Een bedankje van Phoi Cai

 

Tien jaar geleden liep ik het voormalige CEU-gebouw binnen in Leidschendam. De eerste dag van mijn derdejaars stage voor de opleiding SPH die ik in Den Haag volgde. Ik ging stage lopen bij Proud2Bme! Ik begon toen met een andere stagiaire van dezelfde opleiding en we werkten twee dagen per week op kantoor met Proud2Bme oprichter Scarlet en een vrijwilliger. Tien jaar later kijk ik terug op een waardevolle periode… 

Toen ik op sollicitatiegesprek kwam bij Scarlet en de vrijwilliger van toen werd me gevraagd of ik ervaring had met eetstoornissen. Ik weet nog goed dat ik zei dat ik dit niet had, maar dat ik me heel goed herkende in de strijd van onzekerheden. Ik was er op dat moment ook echt van overtuigd dat de strijd die ik de jaren ervoor had gevoerd 'normaal' was geweest. Het hoorde bij het puberen; het hoorde bij het proces waarin ik op zoek was naar mezelf. Toch? In de afgelopen tien jaar heb ik mezelf beter leren kennen en erkennen dan ik van te voren had verwacht. Ik leerde mezelf openstellen voor hetgeen waar ik mee worstelde, voor hetgeen wat ik juist zo stilletjes probeerde te houden...

blog

Enkele jaren geleden werd me de vraag gesteld of ik onder mijn eigen naam wilde werken. Ik werkte inmiddels al parttime voor Proud2bme, iets waar ik overigens erg trots op was. Toen ik onder mijn naam ging werken (in plaats van anoniem), voelde het ook juist om meer van mezelf te laten lezen en zien. Ik schreef blogs over mijn strijd zoals hij was. Doodeng, confronterend en kwetsbaar, maar het voelde goed. Het voelde goed om mijn strijd met jullie te delen, omdat het in mijn verleden lag. Het voelde goed om deze strijd van vroeger erkenning te geven. Het voelde goed om jullie hopelijk op deze manier het sprankje hoop te kunnen geven dat het goed kan komen, ondanks dat het vaak niet zo voelt. Ik ben dan ook dankbaar dat jullie de afgelopen jaren mee wilden kijken in mijn leven. Van mijn trouwdag tot de komst van mijn kinderen. Mijn droomvakanties naar het land waar mijn ouders vandaan kwamen en het land waar mijn schoonouders enkele jaren hebben gewoond. Dat jullie mee willen kijken naar mijn photo blogs en inmiddels ook video's. Dat ik jullie een glimp kan geven van hoe zwangerschap en moederschap eruit kan ziet, met alle ups en downs. 

Inmiddels zijn we tien jaar verder. Geen idee hoeveel blogs, 40 photo blogs, drie vlogs, ontelbare chats en meer dan 55000 berichten op het forum verder. En ik kijk er met een dubbel gevoel op terug. Ik ben dankbaar dat ik al deze berichten mocht schrijven op het forum. Ik ben dankbaar voor alle berichten die jullie schreven op het forum waar ik op mocht reageren. Ik ben dankbaar voor jullie openheid. Jullie kwetsbaarheid en het vertrouwen. Mede door jullie ben ik vandaag nog werkzaam voor Proud2bme omdat ik dankbaar ben voor de kans die jullie me geven om met jullie mee te mogen lezen. Dat ik met jullie mee mag lachen. Dat ik met jullie trots mag zijn. Maar ook dat ik met jullie mee mag huilen. Dat ik met jullie boos mag zijn. En dat maakt het soms ook zo dubbel. Ik heb leden zien komen en gaan. De één verliet Proud2bme met een lach en de ander met een traan. De één heb ik misschien eens gesproken, terwijl ik de ander al jaren mag volgen en hopelijk mag steunen. Elk proces is uniek, elk contact is uniek. Waar je ook bent in jouw proces, op welk punt je ook staat in jouw strijd, ik hoop dat je weet dat het er allemaal mag zijn en dat ik dankbaar ben voor het feit dat ik dit stukje met je mee mag lezen.

Wat ik eigenlijk wil zeggen is; dankjewel! 


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Tiger Lily - Dinsdag 1 september 2020 19:02
Awww. Jij bedankt!!
Doe me beseffen hoe lang ik dan al met je mee mag kijken. Ik geloof nu... 6 a 7jaar.
Al hang ik hier nu meestal uit gewoonte,jouw blogs ed blijven m'n favoriet
Odette - Dinsdag 1 september 2020 19:32
Proficiat Phoi Cai, jij ook bedankt voor al je waardevolle blogs en lieve reacties!
Manu - Dinsdag 1 september 2020 19:33
Jemig Phoicai, ik schrok een beetje van deze blog! Ik dacht; oh nee, je gaat toch niet stoppen? Maar valt weer mee (a)

Jij ook heel erg bedankt ♥
Aine - Dinsdag 1 september 2020 19:36
Jeetje meis je liet me schrikken want ik dacht dit is je afscheid blog. Gelukkig niet. Ik heb je denk ik een keer in real live ontmoet tijdens een Prouddag en zit nu ook al weer tien jaar op het forum. Ik ben je dankbaar voor al je steun en wijze woorden. Dank je voor alles wat je op Proud heb gedaan en wat je nog gaat doen :)
Arwen - Dinsdag 1 september 2020 20:03
Hallo phoi cai bedankt voor je inzet en voor al het goeds wat je hebt gedaan en doet voor proud2bme
AnaMan - Dinsdag 1 september 2020 21:13
Oef, gelukkig ga je niet vertrekken!

Bedankt voor alle blogs en forum berichtjes!!!!
V - Dinsdag 1 september 2020 21:14
sooo ik was ff bang dat dit een afscheidsblog was. maar gelukkig niet ♥ Phoi Cai ik wil jou juist heeeel erg bedanken voor alle steun! Voor alle lieve dagboekreacties en voor alle fijne chats! Voor alle tijd en moeite die je hierin steekt en vooral voor alle fijne adviezen en uitspraken die me soms wat minder alleen laten voelen. Dus bij deze, jij mega erg bedankt voor alles!

xx
Dianne1312 - Dinsdag 1 september 2020 21:35
Jij bedankt Phoicai! En inderdaad ga je gelukkig niet weg! Je bent inspirerend en motiverend en vooral heel gezellig om mee met je te mogen kijken in jouw leven :)
britneyangel - Dinsdag 1 september 2020 21:36
ik schrok ook , ik dacht ook even dat je weg gaat maar gelukkig blijf je nog! ik vind je blogs en reacties fijn! jij ook bedankt
Tinka - Dinsdag 1 september 2020 21:36
❤️❤️
Negoo - Dinsdag 1 september 2020 21:40
Hehe, ik sluit me aan bij de 'ohnee, ga je weg van Proud?'-reacties. En dat de tweede keer op twee dagen tijd, bij de fotoblog van Lonneke dacht ik het ook eventjes.
Heel bijzonder en mooi dat jij ons bedankt, Phoicai!

Liefs
Nijn - Dinsdag 1 september 2020 23:11
Oef ik schrok even,phoicai weg nee toch.
Bedankt voor de lieve woorden. Ik ben blij dat je naast ons durft te staan
Emma - Dinsdag 1 september 2020 23:37
Jij bedankt❤
Jelle - Woensdag 2 september 2020 04:08
Ik dacht, oh nee, je gaat toch niet stoppen? Wat een mooie blog, je bent echt een aanwinst voor Proud!
anillen93 - Woensdag 2 september 2020 06:59
Ooob wat schrijf je toch mooi. Je weet niet hoe je me soms helpt door je blogs over je leven.... zo fijn en troostend dat jij ook gewoon dagen hebt die niet mee zitten. En toen ik zo diep in de eetstoornis zat kon ik me zo optrekken aan jou "normale"
bijzondere leven. bent voor mij een heldin.
exy - Woensdag 2 september 2020 09:51
wat ontzettend lief, je bent ook zo'n schat. ik ben zoooo blij dat je hier bent! als oudere proud bezoeker voel vaak de meeste aansluiting bij jou omdat jij in dezelfde levensfase zit. dit is heel behulpzaam. je vult zeker een heel belangrijke rol! dankjewel!
Saskia - Woensdag 2 september 2020 11:53
Ik dacht heel even dat je zou stoppen.. maar gefeliciteerd met je jubileum!
C - Woensdag 2 september 2020 14:59
Dank je wel voor het mooie kijkje in jouw leven. Waarin je laat zien dat mooie en moeilijke dingen elkaar afwisselen. Waarin je laat zien wie jij bent, in al je eerlijkheid, zonder de fantastische social media filters waardoor alles fantastisch lijkt. En ook je rol als moeder vind ik als jonge moeder erg fijn om over te horen en lezen.
G. - Woensdag 2 september 2020 16:31
10 jaar, dat is al een behoorlijk lange tijd zeg! Wat mooi hoe je hier jouw blik op de afgelopen periode deelt. Waardevol ook, voor de organisatie: iemand die vanaf het begin af aan betrokken is geweest. Mocht je tzt aan een nieuwe uitdaging beginnen, denk dan wel even aan de kennisoverdracht ;) (dat is grapje hoor).

Dankjewel voor jouw 10 jaar aan inzet en nog veel succes en plezier gewenst in de komende tijd!
Tine - Woensdag 2 september 2020 20:51
ook ik schrok even, want ik dacht ook even dat dit een berichtje was om afscheid te nemen...
Gelukkig niet! Dank je lieve Phoicai, voor al je mooie woorden afgelopen jaren! ♡
Anne - Donderdag 3 september 2020 05:00
Dank je wel voor jouw blijvende inzet bij Proud2bme! Ik waardeer jouw werk heel erg,wat jij schrijft en laat zien geeft mij altijd rust en houvast.
Ik ben blij dat jij ook in je veranderende leven hier bent blijven werken, jij laat daarmee echt je betrokkenheid zien en ook dat het leven na de e.s goed en gelukkig kan zijn, en heel normaal.
britneyangel - Vrijdag 4 september 2020 16:43
fijn dat j3 bij proud blijft werken!