De traan

 

Diep van binnen klopt mijn hart

Daar maken we deze start

Mijn hart is gebroken

Alsof het nog na ligt te roken

De traan is hier geweest

En het voelt hier bedeesd

Stil leeg en koud

Vochtig en benauwd

De traan richting mijn stem vertrokken

Onderweg maakt het vele brokken

Laat de traan sporen achter

En dan ineens gaat de traan zachter

Bijna aangekomen in mijn keel

De plek van het klanken toneel

Waar mijn stem bibbert van angst

Daar blijft de traan het langst

Totdat hij vertrekt richting mijn oog

Stukje bij beetje naar omhoog

 

Gerelateerde blogposts

18
SEP
Mijn lijf
22

Reacties

Moimar - Zaterdag 10 juli 2010 09:20
Prachtig!

Tranen mogen vloeien, mogen zichtbaar zijn, mogen gezien worden, mogen drooggemaakt worden, etc.

Je mag er zijn.
itsme - Zaterdag 10 juli 2010 10:32
mooi!