Ik heb eindeloos discussies gevoerd met mijzelf waarin ik mezelf aan de ene kant wijs maakte dat ik minder waard was dan anderen en aan de andere kant probeerde ik met mijn gezonde verstand te relativeren en mijzelf er van te overtuigen dat dit niet het geval was, maar dat mijn onzekerheid hierin de boosdoener was. Ik heb me zeker tijdens de puberteit regelmatig vergeleken met anderen en dit ging altijd ten koste van mijzelf. Naarmate ik ouder werd, begon ik ook steeds beter over mijzelf te denken en heb ik ook een realistischer beeld gekregen van de wereld om mij heen. Ik besef steeds meer dat niet alleen ik onzeker was, maar dat iedereen wel iets heeft waar hij/zij onzeker over is. Dit gaat lang niet altijd over uiterlijke kenmerken, maar vaak genoeg ook over iets wel of niet kunnen, iets niet durven of onzeker zijn op welke manier dan ook.
Ook degene tegen wie wij zo opkijken, is weleens onzeker en ervaart misschien wel dezelfde gevoelens als jij. Dit was voor mij een heel geruststellende gedachte, omdat ik hierdoor besefte dat ik hierin zeker niet de enige was en omdat het anderen voor mijn gevoel ook meer menselijk maakte. Nog steeds kan ik weleens onzeker zijn over de kleinste dingen, waarvan een ander, een buitenstaander, echt niet kan begrijpen dat dat mij onzeker maakt.
Tijdens de periode dat ik het meest onzeker was, mijn middelbare school periode, had ik gewild dat er iemand was die tegen mij had gezegd dat iedereen dat gevoel kent. Dat iedereen weleens onzeker is over wat dan ook. Het had me geholpen om te relativeren en ondanks dat ik ergens wist dat het een heel menselijk gevoel is en dat ik niet de enige was die daar last van had, had het geholpen als iemand anders dat tegen mij had gezegd. Op die onzekere momenten had ik dan om mij heen kunnen kijken op school om vervolgens te beseffen dat al die mensen het gevoel van mij delen. Misschien niet op dat moment, maar het is ook voor hen niet onbekend.
Onzeker over wie je bent
Niet iedereen is over hetzelfde onzeker. Onzekerheid kunnen we tegen komen op allerlei verschillende manieren en waar de ene persoon wel onzeker over is, is dit voor een ander juist op een heel ander gebied het geval. Zo kun je onzeker zijn over hoe je bent als persoon. Over je positieve eigenschappen en de eigenschappen die wat minder gewaardeerd worden door anderen en misschien ook door jezelf. Niemand is perfect en iedereen heeft eigenschappen die je misschien liever niet zou hebben. Ik ben hier ook een periode wel onzeker over geweest en het hielp mij toen om te kijken naar wat ik wel waardeer en leuk vind aan mijzelf. Om te kijken naar wat ik belangrijk vindt en waar ik over een aantal jaar wilde zijn. Ik ging ervoor om mezelf elke dag een beetje leuker te vinden, mezelf meer te gaan waarderen. Ook met alle tekortkomingen die ik ook heb, net als ieder ander.
Onzeker over wat je kan
Sommige mensen twijfelen eindeloos aan zichzelf en aan wat ze wel en niet goed kunnen. Sommige mensen zijn heel bescheiden als ze ergens goed in zijn, maar er zijn ook genoeg mensen die zo onzeker zijn, dat ze niet of nauwelijks in zichzelf geloven en dus ook niet altijd zien dat ze ergens in uitblinken. Het kan ook zijn dat je dit wel kan, maar enorm onzeker bent over de vaardigheden die je nog niet (volledig) beheerst en waar je je nog in moet ontwikkelen. De angst om te falen kan heel groot zijn en als iets niet helemaal gaat zoals je wil, kan de onzekerheid nog meer toenemen. In plaats van dat je vertrouwen hebt dat veel oefenen en het tijd geven er voor gaat zorgen dat het op den duur beter zal gaan, praat je jezelf verder de grond in en neemt je vertrouwen af als het niet gaat zoals je het het liefste zit. Het is zo belangrijk jezelf een eerlijke kans te geven. Te leren van je fouten en weer op te staan nadat je bent gevallen.
Onzeker over je uiterlijk
Onzeker zijn over je uiterlijk, je eindeloos vergelijken met anderen en jezelf bekritiseren zorgen er niet voor dat je zelfbeeld beter wordt. Sterker nog: het is een grote boosdoener als het gaat om positief over jezelf denken en je wat zelfverzekerder voelen. Als het gaat om uiterlijk, zijn veel mensen wel ergens onzeker over. Misschien vind jij je neus wel veel te groot terwijl het anderen niet echt opvalt of ben je heel onzeker over je figuur terwijl een ander weer onzeker is over zijn of haar glimlach of lengte. Onzeker zijn we hoe dan ook allemaal. Ik heb weleens enorm opgekeken tegen een meisje die ik prachtig vond en wiens leven naar mijn idee perfect was. Ik wilde er anders uit zien, een beetje meer zoals zij. Later bleek dat ze juist enorm onzeker is over zichzelf, dat ze weinig vrienden heeft en de ene afvalpoging na de andere deed. Ik vond het heel verdrietig voor haar maar het hielp mij ook om te relativeren.
Ondanks dat we onzekerheid vaak zien als iets negatiefs, een gevoel wat we liever niet hebben en heel ver weg stoppen, heeft het zeker ook een positieve kant. Het helpt ons om kritisch naar onszelf en ons eigen handelen te kijken en daardoor kunnen we onszelf ontwikkelen en verder groeien. Natuurlijk zijn er uitersten en zijn sommige mensen veel te kritisch naar zichzelf toe. Het is dan wel goed om een balans te vinden en realistisch te blijven. Constant aan jezelf twijfelen, overal kritisch op zijn en de lat te hoog leggen gaat niet helpen. Daarnaast zorgt onzekerheid er soms ook wel voor dat we wat realistischer zijn. We kunnen realistischer naar onszelf en de wereld om ons heen kijken. We kunnen daardoor sneller kijken naar ons eigen aandeel in een situatie zonder dat we steeds met onze vinger een andere kant op wijzen. Daarnaast maakt het ons vaak meer bescheiden en dat is voor allerlei doeleinden zinvol.
Ik denk dat onzekerheid vaak samenhangt met de angst voor afwijzing. De afwijzing van anderen als het gaat om wie we zijn, hoe we eruit zien en waar we wel of niet goed in zijn. Maar zeker ook de afwijzing naar onszelf. De angst niet goed genoeg te zijn, onszelf niet goed genoeg te vinden en een ander leven willen dan dat wij hebben. Je kunt er zeker iets aan doen, ondanks dat het heel moeilijk kan zijn om deze patronen te doorbreken en het ook zeker tijd nodig heeft. Mij heeft het in ieder geval ook erg geholpen om mezelf te blijven herinneren aan het feit dat ik niet alleen ben. Dat ik niet de enige ben die weleens twijfelt over zichzelf en weleens onzeker is.
Fotografie: Romain Toornier
♥
Geef een reactie