Ik geniet van mijn eetbuien

 

Toen ik veel last had van eetbuien at ik vaak zonder echt te proeven. In sommige gevallen was ik zelfs vergeten wat ik nou eigenlijk had gegeten, zo onbewust en gehaast ging het. Daarnaast voelde ik tijdens zo'n eetbui al het schuldgevoel op de loer liggen, niet een fijn gevoel, maar toch voelde het als een soort opluchting. Echter was het niet altijd zo. Er waren zeker ook eetbuien waar ik van heb genoten. Al dat lekkere eten dat ik anders nooit mocht en zeker niet in deze getale. Wat een feest!(?)

Is het wel normaal om van je eetbuien te genieten?

Wanneer ik deze vraag op kantoor stel krijg ik wisselende antwoorden. De één kon echt genieten van eetbuien, terwijl de ander het niet eens meer proefde. Ook kon het per eetbui verschillen en dat beaam ik wel. Zo konden mijn eetbuien er ook per keer heel anders uitzien. Soms bestonden ze uit koude pasta en bevroren brood. Zelfs pakjes boter bleven niet onaangetast! Ik moet er nu niet aan denken, maar toen voldeed het. Als het maar iets was.

Dit terwijl ik tijdens andere eetbuien heel duur en lekker eten voor mezelf haalde, waar ik dan ook echt wel van kon genieten. Kleurrijke donuts, bijzondere chips-smaken, taart, nootjes en soms zelfs enorme maaltijden met kaas en groente en alles er op en er aan. Veel te veel dan prettig in mijn buik voelde, maar lekker was het wel. Soms had ik wel vijf eetbuien achter elkaar terwijl ik tussen steeds ging braken. Had je daarna echt nog trek? Ja zeker wel.

Gevolgen van eetbuien en compenseren

Wanneer je veel eetbuien hebt die je niet compenseert kom je aan. Dit zou uiteindelijk kunnen leiden tot overgewicht met alle gevolgen van dien. Denk bijvoorbeeld aan gewrichtspijn, rugpijn, vermoeidheid, snel zweten en slecht slapen. Daarnaast zorgen al die eetbuien voor een slecht gebit en hebben mensen met overgewicht een grotere kans op suikerziekte en hart- en vaatziekten.

Bovendien kan overgewicht en eetbuien gepaard gaan met een hoop schaamte waardoor je je af kan gaan zonderen en eenzaam wordt en bovendien kost al dat eten een hele hoop geld. Dat laatste heb ik ook wel gemerkt toen ik aan boulimia leed. Ik was altijd blut en zelfs een groot deel van mijn spaarrekening heb ik op gemaakt aan eten.

Uit angst om aan te komen (en niet per se voor de gevolgen, maar omdat ik dik zijn verkeerd vond, dit terwijl ondergewicht net zo goed ernstige risico's met zich meebrengt) compenseerde ik mijn eetbuien door zelf-opgewekt te braken. Ook dit brengt de nodige gevolgen met zich mee. Wat dat betreft is anorexia zeker niet de enige gevaarlijke en zelfs dodelijke eetstoornis. Ook zonder ondergewicht of overgewicht zijn de risico's groot.

Zo kan je door je eetbuien te compenseren door te braken bijvoorbeeld last krijgen van opgezette speekselklieren en een verstoorde vochthuishouding. Je kan behoorlijk uitdrogen, omdat je veel vocht verliest. Hierdoor heb je veel dorst of krijg je een droge huid. Ook kan je erg licht in je hoofd worden en zelfs flauwvallen. Je hongergevoel en spijsvertering kunnen enorm verstoord raken.

Daarnaast is het heel schadelijk voor je tanden en slokdarm. Je kan last krijgen van scheuren en ontstekingen. Je krijgt last van je spieren en je beschadigd je nieren en lever. Bovendien kan je op de lange termijn tekort krijgen aan vitamines en mineralen, zoals bijvoorbeeld kalium. Dit kan weer leiden tot hartritmestoornissen of zelfs een hartstilstand.

Sommige mensen compenseren hun eetbuien door te laxeren of overmatig te sporten. Ook deze methoden hebben zo hun gevolgen. Hier lees je meer over de gevolgen van laxeren en hier lees je meer over de gevolgen van overmatig sporten.

Een eetbui op z'n tijd kan best

Tijdens geschiedenisles op de middelbare school had ik geleerd dat de oude Romeinen ook wel eens hun eten uitbraakten om ruimte te maken voor nog meer voedsel tijdens hun feestmalen. Best wel bizar eigenlijk, maar het was iets waar ik tijdens mijn eetbuien wel eens aan moest denken. Als zij dat deden, waarom zou ik het dan niet doen en is het dan echt slecht om te doen? Zojuist heb je de gevolgen van eetbuien en het compenseren daarvan gelezen, dus ja, het is slecht voor je, maar een eetbui op z'n tijd... Kan dat niet gewoon?

In theorie kan een eetbui op z'n tijd best. Als je elke week een eetbui hebt kom je inderdaad aan, maar als je heel af en toe eens een keer een dag plant waarop je alles wat je wilt gewoon lekker gaat eten (zonder het vervolgens te compenseren, want onder andere daardoor kom je in een vicieuze cirkel terecht) zal dat helemaal geen invloed hebben op je gewicht mits je de dag daarna gewoon weer gaat eten wat je altijd at.

Zou ik het aanraden?

Ja en nee. Een geplande eetbui kan best helpen om het even uit je systeem te krijgen en de draad daarna weer op te pakken. Van zo'n eetbui zou je dan best even mogen genieten. Voorwaarde is dus wel dat je echt bewust eet en goed proeft, want anders geniet je niet echt, toch? Het moet echter een bewuste keuze blijven en geen patroon worden dat steeds vaker gaat voorkomen. Precies dat is het lastige.

Een eetbui op z'n tijd kan geen kwaad, maar wanneer je last hebt van eetbuien en/of een eetstoornis ligt het net even anders. Je zet de eetbuien misschien niet enkel in omdat je het lekker vindt, maar omdat je een ander gevoel probeert te onderdrukken of jezelf gedurende de dag niets toe durft te staan. Dan heeft de eetbui een heel andere functie. Het is belangrijk om bepaalde gevoelens niet weg te drukken, maar er juist te mogen laten zijn of er iets mee te doen. Anders schuif je het probleem alleen maar op. Bovendien de kans natuurlijk best wel groot dat je hierin 'doorschiet'. Daarom zou ik het juist afraden. Wat begint met (bijvoorbeeld) 1x in de maand gaat al snel naar 1x in de week enzovoort.

Toch heeft een geplande eetbui (zonder compenseren) me af en toe wel kunnen helpen in mijn herstel. Ik kreeg hierdoor meer vertrouwen in de niet drastische gevolgen dat het op mijn gewicht zou hebben. Daarnaast betekende het gewoon even toelaten en loslaten vaak ook dat de zin in de eetbui minder werd en dus de eetbui kleiner. Juist als je iets heel erg niet mag van jezelf krijg je er alleen maar meer trek in. Je zal merken dat wanneer je jezelf niet meer om die trek veroordeeld de spanning rondom die trek ook een stuk minder wordt. Vroeger dacht ik nog wel: 'Als ik hersteld ben kan ik best af en toe nog een eetbui hebben'. Dat vond ik wel een fijne en geruststellende gedachte, maar wat blijkt? Ik heb er eigenlijk helemaal niet echt meer behoefte aan.

Natuurlijk heb ik wel eens van die dagen dat ik wat ongeremder eet en wat meer geniet, maar dat is heel anders dan de hoeveelheden en het gevoel van een eetbui van vroeger. Toch heb ik vroeger ook wel een soort van genoten van m'n eetbuien en dat is dus helemaal niet gek. Je grijpt immers (bewust of onbewust) niet voor niks deze methode om nare gevoelens niet te voelen en eten is ook gewoon lekker, maar je moet er wel op een normale/gezonde manier mee om gaan en vooral: Er op een gezonde manier over nadenken, want je zal wel ondervonden hebben dat de lol er anders snel vanaf is.

Herken jij dit ook?

fotografie: pexels

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Loes - Zaterdag 13 oktober 2018 13:39
Wauw fijne blog en heel herkenbaar, ik kon ook echt genieten tijdens m'n eetbui.
Het compenseren bleef wel altijd erg naar helaas.
Maar maakte de drempel niet lager, gek eigenlijk.
Lost girl - Zaterdag 13 oktober 2018 15:49
Zo herkenbaar. Goeie blog. Ik merk ook wel die schaamte dat ik er niet van zou mogen genieten omdat dat niet in de omschrijving ven een eetbui staat. Beetje bizarre gedachte want gevoelens en gedachten zijn natuurlijk gewoon zoals ze zijn. En inderdaad doe je het vaak om iets anders te verdoven dus blijkbaar zit er wel een positief gevoel aan vast. Ik heb nu al een poosje niet meer een echte eetbui gehad zoals ik die voor de kliniek had. Maar het blijft trekken, even dat ongeremde alles mag los gaan en ik mag zoveel naar binnen schuiven als ik wil. Even die ontspanning.
Mar - Zaterdag 13 oktober 2018 18:20
Heel herkenbaar de blog.
Een eetbui(zonder compensatie) is voor mij als...even geen limiet, als kindje in de snoepwinkel. Op korte termijn is het voor mij heel fijn; van tevoren nadenken over wat ik allemaal ga kopen; naar de winkel met een euforisch gevoel...; aldaar even ongemakkelijk ("kom ik bekenden tegen?"; "Zullen anderen zien dat ik een eetbui ga houden?"), soms ga ik verschillende supermarkten bij langs om de lekkernijen te halen; en als ik thuiskom...die spanning...op de trap naar mijn appartement verheug ik me alvast op het product waar ik mee zal beginnen en naar de smaak...De kater komt later
Mar - Zaterdag 13 oktober 2018 18:20
als ik alles heb opgegeten (want bewaren = risico tot falen als ik weer in de gezonde flow zit...) en ik me dik en eenzaam en mislukt voel.

Mijn katten hebben heel goed door als ik spanning in mijn lijf heb en ze reageren hierop. Dat is soms nogal ongemakkelijk bij eetbuidrang / het hebben van eetbuien. Net of ze me willen vertellen "Lieve Mar...., je kunt ook gewoon met ons knuffelen en je geld besteden aan...kattenkrabpalen, bijvoorbeeld;)"

En de grootste kater met een lange staart: de laatste 4 maanden heb ik overgewicht ontwikkeld door al die eetbuien (gepland en minder gepland; door stress). Dus de lol om nu een eetbui te houden is wel even verdwenen. (al is de drang er nog steeds..super irritant).

Maar ik denk dat af en toe "uit de band springen" puur omdat het mag en kan (zonder het als vaste prik te doen) helemaal niet abnormaal is. (Dat deden ze bij de Romeinen dus ook al:) maar dan wel zonder braken / wees lief voor de mind en body!!!)
Anna - Zaterdag 13 oktober 2018 18:34
Ik plan ongeveer 1x per week/ 2 weken iets in zoals een donut, pizza, sushi zonder mij zorgen te maken over de gevolgen ervan. Sinds ik dit doe heb ik geen eetbuien meer en ga ik veel relaxter om met voeding. Ik eet niet meer meerdere keren per week koekjes etc, wat ervoor zorgt dat ik gezonde maaltijden zo erg ben gaan waarderen, meer experimenteer met gezonde gerechten en niet hunker naar suiker. Ook zit er veel minder emotionele waarde aan eten, aangezien er geen eetbuivoedsel is om een hele dag naar uit te kijken, dat het vervolgens tegenvalt of niet verzadigt en ik alleen maar meer wil.
Tine - Zaterdag 13 oktober 2018 18:35
Maar zoals je het nu omschrijft is het dan een eetbui mogen hebben of mag je dan één dag in de zoveel tijd van jezelf hebben dat je vrij met eten om mag gaan zonder te compenseren?
Ik weet nog dat ik tijdens mijn eetstoornis behandeling mijn eetbuien én braken moest gaan plannen en hoeveel ik er max mocht hebben. Het voelde in het begin zó raar, alsof ik toestemming kreeg voor iets wat zó verboden was, uiteindelijk heeft het me wél geholpen om het braken helemaal te stoppen, nu al 3 jaar. Eens in de zoveel tijd (er zit niet eens een regelmaat in) gun ik mezelf een dag vrijheid in het eten, dan mag ik alles wat ik lekker vind, maar dan moet ik er óók écht van genieten zonder schuldgevoel. Voor mijn (en dát is echt mijn gevoel) gaat dat niet samen met een eetbui, want die voelen niet positief. Een enkele keer heb ik nog wel een eetbui, maar dan zonder braken en soms zijn ze ook subjectief, want ik wéét dat een ander dat dan níét als een eetbui zou ervaren en misschien zo'n vrije dag véél meer zou zien als een eetbui. Ik denk dat (voor mijn gevoel) het veel meer gaat om het gevoel gaat wat er achter de eetbui zit. Welke gevoelens probeer ik te vermijden? Waar ben ik bang voor? Wat wil ik niet voelen?
Vlien - Zaterdag 13 oktober 2018 21:02
Mooi geschreven. Ik hunker nog wel eens naar de eetbuien. Dat komt omdat ik er soms ook wel van kon genieten; even alles eten wat ik mezelf altijd verbood. Ik ben inmiddels dankzij hulp in de kliniek, deeltijd en mijn omgeving 152 dagen zonder eetbuien en braken, dat is maandag 5 maand! Dooreten komt nog wel eens voor, maar weinig en niet zo erg als de eetbuien waren. Ik eet ook nu 'verboden voedsel', ik sta mezelf dat nu soms toe en kan het ook doen. In gedrag dus een hele stap vooruit, alleen in mijn hoofd heb ik wel vaak nog compensatiedrang. Gelukkig lukt het me aardig om er niet aan toe te geven!
Laura - Zaterdag 13 oktober 2018 23:02
Het inplannen van eetbuien heeft mij vooral geholpen bij het loslaten ervan. Het was een tussenstap omdat het de angst verminderde en het uitstellen motiveerde. Door te blijven werken in therapie.aan.de basis van deze eetbuien ben ik er vanaf geraakt.
Marianne - Zondag 14 oktober 2018 10:14
gedeeltelijk heel herkenbaar, ik hing alleen niet boven de wc en daardoor heb ik nu een heel flink overgewicht :( . Ik vind het extra moeilijk om mijn eetbuien aan de kan te schuiven omdat ik er inderdaad ook zo enorm van kan genieten. Het is dus altijd een enorme tweestrijd. Ik wil het niet maar het is zo lekker.
Maar dat goed kauwen en vooral goed proeven is een super goede tip omdat je vaak tijdens een eetbui die twee dingen niet doet.
Ik heb daarover al iets op het forum gezet en ik noem het zelf actief proeven. Waar proef je iets in je mond, laat je eten echt je mond door gaan, waar proef je wat en wat proef je dan. Ik heb, door dat te doen, toch wel gemerkt dat ik dingen at die ik eigenlijk helemaal niet zo lekker vond. Het jammere is wel dat ik de dingen die ik dan achteraf niet zo lekker vond ben gaan compenseren met dingen die ik wel lekker vind. Ik moet dus gewoon de rem zien te vinden.
Vesper - Zondag 14 oktober 2018 19:55
Thanks Irene♥️ Ik vind het nog steeds zo moeilijk om over eetbuien te praten, laat staan dit soort dingen toegeven...
Me - Zondag 14 oktober 2018 22:03
Ik vind het moeilijk, wat ik doe zijn dat dan eetbuien?
Ik geniet er van, ik verheug me er enorm op, voel me na afloop niet schuldig of vies of andere negatieve dingen.
Ik compenseer niet op een heftige manier, enkel door ervoor en erna extra gezond te eten zonder dat ik daarbij calorieën tel. Meer een ‘balansdag’ (zoals vroeger van die reclame) dan echt compenseren.

Eigenlijk herken ik me nergens in, behalve dat ik dus echt plan om een eetfeest te gaan houden. Ik doe dit ook enkel alleen, maar ik schaam me niet, ik geniet meer als ik dit lekker in rust kan doen met een leuke film aan. Wat ik wel doe is in een korte tijd veel eten, belegde broodjes, koekjes, chips, ijs, alles gaat op.
Ik heb verder een gezond gewicht

Ik heb er geen last van dat ik dit doe behalve dat ik soms denk, is het wel gezond.
Maar verder leef ik enorm gezond ...
Is dit een eetbui ofnniet?