Katelijne Scholte is 33 jaar oud en woont samen met haar vriend, Alexander. Ze hebben elkaar leren kennen tijdens het programma Obese, waaraan beiden deelnamen. Samen hebben ze vier katten.

''Een beetje veel, maar we hadden er allebei twee, en houden teveel van de beestjes om ze weg te doen.'' Katelijne houdt van boksen, en is elke week meerdere malen in de sportschool te vinden. ''Soms iets minder leuk, maar als ik terug kom, ben ik altijd blij dat ik ben gegaan.''

Vanaf augustus is Katelijne gewichtsconsulente en helpt ze via haar website low-k.nl mensen die problemen hebben met eetbuien en overgewicht. Katelijne deed vorig jaar mee aan het televisieprogramma Obese. In dit programma vertelde ze last te hebben van eetbuien waardoor zij overgewicht had. Tijdens Obese is zij in rap tempo veel gewicht verloren en heeft zij geleerd om te gaan met haar eetbuien. Intussen gaat het goed met haar en daarover wil ze graag vertellen. Wij mochten haar daarom een aantal vragen stellen. 

Je hebt meegedaan aan het televisieprogramma Obese. Je kwam daardoor met jouw eetproblemen op de Nederlandse televisie. Hoe was dat voor jou?
In het begin twijfelde ik heel erg of ik het wel zou durven! Toen ik me opgaf, een paar maanden voordat ik door Wendy van Dijk werd ‘overvallen' op mn werk, had ik nooit verwacht dat ik echt mee zou mogen doen. Uit meer dan 400 mensen ben ik met vijf anderen uitgekozen. Ik had door de eetbuien geen enkele norm meer in wat goed was en slecht , eten beheerste mijn hele leven. Voor mij voelde meedoen aan Obese als de enige oplossing! Dat het op tv zou komen, was de enige "prijs" die ik ervoor zou moeten betalen.

Dit heb ik zo ervaren tot ik ongeveer vier maanden bezig was. Toen realiseerde ik me dat mijn verhaal ook anderen zou kunnen helpen. Ik koos ervoor om eerlijk te zijn over hoe ik me voelde, wat er in me omging. Ik ben toen ook eerlijk geweest over de eetbuien. Uiteindelijk bleek dat het allerbeste, de reacties na afloop waren zo overweldigend! Zoveel mensen die zich in mijn verhaal herkenden en er kracht uit konden putten.

In Obese zien we vooral dat je hulp krijgt om heel erg veel af te vallen in korte tijd. Maar je hebt niet zomaar overgewicht gekregen. Hoe zagen jouw problemen met eten eruit?
Tijdens mijn kinderjaren is mijn eetprobleem ontstaan. Er was van alles mis bij mij thuis, en er werd niet gepraat over wat er gebeurde. Ik heb mezelf in die tijd leren ‘verdoven' met eten. Dit is in de loop van de jaren alleen maar erger geworden, waardoor ik behoorlijk wat overgewicht had. Ik kon prima sociaal zijn, maar niemand kwam tussen mijn eten en mij. Het leek de persoonlijkste en intiemste relatie te zijn die ik had en ik had geen idee hoe ik dit ooit moest veranderen.

Ik moet wel zeggen dat ik al sinds mijn zeventiende gesprekken heb gehad met een psycholoog, maatschappelijk werker en pastoraal werkers waardoor ik meer grip kreeg op mijn gevoelens, en deze minder wegstopte. De slechte gewoontes en eetbuien gingen alleen niet zomaar weg.

Zou je jouw problemen met eten als een eetstoornis omschrijven?
Ik zelf weet dat ik Binge Eating Disorder heb, wat zeker een eetstoornis is. Gelukkig heb ik dit goed onder controle en weet ik hoe ik eetbuien kan voorkomen.

Je bent in korte tijd veel afgevallen. Is dat eigenlijk wel gezond?
Ik zou het mensen niet adviseren. Door de vele begeleiding die ik had, en dat ik gecheckt werd door artsen, psychologen en diëtisten en door veel andere mensen gemonitord werd is het wel veilig geweest. Wil je dit alleen proberen, dan zeg ik: "NIET DOEN!!" Het is echt een aanslag op je lichaam en alleen onder de juiste begeleiding is dit mogelijk. Er is geen enkel diëet aan te pas gekomen, we hebben puur gezond gegeten en meer bewogen!

Heb je momenten gehad dat je doorsloeg in het afvallen of er een kick van kreeg?
Nee, ik ben eerder voorzichtig dan het type dat doorslaat. Op dit moment is mijn BMI ook nog officieel te hoog, maar aangezien ik een stuk dichter bij een gezond gewicht zit dan eerder, vind ik het belangrijker om eetbui vrij en stabiel te zijn dan om meer af te vallen. En ik wil ook gewoon af en toe een lekker patatje kunnen eten!

Hoe is het met je gegaan na Obese?
De eerste maanden na Obese waren best zwaar. Ik kreeg een burnout, waardoor alles (en dus ook sporten) teveel was. Ik kwam in die tijd weer wat aan en schrok daar best wel van. Ik realiseerde me toen dat ik dit echt niet meer wilde en heb heel bewust gekeken wat de oorzaken waren van mijn gewichtstoename. Ik was langzaamaan wat zoetere dingen gaan eten, waardoor ik minder controle had over wat ik at en ik bewoog amper. Deze dingen heb ik hersteld, en ben nu ruim 8 maanden stabiel.

Hoe ben je van je eetbuien af gekomen?
Ik heb langzaam maar zeker leren praten over mijn gevoelens. Ik keer nu niet in mezelf wanneer er iets is, maar uit dit. Soms wat heftiger dan iemand die vroeger misschien niet zijn gevoelens onderdrukt heeft, maar ik ben zo ontzettend blij dat ik eindelijk dingen voel! Op dit moment ben ik bij Stichting de Hoop in behandeling, om de laatste puntjes op de 'i' te zetten. Het leren praten en doorbreken van negatieve spiraal gaat goed, maar ik wil voor mezelf nog wat handvaten voor dingen die ik graag anders zou willen. 

Een ander ontzettend belangrijke verandering, is dat gezonder ben gaan eten. Ik maak meer eten zelf, zoals gezonde koek of cake. Ook ben ik heel eerlijk door mijn kasten gegaan. Eten dat mij triggert haal ik gewoon niet in huis. Ik eet hierdoor anderen dingen die mijn niet triggeren om een eetbui te krijgen. 

Ook leer ik vast te houden aan wat goed gaat. Als het een keer wat slechter gaat en ik meer eet dan normaal, ga ik hier anders mee om. Ik blijf er heel ontspannen hierbij, en geniet van die 2 extra broodjes. Ik merk dat mijn lichaam gezonder reageert als ik dat doe. Als ik meer heb gegeten of teveel eet, zit ik vol en kan ik pas uren later weer iets op. Dit was vroeger zo anders, toen kon ik blijven eten.

Heb je naast Obese ook andere hulp gehad?
Vanaf mijn 17e heb ik af en aan gesprekken gehad met hulpverleners. Tijdens Obese hadden we verschillende instanties die ons hielpen. Na Obese mochten we gebruik blijven maken van de obesitaskliniek en de psycholoog daar, maar ik heb er voor gekozen bij Stichting de Hoop aan de slag te gaan om het hele verhaal goed af te maken.

Wat was het moeilijkste aan jouw gevecht met eten?
Het moeilijkst, maar belangrijkste vond ik het accepteren dat je niet perfect kunt zijn, en dat het zo ook goed is.

Welke gedachten helpen jou om geen eetbuien te hebben?
Bij mij helpt het om mezelf toestemming te geven dat ik mag eten wat ik wil. Hierdoor verlies ik al een groot deel van de spanning. Ik vraag mezelf af hoe ik me ga voelen. Ik kijk wat er aan de hand is, zoek afleiding, een eetbui ebt altijd weer weg! En soms heb ik gewoon een mindere dag! Dat komt bij iedereen wel eens voor. Het gaat erom dat je dat kunt accepteren. Vaak is er wel een reden voor, bijvoorbeeld dat ik slecht geslapen heb, of de dag erna iets spannends heb of iets waar ik tegenop zie. Zodra er een reden is, is het gemakkelijker dit te accepteren en los te laten. Ik mag van mezelf gewoon eten, maar kies wel gezonde dingen zoals aardbeien, meloen, soms gedroogd fruit. Wanneer ik me te buiten zou gaan aan heel veel M&M's of andere Chocola dan is het voor mij ook erg moeilijk om te stoppen. Zoetigheid triggert mij en werkt daardoor bij mij gewoon ontzettend verslavend. 

Hoe kijk je nu naar je lichaam en wat helpt jou om je lichaam te accepteren?
Mijn lichaam is natuurlijk erg getekend door het vele aankomen en daarna afvallen. Ik ben trots op het gewicht dat ik kwijt ben, maar probeer wel mijn buik en hangborsten te camoufleren door me erop te kleden. Ik draag dus liever geen bikini. Het accepteren vind ik nog best lastig. Het liefst zou ik de huid op mijn buik laten weghalen en mijn borsten laten liften, maar voor nu ben ik zoals ik ben. Alexander accepteert me gelukkig ook 100% zoals ik ben, wat het ook leven in dit lijf ook erg ontspannen maakt!

Heb je een aantal praktische tips om eetbuien te voorkomen voor de lezeressen van Proud2bme die last hebben van eetbuien?
Kijk naar producten die jou triggeren en vermijd deze voor een tijdje. Bij mij is dat zoetigheid. Wees eerlijk tegen jezelf. Waarom zou je die ene specifieke koekjes in huis halen, als je weet dat je daardoor een eetbui zou krijgen? 

Zoek contact met iemand, wanneer er weer een eetbui aan zit te komen en praat. Huil, schreeuw, roep, en probeer je emoties te uiten! Het grootste probleem met eetbuien is dat het enorm privé is. Niemand mag er bij zijn. Als je dat kunt doorbreken, dus juist om hulp gaat vragen, ben je weer een heleboel stapjes verder!

Zoek afleiding. En geloof me, de drang om te eten gaat voorbij!

Probeer de eetbui de accepteren en te ontspannend als je er onverhoop toch één hebt. Er zal wel een reden voor zijn, alleen moet je deze nog leren ontdekken. Veroordeel jezelf niet.

Ben je wel eens bang dat je terug zult vallen?
Ja, zeker!! Het maakt me ook waakzaam! Ik mocht laatst van mezelf een dag lang alles eten wat ik wilde. Het begon met italiaans ijs, had bonbonnetjes gehaald en merkte dat het me niet meer zoveel deed als vroeger. Wanneer het mag, is de spanning eraf! Ik heb daarna 3 dagen last gehad van ‘cravings', hoofdpijn en moeheid. Zoveel suiker in één keer deed me geen goed. De angst om terug te vallen is er zeker, en ik zal vast nog wel eens een eetbui hebben. Maar weetje; lekker boeiend! Het gaat er niet om dat het op een bepaald moment mis gaat, het gaat erom dat je weer opstaat, en doorgaat!

Wat is jouw toekomstdroom?
Mijn toekomstdroom is het begeleiden van mensen om gewicht kwijt te raken! Ik hoop echt dat mijn verhaal een voorbeeld voor anderen is. Door bewust te leven en te eten kun je echt eetbui vrij leven en blijvend overgewicht kwijtraken.