-
Een dagje mee eten met Phoi Cai 12
Ga je mee voor een stadswandeling? Op een frisse zondag maakte ik met mijn man en kindjes een stadswandeling waarbij we bij verschillende restaurantjes wat lekkers konden halen. Op de dag van de wandeling zelf kregen we pas een route en een overzicht van restaurantjes die hieraan meededen. Zoiets spontaans was absoluut niks geweest voor mij…
-
Er wordt geroddeld
Ik kom binnen en alle ogen richten zich op mij. Een bepaalde spanning heerst en helaas voelt het bekend. Wat zou er nou weer rondgegaan zijn? Roddels gaan als een lopend vuurtje en nemen de realiteit over. Ik was weg en had tijd voor mezelf nodig, maar dat zal wel niet het verhaal zijn. Niet…
-
Wanneer je geen stabiliteit kent
Je wordt rondgespeeld binnen de jeugdzorg als een product op de lopende band; een onpersoonlijke aanpak, want je past nergens écht in. Er is geen gepaste hulp voor je eetstoornis, want het is in combinatie met andere problematiek. Die instelling heeft een expertise in Anorexia, maar wil niks te maken hebben met je onveilige thuissituatie.…
-
Trauma’s: niet te vergelijken
Toen de oma van een vriendin jaren geleden overleed, voelde ik me boos. Boos omdat ze verdrietig was, omdat ze rouwde. Ik vind dit heel erg om te bekennen, want ik wilde niet zo zijn, maar ik kon mijn gevoel en gedachtestroom ook niet uitzetten. Ik vond dat haar verdriet onterecht was. Ik was immers al op jonge…
-
Het receptenmagazine
In de supermarkt loop ik langs de standaard met het receptenmagazine van de winkel. Ik pak er een uit de standaard en gooi deze in mijn tas met boodschappen. De tas is weer goed gevuld, want ik doe altijd weekboodschappen. Eenmaal thuis haal ik de tassen leeg en vul ik de kasten. Groenten, fruit, pasta,…
-
Een dagje mee eten met Lonneke 19
Heel eerlijk: ik voelde me niet op mijn best toen ik de camera ‘s ochtends pakte, maar ook die dagen zitten er soms tussen. Dagen waarop ik me niet helemaal fit of gezellig voel, mezelf soms echt even een schop onder de kont moet geven om iets voor elkaar te krijgen en uiteindelijk juist energie…
-
Ja, het is trauma
Deze blog is voor jou. Jij, die je eigen pijn degradeert. Je doet jezelf pijn en kwelt jezelf elke dag opnieuw. Gedachten tollen door je hoofd en je trauma spreekt ‘zo erg was het niet’. Ik ben hier om je te vertellen dat je genoeg hebt geleden, dat je pijn legitiem is en dat je…
-
Je bent mijn kind niet
Als een donderslag bij heldere hemel; zo voelde het. Alhoewel ik maar al te goed wist dat de hemel helemaal niet helder was. Ik werd slecht behandeld en vocht voor een beetje erkenning om er keer op keer achter te komen dat het niet genoeg was. Ik wilde genoeg zijn, verhongerde mezelf, zei ja en…
-
BED was mijn geheim
Met elke nare gebeurtenis in mijn leven werd de eetstoornis wat heftiger, telkens weer. Totdat ik in de zomer van 2021 aan alles in mijn lijf en hoofd voelde dat ik op deze manier niet meer door kon gaan. Ik kreeg steeds meer moeite om te functioneren. Ga er maar aan staan: drukke baan, druk…
-
Wat is nou gezond?
Wat is nou gezond? Een vraag waarmee ik tegenwoordig dagelijks te maken heb. Ik ben naast stylist namelijk werkzaam als health coach. Elke dag zie of hoor ik verhalen van vrouwen om me heen over de worsteling om een ‘perfecte’ versie van zichzelf te worden. Ze willen afvallen, een betere huid, minder stress… We vragen…
-
Vier jaar Martin
Het is vandaag 16 maart 2022: dat betekent dat ik vier jaar aan de hormonen zit. Vier jaar testosteron. Niet alleen fysiek ben ik er enorm door veranderd, ook mentaal. Hormonen hebben een grote invloed op je mentale gesteldheid, je manier van denken en dingen voelen. Het is bizar eigenlijk, hoe zo’n stofje in vier…
-
MBP: als iemand je ziek maakt
Misschien ben je bekend met het verhaal van Gypsy Rose Blanchard, een inmiddels 30-jarige vrouw die een gevangenisstraf van 10 jaar uitzit voor de (tweedegraads) moord op haar moeder. Zo op het oog al een heel heftig en misschien onbegrijpelijk verhaal, maar het wordt nog veel heftiger en complexer. Er is natuurlijk van alles aan…
-
Uit huis gaan als het niet mag
Eigenlijk is het niet hoe het hoort, althans dat wordt je gezegd. Je ziet het voortdurend om je heen gebeuren; er worden roddels verspreid over meiden die dezelfde keuze maken als jij. En tegelijkertijd zie je ook dat er ook zoveel mensen probleemloos uit huis gaan in Nederland. Een contrast dat je niet goed kan loskoppelen van…
-
BED voelt als falen
BED voelt als falen. Dat lees je goed. Het hebben van een eetstoornis, maar daarbij ook nog overgewicht hebben, voelt voor mij als falen. BED uit zich bij mij in ‘alles-of-niets-periodes’. In de alles-periode heb ik wekelijks eetbuien en kom ik aan. Dan draag ik alleen nog maar leggings en wijde truien en mag ik…
-
Het weegmoment: terugblik op de workshop
Op vrijdag 4 maart was het zo ver: de workshop ‘Het weegmoment’ die in een eerder blog al werd aangekondigd. Hoe zwaar tillen we aan ons gewicht? Mag dat ook een onsje minder? Tijd om ons oordeel over ons gewicht en uiterlijk eens op de weegschaal te leggen. Een aantal openhartige deelnemers maakte samen met…
-
Mentaal verder zijn in herstel dan lichamelijk
Bij het herstellen van een eetstoornis komt het vaak voor dat iemand eerder lichamelijk hersteld is dan mentaal. Maar wat als dit andersom is? Wat als het mentaal beter gaat maar je door de buitenwereld nog wordt gezien als ‘ziek’? Dit is precies wat ik momenteel doormaak. First things first: er is geen goed of fout. Iedereen…
-
Je kan altijd nog terug
Ik heb veel adviezen ontvangen en er weinig opgevolgd. Jij begrijpt mij toch niet, was vaak mijn eerste gedachte. Ik was er nog niet klaar voor om beter te worden, omdat ik het eng vond mijn eetstoornis los te laten. Het was bijna een persoon die ik kwijtraakte; een wederhelft die meer slecht deed dan…
-
Ik weet niet of ik (weer) wil studeren
School, het blijft een lastig onderwerp, voor mij in ieder geval. En ik denk ook voor vele anderen. De maatschappij legt in mijn optiek zoveel druk op het halen van een papiertje. Een diploma lijkt gelijk te staan aan succes, geld, geluk. Zonder diploma kom je er niet, dat is mij tenminste altijd verteld. Maar…