“Mijn verhaal begint op mijn 16de: ik had een relatief leuke jeugd waarin alles kon en mocht tot mijn moeder een andere man tegenkwam en daar uiteindelijk mee ging trouwen. Toen begon de ellende. Hij heeft mij 3 jaar lang seksueel misbruikt, de details zal ik jullie besparen. Van een vrolijke puber die middenin het leven stond veranderde ik in een heel stil, teruggetrokken, verlegen en onzekere puber. Ik ging naar school, examen, Mbo, ik deed het best goed en concentreerde me echt heel erg op het leren zodat ik wat anders aan mijn hoofd had.
Ik zat totaal niet lekker in mijn vel, maar praten deed ik niet ik kon het niet en ik durfde het niet. Het was toch allemaal mijn eigen schuld? Ik had niks gezegd of gedaan, ik had toch moeten weten dat het niet kloptte enz… een hoofd vol gedachten en ik voelde me zo alleen en heel verdrietig en er was niemand die het zag. Dat dacht ik toen…
Fotografie: Leo Hidalgo
De schuldgedachte bleef jaren in mijn hoofd zitten. Door traumaverwerking en therapie leerde ik om die gedachte te “relativeren”. Dat was moeilijk, want het was toch het allermakkelijkst om mezelf de schuld te geven. Ik was erbij dus het was mijn schuld. Ik kwam erachter dat het zo niet werktte en dat het NIET mijn schuld was, met behulp van cognitieve therapie en het zoeken van “tegenbewijzen”:
- Het kan mijn schuld niet zijn, omdat ik 16 was en dus kind en een kind kan hierin nooit schuld hebben.
- Ik was afhankelijk van een ouder iemand en in een gezagsrelatie kan een kind ook nooit schuld hebben degene die gezag heeft is verantwoordelijk en niet het kind.
- Als het mijn schuld is dan zou ik het kunnen veranderen en dat kon ik niet.
- Ik heb op dat moment gedaan wat ik kon om mezelf en anderen te beschermen dus het kan mijn schuld niet zijn.
- etc….
De relatie met mijn eetstoornis is dat ik heel erg bang was voor de vrouwelijke vormen. Oké, ik had ze al, maar ik was bang om te groeien. Daarom besloot ik om te minderen met eten dan zou ik ook niet groeien en kon er niks gebeuren. Dan zou ik niet mooi zijn en dus veilig. Bovendien mocht ik niet eten want alles was toch mijn schuld. Ik strafte mezelf met niet of weinig eten. Ik wilde controle over mezelf hebben dat was ik totaal kwijt dus zocht ik het in het eten..
Jongens? Ik heb een hekel aan intimiteit. Ik heb wel een paar vriendjes gehad, maar nee, ze moeten niet te dicht bij komen, want dan gaat het niet goed. Ik heb er nog steeds last van, ik doe nog steeds alles om mezelf te beschermen. Ik zie iedereen als potentiele dader, natuurlijk kan dat niet en zijn niet alle mannen hetzelfde, maar mijn vertrouwen is echt ver weg. Ik moet opnieuw gaan leren dat niet iedereen slechte bedoelingen heeft.”
Het is moeilijk seksueel misbruik in één zin te beschrijven want seksueel misbruik is er in heel veel soorten. In het kort houdt het in dat je iets tegen je zin moet doen. En dat doen hoeft niet altijd te betekenen dat je daadwerkelijk wat doet.
Je kunt gedwongen zijn iets te doen bij iemand anders of iemand doet iets bij jou wat je niet wilt. Maar je hoeft niet persé gedwongen te worden met geweld of bedreigingen: soms ben je gewoon zo bang, dat je het maar ondergaat. Of misschien, ben je wel heel afhankelijk van die persoon. Seksueel misbruik kan vaak diepe sporen nalaten, die vele jaren later nog voelbaar zijn.
Er kunnen klachten ontstaan als:
– Angsten en fobieën
Angst beheerst het leven van de persoon die seksueel misbruikt ter zal komen, maar tegelijkertijd ook bang dat men er níet achter zal komen. Ook kan er angst zijn dat het opnieuw zal gebeuren. Ook ontstaat vaak een groot wantrouwen t.o.v. de omgeving…je vertrouwens is immers zó geschaad, dat je niemand meer durft te vertrouwen.
– Schuld en schaamtegevoelens
Slachtoffers van seksueel misbruik hebben vaak het idee dat ze schuldig zijn aan wat er gebeurd is.
Dit soort schuld- en schaamtegevoelens dragen bij dan weer bij aan het ontwikkelen van een negatief zelfbeeld.
– Moeilijk grenzen kunnen trekken
Bij misbruik worden je grenzen vaak zó ingrijpend overschreden, dat het gevoel “baas te zijn over jezelf” verdwenen is. Daardoor kun je moeite krijgen met het stellen van grenzen en “nee” zeggen.
– Problemen met lichaamsbeleving, intimiteit en seksualiteit
Voor veel slachtoffers is het moeilijk of onmogelijk om te genieten van hun eigen lichaam. Het aanraken van het eigen lichaam of (onverwacht) aangeraakt worden kan een groot probleem zijn. Bij veel slachtoffers is een aversie tegen seksualiteit ontstaan.
– Dissociatie
Tijdens een heftige gebeurtenis, kan het gebeuren dat iemand geestelijk afstand neemt van het eigen lichaam, en zo ook de bijbehorende emoties niet hoeft te voelen. Er ontstaat dan een scheiding tussen gevoel en lichaam en tussen gevoel en verstand. Men splitst zich af in verschillende bewustzijnstoestanden, treedt uit of brengt zichzelf in trance en ‘is er niet meer echt zelf bij’. Lees hier meer over in deze blog.
– Automutilatie
Het zichzelf verwonden kan de functie hebben om, wanneer men niets meer voelen kan (bijvoorbeeld als gevolg van dissociatie), toch nog iets te voelen. Het kan echter ook gebeuren uit zelfhaat of wanhoop (om jezelf te ‘straffen’), off om geestelijke pijn om te zetten in lichamelijke pijn.
Misbruik en eetstoornissen
Ook eetstoornissen komen vaak voor bij slachtoffers van misbruik. Sommige onderzoeken wijzen uit dat 1 op de 3 eetstoornispatiënten te maken heeft gehad met seksueel misbruik.
Waarom leidt het tot een eetstoornis?
De eetstoornis kan verschillende ‘functies’ hebben voor slachtoffers van misbruik. Deze hangen nauw samen met die hierboven genoemde gevolgen.
- Afkeer van het lichaam, en de wens om niet meer mooi of vrouwelijk te zijn (vanuit het idee dat de kans op herhaling dan kleiner zal zijn).
- Manier om jezelf te straffen; vanuit het idee dat het je eigen schuld is wat je is overkomen.
- Pijn verdoven; door weinig te eten kun ga je minder voelen. Wat dus vaak een ‘vlucht’ kan zijn als de pijn en emoties die het misbruik veroorzaakt hebben niet te verdragen zijn.
- Controle hebben; het verlangen om ergens controle over te hebben, gezien het het gebrek aan controle bij het misbruik.
Het grote geheim
Veel slachtoffers van misbruik houden dit heel lang verborgen voor hun omgeving. Uit angst voor ‘wraak’ van de dader, omdat ze zich ervoor schamen, omdat ze denken dat het hun eigen schuld is of omdat ze bang zijn een aansteller te worden gevonden of niet geloofd te worden.
Maar de ervaring leert, dat de (psychische) klachten juist erger worden door het voor jezelf te houden. De eenzaamheid en het isolement worden er alleen maar groter van.
Daarom is het aan te raden om er toch met iemand over te praten. Bijvoorbeeld met iemand die je goed kent, of met een vertrouwenspersoon op school.
Behandeling
Bij flashbacks en herbelevingen wordt vaak EMDR-therapie aangeraden. Dit is een behandelvorm die vaak wordt gebruikt voor de verwerking van trauma’s. Kijk hier maar eens. Daarnaast zijn er ook speciale behandelprogramma’s gericht op traumaverwerking. Daarover is hier meer te lezen. Hier kun je kijken voor een hulpverlenings-instantie bij jou in de buurt.
Misverstanden
- Om nog een aantal irrëele gedachtes en misverstanden uit de lucht te halen:
- Ook vrouwen misbruiken mannen en vrouwen.
- Ook een minderjarig iemand kan jou misbruiken.
- Het hoeft niet éénmalig te zijn, het kan zelfs veel vaker voorkomen.
- Het is biologisch gezien normaal dat je opgewonden raakt wanneer zoiets jou aangedaan wordt. Het hoeft alleen zeker niet een gewilde opwinding te zijn.
- Wanneer jij uitdagend was gekleedt, houdt dit niet in dat jij erom vroeg!
Of jij hem wilt aangeven is aan jou. Soms is dit te moeilijk en laat je het liever zo. Je wilt het achter je laten.
Aangifte doen
Aangifte doen is vaak een lastig stap. Vaak overheerst de angst voor ‘wraak’ van de dader, of de angst om niet geloofd te worden. Soms hebben meiden het jarenlang weggestopt, en zijn ze bang om alles juist naar boven te halen door het doen van aangifte. Doe je aangifte? Stel iemand op de hoogte, dit zal een hele moeilijke tijd worden. Het is fijn steun te krijgen van familie en/of vrienden.
Wat ik anderen mee wil geven die met hetzelfde dilemma zitten:
- aangifte moet je voor jezelf doen en niet omdat andere mensen dat willen of van je verwachten jij moet er zelf achter staan en het zelf willen ..
- vergis je niet in het doen van aangifte doe het wel wanneer je het aankan en er sterk genoeg voor bent want het is best heavy.”
Boeken over misbruik:
– Witte doeken – Selma Parmentier
– Mijn lijf is me lief – Ank van Wageningen
Heb je behoefte aan lotgenotencontact? Kijk dan eens hier
Geef een reactie