Na lang twijfelen heb je eindelijk de stap gezet om in therapie te gaan. Nu gaat alles veranderen! Althans, dat is wat je denkt en hoopt. Eenmaal in therapie blijkt het allemaal iets anders te gaan dan je had gehoopt. Je had gehoopt dat de therapeut met allerlei oplossingen zou komen. Dat zij je zo vertellen wat je wel en niet moest doen en dat dit ervoor zou zorgen dat je binnen een jaar weer gezond en gelukkig was. Niets bleek minder waar.
De therapeut zei eigenlijk vrij weinig tijdens jullie gesprekken. Ze stelde af en toe een vraag maar wachtte vervolgens op jouw input. Wat wil jij vandaag bespreken? Ik? Ik heb geen idee! U moet mij helpen, dus zegt u maar wat ik moet bespreken, denk je bij jezelf. Maar zo werkt het niet. Jij bent in therapie, dus jij zal moeten bepalen waar jij het over wilt hebben tijdens therapie, met hulp van je therapeut. Misschien roep je na een paar sessies al ‘Laat allemaal maar zitten, dit is niks, dit gaat niet werken!’ Je legt vervolgens de schuld van waarom het niet gaat werken buiten jezelf: ‘Die therapeut helpt me helemaal niet, het is echt zinloos om daar naartoe te gaan, ik zeg nauwelijks iets!’ Maar in wezen ligt de oorzaak van het niet werken van de therapie, grotendeels bij jezelf.
In therapie zijn is hard werken. Het is niet achterover zitten, op een bank liggen en wachten tot iemand je de oplossing voor je problemen aanreikt. Het is niet ‘gered worden‘. Jij moet in therapie jezelf gaan redden. In therapie zijn is goed nadenken over wat je problemen zijn en dit met alle gevoelens die hierbij komen kijken delen met je therapeut. Dit kunnen hele schaamtevolle gevoelens zijn. Maar juist het bespreken van die meest schaamtevolle gevoelens kan jou helpen om tot de kern van je problemen te komen.
Ikzelf dacht toen ik voor het eerst in therapie ook dat de therapeut me oplossingen ging bieden voor mijn problemen. Ik had er niet aan gedacht dat ik allemaal stappen zou moeten zetten om vooruit te komen. Ik hoopte gewoonweg op een magische oplossing, op een geheime sleutel die me toegang zou geven tot een gelukkig leven. Eenmaal in de kamer van de therapeut had ik niks te zeggen. Ik had ineens ook geen enkel idee meer wat ik er eigenlijk deed. Het leek wel of alles in mij blokkeerde. Wat kwam ik hier doen? Ik had toch helemaal geen echte problemen? Kan ik weer weg? Duizend gedachtes raazden door mijn hoofd en tegelijkertijd voelde ik enkel schaamte. Schaamte om hier te zijn, schaamte om hulp te vragen. Ik voelde me gefaald, een loser. Bovendien had ik geen reden om problemen te hebben. Maar tegelijkertijd wist ik niets te zeggen. Ik kon alleen maar lachen en me netjes voordoen, gewoon me gedragen zoals het hoorde.
Wat bracht me hier? Ja, haha, geen idee eigenlijk. Ik voelde me niet zo gelukkig, maar ach dat heeft iedereen weleens hè? Eigenlijk valt het allemaal wel mee. Hoe voel je je nu? Haha, nou ik voel eigenlijk vrij weinig. Ik voel me ook niet depressief ofzo, dus ja, ik weet eigenlijk niet wat ik hier nu kom doen. We kunnen ook gewoon weer stoppen nu? ….en vele van dit soort ongemakkelijke momenten volgden in de sessies die hierna kwamen. Uiteindelijk beeindigde ik de therapie, ‘want het had toch geen nut’.
Ik had toen nog niet door dat het wel of niet nut hebben van therapie grotendeels van mijzelf afhankelijk was. Ik kon niet praten en ik kon niet goed voelen. Laat staan dat ik beiden kon samenbrengen en kon praten over mijn gevoelens. Het heeft erg lang geduurd voordat ik eindelijk kon praten over mijzelf en de reden van mijn in therapie zijn. Wat me hierbij heeft geholpen zal ik hieronder voor jullie op een rijtje zetten, wellicht heb je er wat aan.
Tips om goed bezig te zijn in therapie
♥ Bereid het voor
Zoals ik hierboven al schreef: therapie is hard werken. Het is dus belangrijk dat je nadenkt over wat je wilt bespreken in therapie. Ga niet zitten afwachten wat de therapeut jou gaat vragen, maar bedenk vooraf waar jijzelf mee zit en bespreek dit.
♥ Wacht niet tot de laatste minuut
Hier was ikzelf erg goed in: Ik wachtte altijd tot de laatste minuut om hetgeen te bespreken wat me het meest dwars zat. Dan was er geen tijd meer en moest de therapeut het gesprek afkappen, waarop ik dan weer iets negatiefs in mijn hoofd bedacht zoals ‘Zie je wel, het heeft geen nut of zie je wel, ze is niet echt geinteresseerd in mij.’ Dat ik hierdoor de werking van mijn therapie zelf in de weg stond realiseerde ik me niet voldoende. Probeer dus direct met de deur in huis te vallen. Natuurlijk hoef je niet gelijk alles te vertellen als je binnenkomt, maar probeer kort te benoemen waar jij het dat uur graag over wilt hebben.
♥ Schrijf het op
Wat mij lange tijd erg goed heeft geholpen is mijn gevoelens opschrijven. Ik kon er heel slecht over praten en meestal ging het kort voordat ik therapie had ook ineens wonderbaarlijk goed, waardoor ik helemaal niet meer over negatieve gevoelens kon praten. Daarom had ik een dagboekje waarin ik met name op de moeilijke momenten schreef. Dat dagboekje nam ik mee naar therapie. Hieruit las ik dan de teksten voor waarvan ik vond dat ik er iets mee moest. Toen ik dit lange tijd deed, lukt het ook steeds beter om uit mijzelf te praten over mijn gevoelens.
♥ Benoem je belemmerende gedachtes
Het kan zijn dat er allerlei gedachtes in je hoofd spelen die het kunnen praten over jouw problemen en gevoelens belemmeren. Denk bijvoorbeeld aan gedachtes als ‘Ik heb geen reden om problemen te hebben‘ of ‘Ik stel me aan‘. Benoem deze gedachtes in therapie en bespreek ze met de therapeut. Dit kan veel lucht geven en een opening zijn om over andere gevoelens te praten.
♥ In therapie zijn is kostbaar
Ondanks dat in Nederland het grootste deel wordt vergoed door de zorgverzekering is het goed om te onthouden dat therapie kostbaar is. Probeer je niet af te zetten itegen de hulpinstantie of ga niet in therapie ‘omdat het van anderen moet, maar jijzelf er toch niks mee doet’. Wees dankbaar voor het feit dat we in Nederland in therapie kunnen gaan en hulp kunnen krijgen en maak er ten volste gebruik van.
♥ Neem jezelf serieus
Ik weet dat dit een afgezaagde tip is, maar het blijft nu eenmaal een hele belangrijke tip. Juist doordat ik mijzelf en mijn problemen niet serieus nam, heb ik jaren van mijn leven verspilt. Neem je problemen serieus. Je hoeft geen ernstige diagnose te hebben om hulp te mogen vragen. Als jij niet gelukkig bent, mag je steun vragen. Waarom alles alleen oplossen als je met hulp van iemand anders op een prettigere en minder eenzame manier tegen je problemen kunt vechten? Maak je problemen niet kleiner dan ze zijn en vergelijk je problemen niet met die van een ander.
♥ Kijk verder dan je gedrag
Je kunt uren praten over destructief gedrag, over eten en gewicht, maar uiteindelijk zit hem daar het probleem niet. Probeer te praten over de angsten, wensen, verlangens, boosheid en pijn die hierachter schuil gaat. Daar moet je over leren praten als je verder wilt komen met je problemen.
Wat helpt jou om goed in therapie bezig te zijn?
Geef een reactie