Persoonlijkheidsstoornissen zijn wel degelijk voor het leven.. Een persoonlijkheid wordt bepaald door een temperament, je kunt er mee leren omgaan en het dealen: maar de basis is hetzelfde. Dat is een van de standaard beginselen van een persoonlijkheidsstoornis; dat is ook de reden dat deze pas vanaf 18 jaar kan worden gesteld..

op mijn 20e is bps vastgesteld een heftige borderliner wel te verstaan nu 25 jaar later kan ik zeggen dat ik genezen ben van borderline heb al jaren een vriend enik ben zelfs getrouwd, ik heb mezelf al 15 jaar niet verwond tja waarom zou ik ik ben immers een goed mens en sta graag voor een ander klaar ik denk met mijn verstand en niet met gevoel dus als ik iets wil doen denk ik eerst na voor dat ik wat zeg ik heb zelfs een baan heb leuke collegas en heb al jaren de zelfde leuke vrienden ze kunnen op mij rekenen en ik op hun ik gebruik al 12 jaar geen middelen dus geen drank en geen drugs zo kan ik nog even door gaan maar 1 ding 52 procent van bps geneest dat is zeker!

Je kunt wel degelijk van de diagnose afkomen, lees bijvoorbeeld deze blog van Sandra: https://www.proud2bme.nl/Proud2Live/Borderline:_niet_het_eindstation. Ook kunnen persoonlijkheidsstoornissen wel voor je 18e worden vastgesteld, behalve de antisociale persoonlijkheidsstoornis geloof ik.

Floor het kan eerder Worden vast gesteld ik kreeg de diagnose bpd toen ik nog 16 was

Referentie: "abnormal psychology" - D. Barlow & M. Durand, hoofdstuk 12; daar staat het letterlijk in. Misschien die info nog even checken? Schematherapie is gericht op coping, maar haalt de componenten van het temperament niet weg (Geen kritiek overigens, de rest klopt goed en haalt de vooroordelen goed weg)

@amber: officieel mogen persoonlijkheidsstoornissen pas worden vastgesteld vanaf 18 jaar

@floor dat is inderdaad wat er vroeger werd gedacht over persoonlijkheidsstoornissen. Echter is er veel onderzoek gedaan waaruit blijkt dat persoonlijkheidsstoornissen te behandelen zijn. Het gaat er om dat je leert dat de basis van waar je denkpatronen en gedragspatronen zijn ontstaan niet klopt met de realiteit. Deze ontstaan in je kindertijd door bijvoorbeeld je opvoeding. Echter kan je door middel van intensieve therapie wel degelijk een nieuwe basis leggen.

Nou, een persoonlijk heidsstoornis is NIET voor het leven. Ook al heeft het deze naam, het is niet je persoonlijkheid. Je bent niet je probleem.
Via behandeling en de juiste mensen kun je van deze stempel afkomen. Zeker weten! Het hoeft niet heel je leven bij te blijven.

helemaal mee eens.

@ Floor: ook boeken vertonen verouderde informatie. Volgens de laatste onderzoeken is borderline wel degelijk te 'genezen'. Of in die maten te behandelen dat men niet langer voldoet aan de criteria die de DSM stelt. Misschien moet je eerst de laatste onderzoeken erop naslaan voordat je dit zegt?

Ik ben verder echt heel blij met dit artikel. Geeft duidelijk aan welke vooroordelen vaak niet kloppen, en die zijn zeker bij BPS niet mals. Bedankt voor het delen van deze blog!

Toch vreemd dat mijn hoogleraar dit dan vorige week in een collegezaal voor 500 studenten heeft gezegd, en het in een studieboek door zeer gerespecteerde professoren wordt geschreven.. Maargoed, iedereen z'n eigen ideeën, ik zou alleen echt oppassen met dergelijke uitspraken zonder goede fundering

we zijn nu 3 jaar verder denk je er nu nog hetzelfde over gen haat hoor gewoon een vraag

@Suus; heb ik gedaan, daarom heb ik ook gereageerd; het boek heeft de nieuwste onderzoeken (:

Iedereen weet t weer beter

ik ben 1 van de bps die genezen is vroeger zeiden ze dat tegen iedere client die bps had je bent onbehandelbaar is tegen mij ook meerdere malen gezegd met andere woorden het wordt nooit meer wat met jou nu zijn ze veel verder met de medische wereld dus ik hoop dat mensen met een bps ook genezen of zo niet genezen er goed mee om kunnen gaan ik wens jullie alle kracht toe liefs van mij.

Ik denk dat het bij vrouwen heel anders uitpakt dan bij mannen. Hormonen spelen hierbij ook een rol denk ik en als je de pil slikt kan dit ook invloed hebben ? Sinds dat ik gestopt ben met de pul lijkt het wel of ik een ander persoon ben geworden kan dit kloppen en dat hormonen hierbij een invloed hebben op je denkproces? Dat je bijvoorbeeld impulsiever reageert als je de eisprong hebt en chagrijniger als je ongesteld bent waardoor het soms ook kan lijken alsof je last hebt van stemmingswisselingen en impulsief gedrag maar dan ligt het dus aan de hormonen ? Ik had iets gelezen op internet over pms en PMDD. Ik vraag me af of er hier tussen een verband is? omdat als ik op internet kijk komen bepaalde symptomen heel erg overeen met elkaar wat dus ook lijkt op borderline of persoonlijkheidsstoornissen?

Irritant floor

@Floor,
Aan je persoonlijkheid zit je inderdaad je hele leven vast. Zo ben ik een rustig persoon die conflicten liever vermijd dan ze opzoekt en dat zal ik ook altijd zijn, echter het werd pas een (vermijdende) persoonlijkheidsSTOORNIS toen het me zodanig ging belemmeren dat ik niet meer goed kon functioneren/ongelukkig was. En nu het me, dankzij intensieve behandeling, niet meer zo belemmerd, heb ik dus geen stoornis meer. Alleen een persoonlijkheid.

Ik ben het overigens ook niet helemaal eens met dat laatste 'feit'. Ik heb tijdens die behandeling met een heel aantal borderliners kennisgemaakt en er twee van mijn meest stabiele en vertrouwde vriendschappen opgedaan. Hoewel er inderdaad veel mensen met borderline zijn die moeite hebben met het onderhouden van relaties, zijn dit er dus twee die dat wel prima kunnen.

dat vind ik goed verwoord

Hou nou eens op met deze discussie. Ik geloof dat bij god alles te genezen is.

we mogen toch onze meningen uiten zoals jij dat ook mag maar als je er niet tegen kan zou ik niet op deze site zitten maar een site waar je je wel in kunt vinden

Misschien is het inderdaad verstandiger bij dit soort artikelen alleen wetenschappelijk onderbouwde informatie te gebruiken. Je ziet al wat voor discussies en onzekerheden er anders ontstaan bij mensen.
Ik ben zelf psycholoog en werk in een grote ggz instelling en zelfs onder de behandelaren is de mening en uitleg hierover verdeeld.
Als je al iets wilt zeggen er over zou ik dus inderdaad de meest recente onderzoeken erbij pakken.
Dat iemand de diagnose na behandeling er weer af haalt wil niet zeggen dat dat ook mag en dat dus betekent dat iedereen kan genezen. Je kunt de DSM elke dag wel veranderen bij wijze van spreken. Iedere behandelaar gaat hier anders mee om. Dus ik zou dat zeker niet als 'bewijs' zien en gebruiken in een dergelijk artikel.

Aanvulling: misschien een interessante vraag om eens voor te leggen aan bijvoorbeeld de viersprong. Hoe zij hiermee omgaan. Zij werken in principe vanuit de nieuwste inzichten.

Zouden juliie een keer een blog willen schrijven over pms en pmdd ?? ik lees er veel over op internet maar dat is niet altijd betrouwbaar en wil hier beter mee leren omgaan.

@floor sorry maar wat je zegt klopt echt niet. Ik ben zelf master student in de klinische psychologie aan de Uva en wat jij beweert is verouderde informatie. Het boek wat je aanhaalt is een zeer globaal boek en het kan zijn dat daar nog verouderde informatie over persoonlijkheidsstoornissen instaat. Specifieke, recente boeken over persoonlijkheidsstoornissen zeggen iets anders. Temperament speelt inderdaad een grote rol bij de ontwikkeling van een persoonlijkheid maar ook de omgeving speelt hier een rol in. Persoonlijkheid is voor een deel dus aangeboren zou je zeggen. Verschillende onderzoeken hebben longitunaal onderzoek verricht over de ontwikkeling van persoonlijkheid, het blijkt dat je persoonlijkheid tot ongeveer je 60ste veranderd. En nee je kan niet van introvert naar extravert gaan maar je kan wel bijvoorbeeld iets minder introvert worden. Een artikel die longitunaal onderzoek naar persoonlijkheidsstoornissen heeft gedaan, Roberts et al.(2007) Psychol. Bull. En echt een persoonlijkheidsstoornis is niet chronischer dan een andere stoornis. Dat wil zeggen dat je op een gegeven moment niet meer aan de diagnose kan voldoen na bijvoorbeeld behandeling. Ik hoop dat je het verkeerd hebt begrepen in college want anders zou het betekenen dat de docent echt heel erg achterloopt qua ontwikkelingen en onderzoek. Ik hoop niet dat je dit als aanval ziet maar ik wil gewoon heel graag duidelijk maken dat dit niet waar is. Ik vind het namelijk echt en ernstige misvatting. Als je het interessant vind zou ik je aanraden een specifiek boek te lezen over persoonlijkheidsstoornissen bijvoorbeeld: Handboek persoonlijheidspathologie van Eurelings-Bontekoe, Verheul en Snellen.

Het is duidelijk dat hier verschillende meningen over zijn. Graag niet verder blijven discussiëren hierover.

Ieder persoon kijkt anders tegen dingen aan. Ook geloof overtuigingen en wat er in de boeken staat. Een waarheid bestaat niet het is waar jezelf in gelooft.

Ik ben het levende bewijs van dat je wel degelijk van een persoonlijkheidsstoornis af kunt komen. Ik had Borderline en geb jarenlange intensieve en minder intensieve therapie gehad. De diagnose heb ik nu niet meer. Voldoe misschien nog in mindere mate aan een paar kenmerken, maar dat krijgt niet de naam persoonlijkheidsstoornis.

En ja, ik ben emotioneel kwetsbaarder. Dat is nou eenmaal een feit. Maar van Borderline is geen sprake meer. Je kunt er dus wel degelijk vanaf komen wat mij betreft.

Het is niet vaak zo, maar wel mogelijk, dat puur een lichamelijk iets zoals een hormonaal probleem psychische of zelfs psychiatrische problemen kan geven.
Bijvoorbeeld bij een sterk ontregelde schildklier, maar ook bepaalde medicijnen kunnen psychische klachten geven.
Een psychiater weet als het goed is van deze mogelijkheid (vaak wordt bij een behandeling ook je bloed gecheckt op bijvoorbeeld schildklierproblemen of bepaalde tekorten), en daar kan je je vragen mee bespreken.

Hele fijne blog! Verhelderd veel dingen waar nogal eens onbegrip voor is. Ik loop ook wel tegen vooroordelen aan en dit somt precies op wat daarvan wél klopt en wat juist niet. Fijn om te lezen! :)

Bordeline. Je hebt iemand anders nodig om zelf te kunnen zijn, omdat je jezelf door de omstandigheden in je leven niet groot hebt kunnen maken, om zelf een persoon te zijn en er te staan als jezelf. Nou dat verklaart al een hoop van alle emoties. Als een ander je niet laat zijn zoals je wenst of wilde of nodig had.. kun je dus van het één op het andere moment je totaal anders voelen, omdat anderen je dag of het moment letterlijk gemaakt of gebroken hebben. Volgens mij is dit een onderdeel van borderline en verklaart het daarmee hoe echt vreselijk wanhopig je je kunt voelen, omdat je geen basis hebt in je leven waar je stabiel op kunt staan. Het keer op keer toch weer opstaan helpt je denk ik om alsnog op latere leeftijd een basis te creëren waarop je wel blijft staan, dat vergt meestal jaren. Omstanders hebben geen besef van hoe werkelijk vreselijk mensen met borderline zich vaak kunnen voelen en de schematherapieën klinken best nogal technisch, terwijl je om te beginnen met heel veel liefde behandeld dient te worden, mensen moeten zich willen verdiepen in jou als persoon. Een schema klinkt best afstandelijk, maar sommigen accepteren dat dan maar.. als oplossing en komen er uiteindelijk dan uit, door veelal acceptatie, van dat het is zoals het is.. hun leven of het leven.

Borderline schijnt sinds kort van naam verandert te zijn. Het heet tegenwoordig: ERS (emotie Regulatie Stoornis).

@Muts.:
Die naam is voorgesteld als vervanging van Borderline, een aanduiding die eigenlijk om historische redenen is blijven hangen. Maar in de DSM 5 (2013) heet de stoornis nog steeds Borderline. In de ICD-10 heet het "Emotioneel onstabiele persoonlijkheidsstoornis", met 'Borderline', 'Aggresief' en 'Explosief' als subtypes.

Ik vind dit eigenlijk niet zo'n goed artikel. Het noemt de grenzen van het psychiatrische systeem niet, wat gebaseerd is op categoriseren (labelen). Ik ben niet anti-psychiatrie, maar het richt zich naar mijn mening niet genoeg op het individu. Ieder mens is uniek. Geen twee borderliners zijn hetzelfde.

Bij elk "feit" en "fabel" in dit artikel zou je kunnen zeggen: hangt van de persoon af. Neem bijvoorbeeld de eerste stelling: "Borderline is aangeboren". Dit wordt bestempelt als fabel. Maar ik heb borderliners ontmoet waarbij de problemen grotendeels zijn aangeboren. Dat vertelden ze mij zelf. Andersom is een hele goede vriendin van mij vroeger ernstig mishandelt en misbruikt. Je raad het al: ze ontwikkelde borderline. Maar niet iedereen die mishandeld is ontwikkeld borderline, en niet iedereen die borderline heeft is mishandeld.

Wat ik me afvraag: Is het mogelijk om borderline te ontwikkelen ook al heb je een super goede thuis omgeving, maar bijvoorbeeld een vreselijke schooltijd waarin je ernstig wordt gepest?

@Mandy:
Ja dat is zeker mogelijk. Pesten is heel schadelijk en voor Borderline kun je een aangeboren aanleg hebben.

Je schrijft "wordt gepest", tegenwoordige tijd. Heb je het toevallig over jezelf? In dat geval: sterkte! En praat erover! Elke school is wettelijk verplicht een anti-pestprotocol te hebben. Ze zijn verplicht gepeste leerlingen bij te staan.

@Myrthe

Het is alleen zo moeilijk om jou informatie serieus te nemen als er zoveel spelfouten instaan. Ben je echt een masterstudent aan de universiteit?

om jou informatie.. instaan.. Mensen schrijven vaak spontaan en lezen het niet na. Maak je druk om schrijffouten..Ik neem de DSM al niet serieus. Als je niet voldoet of kunt voldoen aan het systeem heeft een psycholoog of meent een psycholoog het recht te hebben om jou een label op te plakken, middels een boekwerk. Vroeger was de DSM 1 cm dik, tegenwoordig???. Psychologie is een middel dat ingezet wordt door de elite, om de massa onder controle te houden naar vooral HUN wil of wens en het kaf van het koren te scheiden. Er komt vaak weinig ECHTE menselijkheid bij kijken. Veel geestelijke problemen ontstaan doordat we allemaal onze ziel in meer of mindere mate dienen op te geven voor het systeem. Dat systeem wordt geleid door mensen die niets om jou geven, maar vooral aan de macht willen blijven en jou daarvoor in willen zetten, zodat steeds een stukje van jouw verdiende geld in hun portomonnee komt. Dus heel het systeem is geprogrammeerd om jou daarin zover te krijgen. Het is bijna niet zichtbaar, daarom zo vernuftig.. geestelijke indoctrinatie. Mensen met borderline zijn denk ik extreem gevoelig over wat er werkelijk gebeurd, omdat ze op veelal persoonlijke schaal die indoctrinaties hebben meegemaakt als geestelijke mishandeling. Alleen is de wereld om hen heen te gevoelloos geworden of niet capabel om daar mee om te gaan. De wereld sluit zich vaak af van de geestelijke indoctrinatie die zich in veel gezinnen heeft afgespeeld omdat de ouders ook niet anders kunnen of zich afreageren op het systeem middels hun kinderen. Alles is gericht op zelf kunnen. Dat is eigenlijk behoorlijk egoïstisch en liefdeloos van die omgeving, die vaak zo reageert op een borderliner. Maar omdat het dan van 'vreemden' of zogenaamde hulpverleners komt, accepteert een borderliner of persoon met borderline dat op een gegeven moment dan maar, omdat het geen andere keus heeft om vervolgens.. 'na' genezing erachter te komen dat velen altijd in het zelfde schuitje zaten als zij, alleen het niet zo uiten, zij er uit zichzelf al mee om weten te gaan. Maar dit is mijn interpretatie.

@ Team proud2bme: Wat is de reden dat er geen discussie over gevoerd mag worden? Lijkt mij juist best zinvol en het geeft misschien nieuwe (verschillende) invalshoeken... Ik denk dat een discussie niet verkeerd is, omdat het een onderwerp is waar je naar mijn idee ook heel verschillend naar kunt kijken.

@ Laura: dat valt ook wel weer mee. Ja, ze maakt wat spelfouten, maar inhoudelijk geeft ze wel bronnen, en dat vind ik minstens zo belangrijk. Bovendien is het niet zo dat als je niet goed bent in Nederlands, dat je dan geen waarschijnlijk geen universitaire opleiding kunt volgen. Ik volg bijvoorbeeld 2 universitaire opleidingen (waarvan 1 ook psychologie), maar mijn Engels is matig. Dat zegt weinig over de rest van mijn resultaten (die zijn prima) of intelligentie.

Verder: ik vind het persoonlijk ook gevaarlijk om een gestelde diagnose te bestempelen als voor het leven/om een stoornis chronisch te noemen. Een diagnose bestaat ook maar uit variabelen, en wordt gesteld binnen een bepaalde range van symptomen. De ene persoonlijkheidsstoornis is dus de andere niet en als klachten afnemen kun je (of: je klachten) wel degelijk niet langer tot de diagnose Borderline behoren.

@laura @janet jullie typen allebei niet ABN

@laura: als spelling zo belangrijk voor je is > het is "jouw" informatie, niet "jou" informatie.

@laura, je berichtje raakt me. Ik ben een masterstudent, aan jou de keus of dat je wil geloven. En ja mijn Nederlands is niet top, ik doe bijna alles in het Engels, en als ik onderzoek doe en verslagen schrijf lees ik alles 10 keer door voordat ik iets inlever. Mijn reactie was heel snel geschreven, ik heb het geen een keer nagelezen. Het ging nu om de inhoud en niet de vorm. Ik vind het jammer dat je zo wantrouwend bent.

Mijn lerares beweerde dat alleen omstanders last hebben van een persoonlijkheidstoornis. Degene met Borderline merkt het niet. Ben toen ff naar haar toe gegaan om te zeggen dat dat eerder andersom is dan wat zegt. Bij mij wel in ieder geval. Ik denk/weet dat degene met Borderline het meest tegen zijn eigen problemen aan loopt.

Mijn lerares beweerde dat alleen omstanders last hebben van een persoonlijkheidstoornis. Degene met Borderline merkt het niet. Ben toen ff naar haar toe gegaan om te zeggen dat dat eerder andersom is dan wat zegt. Bij mij wel in ieder geval. Ik denk/weet dat degene met Borderline het meest tegen zijn eigen problemen aan loopt.

Haha, alle feiten zijn geformuleerd met minder harde woorden (vaak, soms, nogal, moeite met) dan de fabels. (extreem, iedereen, altijd, nooit)

Ik denk overigens dat sommige fabels wel gezien kunnen worden als een soort van gemiddelde van gedrag dat heel veel voorkomt onder borderliners, anders zouden die fabels misschien ook niet bestaan.
En ik hoop heel erg dat Borderline (of als het nu ERS heet) te genezen is! Ik vraag me alleen wel af wat ze daar onder verstaan, aangezien het (zover ik weet) niet in de hersenen aan te tonen is, hoe willen ze het dan meetbaar maken? Of hebben ze alle symptomen gewoon weer aangepast in de DSM zodat alle symptomen alleen voor zouden komen in fases?

Als je de planeet van bovenaf bekijkt en door de geschiedenis heen.....
Wat gebeurt er dan.... Je ziet de menselijke evolutie, de geschiedenis, het bestaande sociaal culturele klimaat van vandaag de dag, het ontstaan van diagnostiek. Het is een zeer specifieke en een bijzondere realiteit die diagnostiek. Laat je niet gek maken. Vraag je niet teveel af welke stoornis of diagnose je wel of niet hebt. Maar kijk naar de zaken waar je door gehinderd wordt in jouw leven. En laat iemand je daarbij ondersteunen. Het is niet interessant of je wel of niet die bla bla hebt. Het is wel interessant een begeleider/therapeut te vinden die jou helpt je wonden en pijn te helen en je te helpen een fijner leven op te bouwen voor jou zelf en de mensen om jou heen. Veel liefs voor al deze lieve en mooie mensen. Je hebt pijn maar bent geen stoornis. Doe jezelf zo'n gedachte niet aan lieverds!

By the way. Een mij zeer dierbare vriendin heeft ooit de diagnose gehad. Jaren therapie. Ze is een van de meest authentieke en onbevooroordeelde mensen die ik ken. Wij zijn nu ruim tien jaar bevriend. En ja regelmatig heeft ze even tijd voor zichzelf nodig. Maar ze communiceert heel open en is een goede luisteraar.

Mensen met bordeline zijn bijzondere mensen

Borderline is aangeboren
Fabel. Niemand wordt geboren met borderline persoonlijkheidsstoornis.

Mensen met borderline hebben vaak een of meerdere trauma's
Feit.

Dit zijn geen feiten, maar louter aannames. Zoals gewoonlijk gebruiken de schrijvers van dit artikel dan ook geen bronnen. Borderline kan wel aangeboren zijn en niet alle borderliners hebben een of meerdere trauma's. Er is bewijs dat mensen met borderline hersenafwijkingen vertonen waardoor ze dit gedrag vertonen. Er is ook een geval van een borderline-patiënt die acuut van alle symptomen genas nadat ze een klap op haar hoofd kreeg.

Een borderline-patiënt kan inderdaad trauma hebben als gevolg van de borderline persoonlijkheidsstoornis (gepest worden, afgewezen worden, niet voor zichzelf kunnen opkomen en misbruikt worden) of juist door de genetische aanleg van deze aandoening (geboren worden bij een ouder met borderline en door dit gedrag een trauma oplopen waardoor er, als er al borderline was, de klachten meer naar buiten komen).

Ik ken een meisje met een vader met borderline die ook borderline heeft, maar nooit met hem is opgegroeid en geen enkele traumatische ervaring heeft, maar toch borderline heeft en precies het gedrag van haar vader vertoont.

Ik vind dat men hiermee dezelfde fout maakt als bij autisme. Vroeger dacht men dat autisme werd veroorzaakt door afstandelijke moeders of verwaarlozing of misbruik in de jeugd, maar later is het tegendeel bewezen. Het was namelijk wel heel toevallig dat een groep kinderen allemaal in grote lijnen hetzelfde gedrag vertoonden na hun zogenaamde "trauma, de oorzaak van hun autistische gedrag". Autisten, mishandeld of niet, zijn en blijven ook autisten.

Het is ook bij borderline wel heeel erg erg toevallig dat ze allemaal emotionele problemen vertonen, zichzelf mogelijk beschadigen, paranoïde kunnen worden bij stress. Maar het is zogenaamd niet aangeboren, toevallig hadden de trauma's hetzelfde effect, ook al kwam het gedrag ook voor bij mensen die niet mishandeld of verwaarloosd waren op wat voor moment in hun leven dan ook! Geloof je dat echt zelf?

Ik geloof dat borderline is aangeboren en complexe PTSS, wat lijkt op borderline, ‘gemaakt’ is door de omgeving. Ze lijken veel op elkaar, maar zijn niet hetzelfde.

Borderline is niet te genezen .... wel leer je anders denken en probeer je onjuiste gevoel te veranderen je tweede ik even na te gaan dat je juist zit ... je hebt he emotie geest redelijke geest en wijze geest ... deze basis is je hulp dagelijks ... op 43 jaar kreeg ik diagnose borderline van daag jaar 2016 51 jaar heb nog steeds om 2 weken thuis begeleiding - 1.5 jaar opgenomen geweest 2 instelingen voor borderline en daarna wat opnamens van dagn en weken en zelf dan nog zelfmoord pogingen gehad van dagen in coma gelegen ..... zelf als ik me sterk goed voelde en 100% overtuigt was dat vanaf was op een dag een gevoel van 10 min dat uit leven wilde stapen heb noot drugs genomen nooit me zelf verwond tenzij werken en door de pijn blijven doorgaan ben wel klein 90 op namens gehad 60 tal medich 7x rufg 6x tenis en golf eleboog beiden schouders stuk konstande pijn in benen en spier krampen fibro? nee wand spieren waren steeds geschuirt enz enz.... borderline swak wel af met ouder worden maar altijd alert blijven is boiodschap en thuis begleiding is beste voor gewoon even al je frustraties los te laten met woorden en nazien dat je goed zit ... soms maanden ok dan plots vel bergaf enz maar genezen nooit ........... stop dan met fabels dat kan genezen als je arm aan je been sta kan dat niet verandert worden ook je ghersens zijn verkeert aangesloten je kan wel ander gedachten die over brugen van dubbel over zelfde te denken maar genvoel en emotie en pijn blijft en word echt kwaad als ze zegen dat kunne genezen je kijk te veel tv en te veel naar beurzen die mensen oplchten met reukie enz blijf met twee voeten op de grond anders ga je nog vliegen .... groeten sterkte voor de borderliners onder ons en laat betweters doen ze denken dat ze iets lezen of iemand iets verteld zo is dat zijn de goed gelovigen maar ik ben echt geen boekje maar het bewijs de feit ik leef en voel wat ik heb met lach en traan !

Mooie blog geschreven.
Ik ben een man van 36 zomers jong en mijn vriendin waar ik nu bijna 4 jaar een relatie mee heb heeft deze diagnose ook. Ze heeft heel erg veel meegemaakt in haar jeugd en op haar 12e levensjaar sloeg het noodlot toe dat is verkracht. De scheiding van haar ouders en moeilijke jeugd maakte van haar een meisje wat losbollig was en verkeerde vrienden had. Ze heeft pas 4 jaar geleden wat aan haar verleden gedaan toen ze mij net leerde kennen. Emdr therapie en gesprekken met de psychiater waren toen de tijd erg veel. Verder heeft ze ook nog eens daarbij een eetstoornis waarbij ze bijna 150 kg woog. Vorig jaar Februari heeft ze na veel denken en overleggen een sleeve maagverkleining operatie gehad waarbij ze nu 50 kg mee is afgevallen. Echt super goed is dat! maar in haar hoofd vind ze dat nog niet kloppen en is ze in de stress geraakt wat heel erg nadelig is voor de relatie. Alles wat ik doe wat ik misschien fout doe of goed doe blijft niet meer hangen door de stress en er kan niks meer bij kwa gevoel. We zitten dan nu ook in een time out waarbij haar dochter (8 jaar) de ene dag bij mij is en de andere dag weer bij haar. Ze logeerd bij een goede vriend van haar die net uit een afkickcliniek is geschopt omdat hij een pil vergeten was om in te nemen en hij logeerd bij zijn opa en oma. Overdag is hij gewoon bij men vriendin om de post op te halen en een praatje te maken. Vertrouwen speeld dus een enorme rol in dit soort situaties. Hoe is dit voor mij als haar vriend? Slopend en ik loop op men laatste reserve energie. Doordat ik autisme heb en ik blijf doorgaan tot ik er letterlijk bij neerval is dit mijn liefde die ik probeer te delen.
Ik ben 36 jaar en biologisch gezien is de kleine meid van 8 jaar niet mijn kind (helaas) maar ze ziet mij wel als papa en ik weet nu echt helemaal niet meer wat ik moet doen. Voel me leeg van binnen en het lampje kan vroeg of laat uit gaan. Dit is het andere verhaal wat nu op dit moment gebeurt als vriend van een ijzer sterke vrouw van 29 jaar met borderline. Ja er zijn curcussen om te leren over autisme, borderline en andere stoornissen maar op dit moment ben ik echt gewoon op en weet ik echt niet meer wat ik kan en moet doen.

Verder wil ik nog even reageren over het stukje autisme.
Omdat ik zelf autisme heb is dat wel handig hoe het bij mij is vast gesteld.
We beginnen even toen ik nog maar net geboren was met 3x de navelstreng om men nek. Ik kwam paar/blauw op de wereld en ben nu 36 jaar later er nog steeds. Op mijn 21e levensjaar werd bij mij vast gesteld dat ik autosme heb. Alles best zei ik tegen die arts want geen idee wat dat voor vaag iets is. Het staat immers op een papiertje dus wat maakt het uit en ik ga gewoon door met leven. Tja dat was toen het besluit dat ik die stoornis weg hebt gestopt en ik nu pas inziet wat voor gevolgen het heeft als je dat doet. Voor een autist ziet het leven er rose kleurig uit en alles is goed en niks moet en alles mag. Regels ken je niet want je doet voor jou gevoel geen verkeerde dingen. Laat nou juist dat de verkeerde gedachtengang zijn. Als autist zie je vaak niet hoe gepiekeerd mensen kunnen zijn als je bijvoorbeeld met je vriendin een film aan het kijken bent. In de film die op tv is vraag je dood leuk of iemand drinken wilt of je vraagt of iemand een leuke dag heeft gehad. Dit is zo verkeerd dat mensen geïrriteerd raken als dit elke dag keer op keer gebeurt. Dit is dan ook maar 1 voorbeeld van wat ik hier neer zet en zo kun je dat ook zien als iemand bezig is met de vaatwasser of de was ophangen. Wat ik mezelf heb geleerd is om even met jezelf te overleggen (huh? Met jezelf overleggen?). Juist. Je vraagd aan jezelf het volgende: komt het uit als je nu wat gaat vragen, kan de vraag niet wachten tot er reclame is (film tv), schrijf je vraag op. Dit geeft een enorme rust als je dat op deze manier doet en je ziet mensen niet met een boos of geïrriteerd gezicht weg lopen.
Over woede in jezelf zelf iets fout doen en daar boos over zijn, zijn dingen die ik altijd hebt weg gestopt en er nooit meer na hebt omgekeken. Al deze woede blijft in je zitten want een autist is immers net als een hond trouw en blaft nooit van zich af. Ga hier als je autisme hebt mee naar de dokter en vraag voor een verwijsbrief voor een emdr behandeling. Verwerk je verleden voordat het verleden je inhaalt want dan krijg je tafferelen net als koninginnedag in Apeldoorn een paar jaar terug.

Autisme is dus een beschadeging in je hersenen bij de stamhoofd. Deze stoornis is te behandelen alleen niet voor de meeste mensen weg gelegd omdat de behandeling nogal pijnlijk is. Ik heb het hier over het zogenaamde shock therapie waarbij je beschadigde deel in je hersenen een flinke optater (stroom shok) krijgt waardoor dat deel zichzelf gaat helen. Je kunt ook een curcus doen om beter te leren omgaan met autisme zodat je leerd hoe jou omgeving reageerd op jou input. Dit is ook goed te doen met video home training zodat je zelf terug kunt kijken met hoe je reageerd en wat je zegt. Doe dit wel met een ervaren iemand want het is best confronterend maar zeker leerzaam.
Leer van elkaar en kom verder in je leven want dat is het belangrijkste. Gelukkig worden of zijn is fijn als de ander jou begrijpt. Soms zijn woorden niet nodig om te laten blijken dat je er niet alleen voor staat.

Ik heb eens iemand voor de telefoon gehad die zei dat ze borderline had. Ik dacht hoe is het mogelijk want ze klonk zo spontaan en vriendelijk en opgewekt. Toen ik haar kort daarna weer te spreken kreeg was ze dat niet meer zo spontaan maar meer teneergeslagen, en heel down klonk het vanuit de telefoon. Ze was in het begin enthousiast en zei schrijf maar een paar brieven en dat deed ik toen maar haar interesse verflauwde toen en kwam in eens op andere gedachte. Ik dacht wat wisselvallig eerst zei ze nog dat ik brieven moest schrijven en na een paar dagen later hoefde het niet meer. Er was niets meer van die spontaniteit over die ze eerst uitstraalde. Ze zei dat ze ook dat ze opgenomen is geweest in Oegstgeest en daar onder een spanlaken heeft gezeten. Na meer contacten viel er geen land mee te bezeilen. het was meer oppositie voeren om de oppositie zelf. Er waren ook amateurs werkzaam en van die uitwassen die je theorieen uit boekjes aanpraatten om interessant te zijn. Je werd helemaal geindoctrineerd. Ik heb ook een persoonlijkheidsonderzoek ondergaan en dat heeft men terzijde gelegd en het was net een kat en muis spel. Ik vond het daar bij die hulpverlening maar misdadige gestoorde kwaadaardige criminelen die meer interesse hadden voor hun eigen ego. Achter je rug om in je leven zitten en zonder medeweten des persoons je leven binnen willen dringen en aantrekken en afstoten en maar aanpraten van dat je dit of dat had. Het was meer jennen en sarren en treiteren. Ze horen thuis in de gevangenis. Ze beledigen je zonder respect in een ingezonden stuk waar ze je wijs maken dat je borderline hebt en door de zinnen heen merk je wel dat ze vinden dat je een zwart wit denker bent wat met borderline te maken heeft. Ze praten je gewoon theorieen aan uit boekjes en ongeacht wat je zegt ben je dat. Indoctrineren en hersenspoelen, en je waarneming manipuleren. Ze zijn niet normaal maar abnormaal en mismaakt. Dan heeft dat een piek bereikt in dat hulpverlenerscircuit en wordt het populair en dan te pas en te onpas iemand aanpraten. Het zijn knoeiers die mensen negatief beinvloeden. Het gaat hun om geld en status en ambitie. Het zijn overambitieuze en ongecorrigeerde uitwassen die je alleen maar schade hebben toegebracht. Ik zie hun niet voor vol aan. Ook leken willen er over gaan. Als het aan die hulp of pulpverlening ligt zit je daar je hele leven lang. Nou daar gaan ze zelf maar in zitten. Ik mag wel een schadevergoeding voor de gederfde levensvreugde ontvangen van wat het met mij gedaan heeft en zeg je dat dan willen ze weer. Het zijn oplichters die je afhankelijk van hun maken en zo kom je er nooit van af. Het zijn geen natuurlijke mensen meer. Zij denken geen onzekerheden of kwetsbaarheden te hebben. Vaak lopen ze zelf met molentjes of hebben een tic of een klap met de molenwiek gehad. geef mij maar gewone mensen in de dagelijkse realiteit die zijn het gezondst. De gewone mensen. Ze maken dat je je naar en raar voelt kortom het zijn morbide en perverse sadisten. .

Ik heb zelf ook borderline, persoonlijk vind ik sommige dingen die hier worden gezegd belachelijk. Mensen met borderline zijn lang nog niet allemaal het zelfde. Ook niet allemaal agressief. Ik zie borderline als een fase, als een teken dat je teveel druk hebt gehad en dat eruit komt.

Borderline is niet voor altijd. Via therapien of vooral veel makkelijke zelf reflectie die je thuis zelf kan doen kun je jezelf makkelijk helpen. Ik zeg niet dat het 1..2..3 over is. Soms duurt t maanden of jaren. Je kunt het beter zien als een soort van burn out. Je neemt impulsieve acties en gedachten gangen aan. Gewoon omdat je systeem genoeg heeft gehad. Kan door onverwerkte gebeurtenissen zijn, stressige periodes, omgaan met verkeerde mensen of nare gebeurtenissen in t heden.Ik vind niet dat we het te zwaar moeten tillen.

-laura-

Zelf lijd ik aan BPS met psychopathische trekken. (Forensisch ged. 02.11.16)
En ik vind het stigma dat het een vrouwen ziekte is echt vreselijk, terwijl er wetenschappelijk onderzocht, en duidelijk is geworden dat het percentage mannen en vrouwen met BPS ongeveer gelijk is. Echter vaak bij mannen moeilijker te diagnosticeren is. Omdat ASPS eerder voorhanden is, gezien de agressie, etc?

Ze hebben me DGT voorgesteld na mijn IBS, en ten tijde van de opvolgende RM van 6mnd. Maar dit heb ik geweigerd, omdat er alleen vrouwen waren.
Ik zoek al maanden naar groepen op sociale media waar mannen met BPS zijn. Maar wellicht uiten de meeste mannen zich niet op de meest voor hand liggende manier. Toch zou ik graag met andere mannen, jongens in contact willen komen om ervaringen en gedachten uit te wisselen.

Ik ben open over wie en wat ik ben.
Maar mannen zijn zo anders dan vrouwen.
En eigenlijk zou er meer aandacht moeten komen voor deze onbekende, groep mensen met deze vorm van persoonlijkheidsstoornis.
Qua literatuur, blogs, vlogs en anders.

Schematherapie, met schematherpie zijn 52% van de populatie die met Borderline gediagnosticeerd zijn door deze therapie genezen, en men spreekt er zelfs van dat 88% is genezen door schematherapie. Ze leren mentaliseren, in de doe alsof modus zitten. Ze nemen soms situaties te persoonlijkop en mentaliseren gaat dan minder goed af maar dit valt aan te leren. Ook eetstoornissen zouden gebaat zijn bij schematherapie. Dan is er Linehan therapie, en die therapie is ontworpen door Masha Linehan en die had zelf ook het Borderlinesydroom. Deze therapie is wel behulpzaam geweest bij mensen met borderline, en VERS dat is emotieregulatietraining waar je je emoties een cijfer moet geven. 1 staat voor mild en 5 staat voor heftig en kook je over. Zo ver moet het niet komen. Een therapeut de de ouderrol op zich neemt, en wat een bezadigd type. Na het dertigste levensjaar kunnen symptomen afzwakken en zelfs verdwijnen en treedt het in remissie. Wie na zijn dertigste nog kenmerken heeft van Borderline zal er helaas mee moeten leren leven met ondersteuning of medicatie antipsychotica met eventueel antidepressiva . Er zijn gradaties van Borderline en zijn er bepaalde types Borderline. Mensen die borderline hebben kunnen zo wel introvert als extravert zijn. Begin jaren negentig is het een hype geweest modeziekte. Het is toen vaak in de belangstelling geweest. De aandoening heeft bij sommigen een negatief imago gekregen en soms noemen ze iemand die borderlinestoornis heeft wat denigrerend borderliner maar iemand is meer dan dan die aandoening want er schuilt ook en mens achter. Er kunnen bepaalde genen bij betrokken zijn of een mix van genen onder meer gen nummer 9, en gen nummer 4. Het is biologiische kwetsbaarheid aanleg en een trauma. Ik kende iemand die zich op de bovenarm met sigarettenpeuken heeft gebrand en heeft hier littekens aan over gehouden. Meestal heb ik alleen maar heftige dingen gehoord van mensen die borderline hadden. .

Er is ook een stichting voor mensen met borderline Stichting Borderline en daar zijn ook mannen in die stichting. Er zijn ook contactdagen. Er wordt gezegd dat mensen met borderline ook narcistisch zouden kunnen zijn maar misschien is dat niet altijd zo. Na therapie zoals schematherapie hebben ze alles beter in de hand. Met schematherapie duurt het twee jaar met een sessie van 1 keer per week met een vast aangestelde therapeut die hier in gespecialiseerd is, en die grenzen stelt maar wel tactvol, en een soort ouderrol vervult, zoiets van de betrouwbare waakhond. men gaat er van uit dat mensen met borderline in hun jeugd niet goed of minder goed gehecht zouden zijn. Zoals veilig gehecht zijn want dit biedt een meer autonoom leven. van dat je met je zelf kunt leven. Ook mindfulness schijnt wel te helpen en meditatie ontspannen chakramuziek. Een therapeut m interesse en aanleg en ervaring en expertise op dit gebied. Iemand kan jong zijn en aanleg hebben maar vind net iedereen hier geschikt voor. De aandoening raakte negatief in de bekendheid zodat het denigrerend overkomt en dat het dan een negatief imago kan geven aan de mensen met borderline. Het zijn bijzondere mensen. Ook heb ik gehoord dat mensen met borderline een euthanasie verklaring tekenen omdat zij alles al gedaan hebben maar niets werkte, en dit zag men dan als enige oplossing. Voor hun was het leven te zwaar en hebben heel wat medicijncocktails gehad. Misschien hersenstimulatie of electroshock insuline slaapkuur maar als dat ook niet meer helpt dan is er alleen maar verpleging of er mee leren leven. Men spreekt tegenwoordig wel hoopvol over de therapieen die beschikbaar zijn voor mensen met borderline zoals schematherapie. . . . . . . . .

Hoe kan ik als schoonmoeder met een Borderliner omgaan .
Ik ga er kapot aan .
Kan iemand mij advies geven.

Hoi Ineke,
Er zijn verschillende uitingen van borderline, het gedrag komt veelal uit innerlijke onmacht van de borderliner zelf, die zijn emoties niet onder controle heeft, in angst leeft, en die spanning niet kwijt kan. Het gedrag dat anderen als moeilijk en kwetsend ervaren, hoe keihard het ook overkomt, is puur wanhoop gedrag om zichzelf centraal te krijgen en proberen zo innerlijke rust te vinden. Alhoewel het hele spontane en gezellige mensen zijn die erg vele in huis hebben, kunnen ze op veel momenten in hun kinderlijke emoties vaak terecht komen, die ze zelf niet kunnen hanteren. Je kunt dat het beste sussen zoals je bij een klein kind de emotie sust: Grenzen trekken, betrokken zijn en hun als persoon accepteren, maar zeggen dat je het gedrag van dat moment niet accepteert.
Maar tips die ik je kan geven, al is het niet makkelijk, maar waar zowel jij als de borderliner profijt van heeft uiteindelijk:

-Ga niet mee in haar emoties en haar confronterende gedrag, dus niet terugreageren in emoties of haar als persoon negeren, maar praat op een verstandelijke manier terug. Ga daarbij niet je gelijk halen, en ook niet feiten op tafel leggen, waarvan je al weet dat je ook echt gelijk hebt, dat heeft geen enkele zin. Haar emoties en emotionele waarnemingen zijn ook echt waarheid voor haar, ongeacht de feiten. Zeg daarbij op betrokken en heel rationele manier: Ik merk dat jij dingen zo ziet, maar zelf zie ik het anders. Ik merk dat onze meningen verschillen, en ik merk dat jij het zo ziet, bijvoorbeeld, maar er zijn zoveel verschillende discussies-soorten die je met haar kunt hebben. Zeg haar dat je haar als persoon helemaal volwaardig vind en accepteert (dat het niet aan haar als persoon ligt), maar dat je bepaald gedrag van haar niet accepteert, dat het niet met haar als ..Naam.. te maken heeft.

-Trek 1 lijn in jou huis, dus maak haar op concrete en consequente manier duidelijk hoe jij in jou huis behandeld wilt worden (maak hier ook een soort morele regels van), en vooral hoe je niet behandeld dient te worden/hoe je wel behandeld dient te worden, op rationele maar betrokken manier, wees hierin ook consequent. Hierdoor zou ze zelf zelfs wat uit haar emoties kunnen komen. Ook hier: Het allerbelangrijkst is dat je absoluut niet op haar afreageert met je eigen emoties (hoe terecht jou emoties ook zijn), of haar als persoon negeert. Dat laait het emotionele vuur namelijk bij haar in het quadraat op.
Als haar onaangename gedrag toch door blijft gaan: Zeg consequent en rustig , bijvoorbeeld "Ik beeindig nu deze discussie, want ik pik het niet dat je me (uitscheld/kwetst/enz), maar benoem wel echt het gedrag waarom je de discussie beeindigd. Mocht ze agressief worden of gevaarlijk, zeg dan: "Ik beeindig nu de discussie, ik pik niet dat je....(gedrag)...doet". Daarna: "Daarom ga ik nu naar huis". En dan loop je rustig en zonder zichtbare emotie weg, dus niet boos en afwijzend en, niet op kwetsende/afwijzende manier weglopen. Maak rustig, maar heel duidelijk dat je agressief gedrag niet accepteert, punt.

-Geef geen "Jij" boodschappen :(Hoe jij mij behandelt schoonmoeder!!)
Maar geef "Ik" boodschappen: (IK merk dat je nu niet goed in je vel zit en me nu constant een schuldgevoel bezorgt/kwetst/bot tegen me doet, maar IK heb daar nu erg veel last van, kun je daar alsjeblieft mee ophouden). Op een verstandelijke en betrokken manier weer. Maar zeg rustig en kalm en consequent, dat je niet zo dient behandelt te worden.

-Probeer haar haar eigen verantwoording te laten nemen en neem haar verantwoordingen niet teveel over, als jij merkt en voelt dat ze een beroep op je doet, dit is een manier van haar om controle over anderen te willen, met het doel zichzelf en haar emoties onder controle te houden. Zeg dat ze zelf heel wijs is en datgene zelf ook heel goed kan. Je kunt haar in het algemeen ook laten doorschemeren welke talenten ze heeft en waar ze heel goed in is, tegen haar negatieve zelfbeeld.

-Probeer als het eventueel kan, haar los te laten. Betekent niet negeren of verbannen, maar gezonde afstand te nemen. Het heeft iets weg van: niet in emoties meegaan. Hierbij hoort ook het contact iets verminderen voor je eigen zelfbehoud.

-Laat merken dat je goed gedrag van haar beloont, kan ook subtiel, dat pikt ze zeker heel snel op.

-Blijf bewust van jou boodschap, en blijf bij je standpunten bij meningsverschillen. Niet laten afleiden door tegenopmerkingen, al luister je wel. Ga kalm door met het geven van jou mening.

-Wees algemeen duidelijk in communicatie in alle facetten, dus niet "Ja, maar..." , "oke, misschien dan...", dat roept angst bij haar op. Ja is ja, en nee is nee, probeer dit in meerdere soorten situaties. Ook in goede communicatie vinden ze dat duidelijkheid angstdempend werkt, ook weer rationeel en niet met tegen-emotie reageren hierbij. Duidelijk zijn werkt vooral hele goed bij claingedrag en als ze zich afgewezen voelen, wat vaak het geval is in hun beleving.

-Wees op je hoede hoe je dingen brengt, ze zijn niet zozeer alleen op je inhoud gericht, maar zijn constant overalert op je achterliggende boodschappen en non-verbale boodschappen die tegen hun gericht kunnen zijn. Ook daar kan veel borderlinegedrag veroorzaakt worden, mogelijk ook naar jou toe.

-Spiegel naar haar: Leg verantwoording bij haar, ze weet je grenzen en regels. Geef absoluut geen kritiek op haar (levens)keuzes, en geef niet constant advies omdat jij het veel beter ziet, of omdat jij ziet dat zij "onnozel" handelt. Ze moet helemaal het roer in eigen hand nemen en haar eigen weg ontdekken. ALs je merkt dat dingen haar goed afgaan, zeg dan hoe leuk je het vind om te zien, of iets in die aard. Opbouwende kritiek kan heel soms werken, maar kijk hier hele erg mee uit, doe dit alleen als je merkt dat iets echt nooit zal lukken, maar er wel vele mogelijkheden voor haar zijn met iets.

-NIET discussieren, maar wel communiceren. Zelf gaan ze in emotie constant in discussie (dat op hun emotie wijst), maar als jij weet dat die discussie onterecht is, geen nut heeft, maar ze het alleen om de discussie doet, zeg dan: "Ik ga niet in deze discussie mee, ik merk dat jij het zo ziet, maar ik heb mijn mening, en zie het anders, wij verschillen van mening".

-Heb geen medelijden en laat niet merken dat je je overmatige zorgen maakt, maar dat zal in jou geval als schoonzoon niet zo moeilijk zijn misschien. Medelijden of meelevend gedrag (pleasen) zorgt alleen maar voor meer paniek bij haar, plus dat ze nooit leert haar eigen problemen aan te pakken.

-Minimaliseer het contact tot wat jij aankan en fijn voor jou is, zoek je eigen leuke hobbys of dingen, en houd het bezoek kort, en houd het bij oppervlakkige neutrale/positieve/grappige onderwerpen, niet teveel over gevoelige, emotionele en zware dingen praten. En maak het niet te lang als je voelt dat ze diep inwerkt op je (bijv. schuld)gevoel, in dat geval max. 1 of 2 uurtjes, desnoods met een excuus waar je daarna heenmoet. Het is misschien wel de moeder van je partner, maar het is jou leven, en jij bepaalt wie en wat en hoelang jij iemand in je leven toelaat, dat betekent nog niet dat je iemand als persoon afwijst, maar dat je bepaald gedrag simpelweg niet accepteert, en dat jij je keuzes maakt.

-Voer de bovenstaande tips uit: Laat je hierdoor doelbewust en consequent niet afleiden door sterke angst voor haar, boosheid naar haar, of verdriet, of zorgen om haar. Wees rationeel betrokken en kalm in je houding naar haar (deze houding is als leren fietsen, en heel onnatuurlijk in de eerste periode die nog wel even kan duren) en zet door ondanks boosheid, angst en zorgen om haar.

Heel veel succes!!

PS. Het kan zelfs zijn dat je relatie met je schoonmoeder (wat) verbetert, maar stel hele geen hoge eisen in je contact met haar aan haar, want dat brengt haar zeer veel angst en paniek en kan ze niet aan voldoen uit haarzelf. En stel ook die hogen eisen niet aan jezelf. Het loopt zoals het loopt, al bescherm je jezelf maar, dat is het doel, en alles wat beter tussen jullie gaat en wat vanuit haar naar jou steeds iets beter lukt, is mooi meegenomen!!