Een eetstoornis door pesten

 

Pesten. Het is één van de afschuwelijkste dingen die je kan overkomen. Jong, oud, het maakt niet uit. Pesten is gemeen. Ik ben gepest. Het begon op de basisschool, in groep 7. Ik was het pispaaltje van veel meisjes uit mijn klas. Zij waren allemaal slank en hadden geen bril. Vaak heb ik me afgevraagd: waarom ik? Ik droeg een bril, een beugel, kroes haar en ik had overgewicht. Is dat dan een reden om iemand te gaan pesten? 

Het begon met gemene dingen roepen, zoals dikzak, dikkie dik en varken. Ik weet nog dat ik letterlijk aan iemand gevraagd heb waarom zij mij pestte. "Je bent dik en lelijk", was haar antwoord. Ik ging vaak met buikpijn naar school. Destijds heb ik het mijn ouders verteld en ik weet nog goed dat zij met de leerkrachten hierover in gesprek gingen. Maar denk je dat het hielp? Nee. Ik had gelukkig één beste vriendin op de basisschool. Helaas werd zij ook gepest. We vonden steun bij elkaar en ik moet zeggen dat ik haar tot op de dag van vandaag nog steeds dankbaar ben.


Fotografie: chadmadden

Ik ging naar de middelbare school. Ik had een nieuw hoofdstuk van mijn leven bereikt en ik hoopte op een leukere tijd. Nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe vrienden maken en plezier hebben. Maar niets bleek minder waar. Mijn middelbare schooltijd was erger, veel erger dan mijn basisschool tijd.

Toen ik 16 was ging ik naar het ROC van Twente om een opleiding te volgen. Ik wilde altijd al bij de politie en moest in uniform naar school komen. Ik was erg gemotiveerd! Een andere school, een andere locatie, weer een nieuw hoofdstuk. Ik had de hoop om niet meer gepest te worden al opgegeven en ik was ervan overtuigd dat ik wederom opnieuw gepest zou worden. Helaas zat mijn gevoel goed en kreeg ik gelijk. Ik herinner me nog de dag dat ik aan tafel zat te lunchen in de pauze. "Misschien moet je niet zoveel vreten", werd er achter mijn rug geroepen. Op dit moment knapte er iets in mijn hoofd. Ik weet niet precies wat, maar dit was dé druppel.

Deze opmerking heeft ervoor gezorgd dat ik een eetstoornis heb ontwikkeld. Stukje bij beetje verwijderde ik eten uit mijn voedingspatroon. Op een gegeven moment kon ik niet meer in uniform naar school, omdat mijn uniform veel te groot was geworden. Al kon ik school zelf ook niet meer volhouden en moest geforceerd stoppen met mijn opleiding. Ziekenhuis in, ziekenhuis uit. Slangetjes hier, slangetjes daar. Drinkvoeding hier, drinkvoeding daar. Zelfs een kastje voor mijn hart moest ik op een gegeven moment meedragen...

Na drie lange tussenjaren, waarin ik aan mijzelf heb gewerkt, is het weer tijd voor een nieuw hoofdstuk in mijn leven. Ik volg een andere opleiding, op een andere school, in andere stad. Het pesten is gelukkig gestopt. Ik heb een leuke klas met leuke meiden en jongens. Ik ben nog lang niet waar ik zijn wil, zowel lichamelijk als mentaal niet, maar ik ben goed op weg. Ik ben momenteel aan het herstellen via de Minnie Maud methode. Ik heb nog steeds weleens eetstoornisgedachten. Maar het verschil met toen en nu is, dat ik er nu mee kan omgaan. Ik kan tegen mijn eetstoornis in gaan. Ik kan er tegen vechten!

Ik ben heel erg dankbaar voor de mensen die mij lief hebben en die mij altijd steunen, ik weet niet wat ik zonder hen moet. Mijn lieve ouders, zusje en broertje. Mijn lieve vrienden. En mijn mooie, lieve, knappe vriendin. Ik heb zelfs een tatoeage laten zetten met betekenis: Faith. Ik ben sterk en ik ben een vechter.


Waarom pesten mensen?

Pestkoppen pesten denk ik omdat ze willen laten zien dat ze 'beter' zijn dan de ander. Maar dat zijn ze natuurlijk niet. Hun populariteit kan hierdoor stijgen; het is een soort kick voor ze. Sommige mensen pesten misschien ook om hun eigen gevoelens erin kwijt te kunnen. Ze beseffen alleen niet dat hun gevoelens, die ze zelf wegdrukken, overgaan op diegene die ze pesten. Pestkoppen pesten waarschijnlijk ook omdat ze vaak zelf erg onzeker zijn en omdat ze bang zijn om zelf gepest te worden. Je hoort ook vaak dat pestkoppen in het verleden zelf ook gepest zijn en dat ze daarom nu zelf iemand pesten. Vaak hebben ze ook een negatief zelfbeeld van zichzelf of hebben ze problemen thuis.

Rationeel denken

Als de pestkoppen gemene dingen tegen je zeggen, die absoluut niet waar zijn, probeer dan rationeel en relativerend te blijven denken. Hoe moeilijk het op dat moment ook is, stel jezelf vragen om na te gaan of die gedachte waar is. Want zeg nou zelf, hoe rationeel zijn de woorden van een pester?

Voorbeeld:
De pester zegt: 'Wat ben jij dom!' 
De pester zegt: 'Je zult altijd falen!'

Bedenk hier wél rationele gedachten. Gedachten die beter kloppen met hoe het echt is, de werkelijkheid. Zodat je dat er tegenover kunt zetten.

Voorbeeld:
De pester zegt dat ik dom ben. → "Dit is niet zo! Ik ben niet dom! Ik ben namelijk goed in … "
De pester zegt dat ik altijd zal falen → "Nee hoor! Er gaan vaak genoeg dingen goed! Als ik niets probeer, kan ik ook niets leren. Fouten maken is menselijk. Van die fouten kan ik leren! Dat is geen falen."

Vraag om hulp!

Je hoeft het niet alleen te doen. Om hulp vragen mag! Als je gepest wordt, is het niet makkelijk om er met iemand over te praten. Misschien schaam je je ervoor of ben je bang voor de reacties. Heel begrijpelijk, maar toch is het niet goed en niet verstandig om er alleen mee rond te blijven lopen. Praat met iemand die je vertrouwt. Ik weet nu dat scholen verplicht zijn om iets aan het pesten te doen. Als jouw leraar niet helpt bij het oplossen van het pesten, vraag dan iemand anders om hulp. Bijvoorbeeld de vertrouwenspersoon op school, de mentor of je ouders. Als je dit niet durft, vraag het dan aan een vriend of vriendin. Je bent zeker niet zwak als je om hulp vraagt. Daarnaast kun je ook altijd online om hulp vragen! Via Pestweb.nl kun contact zoeken met mensen die je helpen. Je vindt daar ook een forum waar jongeren hun verhaal kwijt kunnen.

Kom voor jezelf op!

Door het pesten voel je je onzeker en misschien zelfs bang. Je voelt je niet meer jezelf en je manier van doen verandert. Toch is het super belangrijk om voor jezelf op te komen. Maak het de pesters moeilijk! Ze zoeken vaak een reactie bij de ander en door rustig te blijven, doorbreek je die cirkel. 

Kom je op voor je eigen mening en geef je grenzen aan. Tot hier en niet verder! Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, helaas weet ik daar zelf ook alles van.

♥ Heb vertrouwen in jezelf. Het is de eerste stap op weg naar opkomen voor jezelf. Als je vertrouwen hebt in jezelf, of als je hier op een positieve manier aan werkt, zullen anderen dat ook merken. Je voelt je minder een 'doelwit' en dat heeft z'n uitwerking op hoe anderen op jou reageren. Mensen zullen je minder snel pesten. 

♥ Werk aan je houding. Je houding is ontzettend belangrijk. Je stem, je gezichtsuitdrukking, het is heel bepalend in hoe je overkomt op anderen. Loop bijvoorbeeld eens rechtop en met je borst vooruit. Zo kom je zekerder over en je zult merken dat dit ook meteen iets doet met je gevoel. 

♥ Zie jezelf niet langer als een slachtoffer. Als je je als een slachtoffer gedraagt, doe je namelijk precies het tegenovergestelde van voor jezelf opkomen. Terwijl dat laatste juist is wat je wilt. Als je ervoor kiest om je negatieve ervaringen persoonlijk aan te trekken en jezelf terug te trekken, zul je je niet beter voelen. Ook als je zelf getuige bent van pestgedrag, twijfel dan niet en kom op voor hem of haar. Hulp van een ander kan iemand net dat steuntje in de rug geven om de volgende keer beter voor zichzelf op te komen. 

Richt je op positieve en motiverende dingen

Probeer eens wat vaker stil te staan bij je gedachten. Als je een negatieve gedachte hebt, geef er dan een positieve draai aan. Hetzelfde als bij het rationaliseren eigenlijk. Zet eens een fijnere gedachte tegenover de negatieve gedachtes die je hebt over jezelf of over je leven. Omring je met mensen die je accepteren zoals jij bent. Dit vind ik persoonlijk heel helpend, want in een groep ben je sterker. Omarm jezelf met vrienden en doe leuke dingen met ze. Ga naar de bios, ga samen op een sport of ga gewoon lekker thuis voor de buis een Netflix-avond houden!

Wat mij destijds erg geholpen heeft, en nog steeds, is yoga. Probeer het eens uit. Vervang alle negativiteit door positiviteit, door je hoofd te vullen met betekenisvolle gedachten. Doe rustiger aan om van de goede dingen van het leven te genieten. Er zijn vast wel dingen in je leven die je blij of rustig maken. Probeer uit te zoeken wat die dingen voor jou zijn en geniet van die momenten. Sta jezelf toe om even rustig aan te doen en van het leven te genieten. 

Pesten is een heel zwaar en het geeft een hele zware strijd in je hoofd. Het kan erg moeilijk zijn om hier mee om te gaan. Nu heb ik dingen om voor te vechten; school, studeren, mijn gezondheid, mijn lieve vrienden, mijn lieve vriendin, mijn familie, leuke dingen doen en voetballen met plezier. Dat verdien jij ook!

Everyone deserves help, no matter what!

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Kim - Donderdag 3 oktober 2019 11:05
Zo herkenbaar en mooi geschreven!
Marcella - Donderdag 3 oktober 2019 11:13
❤️❤️
Aimee - Donderdag 3 oktober 2019 15:15
Ik ben het niet geheel eens met de reden waarom iemand een ander pest. Iemand die pest hoeft niet perse te denken dat ze beter zijn. Het is meer zoeken naar macht in de sociale kringen op school. Als iemand een zwakte toont en daarvoor hoef je echt niet lelijk te zijn maar wel afwijkend van wat in is. Dan pakken ze je, oog je niet onzeker en ben je dat niet maar heb je dat uiterlijk wel dan pakken ze je vaak weer niet. Het heeft wel echt met een bepaalde zwakte te maken.
Lizzy88 - Donderdag 3 oktober 2019 15:45
Leuk die tips, maar pesten kan soms zo vroeg beginnen dat je dit als kind (3 jaar was ik toen het begon) echt niet kunt.
Anoniempje - Donderdag 3 oktober 2019 16:06
Heel herkenbaar en goed geschreven. Ik ben op de basisschool gepest vanaf groep 3/4 tot groep 8 (zowel mentaal als fysiek) en heb hierdoor een trauma opgelopen wat zich uit in anorexia. Op dit moment ben ik hulp gaan zoeken (na 14 jaar een eetstoornis te hebben) en pesten is zo ontzettend slopend voor een persoon. Ik had zelf nooit verwacht hoe veel impact dit zou hebben in mijn leven, maar nu zie ik dat pas in.