Dyantha is 14 jaar en doet op dit moment een VMBO-T opleiding. Ze neemt volgend jaar eventueel de overstap naar de Havo. Haar hobby’s zijn: schrijven van gedichten en verhalen, computeren en muziek maken/luisteren. Met muziek maken bedoelt ze vooral zingen en piano spelen.

Hoe lang heb je al een eetstoornis?
Ik heb eigenlijk best al wel lang een eetstoornis moet ik eerlijk bekennen. Het begon bij mij toen ik ongeveer 8 was, toen had mijn oma gezegd dat als ik balletdanseres wilde worden, ik geen vet meer mocht eten. Wat ik ben gaan geloven en niet meer ben gaan doen, tot bleek dat ik dus echt veel te licht werd, begon ik langzaam weer te eten. En een paar jaar later is het eigenlijk weer op komen zetten. Vorig jaar was ik ook begonnen met braken, en daar was ik een hele tijd mee gestopt, maar helaas weer mee begonnen. Het is ook een hele tijd goed gegaan, maar ik zit nu echt weer in een tweestrijd.

Praat je met anderen over je eetproblemen?
Er zijn inderdaad wel mensen waar ik mee praat, buiten mijn hulpverleningstraject om, vooral op school kan ik altijd overal terecht, en thuis ook. Ik probeer vaak wel duidelijk te maken dat je niet zomaar van de een op de andere dag een normaal eetpatroon aan kan gaan leren, maar niet altijd iedereen begrijpt dat, en ook daar heb ik begrip voor.

Op welke manier heb je hulp voor je eetproblemen en wanneer ben je hulp gaan zoeken?
Vorig jaar ben ik eigenlijk pas echt hulp gaan zoeken, en nu zit ik in Ambulante Cognitieve gedrags therapie bij het GGZ en ben onder begeleiding van de Dietiste.

Wat versta je onder pro-ana?
Mensen die Anorexia als levensstijl zien en het verheerlijken.

Wat is het verschil tussen pro-ana en een eetstoornis hebben?
Een echte eetstoornis kies je niet voor, dat overkomt je, en pro-ana is toch je eigen keuze.

Wanneer en hoe kwam je voor het eerst in aanraking met pro-ana?
Eigenlijk ben ik toen ik 13 was een paar keer een kijkje gaan nemen op die sites, en toen was ik er na een tijdje niet meer vanaf te slaan, ik had er over gelezen en wilde wel eens zien hoe het eraan toeging, en op dat moment kreeg ik daar alle begrip die ik op dat moment nodig had.

Hoe hield en houd je je bezig met pro-ana?
Op dit moment ben ik er nog wel mee bezig, maar niet intensief meer. Ik probeer pro-ana achter me te laten, maar vind het heel moeilijk om het volledig los te laten, omdat het toch ergens een deel van je wordt. Ze begrijpen hoe je je voelt, omdat ze vaak het zelfde doormaken, en hebben vaak ook dezelfde interesses, en zonder dat je het door hebt, sluipt het allemaal langzaam in je, zodat je er niet meer mee kan stoppen uit jezelf.

Hoe denk je dat pro-ana websites invloed hebben op iemand?
Ik denk wel, dat de websites een grote invloed op mensen hebben, vooral omdat de meisjes (en jongens), toch snappen wat je doormaakt, en je proberen begrip, en (walgelijke) tips te geven. En zeker mensen die er gevoelig voor zijn, kunnen voor dat soort begrip erg beinvloedbaar zijn, ja.

Watvoor invloed hebben de websites op jou (gehad)
Ik ben er inderdaad ook afhankelijk van geweest, en eigenlijk nog steeds wel een beetje. Ik vind het minder moeilijk geworden om er niet op te komen, maar het blijft nog steeds een beetje bij je lijkt het wel. Alsof het wat ik net ookal vertelde in je sluipt.

Aan watvoor soort hulp heb je behoefte?
Mensen die me begrijpen en die streng kunnen zijn, maar ook begrip kunnen opbrengen voor bepaalde dingen.

Waar denk je aan als je ‘s avonds in bed ligt?
Eigenlijk nog steeds, dat als ik de volgende dag wakker word, ik wilde dat ik mijn streef gehaald had. Of de angst om wakker te worden en heel dik te zijn.

Wat is jouw grootste wens?
Om binnenkort weer van het leven te kunnen genieten, zonder eetstoornis.

Wat wil je later bereiken?
Een goede opleiding, leuk gezinnetje, goede baan, lekker reizen.

Wat zou je andere meisjes met eetproblemen willen zeggen?
Geef de moed nooit op! Waar een wil is, is een weg.

Hoe denk je over mensen die een pro-ana site oprichten of beheren?
Ik ben niet tegen de mensen die het oprichten, maar wel tegen de pro-ana sites, die extreme magerheid verheerlijken, ik vind wel dat er gewoon sites moeten blijven bestaan, waar mensen begrip kunnen vinden op een normale manier, en niet door tips hoe je het beste kunt kotsen of vasten of zo. Want dat is walgelijk eigenlijk.

Wil je zelf nog iets vertellen?
Ik hoop alleen maar dat meisjes veel eerder hulp gaan zoeken en erkennen dat ze een probleem hebben, want hoe eerder je erbij bent, hoe beter.