"Hou je nog wel van me?" Ik verpakte de woorden als een soort van grapje, maar in elke grap zit toch een kern van waarheid. Steeds vaker sprak ik deze woorden uit zonder dat ik het door had. "Ik voel me echt zo dik en lelijk", zei ik wanneer we samen voor de spiegel stonden. "Je bent juist hartstikke mooi", hoorde ik al voor de honderdste keer. Maar het was nooit genoeg.

Degene met wie je een relatie hebt, kan je soms echt steunen en opbeuren. Maar ik weet van mezelf dat ik me ook vaak te afhankelijk heb opgesteld. Dit kon vervelend zijn voor de ander, maar het was vooral erg vervelend voor mezelf. Hoewel een relatie aan de ene kant iets heel moois en liefdevols is, kon het aan de andere kant ook heel erg mijn onzekerheid triggeren. Wilde de ander wel echt bij me zijn? Viel ik niet tegen? Het is logisch dat een relatie met ups en downs gaat. Maar het is niet gezond wanneer je je de hele tijd onzeker voelt. Natuurlijk kan dat zijn omdat de ander echt niet leuk tegen jou doet, maar ik weet van mezelf dat heel veel dingen vooral met mijn eigen onzekerheid te maken hadden. Voor een gezonde relatie met een ander moest ik ook een gezonde relatie met mezelf hebben. Ik denk niet dat je geen relatie zou kunnen hebben als je niet lekker in je vel zit, maar ik denk wel dat het zoveel fijner is als je echt van jezelf kan houden. 

Dit geldt misschien wel voor meer dingen in het leven, maar met betrekking tot relaties uitte mijn onzekerheid zich vooral in de volgende punten:

Continu bevestiging nodig hebben
Al zei de ander honderd keer hoe mooi, leuk en goed ik was; het was nooit genoeg. Mijn onzekerheid en zelfhaat zat er zo diep ingebakken dat ik het maar moeilijk vond om te geloven. Misschien geloofde ik het op dat ene moment, maar ik was bang door de mand te vallen. De ander zal nog wel zien hoe stom ik werkelijk ben. Ik weet dat ik een ander hier best mee kon irriteren, want die onzekerheid is niet zo aantrekkelijk. Hoewel dat best kwetsend kan zijn om te horen, snap ik het ook wel. Het is goed om te bedenken dat dat helemaal niet wilt zeggen dat jij onaantrekkelijk of irritant bent, want die onzekerheid is helemaal niet 'gewoon wie jij bent'. Net als dat een eetstoornis bijvoorbeeld niet is wie jij bent.

Wie zelfliefde beoefent en zichzelf echt op waarde weet te schatten, wordt ook echt minder onzeker. Dat is voor iedereen haalbaar en terecht. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat je nooit onzeker mag zijn of nooit om bevestiging mag vragen; dat zou ook niet menselijk zijn. Toch is de overdreven mate waarin het bij mij plaatsvond niet iets waar de ander nog ikzelf mee geholpen was. Het was niet nodig. Jij en ik, we zijn hartstikke leuk op onze eigen manier. Er zullen ook wel dingen stom aan ons zijn, maar we zijn ook maar mensen, dus focus je niet alleen daarop. Als jij je goed voelt, ben je op je leukst. Juist daarom is het zo waardevol om er aandacht aan te besteden. Zorg goed voor jezelf en oefen zelfliefde. 

Stalken op social media
Dit is sowieso wel één van mijn minder goede gewoontes. Niet per sé bij relaties, maar ook het volgen van mensen naar wie ik opkijk of op wie ik zelfs jaloers kan zijn. Ik moet mezelf dan echt op de vingers tikken om me niet mee te laten slepen. Op het internet is immers niets zoals het lijkt. Nu speelt het soms nog wel een rol bij mensen tegen wie ik opkijk, maar gelukkig in mijn relatie niet meer. Vroeger echter wel... Ik kon continue checken wat er online allemaal gebeurde. Al snel ging ik zelf linkjes maken en dingen invullen voor de ander. Terwijl dit helemaal niet klopte met de werkelijkheid. Waarom is hij vrienden geworden met haar? Hoezo heeft hij het zo ontzettend leuk zonder mij? Waarom was ik hier niet voor uitgenodigd? Mijn hoofd kon echt op hol slaan om de kleinste en meest onzinnige dingen. Die voedde mijn angst om verlaten te worden enorm. Terwijl er waarschijnlijk helemaal niet zo veel aan de hand was.

Wat te doen? Gewoon niet checken. Het is lastig soms, want je voelt de neiging misschien heel erg, maar leg die telefoon eens weg of doe je computer uit. Je voelt je eigenlijk nooit beter door wel te checken. Als je de hele tijd maar blijft zoeken, ga je toch wel iets vinden. Of datgene nou matcht met de waarheid of niet. Het gaat je nooit gerust stellen, maar enkel je angsten sterker maken. Probeer op die momenten wat afleiding te zoeken. Mensen die je niet persoonlijk kent, ontvolg je misschien wat makkelijker. Dat is ook iets dat ik zou aanraden. Maar bij je relatie is dat natuurlijk wel iets lastigers. Het kan natuurlijk wel. Je kan altijd uitleggen waarom dat voor jou nu even beter is, maar je kan ook kijken hoe je daar wel op een gezonde manier mee om kan gaan.

Extreem jaloers zijn
Een beetje jaloezie kan best gezond zijn en juist tonen hoe belangrijk de ander voor je is. Als het echter extreme vormen aanneemt, is het wel heel hinderlijk. Niet alleen voor de ander, maar vooral ook voor jezelf. Ik ken het gevoel heel goed. Dat je maag zich omdraait, je hart uit je lijf bonkt en je hoofd begint te koken. Als er nou echt iets was om jaloers op te zijn is het logisch, maar vaak was ik jaloers op situaties die helemaal niet bestonden. Vaak ging het gewoon om mijn eigen onzekerheid, wanneer ik hem zag lachen met een meisje dat ik veel knapper vond dan mezelf bijvoorbeeld. Dan vulde ik meteen in dat hij het met haar veel leuker had dan met mij. Dat hij haar veel aantrekkelijker vond dan mij. Dat nu al bleek dat hij me compleet vergeten was. Terwijl dit helemaal niet het geval was.

Soms helpt het om het om te draaien. Ik praat toch ook met mensen die het geslacht hebben waar ik op val, zonder dat ik meteen op iedereen val van dat geslacht? Ik vind toch ook wel eens iemand leuk of knap, zonder dat ik dan meteen mijn huidige relatie wil verlaten? Af en toe een beetje flirten vind ik zelfs best gezond, als het daar bij blijft. Maar oh, wat is het lastig om het bij een ander te zien. Zeker als je al niet zo lekker in je vel zit. Wat dan helpt, is om het in ieder geval als een teken te zien dat de ander echt iets voor jou betekent. Het is blijkbaar een waardevolle relatie. Probeer het niet te veel op jezelf te betrekken en al helemaal niet in te vullen voor een ander. Je kan best aangeven dat je jaloezie voelde. Dat hoeft helemaal niet altijd gepaard te gaan met een enorme woede-uitbarsting. Sterker nog, als je het op een fijne manier brengt, is het eigenlijk een compliment voor je partner.

Makkelijk gezegd natuurlijk, want jaloezie kan echt door merg en been gaan. Ik vind jaloezie in alle opzichten één van de meest lastige gevoelens om mee om te gaan. Of het nou gaat over je relatie, werk, vrienden, sport of wat dan ook. Het maakt me geen mooi persoon als ik me erdoor laat kennen, dat weet ik, maar het is nu eenmaal iets dat mensen kunnen voelen. Dat is niet voor niks. Soms is jaloezie terecht, maar soms is het ook onnodig. Probeer altijd even objectief naar de situatie te kijken op het moment dat je door dit gevoel overvallen wordt. Iets simpels als tot tien tellen of het op een rustige manier uitspreken doet al zo veel. Wat ik mooi vind aan jaloezie, is dat het iets zegt over wie en wat ik belangrijk vind. Probeer het om te denken door die ander dat compliment te gunnen. En gun jezelf dan ook meteen een complimentje, want we doen niet onder voor elkaar. Meer lezen over de psychologie van jaloezie lees je in deze blog. 

Niet zonder de ander kunnen
Wanneer je in een fijne relatie zit zie en spreek je elkaar graag, dat is logisch. Toch is het belangrijk om ook zonder elkaar te kunnen. Doe je nooit meer iets zonder elkaar? Voel je je rot als de ander er niet is? Zie je je eigen vrienden niet zo veel meer? Misschien dat je jezelf dan een beetje verloren bent in jouw relatie. Stel dat je relatie weg zou vallen. Wie ben jij dan? Wat vind jij leuk om te doen? Met wie ga jij graag om? Ik denk dat het heel gezond is om naast gezamenlijke dingen ook je eigen dingen te blijven houden binnen een relatie. Om ook gewoon goed met jezelf overweg te kunnen en niet helemaal afhankelijk te zijn van een ander. Niet omdat de ander niet belangrijk is, maar omdat jíj belangrijk bent.

De één zal hier ongetwijfeld wat meer behoefte aan hebben dan de ander. Dat is iets dat je zelf moet aanvoelen, maar compleet afhankelijk zijn van een ander was voor mij nooit goed voor mijn zelfbeeld. Jij bent ook iemand en die persoon mag er ook zijn en zich ontwikkelen. Dit draagt bij aan je gevoel van zelfverzekerdheid. Uiteindelijk kan het je relatie ook veel sterker maken. Juist omdat de 'eigen persoontjes' op wie jullie zijn gevallen meer naar voren kunnen komen, maar ook omdat het dan extra fijn en bijzonder is om weer samen iets te doen.

Herken jij je in deze punten? Heeft jouw onzekerheid een grote invloed op je relatie? Hoe ga jij daarmee om? Ik heb natuurlijk al het één en ander benoemd in de blog, maar er is nog veel meer geschreven over tips voor meer zelfvertrouwen binnen of buiten een relatie. Misschien zijn de volgende blogs wel iets voor jou: 5x wat een laag zelfbeeld in stand houdt - Tips voor een goede relatie met je partner -  Mijn 10 tips voor meer zelfrespect - Video: 10 tips voor meer zelfvertrouwen - Tips tegen een negatief lichaamsbeeld - Hoe kan ik mijzelf mooier vinden?

Waardoor voel jij je zelfverzekerd?