Mijn naam is Paul Gelissen en ik doe promotieonderzoek bij LUMC-Curium (Kinder- en jeugdpsychiatrie afdeling van het Leids Universitair Medisch Centrum). Helaas loopt hulpverlening in de kinder- en jeugdpsychiatrie niet altijd soepel. In sommige, complexe hulpverleningssituaties, kun je zelfs spreken van vastgelopen hulpverlening. Dit is een onwenselijke situatie waarin duidelijk is dat je niet meer op dezelfde manier verder kan, maar er ook geen betere oplossing klaar ligt. Zo’n situatie gaat vaak gepaard met veel wanhoop, frustratie en uitzichtloosheid voor alle betrokkenen. In het project ‘Jouw Verhaal Nu Centraal’ doen we onderzoek en ontwikkelen we een nieuwe werkwijze om die vastgelopen situaties weer in beweging te krijgen. Meer over het onderzoek kun je lezen op onze website, of hieronder natuurlijk. 

Wat verstaan we onder vastgelopen hulpverlening?

Vastgelopen hulpverlening kan ontstaan wanneer jongeren, ouders en hulpverleners niet meer weten hoe ze met elkaar verder moeten. Dat gebeurt niet van de ene op de andere dag, maar is vaak een bestaande ernstige situatie die lange tijd niet verbetert of zelfs alleen maar erger wordt. Het betreft bijvoorbeeld situaties waarin al meerdere behandelingen geprobeerd zijn, die geen verbetering hebben gebracht. Of waarin jongeren, ouders en hulpverleners het met elkaar oneens zijn over wat er aan de hand is en wat daaraan gedaan moeten worden. Of dat die situatie zo heftig is dat er alleen nog maar aandacht is voor ‘crisismanagement’ en je niet meer toekomt aan het werken aan wat daarachter zit. Kortom: het is een situatie waarin duidelijk is dat de huidige aanpak niet werkt, maar waarin niemand het antwoord heeft op de vraag: hoe dan wel?

Jouw Verhaal Nu Centraal 

Vastgelopen hulpverlening is ingewikkeld en voor iedereen anders: zowel in hoe het ontstaat als in hoe het eruit ziet. Dit maakt onderzoek doen naar dit onderwerp moeilijk en betekent dat de oplossing waarschijnlijk ook complex en uniek is. Toch proberen we met het project ‘Jouw Verhaal Nu Centraal’ een werkwijze te ontwikkelen dit bij dit soort situaties kan helpen. Dit doen we in co-creatie. Met andere woorden, niet alleen onderzoekers, maar ook een projectteam van jongeren, ouders en hulpverleners denken en bouwen mee aan deze oplossing. Lees hier meer over de verschillende onderzoeks- en ontwerpstappen die we nemen om tot de werkwijze te komen. 

Uitgangspunten 

Vastgelopen hulpverlening is moeilijk voor alle betrokkenen: voor zowel de jongere en het gezin, maar ook voor de hulpverleners is het een frustrerend en hulpeloos gevoel wanneer de situatie niet vooruit wil komen. Hoewel we deze situatie in de praktijk helaas vaak genoeg tegenkomen, is er weinig onderzoek naar gedaan en zijn er vrijwel geen oplossingen voorhanden. Terwijl het juist in deze situaties belangrijk is om (weer) hoop en perspectief te kunnen ervaren. 
Bij het zoeken van oplossingen voor complexe situaties, zijn we vaak geneigd om terug te vallen op bestaande kennis en expertise. Maar juist in deze situaties is dat vaak al meerdere keren geprobeerd en heeft dat niet geholpen. In dit project werken we daarom vanuit volgende uitgangspunten:  

1) Verhaal en wensen van jongere en gezin als uitgangspunt van de behandeling;
2) Gelijkwaardige samenwerkingsrelatie tussen jongere, gezin en hulpverlening; 
3) Herstel van de relatie met- en het vertrouwen van de jongere en het gezin; 
4) Ervaringsdeskundigen een integrale rol bij dit proces.

Interviews 

Op dit moment zijn we bezig met het afnemen van de interviews. Hiervoor zijn we op zoek naar mensen die hun ervaringen, ideeën en inzichten met ons willen delen. Het interview betreft een gesprek tussen jou en een onderzoeker (evt. met stagiair), van ongeveer een uur en gaat over de vraag: hoe kunnen we vastgelopen hulpverlening weer in beweging krijgen? We verwachten uiteraard niet dat je hierop een kant-en-klaar antwoord hebt, maar zijn vooral benieuwd naar welke ervaringen en gedachten je erbij hebt. Het interview is dan ook vooral een gesprek waarin veel ruimte voor jouw ervaringen, ideeën en meningen. De volgende 3 thema’s vormen de rode draad voor dat gesprek:

1) Centraal stellen van het verhaal van de jongere en het gezin 
2) Gelijkwaardig samenwerken tussen de jongere, het gezin en hulpverleners 
3) De inzet van ervaringsdeskundigen

Daarnaast is er uiteraard ook ruimte om te vertellen over onderwerpen die niet binnen deze thema’s vallen.

Wie kunnen meedoen?

Je kan meedoen als je als jongere, ouder of hulpverlener ervaring hebt in de kinder- en jeugdpsychiatrie: 

- Jongeren tussen de 12 en 30 die ervaring hebben als cliënt in de kinder- en jeugdpsychiatrie toen ze tussen de 12 en 21 jaar oud waren. 
- Ouder/verzorger van een kind dat, toen deze tussen de 12 en 21 jaar was, cliënt was in de kinder- en jeugdpsychiatrie. 
- Behandelaren die werkzaam zijn in de kinder- en jeugdpsychiatrie met cliënten in de leeftijdscategorie van 12 tot 21 jaar. 

Daarnaast is het belangrijk dat je je op het moment van deelname niet meer in crisis bevindt.

Wil je meedoen?

Als je interesse hebt om mee te doen aan het interview, kun je dit laten weten aan via p.gelissen@lumc.nl. We sturen je dan meer informatie toe over wat deelname inhoudt, wat je kunt verwachten en hoe we met je rechten, gegevens en privacy omgaan. Als je vervolgens besluit om mee te doen, plannen we met jou een datum en locatie voor het interview in. Het interview kan plaatsvinden bij LUMC-Curium (Oegstgeest), online (via Teams) of op een locatie naar jouw keuze. Voor het meedoen aan het interview krijg je een vergoeding van €20.

Wil je niet meedoen aan het interview, maar wel op de hoogte blijven van dit project en onze nieuwsbrief ontvangen? Of wil je op een andere manier meedenken of bijdragen? Ook dan kun je contact opnemen via p.gelissen@lumc.nl