Extreme Hunger bij herstel

 

Ik ben een vreetzak! Er is werkelijk waar iets mis met me. Hoe konden mensen ooit denken dat ik anorexia heb. Het is gewoonweg een lachertje. Ik en weinig eten, ik en gecontroleerd eten? Are you kidding me! Ik ben nog erger dan rupsje nooit genoeg. Niemand mag dit weten, want dan zal iedereen me vies en een mislukking vinden. Ze hebben nog gelijk ook, want welke anorexia patiënt eet er nou zo veel als ik? Welke anorexia patiënt kan niet stoppen met eten en denkt de hele dag aan eten? Ik schaam me kapot. - Voorgaande heb ik een tijd geleden met regelmaat gedacht. Waarom? Omdat ik periodes had van zogeheten "Extreme Hunger". Iets wat eigenlijk heel vaak voorkomt tijdens herstel van anorexia nervosa...

Extreme hunger komt heel vaak voor, maar lijkt helaas niet heel bekend. Ik heb er in ieder geval niet eerder over gelezen. Dit komt wellicht omdat het onderwerp voor veel mensen mét een eetstoornis schaamtevol is en hierdoor verzwegen wordt. Dat is heel verdrietig, want hierdoor denk je dat je een van de weinigen bent die hier last van heeft. Je voelt je raar en schaamt je, terwijl dat helemaal niet nodig is. In deze blog deel ik daarom graag wat meer informatie over extreme hunger en mijn ervaring hiermee. Ik hoop dat dit de schaamte rondom dit verschijnsel wat vermindert.

vrouw extreme hunger

Extreme hunger kan tijdens herstel...

♥ ieder moment ontstaan
♥ niet voorkomen
♥ een aantal weken of maanden duren
♥ een tijd verdwijnen en dan weer terugkomen
♥ ook kort na gewichtsherstel weer even terugkomen
♥ plotseling helemaal verdwijnen

Zoals je wel leest kan extreme hunger in alle vormen en periodes tijdens herstel van je eetstoornis voorkomen. Het hoeft bovendien niet altijd voor te komen tijdens herstel van je eetstoornis. Het kan ook volkomen uitblijven. Laat dit verschijnsel geen reden (van je eetstoornis!) zijn om nu te roepen: Ja, maar als ik hier last van krijg begin ik er niet aan! Weet dat dit een zoveelste smoes van je eetstoornis is om het gevecht niet aan te gaan. Natuurlijk is extreme hunger een heel naar en angstaanjagend verschijnsel, maar het is ook iets tijdelijks, iets wat weer verdwijnt.

Vanaf het moment dat ik er iedere ochtend voor koos om de strijd met de eetstoornis aan te gaan, dacht ik wel weer even normaal te kunnen gaan eten. Gewoon hetzelfde als mijn vriendin, zes nette eetmomenten per dag. Dat bleek een stuk minder eenvoudig dan gedacht. In tegenstelling tot het weinige eten waar ik daarvoor op kon leven, had ik vanaf toen ineens extreem veel trek. Het was gewoonweg nooit genoeg. Ik moest meer en meer en kon niet stoppen met denken aan eten. Ik probeer afleiding te zoeken, de extreme honger te stillen door 's avonds nog koffie te drinken en ik verslond pakjes kauwgom. Niets hielp. Vreselijk. 

Het was zo'n intens gevoel. Zo'n intense drang naar eten. Ik kon niet stoppen met denken aan eten en zou het liefst de hele avond en nacht dooreten. Mijn maag was vol en opgeblazen, maar alles in mijn hoofd schreeuwde om meer voedsel. Zo calorierijk mogelijk. Ik voelde me als kandidaat van Expeditie Robinson die het weken lang enkel op droge rijst en kokosnoten had moeten doen en nu een tafel vol luxe producten voorgeschoteld kreeg. In tegenstelling tot de kandidaten van Expeditie Robinson, kon ik maar heel kort genieten van het opgegeten eten. Ik kon mijzelf wel voor mijn kop slaan als ik toegaf aan de honger. Ik voelde me vies, walgelijk, dik, een veelvraat, een mislukking. Nou ja, alles wat je in de inleiding van deze blog hebt kunnen lezen...

Extreme honger zorgt voor extreme angst
Extreme Hunger is een van de meest angstige zaken tijdens herstel. Ik moet zeggen dat ik ook aardig wat angstige momenten met paniek en tranen heb gehad in de weken dat ik hier veel last van had. Dit speelde met name in de avonden. Mijn vriendin heeft dit hierdoor ook meegemaakt en ik heb vrij veel steun hiervoor bij haar gezocht. Ze hielp me om het toegeven aan het vele eten soms uit te stellen en 'rustig' te blijven zitten op de bank. Dit had vaak als gevolg dat ik me heel naar ging voelen en uiteindelijk moest huilen. Het er laten zijn en uiten van die gevoelens, zorgde er vervolgens wel voor dat de extreme drang naar eten afnam. De vraag is natuurlijk wel of ik niet vaker had moeten toegeven aan deze honger. Mijn lichaam vroeg er immers niet zonder reden om. Tegelijkertijd weet ik niet of het me dan was gelukt om door te zetten met voldoende en normaal eten. De drang om te compenseren wordt dan ook groter.

De volgende dag begon ik dan helaas vaak weer van voren af aan. Eten, eten, eten en niets anders dan eten spookte door mijn hoofd. Vreemd genoeg wist ik (shame on me!) kort geleden nog niet van het bestaan van 'Extreme Hunger' af. Het had me wel gerustgesteld als ik had geweten dat dit gewoon bij het herstelproces hoort. Ik vind het daarom ook heel fijn om dit nu met jullie te kunnen delen.

Door de weken heen is die extreme honger langzaam weggegaan. Het was niet een exact moment, het is gewoon langzaam verdwenen. Heel soms heb ik er nog een beetje last van, maar in vele minder mate als een tijd terug. Ik besef me dat het best weer terug kan komen, zeker als ik weer wat zou gaan minderen met eten. Een extra motivatie om door te zetten en vol te houden.

Wat is Extreme Hunger?
Extreme Hunger is een verschijnsel waarbij je lichaam zichzelf probeert te helen. In korte tijd eet je een extreem grote hoeveelheid eten op. Dit is niet hetzelfde als het hebben van een eetbui. Dit is een natuurlijke reactie van je lichaam op een lange periode van voedsel onthouding passend binnen het herstelproces. Iets wat na verloop van tijd ook automatisch weer verdwijnt.

vrouw portret zwart wit

Waardoor ontstaat extreme hunger?
Jouw lichaam heeft iedere dag een bepaalde hoeveelheid calorieën nodig om goed te functioneren. Als gevolg van je eetstoornis heb je je lichaam waarschijnlijk lange tijd te weinig voeding gegeven. Als je het dan eindelijk voldoende eten gaat geven, dan zal je lichaam er alles aan doen om de afgelopen periode van ondervoeding als het ware 'goed te maken'. Misschien weten je hersenen dat er voldoende voeding beschikbaar is, je lichaam weet dit niet.

Even een rare vergelijking: Stel je bent iemand 3.000.000 euro schuldig, maar je geeft hem eerst jarenlang niets. Dan geef je hem ineens 1.000 euro. Het is dan vrij logisch dat de persoon aan wie je dit geld schuldig bent vanaf dat moment constant blijft vragen om meer geld. Zo werkt het ook met je lichaam. Je hebt het lange tijd veel te weinig gegeven, waardoor je lichaam nu constant vraagt om eten, veel meer dan het lichaam van ieder ander zonder eetstoornisverleden.

Het kan zeker een tijdje duren voordat je gevoel van honger (verzadiging) weer normaal wordt, maar dat gebeurt wel. Daar hoef je echt niet bang voor te zijn. Ik denk dat ik een aantal weken last heb gehad van deze extreme vorm van honger en nu is het vrijwel helemaal weg. Dit komt uiteraard mede doordat ik mijn lichaam meer eten toesta en dagelijks voldoende voeding biedt. Het is wel echt belangrijk dat je dit doorzet, wil je niet steeds opnieuw terechtkomen in de verschijnselen van extreme hunger.

Eer en Accepteer
Probeer de honger ook te zien als iets natuurlijk van je lichaam. Jouw lichaam wil zichzelf redden en helen. Dat is mooi en waardevol en iets heel bijzonders. Hoe meer jij in staat bent om dit toe te staan en accepteren, hoe sneller deze extreme honger zich zal normaliseren.

Het komt goed ♥


Fotografie: bestreviewsbase.com

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Breadfish - Zondag 10 september 2017 13:03
Ik snap het verschil met een eetbui niet zo goed.
Myrna - Zondag 10 september 2017 13:07
Ik ook niet
B - Zondag 10 september 2017 13:26
Ik denk, maar correct me if i am wrong,dat het bij extreme hunger gaat om het uitkijken naar ieder eetmoment, de hele dag fantaseren over lekker eten, maar er nooit aan toegeven. Zo ging het in ieder geval bij mij.
Scarlet - Zondag 10 september 2017 16:25
Bij extreme hunger gaat het meer om een fysiologische reactie van het lijf dat reageert op een lange periode van voedsel onthouding (ondervoeding). Dit kan overgaan in objectieve en subjectieve eetbuien, vaak als gevolg van schaamte, gevoelens van falen en boosheid richting jezelf. Bij eetbuien gaat het vaker om psychologische leegte/pijn en verslaving.
Myrna - Zondag 10 september 2017 18:07
Nu snap ik het! Dankje wel scarlet ❤️
Laure - Zondag 21 oktober 2018 18:21
Op die manier is het voor mij ook een stuk duidelijker... Doet me goed om dit te lezen want ik ben ontzettend bang om in eetbuien te vervallen door die extreme honger...
xx - Zondag 10 september 2017 13:21
Superfijn om hierover te lezen.
Hoi - Zondag 10 september 2017 13:27
Is heel normaal dat je na een periode van voedsel tekort extreme honger heb.
britneyangel - Zondag 10 september 2017 13:28
nee ik ook niet helemaal maar de blog is erg nuttig en intressant
... - Zondag 10 september 2017 13:29
ik heb zo vaak middagen huilend doorgebracht omdat ik zo'n honger had, maar ik mocht er nooit aan toe geven. Achteraf denk ik dat ik veel leed had kunnen voorkomen door, inderdaad, de gevoelens te accepteren en ze niet tegen te houden
Fayee - Zondag 10 september 2017 13:42
Ik herken het wel, je hebt het zo lang jezelf verboden om gezond en genoeg te eten, dat wanneer je werkt aan herstel het eindelijk weer van jezelf mag.. Althans toen ik in de kliniek zat mocht ik eigenlijk weer van mezelf eten (en natuurlijk was dat niet makkelijk..) Alsof het honger gevoel opnieuw wordt aangewakkerd.. ik had dan op een gegeven moment continue honger, terwijl ik bijvoorbeeld net m'n lunch had gegeten. Het lichaam heeft immers een lange tijd te weinig gehad en vraagt nu naar meer en meer.. Ik heb wel ervaren dat dit na een tijd weer over gaat en het gevoel van verzadiging langzaam terug komt.
joya - Zondag 10 september 2017 13:44
Goeie blog en op YouTube zijn er meerdere filmpjes over te vinden ook (voornamelijk engelse) misschien een tip voor mensen die er meer over willen weten .
you - Zondag 10 september 2017 13:50
Fantastisch mooie blog! In het boek van Monique Rosier staat ook een hoofdstuk over( vr) eetbuien en dat je je daarin helemaal kan laten gaan.
Je eet alles waar je trek in hebt zonder compensatie. Het heeft Mo geholpen om te herstellen van haar anorexia/boulimia.
Scarlet - Zondag 10 september 2017 16:24
Goeie tip!
LeRose - Zondag 10 september 2017 13:51
Ik had het heel erg met gevaarlijk ondergewicht maar ik zat ook nooit vol. Ik leek wel iedere keer in elkaar te zakken
hadassa - Zondag 10 september 2017 13:55
Pff zo herkenbaar!! Vooral het korte genieten van eten, maar daarna de terugslag! Ik heb dit regelmatig. Probleem is alleen dat ik niet doorzet waardoor ik steeds periodes heb van extreme hunger.
Sabine - Zondag 10 september 2017 14:05
Ik vind het doodeng....... zo'n blog helpt. Maakt het mist eenzaam. Dank je wel.
Scarlet - Zondag 10 september 2017 16:24
You're welcome, take care!
Odette - Zondag 10 september 2017 14:14
Ik heb dit gehad in de periode dat ik afviel en ook tijdens mijn hele herstel tot nu toe. Het lijkt niet uit te maken wat er in mijn maag zit, mijn lichaam wil alleen maar eten. Ik heb er nog nooit aan toegegeven maar het duurt dus inmiddels wel al heel erg lang. Fijn om te lezen dat het bij jou is weggegaan, ik hoop dat dit bij mij ook gebeurt nu ik verder probeer te herstellen in gewicht.
Vliegjeveerle - Zondag 10 september 2017 14:25
Ik heb dit nog steeds zo af en toe, maar niet meer zo extreem als in het begin van m'n herstel. Toen kon ik echt huilend op de bank zitten omdat ik al een objectief grote eetlijst had maar zo veel honger bleef houden. Al at ik me misselijk; nog steeds enorme honger. Juist de angst daarvoor motiveert me om niet meer terug te vallen.
Anoniem - Zondag 10 september 2017 14:26
❤️
onlymy - Zondag 10 september 2017 14:56
zoo herkenbaar en zo enorm eng en frustrerend!!
Maria - Zondag 10 september 2017 15:50
Het maakt best wel uit wàt je eet. Brood vult wel maar voedt niet echt. Scheelt als je eiwitrijke dingen eet met voldoende vet. Geeft meer verzadiging. Zo kan een lekkere maaltijdsoep meer voldoening geven dan een stuk taart. Het helpt ook in Heb zelf wel de neiging om zeker overdag te weinig te eten. Veel gezeur gehad over het eten de laatste jaren, waardoor het eigenlijk alleen maar moeilijker wordt, durf ik minder goed te eten, ook al ben ik altijd alleen. Wel haal ik de schade dan 's avonds een beetje in maar overdag zit ik dan een beetje laag in m'n energie.
Met m'n boulimia had ik eigenlijk geen honger. At ik om dat vervelende gevoel kwijt te raken; de emoties en mijn slechte spijsvertering. Dan moest ik extra volume maken om alles weer kwijt te raken. Met hulp van een natuurgenezer heb ik in het de aanmaak van je hormonen en neurotransmitters die de eetlust reguleren.
verleden, na mijn opname, mijn voedingspatroon aangepast, onder andere geen kaas en andere voedingsmiddelen waar ik niet tegen kan. Scheelde wel in de spijsvertering en bijna geen vreetbuien meer.
Dana - Zondag 10 september 2017 16:11
Ik vind het fijn dat er over geschreven word! Alleen ben ik het niet helemaal eens met de stelling dat het geen eetbui is. Er zijn, vind ik, verschillende soorten eetbuien; eetbuien die getriggerd worden door lichamelijke oorzaken, psychologische oorzaken en gewenning.
Eetbuien zoals deze zijn door lichamelijke oorzaken, zoals ondervoeding en/of ondergewicht of een geschiedenis daar van.

Ik ben het namelijk niet eens dat mensen met anorexia geen eetbuien zouden kunnen hebben. Dit soort uitspraken zorgen er alleen maar voor dat mensen er niet over durven te praten, wat kan leiden tot een overvloeiing naar boulimia. Ik hoop niet dat dit aanvallend klinkt, dat is absoluut niet mijn bedoeling. Ik ben juist zò blij dat er hier een blog over is. Ik zag alleen wat verwarring in de reacties en dit is mijn mening er over ♡.

De extreme honger tijdens mijn herstel van anorexia was een schok voor me en omdat er niets over bekend was en ik totaal niet wist hoe ik er mee om kon gaan heeft het er toe geleid dat ik nu al jarenlang aan boulimia lijd. Meer bekendheid over de extreme honger die op (kàn!) komen zetten tijdens herstel is altijd goed!
Scarlet - Zondag 10 september 2017 16:23
Mensen met anorexia kunnen zeker eetbuien hebben. Er staat ook niet in bovenstaande tekst dat mensen met anorexia geen eetbuien zouden kunnen hebben. Ik heb dit zelf helaas ook gehad in het verleden.

Bij extreme hunger gaat het meer om een fysiologische reactie van het lijf dat reageert op een lange periode van onthouding. Dit kan overgaan in objectieve en subjectieve eetbuien, vaak als gevolg van schaamte, gevoelens van falen en boosheid richting jezelf. Bij eetbuien gaat het vaker om psychologische leegte/pijn en verslaving.

Het is denk ik niet zinvol te discussiëren over welk label eraan te hangen. Het meer bekend maken van 'extreme hunger' en hierover met elkaar durven praten is van grote waarde. Hierdoor kan het doorschieten in boulimia of bed wellicht deels voorkomen worden.
Dana - Zondag 10 september 2017 16:44
Nee nee die opmerking van mij was ook zeker niet bedoeld als reactie op jou Scarlet! Meer op wat de maatschappij denkt..sorry als je dat dacht. Ik zal verder m'n mond houden, de bekendheid is inderdaad belangrijker.
E - Zondag 10 september 2017 16:52
Ik heb hier tijdens mijn herstel van anorexia maandenlang heel veel last van gehad. Ik voelde me zo ontzettend beschaamd, in de war en bang. Ook in de kliniek waar ik zat wisten ze niet zo goed hoe ze ermee om moesten gaan en dat versterkte die gevoelens nog eens extra. Een hele nare tijd.

Ik was van obesitas afgevallen naar extreem ondergewicht, kan het zijn dat de mate van extreme hunger gerelateerd is aan het gewichtsverlies of de periode van uithongering?
Liesje - Zondag 10 september 2017 16:55
Omg ik heb hier zoveel last van maar ik geef er nooit aan toe, moet dat nou juist wel of niet?
Hoi - Zondag 10 september 2017 18:21
Bij mij hielp het juist wel in herstel door eraan toe te geven en naar mijn lichaam te luisteren qua eten. Maar dat moet je kunnen, normaal eten.
Liesje - Zondag 10 september 2017 21:29
Ik eet wel normaal
Elin - Zondag 10 september 2017 17:06
Ik herken dit heel erg. Tijdens mijn gewichtsherstel had ik periodes waarop ik echt extreem veel begon te eten. Ik hield me netjes aan mijn eetlijst, maar sloeg volledig door bij mijn avondtussendoortje. Ik had me heel de dag aan mijn lijst gehouden, mijn cravings tussendoor volledig genegeerd, maar mijn lichaam had gewoon meer eten nodig dan op mijn lijst stond op dat moment. 's Avonds had ik gigantische honger. Ik greep naar alles waarin ik zin had gehad die dag. Maar dat hongergevoel bleef. Het was precies alsof mijn maag niet gevuld geraakte.
Naarmate ik dichter tegen mijn gezond gewicht kwam, zijn deze perioden van extreme honger volledig verdwenen. Ik denk dat dat ook een beetje kwam doordat ik die strakke structuur en eetlijst losser begon te volgen. Ik volgde meer mijn gevoel, nam doorheen de dag extra's als ik honger had, enz... Nu mijn gewicht hersteld is en ik veel losser met mijn eten omga, heb ik totaal geen drang meer naar dat soort eetbuien.
Dus geloof me, het blijft niet eeuwig duren. Hoe eng het ook is ♥
S. - Zondag 10 september 2017 17:23
Ik had het ook. Maar gelukkig had ik me al een beetje ingelezen over wat er allemaal in je lichaam gebeurt als je weer meer gaat eten, dus ik was wel enigszins voorbereid. Het heeft bij mij een aantal maanden geduurd (bij vlagen), maar op een gegeven moment stopte het ook weer. Toen was een normale laag pindakaas op brood weer voldoende en niet meer de enorme lagen die ik er tijdens m'n herstel op smeerde. :P
Scarlet - Maandag 11 september 2017 09:49
Wat verstandig én fijn dat het ook weer weg is gegaan!
M. - Zondag 10 september 2017 18:18
Volgens mij zijn dit eetbuien als gevolg van extreme honger. Geen of of dus, maar een subcategorie. Heb ze zelf ook gehad.
Anoniem - Zondag 10 september 2017 19:22
Heel fijn dat dit bespreekbaar gemaakt wordt. En toch heb ik het idee dat er nog zo veel meer over te vertellen valt... Met name vanuit een kwetsbaar ervaringsperspectief, denk ik. Misschien inderdaad ook wel het onderscheid met Boulimia/Binge Eating eetbuien. Het is echt een onderbelicht onderwerp m.i. Hoe herken je het verschil? Hoe voorkom je doorschieten? Zoiets.

Dank je wel voor deze blog in ieder geval, Scarlet!
n - Zondag 10 september 2017 20:20
Ik heb dit ook heel erg gehad. Ben toen ook een stuk zwaarder geweest dan ik nu, 8 jaar later, ben. ik gaf er dus wel aan toe, denkende dat ik nooit zou kunnen herstellen als ik minder zou eten. Ik at dus best veel, ook volgens de dietiste, maar dacht dit nodig te hebben en accepteerde dat, hoe moeilijk ik dat ook vond. Maar gek genoeg werd mijn trek daarna veel minder. Dit heeft wel een klein jaartje geduurd hoor.. Geleidelijk kwam ik tot een normaal eetpatroon en viel ik ook weer wat kilo's af. Wat ik wil zeggen is dus: volhouden om dit uit je hoofd te krijgen. Daarna wordt de trek echt minder, het is heus niet voor altijd. Blijf je je echter verzetten, dan gaat het wss niet weg.
Tiger - Zondag 10 september 2017 20:56
Dank je wel Scarlet👍
you - Zondag 10 september 2017 21:32
Scarlet, ik was in de hema om de tompouse popcorn te halen. Ik had er zo'n trek in en was er na jullie filmpje benieuwd naar.
Helaas was deze popcorn uitverkocht.
Ik ben echt instaat om alle hema's af te fietsen om tompouse popcorn te vinden.
Duim voor me....xxx
Scarlet - Maandag 11 september 2017 09:49
Haha, ik duim voor je!
you - Zondag 10 september 2017 21:33
Of was het tompouce i.p.v tompouse?
Justme - Zondag 10 september 2017 21:35
Heb dit ook gehad...
peanuts2 - Zondag 10 september 2017 21:39
Kan het niet zo zijn dat het komt doordat je voor je terugval ook al op een minimaal gewicht zat?
Toen ik de eerste keer genas van mijn anorexia, had ook regelmatig veel honger. Ik had toen een minimaal gezond gewicht.
Helaas heb ik ook weer een terugval gehad en door het vele afvallen is die honger ook weer terug. Ik denk dat het goed is bij anorexia om toch wel een paar kilo boven minimaal gezond gewicht te blijven.
peanuts2 - Zondag 10 september 2017 21:40
*minimaal gezond gewicht ? moet het zijn.
Scarlet - Maandag 11 september 2017 09:54
Hi Peanuts.

In de jaren waarin ik genezen was, had ik een normaal gewicht, passend bij mijn postuur. Er was toen ook geen sprake van regelmatig veel honger. De aanleiding van bovenstaand verschijnsel heeft, zoals je kunt lezen, vooral te maken met onthouding.

Ik kan me echter voorstellen dat jouw lichaam, als dit lange tijd op een minimaal gezond gewicht zat (in combi met wellicht toch te weinig voeding) wel voortdurend honger blijft houden, omdat het zich graag wil terugvechten naar een gezond gewicht, sterk lijf.

Ik denk ook zeker dat het verstandig is om op een voor ieders lichaam passend gewicht te herstellen.
Anne - Zondag 10 september 2017 21:45
Kunnen jullie een blog schrijven hoe hier mee om te gaan? Zelf geef ik er aan toe maar sta soms weer oo de rem omdat ik bang ben om door te schieten naar boulimia. Dus blijf ik in het cirkeltje hangen van verlangen toestaan en enorm schuldgevoel
Esther - Zondag 10 september 2017 22:43
Kan dit ook met boulimia (met normaal gewicht)?

Tijdens vakantie met vriendinnen ging ik plotseling volgens een normaal eetpatroon eten zonder te compenseren. Daardoor kreeg ik zo'n extreme fysieke honger, totaal anders dan eetbuidrang. Ik zat bijvoorbeeld na een uitgebreide lunch best vol, ik had (objectief!) veel meer gegeten dan vriendinnen. Een kwartier na de lunch was dat volle gevoel totaal verdwenen en had ik het gevoel alsof ik de hele dag nog niks gegeten had. De hele dag door echt buikpijn van de honger. Zo vreemd. Na een paar weken ging het gelukkig weg. De eetbuidrang was er toen nog wel trouwens.

Wat voor mij het verschil was met eetbuidrang: bij eetbuidrang hoef ik geen honger te hebben. Ik kan ook vol zitten of misselijk zijn, ik heb voornamelijk zin óm te eten, niet om mijn maag te vullen. Na een eetbui en overgeven wilde ik vaak direct weer eten, maar vanuit schuldgevoel en 'Alles is toch al verloren.' Bij die honger was het puur fysiek, oprecht het gevoel dat mijn maag weer helemaal leeg was en had ik daarom weer eetbehoefte.

Ik herken best veel in deze blog, maar het lijkt me zo raar omdat ik nooit ondergewicht heb gehad...?
marleen - Maandag 11 september 2017 10:10
ik denk dat het niet zozeer met ondergewicht te maken heeft, dan wel met ondervoeding. En je kan zeker ook ondervoed zijn op een normaal (of hoog) gewicht..
Saarki - Maandag 11 september 2017 09:45
Bedankt voor deze blog!!

Ik voel 's avonds inderdaad soms dat mijn lichaam precies schreeuwt om 'meer' (waarvoor ik me dan ook altijd schaam). Als ik dan toegeef ben ik altijd bang dat ik een eetbui heb gehad ... hoewel ik eigenlijk niet goed weet wat een eetbui precies inhoudt ...
Scarlet - Maandag 11 september 2017 09:55
Hi Saarski,

via de zoekbalk op de website vind je heel veel informatie over wat eetbuien inhouden. Neem eens een kijkje. Ik denk daarnaast dat het wel waardevol kan zijn om samen met iemand eens te onderzoeken of je je lichaam op dit moment voldoende voeding biedt... dan zou die schreeuw om eten wellicht ook minder hevig kunnen worden.

Take care!
Saarki - Maandag 11 september 2017 10:12
Beste Scarlet,

Bedankt voor je antwoordje.

Ik kan eigenlijk zelf antwoorden op je vraag: ik heb al vele jaren anorexia inclusief (serieus) ondergewicht en volgens bepaalde mensen uit mijn omgeving en ook mijn therapeute zit ik momenteel in de (zeer) rode zone.

Consequent meer voeding gedurende de dag is dus sowieso eigenlijk cruciaal en een must, maar wat ik dan ook ervaar is de angst om ook dan nog altijd een "schreeuwend lijf" te hebben.
Saarki - Maandag 11 september 2017 10:16
ps. ik heb je advies gevolgd en wat info over eetbuien gezocht op het forum ... mijn extraatjes bij een schreeuwend lijf het label 'eetbui' geven lijkt opeens wat belachelijk ... dat helpt eigenlijk wel want ik heb de neiging om alles wat ik eet/gegeten heb in mijn hoofd uit te vergroten, compleet verlies aan perspectief en realiteitszin. Ik moet misschien vaker naar deze berichten kijken als ik 's avonds weer toegeef aan een schreeuwend lijf ...
j - Maandag 11 september 2017 15:27
ja, dit is heel herkenbaar. en beangstigend. ik moet nog aankomen, maar durf soms juist niet te eten als ik zo veel honger heb. het helpt bij mij soms als er iemand bij is, die ongeveer hetzelfde eet of aan kan geven of het nog 'normaal' is wat ik eet
Anellin - Maandag 11 september 2017 20:04
Zoooooo fijn om dit te lezen! Ben dus niet de enige.....
Anja - Maandag 11 september 2017 22:19
Zijn er misschien ook wetenschappelijke bronnen waar deze informatie vandaan komt? Tevens zou ik hier graag meer over willen lezen..
Ik noem deze honger eigenlijk altijd mijn lintworm, haha
Liesl - Dinsdag 12 september 2017 14:45
Hoi Scarlet,
Wat een fijne, oprechte en open blog heb je hier weer neergeplaatst. Je bent echt een vrouw naar men hart en een voorbeeld! Eén van mijn belangrijkste herstel-motivatie is dat ik later ook graag in de hulpverlening zou gaan. Want hier in België is er heel weinig op vlak van eetstoornissen, vooral geen ervaringsdeskundige hulpverlening!!!!

Ik at al jaar heel eenzijdig, dezelfde maaltijd smorgends en savonds, elke dag weer net hetzelfde bord. Toen ik eindelijk weer lekkere dingen toeliet, kon ik ook niet meer stoppen. Dat leidde er toe dat ik weer begon te braken. Ondertussen ben ik daar weer vanaf (oef!) Maar nu durf ik uit schrik voor herval geen nieuwe dingen meer proberen.

Als dansdocente ben ik een voorbeeld voor kinderen en jongeren, en die voorbeeldfunctie geeft me steeds veel stress, alsof alles MOET goed gaan , elke dag! Want anders ben ik het 'niet waard om les te geven'. Ervaar jij dit ook soms zo met je werk in de hulpverlening?

Blijkbaar mogen we vanuit België ook geen therapie meer volgen in Nederland, wat ik enorm jammer vindt. Het was echter altijd mijn redmiddel achter de hand. Weet jij waarom? Op dit moment gaat het niet zo goed, en ik heb alles (bijna) geprobeerd in België.

Sorry voor het lange berichtje! Je hoeft hier niet per se op te antwoorden, ik wou je gewoon even zeggen dat ik je bewonder. En dat je moet weten dat je al duizenden kwetsbare zieltjes geholpen hebt met al je zachte lieve, empatische, oprechte boodschappen!
Veel liefs from Belgium :p !
pomme - Woensdag 13 september 2017 16:49
Hey Liesl,
Geen idee of je van het Antwerpse bent maar daar kan je mss wel bij de eetstudio terrecht, daar wordt er wel met ervaringsdeskundige gewerkt. Even Google'n ze hebben een goede website.
Hopelijk vind je de gepaste manier om verder te geraken.
Liefs
Alyssa - Vrijdag 22 december 2017 23:37
Ik heb echt in doodsangst gezeten dat ik nooit meer af zou komen van die constante, constante honger. Ik gun mezelf inmiddels weer eten maar ik kan echt alles wat los en vast zit wel eten. Wat heb je overal lekker eten en genieten wil ik ervan! Alles eruit halen wat erin zit en alles weer goedmaken met mezelf. En wat ben ik daar inderdaad verdrietig om. Herkenbaar stukje, dankjewel dat je dit hebt geschreven. Geeft toch een bepaald gevoel van rust.
Melle - Donderdag 3 mei 2018 14:46
Fijn om hierover te lezen. ik dacht dat ik de enige was die hier last van had...
Ays - Vrijdag 11 mei 2018 07:22
Dank je wel voor dit artikel! Ik heb het zo op het juiste moment,nu, gelezen. Ik wist niet dat je tijdens je herstelperiode extreme honger kon hebben waardoor ik echt bang was voor die momenten. Ik begreep ook niet waarom ik nit verzadigd raakte en waarom mijn lichaam om eten riep. De afgelopen weken ben ik erg bang geweest om aan te komen door die extreme honger.
En wat een mooie afsluiter; Mijn lichaam is aan het herstellen en daar mag ik trots op zijn.
Ik heb nog een lange weg te gaan maar ooit komt het eind in zicht...
radeloze meid - Woensdag 27 juni 2018 19:55
Hi,
Ik ben al een jaar op hetzelfde gewicht (weeg mij niet meer, durf ik echt niet) maar het is wel net gezond gewicht. Alleen ik eet al een jaar dezelfde hoeveelheid en beweeg dezelfde hoeveelheid dus denk dat ik niet aangekomen ben.
Oke maar mijn ding: die extreme honger is bij mij nooit weggegaan. Ik kan alleen maar aan eten denken en zit nooit vol. Ik eet gewoon genoeg denk ik. Ik wil absoluut niet meer aankomen maar wil wel van die extreme honger af. Ik heb nooit eetbuien ofzo maar wel dat ik soms een dag ietsje meer eet en wel compenseer.
Wat moet ik doen? Ik ben radeloos
Xx
ik - Maandag 23 juli 2018 16:03
Hoi,

Hopelijk zie je deze reactie nog, het is alweer een maand later. Maar ik herken best wat je schrijft. Ook ik zit al een jaar of 4 op een gezond gewicht. Wel nog steeds richting de ondergrens. Ik ben laatst een klein beetje afgevallen (nog steeds wel 'gezond' gewicht) en ik merkte meteen dat ik weer last kreeg van honger. Ik kon zo 4 boterhammen lunchen en daarna het gevoel hebben dat ik nog niks gegeten had. Ik heb mezelf 1 week lang toegestaan om, voor zover dat lukte, hieraan toe te geven. Hierdoor ben ik inderdaad weer wat aangekomen maar ik heb nu geen (extreme) honger meer. Het verschil tussen het gewicht waarmee ik honger heb en geen honger heb is minimaal. Wat ik maar wil zeggen. Soms kan 1 tot 2 kilo al het verschil maken tussen hongergevoel en geen honger gevoel. Dit hoeft natuurlijk niet bij iedereen zo te zijn. Toch kan ik je alleen aanraden om een heel klein beetje aan te komen en te onderzoeken wat er gebeurd. Hoe moeilijk ook, uiteindelijk is dat wat je lichaam wil en waar het om vraagt.
Lotgenoot - Dinsdag 14 augustus 2018 07:47
Zo herkenbaar en blij dit te lezen! Nu snap ik waarom... Het is waar, na een tijdje gaat het beter. Bedankt dit te delen!

Liefs
Isabelle - Zondag 19 mei 2019 11:14
Ik ben erg blij met deze blog. Ik had laatst ineens dat ik ineens niet meer kan stoppen met denken aan eten en eigenlijk het liefst alles op zou willen eten wat ik in huis heb. Ik ben blij om te weten waar het vandaag komt en wat ik er tegen zou kunnen doen. Ik heb toen niets gegeten omdat ik er te bang van werd.
Dankjewel voor de blog!
mireille - Zondag 6 oktober 2019 22:05
zo 2 jaar later, maar mega herkenbaar. zulke honger. en dat mensen dan zeggen: neem een banaan. En dan denk ik: ja dat gaat dus in mijn holle kies! ik wil kilo's eten. en dat is dan vaak groente of heel veel kauwgom, om je mond maar vol te hebben en te kunnen proppen:)
I - Zaterdag 2 mei 2020 21:12
Hi Scarlet, ik heb dit zelf ook en ben heel blij om dit te lezen want ik maakte me extreme zorgen. Zou ik heel misschien contact met jou mogen opnemen? Liefs!
Flower girl - Vrijdag 12 juni 2020 08:48
I, Scarlet werkt niet meer voor Proud. Dus ze zal hier niet meer reageren.
Als je vragen hebt of hier over wilt door praten kan dat op de chats of het forum.
Misja - Zondag 23 augustus 2020 14:25
Hallo, ik heb vroeger veel eetbuien gehad. Nu ik weet dat ik dat toen had, weet ik ook wanneer ik een eetbui voel aankomem, maar mijn probleem is dat ik eigenlijk altijd honger heb en niet weet wanneer ik nou echt honger heb en wanneer dit komt door de eetbui. Ik kan die 2 niet uit elkaar houden, waardoor ik dus de hele dag denk dat ik honger heb. Heeft iemand een tip hoe ik dit kan oplossen? Alvast bedankt!
Anoniem - Zondag 16 januari 2022 12:51
Wat het bij mij is, is dat ik niet in m'n herstel zit.
Maar wel steeds meer zin in eten heb.
En ook meer ga eten stiekem....
Lentel - Zaterdag 4 februari 2023 23:45
Hey, ik denk dat ik last heb van extreme honger maar alleen in het weekend… door in het weekend zoveel te eten wil ik tijdens de week meer op men voeding letten en zo gaat het telkens weer opnieuw. Ik ben gewoon bang dat ik ga aankomen van extreme honger… ik ben op een gezond gewicht dus vind ik dat wel moeilijk… mooie blog trouwens!