Aanstaande vrijdag zijn jullie weer hartstikke welkom tijdens een gezellige en hopelijk weer waardevolle middag tijdens Proud2Meet. Deze keer zal het thema Controle zijn en gaan we niet alleen creatief, maar ook tijdens het themagesprek bezig met dit onderwerp. In dit blog vind je een aantal onderwerpen die we deze middag bespreekbaar zullen maken, maar er is natuurlijk ook alle ruimte voor jullie eigen vragen en inbreng!

Controle zoeken
Tijdens het ontwikkelen van mijn eetstoornis was ik op zoek naar controle. Ik zocht iets wat ik kon, iets wat lukte. Ik wilde ergens goed in zijn en iets hebben wat ik onder controle had. Ik had het gevoel dat heel veel dingen mis gingen in mijn leven en voelde me gefaald. Het zoeken naar controle over mijn eetpatroon en gewicht gaf mij het idee toch een soort controle te hebben. 

Falen
Helaas bleek de controle over eten tot iets ongezonds uit te groeien. Het lukte me soms totaal niet, waardoor ik nog meer de bevestiging kreeg dat ik niets kon en mislukt was. Waarom kon ik me niet gewoon aan mijn eigen eetlijstje houden? Waarom gaf ik toch steeds weer toe aan die honger? Onder andere die bevestiging zorgde ervoor dat ik steeds meer een hekel kreeg aan mijzelf. Ik vond mezelf verschrikkelijk en steeds probeerde ik nog strenger voor mezelf te zijn.

Van kwaad tot erger
Ik zocht niet alleen controle in weinig eten en afvallen. Op den duur wilde ik ook controle over de calorieën, vetten en wilde ik meer en meer afvallen. Ik maakte rare afspraken met mezelf en deed ongezonde dieten om maar meer grip te krijgen op mijn leven. Het zoeken naar controle ging hem in steeds meer dingen zitten. Wegen, opschrijven van eetlijstjes, zoeken naar producten en compenseren met ongezonde middelen.

Gevaarlijk
Uiteindelijk had ik zelf helemaal geen controle meer. Ik deed eigenlijk alleen maar een hele hoop hele slechte en gevaarlijke dingen om met het leven om te gaan. Dingen die mij juist helemaal niet hielpen om met het leven om te gaan, maar voor mij op dat moment enorm veel waren gaan betekenen. Ik wilde vasthouden, controle houden en streng zijn voor mezelf om ervoor te zorgen dat ik het leven een beetje aan kon. Dit was mijn manier om gevoelens weg te stoppen en dingen te vergeten, maar helaas werkte deze manier ook niet en had mijn eetstoornis de controle in plaats van ik zelf. 

Lege huls
Ik vlakte mezelf af en maakte van mezelf een lege huls. Alle controle die ik had over eten en over m'n emoties maakte mij een pop. Ik was in die periode even helemaal geen leuke, spontane, grappige, enthousiaste en impulsieve Nouska meer. Ik was iemand die zichzelf wegstopte en afvlakte door controle te houden. Die controle ontnam mij niet alleen leuke dingen en mijn gezondheid, maar ook mijn persoonlijkheid.

Juist geen controle
Uiteindelijk was ik helemaal niet degene die controle had. Ik had juist geen controle, ik was ziek. Mijn eetstoornis overheerste en ik dacht helemaal niet meer na vanuit mijn eigen ik. Veel van wat ik deed werd beïnvloed door eetgestoorde gedachtes en mijn negatieve zelfbeeld. De keuzes die ik maakte waren helemaal niet onder invloed van Nouska zelf, maar onder invloed van een copingsmechanisme dat mijn leven sloopte. En dat wilde ik niet meer.

Controle loslaten
Die controle loslaten is zeker geen makkie. Ik heb daarvoor een aantal jaren therapie gevolgd en hard mijn best moeten doen. En het ging ook echt niet altijd goed vanaf het moment dat ik daarmee begon. Die controle had ik in acht jaar opgebouwd en was dan ook niet zomaar uit mijn leven verdwenen. Dat had tijd nodig, maar ook heel veel therapie, gesprekken en oefening.

Genieten zonder controle
Controle loslaten is inmiddels iets wat ik heerlijk vind. Mijn leven is soms een klein beetje een chaos ja, maar ik vind het heerlijk. In tegenstelling tot vroeger kan ik er nu van genieten dat ik de vaat laat staan, niet weet wat ik gegeten heb of geen idee heb wat we morgen gaan doen. Ik zie wel. Ik probeer het leven met open armen te ontvangen. Ik heb die controle niet meer nodig en vind het een heerlijk gevoel om te merken dat dingen ook gewoon kunnen gebeuren en ook dan altijd weer goedkomen.

Tekst uit liedje van Incubus

Ik heb de touwtjes een heel eind kunnen laten vieren en dat heeft mij zoveel goeds gebracht. Ik ben impulsiever, enthousiaster en veel meer open-minded. Ik stop mezelf en anderen niet in hokjes, ik denk niet de hele dag aan eten en ben al zeker niet bezig met dwangmatigheden zoals het rechtleggen van spulletjes. Er is heel veel veranderd en dat komt onder andere door oefening en jezelf toestaan dingen te ervaren. Super eng, maar wel mogelijk. 

Ik en andere ervaringsdeskundigen praten hierover graag met jullie door op vrijdag 20 september tijdens Proud2Meet. Ook zullen we hele leuke armbandjes gaan maken die de link leggen met het thema ‘'de touwtjes een beetje te laten vieren''. Je bent vanaf 13:00u van harte welkom in Leiden en kun je de hele middag inlopen. Rond ongeveer 15:00u beginnen we met het themagesprek.

Er is de hele middag thee en gezelligheid, dus voel je welkom. Vind je het spannend om alleen te komen, wees dan niet bevreesd en zoek elkaar op in dit topic. En maak je niet te druk, iedere Proud2Meet weer merken we dat alle angsten weg zijn vanaf dat je binnen stapt. En ook de leeftijden zijn lekker verschillend. Tot nu toe waren er zelfs heel wat meiden boven de 20. Je bent van harte welkom en we zien je dan ook graag aanstaande vrijdag!

Kom jij vrijdag ook?

Foto 1, 2, 3: Weheartit