Al ruim voordat ik een eetstoornis ontwikkelde, was ik enorm onzeker over mezelf. Ergens is dat erin geslopen. Ik weet ook niet precies meer wanneer. Achteraf is het heel snel gegaan denk ik, in de periode dat ik begon te puberen. Terugkijkend zie ik wel wanneer ik, of iemand uit mijn omgeving, eigenlijk had moeten ingrijpen. De signalen waren daar, maar niemand pikte ze op. Heel jammer eigenlijk, want hierdoor was ik er heel laat bij. In deze blog wil ik daarom zes alarmsignalen delen die erop kunnen wijzen dat er iets niet goed zit wat betreft je zelfbeeld, zelfvertrouwen en je gevoel van eigenwaarde.

♥ Je voelt je constant lelijk

Toen ik een eetstoornis had, voelde ik me verre van mooi. In mijn hoofd vergrootte ik mijn 'tekortkomingen' enorm uit en ik was ervan overtuigd dat iedereen die ook zag. In werkelijkheid was dat helemaal niet het geval, maar dat vond ik moeilijk te geloven.

Ik weet nog heel goed een moment waarop ik een enorme reality check kreeg. Dat was op een feestje bij iemand thuis die een zwembad in de tuin had. Ik durfde niet te zwemmen, omdat ik me dik voelde en had dus ook geen badkleding meegenomen. De gastvrouw vroeg heel vriendelijk of ik misschien een bikini van haar wilde lenen, maar dat hield ik af. Zij was namelijk heel klein en dun en ik wist zeker dat ik voor gek zou staan in een bikini van haar.

Later vroeg iemand anders waarom ik geen bikini wilde lenen. Ik antwoordde nors 'dat mij dat toch nooit zou gaan passen'. Dat meisje werd vervolgens best wel boos op mij, omdat ze dacht dat ik de gastvrouw aan het beledigen was! Ik had namelijk grotere borsten dan haar en ze dacht dat ik daarop doelde en aan het opscheppen was over mijn cupmaat. Terwijl ik mezelf ronduit dik en lelijk vond op dat moment, kwam het blijkbaar niet eens in haar op dat ik zo erg aan mezelf twijfelde of überhaupt te dik zou zijn...

♥ Je cijfert jezelf weg

Je staat altijd klaar voor anderen, maar zelf vind je het ontzettend moeilijk om hulp te accepteren. Toen ik een eetstoornis had, was ik bang om anderen tot last te zijn. Ik vond het geen probleem om iemand anders een ruggensteuntje te bieden, maar zelf geholpen worden? Ho maar, geen denken aan... Daarnaast voel je je opgelaten of verbaasd als iemand zomaar iets liefs voor je doet of blijft doorvragen naar hoe het met je gaat. Je wilt immers niemand met jouw problemen opzadelen: 'Maak je maar geen zorgen, met mij gaat alles goed'.

♥ Je bent telkens bang om te falen

Hoe hoog mijn cijfers ook waren op school en hoe vaak ik ook bewees dat ik het kon, bij elk tentamen had ik weer hetzelfde nare gevoel in mijn buik en dezelfde twijfels over mijn kunnen. Het lukte me niet om te geloven in mezelf, omdat ik zo onzeker was. Ik heb actief moeten leren om te vertrouwen op ervaringen uit het verleden, want: 'Als ik het toen kon, dan kan ik het nu vast weer'.

♥ Je kunt geen beslissingen nemen

Twijfelen, aarzelen, treuzelen... aan iedereen advies vragen over een keuze die gemaakt moest worden. Ik durfde er niet op te vertrouwen dat ik zelf een juiste keuze kon maken en bleef me maar afvragen of ik het allemaal wel goed deed en of het allemaal wel goed zou komen...

We kunnen helaas niet in de toekomst kijken en je kan nooit volledig zeker weten of je een juiste beslissing maakt. Je kan alleen maar doen wat jou het beste lijkt op dat moment. Dan doe je het eigenlijk al goed! Geen reden om te twijfelen aan jezelf.

♥ Je zegt om alles sorry

Sorry voor de rommel, sorry dat ik niet gelijk reageerde, sorry dat ik niet zo gezellig ben vanavond, sorry dat ik besta... Vaak sorry zeggen is iets wat ik deed toen ik erg onzeker was. Ik voelde me vaak 'te veel' en had snel het gevoel dat ik dingen fout deed. Dit liet zien dat ik eigenlijk helemaal niet zo lekker in mijn vel zat en dat mijn zelfvertrouwen echt betere tijden had gekend.

♥ Je kunt geen complimenten accepteren

Als iemand zegt dat je mooi bent of iets goed hebt gedaan, dan geloof je dat niet, bagatelliseer je het, wuif je het zo snel mogelijk weg of maak je er een grapje van. In plaats van een simpele 'dankjewel' bij een complimentje, ben je misschien zelfs geneigd om in discussie te gaan. Dit laat zien dat je misschien wel eens een negatief zelfbeeld zou kunnen hebben.

Als je één of meerdere dingen uit deze blog herkent zou het kunnen dat je een laag zelfbeeld hebt of aan het ontwikkelen bent. Vaak is het lastig om dat te erkennen, omdat je misschien al een tijdje gewend bent om negatief over jezelf te denken. Het is verdrietig en confronterend, maar wel goed om onder ogen te zien. Dan kan je er namelijk wat aan proberen te veranderen. Heel veel mensen hebben te maken met een negatief zelfbeeld en dat is ook niets om je voor te hoeven schamen. Je kan leren om jezelf weer leuk te gaan vinden en aan je zelfvertrouwen kun je werken. Praat erover met mensen en schakel samen met je huisarts hulp in.

Fotografie: Pexels

Wat herken jij?