Jarenlang heb ik last gehad van eetbuien door de eetstoornis boulimia nervosa. Een veelgestelde vraag aan mij is dan ook: "Hoe ben je van die eetbuien afgekomen?" Daar is geen eenduidig of kort antwoord op te geven, maar ik heb mijn best gedaan om in deze blog tien tips te noemen die mij hebben geholpen. Herstellen van een eetstoornis is een heel proces, het kost tijd en gaat met ups en downs, maar het kan. En ik hoop dat deze blog jou daar bij helpt.

Hoewel eetstoornissen veel met elkaar gemeen kunnen hebben, kunnen ze ook van elkaar verschillen. Er zijn meerdere wegen naar herstel voor allemaal verschillende mensen. In deze blog deel ik een aantal tips die mij persoonlijk hebben geholpen om van mijn eetbuien af te komen en van mijn eetstoornis te herstellen. Veel van deze tips hadden een hoop oefening nodig. Wees dus niet ontmoedigd als je ermee aan de slag wilt gaan en het lukt niet meteen. Het gaat met vallen, opstaan, reflecteren en uiteindelijk groeien.

1. Stop met diëten

Zelfs al was ik niet bezig met een crash dieet, toch was ik bewust of onbewust altijd bezig met wat minder kunnen eten of toch een beetje kunnen afvallen. Onschuldig als dat misschien lijkt, weten velen die dit lezen inmiddels ook wel, dat dit helemaal niet zo onschuldig is. Het kan juist echt de eetstoornis in stand houden. Niet alleen voedde ik mijn lichaam hierdoor onvoldoende, wat eetbuien kan uitlokte, ook gaf ik mezelf constant het gevoel niet goed genoeg te zijn. Want als ik iets minder woog, dán was het pas goed. Ik was zo gefocust op mijn gewicht, dat ik de rest van het leven uit het oog verloor. Ik liet het gewicht allesbepalend worden. Terwijl de rest van het leven, dat zo waardevol is, zo veel voldoening, geluk, zelfvertrouwen en geluk kan geven. Dat hoeft helemaal niet in je gewicht te zitten. En die bevesting kan je jezelf ook geven door die aandacht te verplaatsen en het te ervaren.

Ik snap dat als je overgewicht hebt, dit anders kan voelen. Maar ook dan kunnen verwoede lijnpogingen de eetbuien juist in stand houden en heb je er meer baadt bij om op een gezonde manier wat gewicht te verliezen, als dit is wat je wilt. En ook dan ben je zo ontzettend veel meer dan je gewicht en bepaalt jouw gewicht niet jouw waarde. Bepaalt het niet of jij wel of niet mee zou mogen doen aan het leven. Nogmaals, de weg naar herstel is voor iedereen anders en ik ken alleen mijn eigen verhaal. Maar voor mij heeft het veel uitgemaakt om volwaardig te eten en niet te hoeven afvallen. 

2. Rommelen is schommelen, breng je lichaam in balans

Toch die maaltijd of dat tussendoortje overslaan als het even uitkwam. Liters cola light drinken en kauwgom knauwen, om mijn maag maar te vullen en de eetbuidrang ergens van te voorzien. Het rommelen met mijn eten, bracht mijn lichaam uit balans. Ze zeggen ook wel eens 'rommelen is schommelen'. En dat schommelen vond ik heel erg lastig om mee om te gaan. Ik schommelde zeker niet alleen in gewicht en in mijn fysieke gezondheid, maar schommelde daardoor ook op emotioneel vlak onwijs. En dat had weer alle gevolgen van dien; eetbuien. Ook dat kwam uiteindelijk meer in balans, naarmate ik beter voor mijn lichaam ging zorgen, stopte met diëten en volwaardig ging eten, hoe eng ik dat ook vond.

3. Stop met jezelf wegen (en jouw gewicht jouw waarde laten bepalen)

Om die balans weer te kunnen vinden, had ik ook een bepaalde rust in mijn hoofd nodig. Een rust die verstoord werd wanneer ik dagelijks - of soms zelfs om het uur - op de weegschaal ging staan. Het cijfer dat tevoorschijn kwam, kon mijn dag maken of breken; het bepaalde mijn waarde. Of ik het nou een goed of slecht gewicht vond, rust gaf het nooit. Het legde hoe dan ook een bepaalde druk op mij en mijn eten. Ook bleef ik op een negatieve en obsessieve manier met mijn lichaam bezig. Die strakke teugels moesten een eetbui voorkomen, of liever gezegd 'eten voorkomen', maar veroorzaakten juist eetbuidrang. Stoppen met wegen is moeilijk in het begin. Hoe meer je het doet, hoe groter de behoefte wordt. Maar hoe minder je het doet, hoe kleiner de behoefte ook zal worden. Daar moet je doorheen, maar het is uiteindelijk heel bevrijdend. 

4. Doe mee met het leven

Ik voelde me regelmatig te dik en te lelijk voor het leven. Ik moest eerst wat afvallen, dan zou ik weer mee mogen doen. Leugens! Je mag, welk gewicht je ook hebt - al is het gewicht tijdelijk of veranderlijk - altijd meedoen met het leven. Je mag, of je nu wel of geen eetbui hebt gehad vandaag, meedoen met het leven. Dat vond ik super eng, maar als ik toch deed wat ik die dag wilde doen, voelde dat aan het eind van de rit beter. En gaf ik mezelf, bewust of onbewust, bevestiging dat ik er mocht zijn. Ik had zelfs plezier gemaakt, gelachen met mensen, geleerd voor school, mijn werk kunnen doen of gewoonweg de dag doorgekomen. Ondanks de eetbui, ondanks mijn gewicht. Je bent zó veel meer dan dat. En dat besef helpt in de strijd tegen eetbuien. 

5. Zorg goed voor jezelf

Het klinkt zo vanzelfsprekend, maar hoe vanzelfsprekend is het voor jou om goed voor jezelf te zorgen? Goed voor jezelf zorgen kan er op elke dag en elk moment anders uit zien. Ook dit draagt bij aan het 'meer in balans voelen' waar ik in het 'rommelen is schommelen' kopje ook over schreef. Denk bijvoorbeeld aan zorgen voor voldoende en regelmatige slaap, een voor jou goede balans tussen sociaal contact en alleen zijn, zorgen voor je mentale gezondheid, een fijne leefomgeving en voedende maaltijden. 

6. Maak je relatie met beweging weer gezond

Gezond omgaan met beweging vond ik heel lastig toen ik eetbuien had. Aan de ene kant was het een manier om calorieën te verbranden en aan de andere kant kon ik mezelf er vaak niet toe zetten, omdat ik dan te bewust werd van mijn lichaam of geen energie had door de eetstoornis. Weer een gezonde relatie met beweging opbouwen, is voor mij waardevol geweest. Te leren om verder te kijken dan calorieën verbranden. Weer plezier leren maken, zelfvertrouwen opdoen en te kunnen ontspannen. Liefdevol met je lijf en hoofd omgaan tijdens een yoga-sessie. Toch even die fijne wandeling maken, als je een zware dag hebt en het liefst terug in bed wilt kruipen. Of juist eerder op de rem mogen trappen, als het genoeg is geweest voor vandaag. Als je die relatie weer gezond is, kan beweging juist een vriend zijn, in plaats van een vijand, en je helpen om lekkerder in je vel te zitten.

7. Verzet je tegen de eetbui

De eetbui is een gevolg van iets dat dieper ligt. Jezelf enkel dwingen om de eetbui niet te hebben, zal de drang waarschijnlijk niet wegnemen op de langere termijn. Herstellen van een eetstoornis is niet simpelweg een kwestie van meer ruggengraat kweken en streng zijn voor jezelf. Het is geen kwestie van 'even normaal doen' of 'gewoon eten'. Toch is het wel waardevol om je tegen de eetbui te verzetten. Dat kan weer een beetje kracht voor dat moment geven. Je hebt hebt iets overwonnen en dat voelt goed. Je hebt ervaren dat je de drang kan uitzitten, dat dat gevoel ook weer zakt. Dat geeft hoop en zelfvertrouwen. Dus verzet je met praktische stokken achter de deur tegen de eetbui, waar dat kan. Portie-verpakkingen, even niet die pot pindakaas in huis halen, een wandeling maken of iemand bellen. Het zal misschien (nog) niet de laatste eetbuidrang zijn, maar alle beetjes helpen. En dat geeft ruimte om te kijken wat er écht achter zit, zonder het te hoeven verdoven.

8. Waar komt de eetbui vandaan?

Een eetbui kan verschillende oorzaken hebben. Een aanleiding voor een eetbui kan fysiek zijn, omdat je niet voldoende hebt gegeten op een dag of op een langere termijn. Extreme hunger valt hier eigenlijk ook onder. Je lichaam vraagt naar eten, omdat het tekorten heeft. Een heel logische reactie, maar fysiek en emotioneel best pittig om te moeten ondergaan. Eetbuidrang kan ook opspelen als je wél genoeg hebt gegeten. Dan ligt er een emotionele reden achter. Gevoelens en gedachtes die je probeert weg te drukken of een leegte die je op probeert te vullen. Bij mij liep dit ook allemaal door elkaar, wat het soms best ingewikkeld maakte. Maar oefening baart kunst. Leer luisteren naar je lichaam en hoofd, zodat je voor beide goed kan zorgen.

9. Weer terug naar je gevoel

Als je een eetbui hebt verdoof je jezelf, omdat wat je voelt te overweldigend is of je niet weet hoe je er mee om moet gaan. Tegenstrijdig als het klinkt, helpt het dan juist om wel terug naar dat gevoel te gaan. Om echt stil te staan bij wat je nu voelt, wat er in je om gaat. Het te aanvaarden en leren verdagen of om daarin voor jezelf te zorgen, in plaats van het weg te willen stoppen. Als je op die manier voor jezelf en je gevoel kan zorgen, verliest de eetbui zijn functie. 

10. Zoek hulp

Herstellen van een eetstoornis doe je zelf, maar je hoeft het niet alleen te doen. Ik heb ontzettend veel gehad aan mijn behandelaren en mijn omgeving. Hulp op korte termijn, het samenstellen van een eetlijst, gesprekken over twijfels en vragen waar ik me zat, afleiding bij eetbuidrang en een schouder om op uit te mogen huilen. Maar ook hulp op de langere termijn, hulp bij het proces dat ik aan het aangaan was. Hulp bij het leren ontdekken waar die eetbuidrang en eetstoornis nou vandaan kwamen en hoe ik daarin beter voor mezelf kon zorgen. Steeds dat steuntje in de rug om niet op te geven en door te gaan. Ja, het was keihard werken en dat kon niemand helemaal van me overnemen, maar het heeft me wel gesterkt in het proces. 

Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.