Proud2Meet: Jezelf serieus nemen

 

Jezelf serieus nemen is iets wat bij veel meiden (en jongens) met een eetstoornis een moeilijk proces is. Er worden veel redenen bedacht waarom het allemaal wel meevalt, het erger is bij een ander of er nog geen hulp nodig is. Hoe moeilijk het ook is om jezelf echt serieus te nemen, zo belangrijk is het om dat juist wel te doen. Een eetstoornis is geen luchtig probleempje, maar een serieuze zaak waarbij je geen excuses moet bedenken om geen hulp te willen of dit uit te stellen. Aankomende Proud2Meet zal het dan ook gaan over dit onderwerp.

serious

Ik weet nog goed hoe moeilijk ik het vond om mezelf serieus te nemen. Ik vond dat ik een nep-eetstoornis had en dat ik me aanstelde. Ik deed misschien alsof ik een eetstoornis had, maar het lukte me steeds niet om het lang genoeg vol te houden. Het viel nog allemaal hartstikke mee en mijn gewicht was helemaal niet zo laag. Als het moest, kon ik gewoon normaal eten. Ik leek totaal niet op de meisjes met Anorexia die ik op internet en tv tegen kwam.

Dit heeft er voor gezorgd dat ik het pas heel laat vertelde aan mijn omgeving en het vragen om hulp heel lang uitstelde. Het het serieus nemen bleef een probleem. Want ook toen ik eenmaal wel een dikke vette eetstoornis had en mijn gewicht flink was gedaald, bleef ik tegen mezelf zeggen dat het wel meeviel en ik een nep-eetstoornis had. Misschien wel uit angst om er echt iets mee te moeten en willen gaan doen. En dus die eetstoornis los te moeten laten.

Waarom is het toch zo moeilijk om jezelf serieus te nemen?

  • Soms heeft het te maken met het ontwijken en ontkennen van de ernst van je problemen. Het is gemakkelijker te doen alsof het wel meevalt, in plaats van de problemen aan te moeten pakken omdat het eigenlijk helemaal niet goed met je gaat.  
  • Je eetstoornis is misschien niet zichtbaar aan de buitenkant en daarom twijfel je of het wel ernstig genoeg is om hulp te vragen. Je hebt een onzichtbare eetstoornis en deze kan even ernstig zijn als een zichtbaar probleem met eten. 
  • Het kan ook zijn dat je bang bent de eetstoornis dan los te moeten gaan laten en absoluut geen idee hebt hoe je dat aan zou moeten gaan. Je bent misschien wel heel bang om te leven zonder die controle en het onderdrukken van alles waar je niet mee om kunt gaan.
  • Het kan ook moeilijk zijn om jezelf serieus te nemen, omdat je jezelf constant vergelijkt. Je ziet bij anderen grotere problemen, lagere gewichten, ernstigere gevolgen en heb het gevoel dat jij je aanstelt. Misschien denk je wel dat je pas hulp mag vragen als het echt heel slecht met je gaat, omdat je anders door anderen niet serieus genomen wordt.  
  • Wanneer je jezelf serieus neemt en om hulp zult moeten vragen, voel je je tot last. Je wilt je ouders, je zus, broer of vriendinnen niet tot last zijn. Je hebt het gevoel dat je het niet waard bent om hulp te krijgen en alleen maar voor moeilijkheden zult zorgen. Dus het valt allemaal wel mee en je houdt je groot. Al is dat niet zo'n slimme oplossing... 
  • Soms heb je het gevoel dat je omgeving niet goed begrijpt waar jij nu een probleem mee hebt. Ze vinden dat je gewoon weer normaal moet doen en beter moet eten. Dan is het opgelost. Je voelt je niet serieus genomen en vindt het daardoor moeilijk dit zelf wel te doen.
  • Misschien heb je inderdaad nog niet zo'n hele ernstige eetstoornis. Ga daar dan ook zeker niet op wachten. Je hebt problemen met eten en zelfbeeld en dat is vervelend genoeg. Ook een beginnende eetstoornis of een eetstoornis die niet in een hokje past, is belangrijk om serieus te nemen. Hoe moeilijk het soms ook is om dat in te zien.

Jezelf serieus nemen is best wel moeilijk, dat weet ik uit ervaring. Maar ook weet ik ook hoe super onhandig het is, als je het niet doet en wat je er mee kapot maakt. We willen daarom graag met jullie in gesprek gaan over dit onderwerp tijdens een interessante maar vooral ook gezellige middag op 8 november tijdens Proud2Meet. We zullen het daarbij niet alleen hebben over hoe moeilijk het is, maar ook tips met elkaar uitwisselen om jezelf wel serieus te leren nemen. 

serious

Proud2Meet is in Leiden en je vindt hier de routebeschrijving. Vanaf 13:00u kun je binnenwandelen en rond een uur of 14:30u beginnen we met de activiteit. Rond 15:15u beginnen we meestal met het themagesprek dan ongeveer een uur zal duren, maar vaak iets uitloopt. Daarna is er lekker de tijd om nog wat te drinken en gezellig na te praten.

Wil je samen met iemand reizen of heb je een leuk idee voor een volgende Proud2Meet, bekijk dan dit topic op het forum.

Hopelijk tot vrijdag!

Plaatjes: Weheartit

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Sophie - Maandag 4 november 2013 17:31
Ik zou ook wel eens willen komen en ik woon ook best dichtbij, maar ik moet naar school. En ik kan ook niet omdat mijn ouders denken dat ik geen es meer heb. Die heb ik nog wel, maar als ik mijn ouders dat vertel zullen ze echt superteleurgesteld zijn in mij en boos worden. Ik weet zelf dat ik nog een lange weg te gaan heb, maar mijn ouders denken dat ze het probleem wel effe gefixt hebben omdat ik geen ondergewicht meer heb.
EllaNola - Maandag 4 november 2013 17:35
Ik zit hier dus midden in...
EllaNola - Maandag 4 november 2013 17:35
Ik zit hier dus midden in...
*Esther* - Maandag 4 november 2013 18:01
Ik hoop te gaan, want ik vind het echt een heel boeiend onderwerp.
amanda - Maandag 4 november 2013 18:19
ik heb echt precies dit op het moment. bij ixta noa waar ik op dinsdag heen ga heb ik het hier dus over. waarom ik wel mij zelf serieus mag nemen. en dat stukje herkende ik dus echt van je moet normaal doen en gewoon eten dat is precies wat mijn moeder tegen mij zij toen het slechter ging. papa gaat gewoon weer brood smeren zij ze, ( ik nam toen al heel lang geen brood mee). ik wil wel komen maar durf niet ben wel vrij en het is een onderwerp waar ik mee zit. maar voel me dan ja 'dik'. dat mag ik misschien niet zeggen maar. ik weet niet


liefs
@amanda - Maandag 4 november 2013 20:54
Wat jammer dat je niet zo goed durft. Er is ook een topic hè, waar je misschien alvast met mensen kan afspreken waardoor de drempel wat lager wordt. Zonde toch als je het eigenlijk wel kan gebruiken, maar je laat tegenhouden door angst?
Ik hoop dat je de stap toch durft te zetten!
Themirrorlies - Maandag 4 november 2013 21:21
@Sophie Als je het echt niet durft te vertellen en er toch heen wil kan je zeggen dat het altijd handig is om gemotiveerd te blijven. En er altijd kans is dat je terugvalt, en dat je dat niet wilt.
Natuurlijk is het niet goed om dit achter te houden, maar geen hulp zoeken omdat je je ouders niet teleur wilt stellen, daar heb je alleen jezelf mee.
Sophie - Maandag 4 november 2013 22:21
@themirrorlies
Je hebt gelijk. Ik zal er nog eens goed over nadenken.
roos - Dinsdag 5 november 2013 00:10
stiekem wil ik heel graag komen en durf ik ook maar durf het idd ook niet te vertellen tegen mn ouders..dilemmaaa.
Rosa - Dinsdag 5 november 2013 15:31
Dit is precies mijn probleem!!
--Het kan ook moeilijk zijn om jezelf serieus te nemen, omdat je jezelf constant vergelijkt. Je ziet bij anderen grotere problemen, lagere gewichten, ernstigere gevolgen en heb het gevoel dat jij je aanstelt. Misschien denk je wel dat je pas hulp mag vragen als het echt heel slecht met je gaat, omdat je anders door anderen niet serieus genomen wordt. --

Komt me zo super veel bekend voor. de 2e kolom ook :S

xxMe