagen geleden een leuke date gehad,wat ik hem helemaal gun.
Toch is het gevolg,dat ik er erg verdrietig om ben,dat we het samen niet goed kunnen hebben.
Maar het volgende;dat ik zo goed als geen contact heb met mijn,toch goeie zoon,blij kleinkindje,dat snijdt me.
En helemaal geen contact met mijn zoons'vriendin.
Wel zei mijn zoon spontaan,dat hij vindt dat hij een goede opvoeding heeft gehad door mij.
Zij vinden het zelf ook jammer,dat het zo is.
Ze zijn hier altijd welkom.
Ik ben daar niet welkom .
Dit is al 1 1/2 jaar z,sinds geboorte kleindochtertje.
We hebben met elkaar gepraat.
Hij las op internet en vindt,dat ik een vorm van borderline heb en me daarvoor zou 'moeten' laten behandelen.
Ik heb advies ingewonnen waarbij zij zeggen,nee niet doen.Zo zegt mijn intuïtie het ook.
Ik heb een rode draad door mijn leven gehad van echte zware depressiviteit,waar ik op allerlei manieren zo mee om ben gegaan,dat dat verleden tijd is.
Wel ben ik zeer hooggevoelig, blijkt.
Wat is mijn grote vraag,hoe om te gaan met het weinige contact met mijn zoon en kleinkind,en het geen contact met mijn zoons' vriendin?
Heeft iemand hier ervaring mee of kan en wil hier iets over kwijt,tips of wat ook....
Dank voor het kunnen vertellen,lezen van mijn verdriet, wat momenteel 'hoogtij' viert.
Liefs💚 en groet Lu
Ze was de oudste van mijn klein kleinkinderen.
Ik heb nog veel kleinkinderen, maar het het verlies....
Dat ene moment .... va Andre Hazes....
Veel liefs.
Line
Mijn man maakte alles kapot wat maar kon, wilde niks meer aan nemen, nu heb ik een nieuwe man leren kennen, en ik probeer alles achter te laten, maar er komen soms nog tranen , we proberen er samen over heen te komen, hopelijk krijgen we het samen goed,maar het is niet makkelijk,maar we gaan er samen voor.
Hoe moet ik veder gaan
En de moeder kon normaal naar haar werk thuis draaide alles door ik kookte ik was verzorgent . Ze wonen na bijna 3 jaar bij een vader hij heeft net zolang gestookt dat wij nu uit elkaar zijn door de spanning .persoonlijk hou ik nog heel veel van haar maar zij heeft gekozen voor de meiden die nu bijna 18 jaar zijn en ik ben nu alleen en daar heb ik heel veel verdriet van ik moet zien dat ik hier uit kom het voelt net of ben ik gebruikt gedumpt in de kliko bak